Ráðunautafundur - 12.02.1983, Blaðsíða 44

104
Nokkur svör um verkun.
Tækjabúnað töldu 63% „votheysbænda" vera heppilegan en
37% vildi gera úrbætur eða endurnýja vélakost. Fyrir þurr-
heysverkun var hlutfallið 74:26 (35 svör). Athygli vekur að
jafnmargir notuðu heyhleósluvagna og þeir sem notuóu sláttu-
tætara við hiróingu i vothey. Flestir, 33 af 35, sem svöruöu
notuóu iblöndunarefni (sumir lítió), og sama hlutfall þeirra
sem svöruðu sögðu, aó verkunin heppnaóist alltaf, eða oftast
vel. Spurt var um hraða við hiróingu og mat á aóstöðu við
fyllingu á votheysgeymslunum, og mat aðstöóu vió losun, flutning
og fóðrun að vetri (sjá töflu 2).
Tafla 2.
Fjöldi %
Leitaó svara vió: svara Sundurliðun (af svörum)
Hiróingartimi 39* 1-3 dagar 18%
4-7 41%
yfir 7 dagar 41%
Mat aðstöóu viö 38* Góó 45%
hirðingu Sæmileg 42%
Erfið 13%
Mat aðstöðu vió 34 Góð 32%
losun, flutning Sæmileg 53%
qct fóórun Erfið 15%
* hjá sumum fleiri en ein geymsla.
Af þessu sést að hirðingartími í hverja votheysgeymslu
er of langur, yfir 40% eru lengur en 1 viku aö hiróa. Þó
sýnir mat bænda á aóstöóunni við hirðinguna, aó þeir eru ekki
verulega óánægóir meó þann þátt. Losun og fóórun virðist
frekar vaxa mönnum í augum, og er þar e.t.v. þörf á bættri
tækni (hönnun bygginga og/eða heppilegri vélbúnaður).
Af 38 svörum bænda um hvort súgþurrkunarkerfi væri i
þurrheyshlöðum þeirra, sögðu 79% að kerfi með föstum (eóa
lausum) blásara væri notað, en 21% höfðu ekkert kerfi eða
kerfi meó engum blásara.