Svava - 01.01.1900, Blaðsíða 13

SVA VA
297
IV; 7.]
„Kann verðuv þú að hafa með sér favanguv, t. ri.
TKcrfðt og biskupssl<vúðann,“ sagði Siguiðuv—svo liót
uiaðurinu, sem lijd Gunhavi lá.
Gunnav tók pípuna út úv sdv og blés reyknum :
„Hvað mavga hesta liafði Som Helgason, þegav hann
vav á fevðinni ? “
,,—Sölvi Helgason ! Þú ætlav þó ekki að jafna þeira
saman í “
„Eg jafna ekki möniutnum samanj' mælti Gunnav
og lagði áherzlu á orðið.—„En það •■‘•.tla ég, að ferðalag
heggja liafi álika þýðingu".
—Þegav hiskup var síiginn af haki á- hlaðinu, tók
hann liattihn af höfðinu, hóll honuin yíir kol'li sér og
lieilsaði fólkinu. Alluv Jýðu'rinn hneig að honum og
vétti liendina.
„Alveg er nú fólkið í fvaraan ei.ns og langleitav,
lambfullar icv á útnnínuðum, sem dregnav hafa vovið fram
og Jiovfa inn í tóftavdyniav til fjánnannsins, þegav liann
ev að lirista heyið og v-ööla saman hnoppinu". — Gunnar
•skaní lunnauga fva.ra :t lilnðið cg lét upp í sig pípuna
aftur.
,,Ev bað .imkkuð tiltökumál, þó að fólk lieilsist ? “
nuelti Sigtvvðnv.
„Nci. En það cv eim og hlessað fólkið álíti, að það