Svava - 01.01.1900, Qupperneq 31

SVAVA
315
IV,7.]
ancli, iðulausan bliudbyl með stjói'nlausri veðuihæð og
bítaudi heljarfiosti. Beitavhúsamenniua kól á Jcinnar
og nefbiodda og alla þá, sem þurftu að vera úti,
stundu lengur.
Þessi hríð varaði sólarhving og birti þá fyrir fult
og alt. Iliminiuu heiddi úr hafi; enda var þ.í eiiudi hríð-
ariunar lokið, Landsias forni íjaudi var orðinn gvunn-
fastur og hafþök fyrir landi, hvergi sá lít fyrir af
hsestu fjöllum.
Isbreiðau var öll samfrostiu og augalaus. Nægta-
búr sjófuglanna var lokað og læst og inusiglað með lög
gildu faugamarki Heljar.
Fiöldi fugla þurfti nú heldur ekki á þv: að haldn
að stinga sér niður að sævargruuni eftir reti, þvf hríðiu
hafði svift margan væug flugi síun. Fjöldi haftirðla
og svartfugla lá dnnðnr á ísnum og ströudinni : «11 inn
um laudið fuudust þeir, sr.mir hálfdauðir, en að.-i” hel-
frosinir á við og dreif, margar mílur frá sjór.um. I’uir
höfðu vilzt í hríðinui og orðið ofurliði höinir í básáít-
Unui fyvir lífinu.
Hrafnav og refir lögðust á náinn—á guddfrosinn 1
saibafanna, og glöddu sig yfir krásinni, eftir máuaðar
föstúna, sem þovri bafði búið þeim.
Blrelygu frostharka spenti nú Fjallkonuná járnköt.l-