Tímarit hjúkrunarfræðinga


Tímarit hjúkrunarfræðinga - 01.12.2000, Side 40

Tímarit hjúkrunarfræðinga - 01.12.2000, Side 40
lærisveinarnir sem flúðu af hólmi og konurnar sem horfðu á vin sinn láta í minni pokann fyrir þeim sem vildu losna við hann. Þess vegna er mikilvægt að krossinn og upprisan verði ekki aðskilin. Án upprisunnar hefur dauðinn síðasta orðið. Píslarsaga Krists, úr samhengi við páskafrásöguna, verður saga um góðan einstakling sem fórnaði lífi sínu í baráttunni gegn illskunni og dauðanum, en tapaði, eins og svo margir aðrir, fyrir þeim öflum sem hann hafði barist gegn. í samhengi páskafrásögunnar ber krossinn hins vegar vitni um Guð sem gengur inn í mannleg kjör allt til dauða. í Ijósi upprisunnar sjáum við að krossinn gerir meira en vitna um samstöðu Guðs með okkur í þjáningu og dauða. Upprisan ber vitni um sigur Guðs yfir dauð- Viðurkenning Hollvinafélags hjúkrunarfræðideildar Haldið var upp á stofnun hjúkrunarfræði- deildar í hátíðarsal Háskóla íslands 2. október sl. Við það tækifæri fékk Helga Jónsdóttir viðurkenningu Hollvinafélags hjúkrunarfræðideildarinnar fyrir einstök fræðistörf og hjúkrunarrannsóknir og þar með framlag til framþróunar í hjúkrunar- fræði. Viðurkenningin er veitt árlega, í fyrra fékk Kristín Björnsdóttir viðurkenninguna og Marga Thome árið þar á undan. Myndin var tekin við þetta tækifæri af þeim Helgu, Kristínu og Mörgu. anum, þegar hið illa breytist í blessun, dauðinn í líf. Þar með táknar krossinn annars vegar samstöðu Guðs með okkur í þjáningu og dauða en hins vegar sigur lífsins yfir þjáningunni og dauðanum. Boðskapurinn um nálægð Guðs í þjáningunni hefur gefið þjáðum einstaklingum von þegar syrtir í álinn. Að sjá tengsl á milli eigin þjáningar og þjáningar Krists á krossinum hefur skipt sköpum fyrir marga. Fullvissan um að Jesús þekki þjáninguna af eigin raun skiptir hér mestu. Frammi fyrir hyldýpi þjáningarinnar hafa líka margir fundið von í hinum þekktu orðum þýska guðfræðingsins Dietrichs Bonhoeffers sem sagði, þar sem hann beið dauða síns í fangabúðum nasista undir lok síðari heimsstyrjaldarinnar: Aðeins hinn þjáði Guð getur hjálpað! En hugmyndin um hinn þjáða og deyjandi Guð á kross- inum getur reynst erfið. Guð sem opinberast í veikleika, en ekki í valdi og krafti, gengur þvert á hugmyndir okkar um hinn alvalda Guð sem kemur og kippir öllu í lag. Það reyn- ist mörgum erfitt að flytja þjáðum og deyjandi einstakl- ingum boðskapinn um hinn krossfesta Guð. Mörgum, sem vitja hinna sjúku og deyjandi, virðist oft auðveldara að tala um Guð sem kemur og lagar allt heldur en að tala um hinn þjáða Guð. Flversu aðlaðandi er ekki myndin af Guði sem kemur eins og álfamær og sveiflar töfrasprotanum þegar erfiðleikar steðja að og kraftaverk er eina hugsanlega lausnin? En sá Guð sem við mætum á krossinum er Guð sem þjáist og er með okkur í okkar þjáningu. Flinn kross- festi Guð þekkir aðstæður okkar. Þessi Guð er hvorki hafinn yfir þjáninguna né hjálparlaust fórnarlamb illra afla heldur hefur valið að deila kjörum með þeim sem þjást. Kærleikur Guðs veldur því að Guð bregst við þjáningu okkar. Guð býður okkur fylgd í gegnum dauðans dimma dal. Við erum hvert og eitt kölluð til þess að reynast náungi þjáðra systra okkar og bræðra. Með því að sinna um þá sem þjást tökum við þátt í viðbrögðum Guðs við þjáningu heimsins. Þegar við mætum þjáðum systrum okkar og bræðrum er mikilvægt að við freistumst ekki tii þess að segja að allt muni verða í lagi af því að Guð muni kippa öllu í lag. Hver sem annast hina sjúku er ekki kallaður til þess að gefa svör eða kippa öllu í liðinn. Sá eða sú sem gerist náungi þeim sem þjást, færir von með nærveru sinni, með því að bjóða hinum þjáða samfylgd í gegnum dauðans dimma dal. Jólin segja okkur frá komu Guðs til okkar: Guð er með oss. Ég og þú fáum ekki aðeins að reyna þessa nærveru heldur fáum það hlutverk að vera farvegur fyrir nærveru Guðs til systra okkar og bræðra: Að vera Kristur náunga okkar, eins og Lúther orðaði það svo vel. Þannig verðum við ekki aðeins heyrendur heldur líka gerendur orðsins, fagnaðarerindisins sem gefur jólahátíð- inni merkingu og tilgang. 280 Tímarit hjúkrunarfræðinga • 5. tbl. 76. árg. 2000

x

Tímarit hjúkrunarfræðinga

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Tímarit hjúkrunarfræðinga
https://timarit.is/publication/1159

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.