Svava - 01.02.1903, Blaðsíða 30

378
(SVAYA
V, 8.
ckki fundið ráð til. Hanu liafði gert sér von um, að
þeir mundu komast til hafnar án þess að slíkt kœmi
fyrir, og jþá hafði hann ásett sér að strjúka, ef hanu sæi
nokkurn möguleik til þess. En liér kom strik í reikn-
inginn, sem haun iiafði ekki húist við.
„Komdu, Alfred, og- fáðu þér hér vopn“, mœlti
Pettrell. „Við þurfum á leiðveizlu þinna að halda“.
Alfred var hikandi.
„Þnð er hetra fyrir þig“, greip Bronkon fram'í, í lág-
um róm.
Alfrod ætlaði að fara að svara einhverju, eu orðiu
dóu á vörum hans og hann gekk að vopnakistunni.
Hann tók sax og tvœr miklar skammhyssur.
Rétt í þessu kom skot frá stjórnarsnekkjuuni er fór
geguum sló.ssglið.
„Þettn mun vera bending urn að sntía skipi voru
upp í vindiun“, mælti Bronkon.
,Það or líka hezt að gera það“, svaraði Pettrell.
Það er þýðingarlaust að halda áfram. Það eru ekki
yfir fjörutíu menn á skipi þeirra, en við erum tuttngu
og sex—tuttugu og sjö moð Alfred—ég hold við getum
sýnt þeim í tvo heimana“-
Á saraa augnabliki kom annað skot frá skonnort-
unni, og lét þá Pettrell strax snúa skipinu upp í
vindinn.