Ráðunautafundur - 13.02.1980, Blaðsíða 29

157
júlí eða síðar fæst enginn eða nær enginn háarspretta. Undan-
tekning er fyrsta uppskeruárið 1971. Allar hinar grastegund-
irnar gefa jafnari uppskeru samanlagt hvenær sem fyrri sláttur
er sleginn. Þo sláttutíminn virðist hafa veruleg áhrif á þetta
sum árin er ekki um að ræða eins eindregna mynd eins og hjá
vallarfoxgrasinu. Þetta atriði þarf ekki að koma neinum á
ovart sem þekkir til líffræði þessara þriggja tegunda, sem
allar eru dæmigerð blaðgrös, en niðurstaðan er enn ein áretting
þess hve illa vallarfoxgras hentar til beitar.
Ef slegið er fyrir miðjan júní gefur aðeins háliðagras
von um þolanlega uppskeru og aðeins í goðum árum eins og 1974
og 1976. Við albestu skilyrði eins og hafa verið 1976 virðast
allar tegundirnar geta gefið viðunandi uppskeru um jonsmessu-
leytið ef þær hljdta jafngdða meðferð og tfðkast um tilrauna-
reiti, og goða há að auki.
Ef tillit er tekið til foðurgæða og foðureiningauppskeru
á hektara er líklegt að ekkert þessara ára hefði verið ráðlegt
að draga slátt lengur en fram í byrjun júlf, en þá gefa allar
tegundirnar að vallarfoxgrasi undanteknu öruggan endurvöxt til
beitar.
Til að sýna nánar þann mun sem er milli ára hjá einstökum
tegundum er tekið dæmi um snarrot á mynd 1. Þar sest greini-
lega þve gríðarlegur munur getur verið milli ára, jafnt í
heildaruppskeru og hvenær komin er slægja.