Tímarit hjúkrunarfræðinga - 01.03.2006, Síða 18
AÐ VINNA MEÐ FÓLK OG MEÐ FÓLKI ER MEST GEFANDI AF ÖLLU
Hulda segir mikla andstöðu hafa verið við
sjúklingahótelið fyrst í stað en reynslan hafi
verið mjög góð.
barnsburðarleyfi '97-'98. „Það voru mikil
forréttindi að fá að taka þátt í þessu
verkefni," segir Hulda, „það er ekki oft
sem byggðar eru svona stórar stofnanir
og ég lærði mikið á þessari vinnu.“
Annað uppbyggingarstarf beið hennar
þegar hún kom úr barnsburðarleyfinu.
„Þá fékk ég það verkefni að byggja upp
sjúklingahótel en það var opnað í maí
2000. Þetta var annað sjúklingahótelið
sem var byggt í Noregi, hið fyrsta var í
Bergen og það var Ijósmóðir sem bar
ábyrgð á því."
Þar sem við hér á landi þekkjum ekki
sjúklingahótel, eingöngu sjúkrahótel, er
Hulda spurð nánar um hvað felist í þessu
hugtaki. „Sjúklingahótel leggja áherslu
á það sem er heilbrigt hjá sjúklingunum
fremur en hið sjúklega. Þau eru byggð
sem venjuleg hótel og reynt að nýta sem
mest eigin getu „hótelgestanna". Það
eru hjúkrunarfræðingar í móttökunni og
herbergjaþjónustu og mismikil þjónusta
eftir hæðum. Þarna eru veitingastaðir,
barir, minibarir á herbergjum, sjónvörp og
tölvur, líkamsrækt og aðstaða öll eins og
á venjulegu hóteli. Á þessu sjúklingahóteli
voru 147 rúm og með opnun hótelsins,
sem er rekið af einkaaðilum, var hægt
að stytta legudaga sem samsvarar 90
rúmum á sjúkrahúsi."
Hulda segir mikla andstöðu hafa verið við
sjúklingahótelið fyrst í stað en reynslan hafi
verið mjög góð. Sem dæmi nefnir hún að
sjúklingar innritist gjarnan á sjúklingahótel
daginn fyrir aðgerð og fari þangað aftur
eftir nokkurra daga legu á sjúkrahúsi.
Þannig fari t.d. þeir sem séu á leið í
hjartaskurðaðgerðir fyrst á sjúklingahótelið,
þar eru teknar blóðprufur og þeir undirbúnir
undir aðgerðina, svo leggist þeir inn á
sjúkrahús í 5 daga og komi svo aftur á
sjúklingahótelið og verði þar f 5 daga.
„Sjúklingarnir eru mjög ánægðir með þetta
fyrirkomulag og þetta er jafnframt mun
ódýrara því það kostar 4.000 norskar
krónur hver dagur á sjúkrahúsi en eingöngu
400 norskar á sjúklingahótelinu. Síðan
þetta hótel komst á laggirnar hafa fleiri
slík verið tekin í notkun og það er orðið
algengara að sjúklingar búi á hótelinu
en fari í skurðaðgerðir á dagskurðdeildir,
þannig eru konur sem þurfa að fara í
aðgerðir vegna brjóstakrabbameins
á sjúklingahótelum og konurnar eru
hæstánægðar með það. Sömu sögu er að
segja um sængurkonur, Ijósmæður eru til
aðstoðar og hjálpa konunum að gefa brjóst
og svo er næturgæsla eftir þörfum."
Hulda var svo ráðin sem sviðstjóri á hjarta-
og lungnasviði Ulleválsjúkrahússins.
Stjórnskipulag innan sjúkrahúsanna í
Noregi er þannig að einn deildarstjóri
og einn sviðstjóri eru yfirmenn lækna og
hjúkrunarfræðinga. Hún segir algengara
að læknar skipi þessar stöður. Þróunin
innan læknavísindanna sé mjög hröð
og erfitt að fylgja henni, þannig taki 1-5
ár að skipuleggja starfið í samræmi við
tækninýjungar. Því skipti miklu máli að
fylgjast vel með. Hún segist alltaf hafa
verið mjög forvitin, alltaf hafi verið mikil
samkeppni um legurými og hún hafi
smám saman komið sér inn í þetta.
Öryggi sjúklinga
Talið berst að öryggi sjúklinga. Hulda
segir meiri umræðu um sjúklingarétt í
Noregi en hér á landi því samkeppni
ríki á heilbrigðissviðinu í Noregi en
engin samkeppni sé hér á landi þar
sem sjúkrahúsin á höfuðborgarsvæðinu
hafa sameinast í eina heild, Landspítala-
háskólasjúkrahús. Hún segir að ef tilvísun
berist á sjúkrahús í Noregi þurfi að taka
ákvörðun um meðhöndlun innan 30 daga.
Enginn á að bíða eftir aðgerð lengur en í
eitt ár. Meðalbiðtími er 3-6 mánuðir
og ef sjúklingur fær ekki meðhöndlun
á því sjúkrahúsi sem hefur fengið
tilvísunina þarf það að senda sjúklinginn
annað og borga allan kostnað af því.
Heilbrigðisráðuneytið hefur líka opnað
heimasíðu en þar er hægt að sjá hvar
stysti biðtíminn er eftir því hvaða aðgerð
sjúklingur þarf að fara í. Þeningarnir,
sem hið opinbera ver til aðgerða, fylgja
sjúklingnum svo samkeppnin er virk.
Hún segir heilbrigðiskerfið á íslandi vera
mjög gott, „á heimsmælikvarða. Það er
frábær heilbrigðisþjónusta hér á landi.
16
Tímarit hjúkrunarfræðinga - 1. tbl. 82. árg. 2006