Tímarit hjúkrunarfræðinga - 01.12.2000, Síða 56

Hildur Helgadóttir
deildarstjóri
u
ólahugleíðíng
Það eru að koma jól. Alltaf er maður jafnhissa. Rétt búinn
að kyngja grillsteikum sumarsins og pakka sumarkjólnum
niður þegar jólastandið byrjar aftur. Ég veit ekki hvort það
er ímyndun mín en mér finnst þetta byrja fyrr og fyrr með
hverju árinu sem líður. Líklega spilar eitthvað inn í fyrir-
bærið skelfilega sem allir hjúkrunarfræðingar óttast. Nefni-
lega jólaskýrslan.
Að öllu jöfnu finnst mér alveg óskaplega gaman að
vera deildarstjóri enda á ég því láni að fagna að vinna á
skemmtilegri og fjölbreyttri deiid með einstöku starfsfólki.
Við eigum það sameiginlegt að þykja vænt um vinnustað-
inn og hvert annað og þó það sé oft allt á hvolfi þá getur
verið virkilega örvandi og spennandi að greiða úr flækjum
og finna nýjar lausnir á gömlum vandamálum. En þegar
kemur að jólaskýrslunni fæ ég hnút í magann. Auðvitað
veit ég vel að allt gengur þetta upp á endanum og þessi
jól líða og svo koma önnur og allt það. En það breytir ekki
því að mér finnst erfitt að eiga þátt í að skipuleggja líf fjölda
fjölskyldna á þessari mestu hátíð ársins. Það eru svo
miklar hefðir og ríkar tilfinningar tengdar og innbyggðar í
jólahald á íslandi að líklega er leitun að öðru eins. Á
þessum árstíma verður íhaldssemi allsráðandi í landanum.
Það verður allt að vera eins og það hefur alltaf verið, sami
Vinalína Rauða
krossins
Félag íslenskra hjúkrunarfræðinga vekur athygli á
Vinalínu Rauða krossins. Enginn sjálfboðaliði er
þó tekinn inn fyrr en hann hefur farið á námskeið
á vegum Rauða krossins en næsta námskeið
verður haldið í febrúar eða mars á næsta ári.
Kynningarfundur verður haldinn eftir áramót og
verður hann auglýstur. Þeir sem taka að sér
þetta sjálfboðaliðastarf skrifa undir samning þar
sem þeir skuldbinda sig til að fara á undir-
búningsnámskeið, taka tvær vaktir í mánuði og
mæta í handleiðslu einu sinni til tvisvar í mánuði í
eitt ár. Nánari upplýsingar veitir Erna Lúðvíks-
dóttir sem sér um Vinalínuna í síma 551 8800.
matur, sama rútína, opna
pakka, lesa kort, drekka
kaffið klukkan þetta,
heimsækja ömmu að því
loknu o.s.frv. Hefðirnar
ráða ríkjum, ekki bara á
aðfangadag heldur alla aðventuna, jólin, áramótin og
jafnvel fram yfir þrettándann. Ný pör standa frammi fyrir
stórum ákvörðunum. Hver á að ráða? Hvar á að borða
jólasteikina? Hvort á að fara í jólaboðið til hennar fjölskyldu
eða hans? Neðri varir titra á fjölmörgum heimilum og áður
óþekkt þvermóðska ógnar nýja sambandinu.
Svo þurfa einhverjir að vinna. Hjúkrunarfræðingar hafa
einstaka aðlögunarhæfileika og þeir vita sem er, að réttlæti
og sanngirni verða að vera leiðarljósin í erfiðum ákvörð-
unum. Þeir vita líka vel að enginn velur sér það hlutskipti
að dvelja á sjúkrahúsi um jól. Þess vegna endar yfirleitt
með því að þeir sem taka að sér að vinna um jól gera það
af heilum hug með kærleik í hjarta.
En mikið óskaplega er ég alltaf fegin þegar jólaskýrslan
er tilbúin. Þá finnst mér jólin mega koma þó ég eigi eftir að
versla, pakka inn, skrifa kort og skreyta. Allt það verður
hjóm eitt hjá því að vera búin að manna jólin í sátt og
samlyndi. Svo er alltaf hollt að muna að jólin eru ekki
gleðileg hjá öllum. Fyrir þá sem af einhverjum ástæðum
eiga um sárt að binda geta jólin verið óbærileg þjáning og
óvelkomin áminning um það sem var og getur ekki orðið
aftur.
Það er fyrir löngu orðin klisja að tala um sölumennsku
og kaupæði landans um jólin. Það verður bara hver að
hafa það eins og hann vill og getur. Þetta er jú skamm-
degið og það er alveg víst að Ijósin, tilhlökkunin og
tilhugsunin um að gefa öðrum gjafir er góð sálarbót fyrir
þá sem kjósa og geta notið þess. Á þessum árstíma eru
fjölskyldu- og vináttubönd treyst. Fólk fer saman í jólahlað-
borð, bakar laufabrauð, borðar skötu, fer saman í búðir og
eyðir meiri tíma í félagsskap sinna nánustu en títt er á
öðrum tímum árs. Það gera hefðirnar, giidin og boðskapur
jólanna.
( ár ætla ég að vinna á aðfangadagskvöld. Það var mín
ákvörðun, tekin af fúsum og frjálsum vilja. Það verður hluti
af mínu jólahaldi að vera með þeim sem ekki ráða sínum
næturstað og leggja mitt af mörkum til að þeim og þeirra
nánustu geti liðið sem best á þessu merkilegasta og
hátíðlegasta kvöldi ársins.
Og svo koma alltaf önnur jól.
296
Tímarit hjúkrunarfræðinga • 5. tbi. 76. árg. 2000