Dagblaðið Vísir - DV - 14.10.2016, Blaðsíða 29

Helgarblað 14.–17. október 2016 Fólk Viðtal 21
J
akob tekur skýrt fram að hann
leiti ekki eftir vorkunn með
frásögn sinni. Hann vill beina
athyglinni að því réttindaleysi
sem blasir við einstaklingum
í hans stöðu, auk þess að vekja upp
umræður um rangfeðrun af ásettu
ráði, því það sé algengara en marga
grunar. Faðerni barns eigi aldrei að
ráðast af geðþótta móður.
Hann telur jafnframt mikilvægt að
koma hreint fram gagnvart þeim sem
standa honum næst. „Ég er búin að
fá endalaust af spurningum undan­
farna mánuði og vikur og vil helst
koma í veg fyrir óþægilegar aðstæð­
ur í framtíðinni þegar fólk spyr mig
út í litlu stelpuna. Flestallir af mínum
nánustu vita þetta núna.“
Stormasamt samband
Jakob kynntist fyrrverandi sambýlis­
konu sinni og móður litlu stúlkunnar
í lok desember 2013 en hann átti þá
fyrir fjögurra ára dreng. Þá átti fyrr­
verandi sambýliskonan einnig ungan
son af fyrra sambandi.
Hann lýsir sambandi þeirra
þannig að það hafi verið stormasamt
og staðið yfir með hléum næsta árið.
„Ég hafði ekki áhuga á alvarlegu
sambandi í fyrstu og leit ekki á sam­
bandið sem slíkt. Ég leit svo á að við
værum bara að „hittast“. Ég viður­
kenni fúslega að ég gerði viss mistök
vegna þess að ég hitti annað kvenfólk
á þessum tíma, einkum eina konu.
Ég var þó hreinskilinn og sagði frá því
að fyrra bragði. Það var í mars 2014,“
segir hann en bætir við að sökum
þessa hafi orðið alvarlegur trúnað­
arbrestur og seinna hafi fyrrverandi
sambýliskonan notað játningu hans
gegn honum. „Hún vill meina að ég
hafi tjáð henni þetta rétt fyrir haustið
2014 og því hafi hún farið að hitta
aðra menn,“ segir hann og á þar við
einstaklinga sem seinna áttu eftir að
koma til greina sem faðir stúlkunnar.
Jakob segir að þrátt fyrir ýmsa örð­
ugleika hafi honum og fyrrverandi
sambýliskonu hans aldrei tekist að
slíta sig almennilega frá hvort öðru.
Þau hafi byrjað að draga sig saman að
nýju í júlímánuði þetta ár. Hann var
þá staðráðinn í að „vinna hana aftur“
eins og hann orðar það og vildi vera
með henni í sambandi.
Vildi faðernispróf
Hann segir eiginlegt samband þó
ekki hafa ekki byrjað fyrr en í janúar
2015 þegar í ljós kom að von var á
barni. Var sambýliskona hans þá
komin þrjá mánuði á leið. Í ljós kom
að Jakob var ekki sá eini sem kom
til greina sem faðir barnsins, heldur
komu fleiri til greina. Segir Jakob að
um leið og hann hafi áttað sig á að­
stæðum hafi hann gert sér grein
fyrir að það eina rétta væri að fram­
kvæma faðernispróf þegar barnið
kæmi í heiminn. En jafnframt vildi
hann framtíð með móðurinni og þau
hafi farið að huga að því að skapa sér
framtíð saman. Það hafi alltaf verið
skýrt í hans huga.
„Mér fannst ekkert annað koma til
greina því ég vissi að það væri réttur
barnsins að vera rétt feðrað. Jafnvel
þótt komið hefði í ljós að barnið væri
ekki mitt þá var ég tilbúinn að ganga
því í föðurstað.“
Jakob segir fyrrverandi sambýlis­
konu hans hafa talið honum trú að
það væri nánast fullvíst að hann væri
faðir hins ófædda barns og talað um
að 80 til 90 prósent líkur væru á því.
„Hún byggði sína vissu á því að eitt
sinn hafði ég sagt að hugsanlega væri
einhver möguleiki á því að það hefði
orðið slys þegar stúlkan var getin.
Eftir því sem nær dró stóra degin­
um finnst mér eins og hún hafi reynt
allt sem hún gat til að hindra að það
yrði gert faðernispróf á hinu væntan­
lega barni. Það var eins og hún væri
stöðugt að reyna að tefja það. Mér
fannst hún sífellt vera að reyna að
tala mig af því, nefndi til að mynda
að það væri kostnaðarsamt og að það
væri óþarfi þar sem ég væri að öllum
líkindum faðirinn. Þá var eins og hún
vildi ekki „troða“ barninu upp á ein­
hvern annan,“ segir hann.
„Á þessum tíma var ég undir miklu
álagi; var í erfiðu námi og þurfti að
skila inn alls kyns verkefnum, móðir
mín lá inni á líknardeild, langt leidd
af krabbameini. Þar að auki stóð ég í
flutningum og var að aðlagast nýjum
aðstæðum,“ segir hann og bætir við
að hann hafi að lokum sannfærst og
því hætt að þrýsta á að faðernispróf
yrði framkvæmt. „Það var erfitt að
einbeita sér að þessu öllu í einu.“
Hann segir það einnig hafa spilað
stóran þátt að móðir hans lést tveim­
ur vikum eftir fæðingu stúlkunnar en
þau mæðgin voru afar náin. Því tók
við langt og mikið sorgarferli sem
hafði í för með sér djúpt þunglyndi.
Í kjölfarið hafi hann nokkurn veginn
ýtt faðernispælingum til hliðar. „Ég
gekk bara beint inni í sorgina, og hún
yfirtók allt,“ segir hann.
„Þegar ég hugsa um þetta eftir á
þá líður mér eins og það hafi verið
unnið í því að festa mig í þessum að­
stæðum. Kannski vegna þess að ég
var ákjósanlegasti kosturinn sem
faðir.“
Elskaði hana frá fyrsta degi
Litla stúlkan fæddist í lok júní­
mánaðar 2015. Hún var skírð í höf­
uðið á móður Jakobs. Jakob segist á
þeim tímapunkti ekki hafa hugsað
um faðernismálið. Hann hafi horft
á stúlkuna og þóst sjá eitthvað af sér
í henni. Á meðan hafi móðir hans
fengið að sjá stúlkuna á myndum.
Hún kvaðst ekkert sjá af honum í
barninu.
Hann segir að bæði hann sjálfur
og fyrrverandi sambýliskona hans
hafi glímt við mikið þunglyndi
næstu mánuði, hann vegna fráfalls
móðurinnar og hún við fæðingar­
þunglyndi. Sambandið hafi liðið
fyrir það en hann hafi þó alltaf
þrjóskast áfram. Þá hafi hann reynt
eftir bestu getu að hjálpa til við um­
önnun stúlk unnar.
„Og ég elskaði hana svo sannar­
lega eins og mitt eigið barn frá
fyrsta degi enda var ég viðstaddur
fæðinguna, ég svæfði hana þegar
móðir hennar hafði ekki tök á því,
„Það var eins og allt
það líf sem maður
var búinn að vera að
byggja upp væri hrunið.
„Hinn meinta föður skortir það erfðaefni sem berst
barninu frá líffræðilegum föður þess. Líkur á faðerni
eru 0%“ stóð í bréfi sem Jakobi T. Arnarssyni barst
í mars síðastliðnum. Um leið fékk hann grun sinn
endanlega staðfestan; hann var ekki líffræðilegur
faðir níu mánaða dóttur sinnar. Áfallið var mikið. Í
dag á hann ekkert tilkall til barnsins og engan um-
gengnisrétt. Tengslin hafa þó ekki rofnað.
Réttur barns að vera rétt feðrað Jakob
segir fyrrverandi sambýliskonu sína hafa talið
honum trú að það væri nánast fullvíst að hann
væri faðir barnsins. Mynd SigTRygguR ARi
Auður Ösp guðmundsdóttir
audur@dv.is