Dagblaðið Vísir - DV - 07.07.2017, Blaðsíða 49

fólk - viðtal 25Helgarblað 7. júlí 2017
H
ildur hefur getið sér gott
orð fyrir ævintýralegar
sýningar, draumkennd
prent, kvenlegan fatn-
að með hönnun sem hefur skír-
skotanir í gamalt handverk og ís-
lenska náttúru. Fyrr á þessu ári
opnaði Hildur sína eigin verslun
á Skólavörðustíg undir nafninu
Yeoman og hyggur á útrás á er-
lenda markaði. Hún hefur komið
víða við, til dæmis unnið fatalínu
með 66°Norður og gert fatnað fyr-
ir dansverk Íslenska dansflokks-
ins og sviðsfatnað fyrir Björk Guð-
mundsdóttur og kennir jafnframt
fatahönnun við Listaháskóla Ís-
lands.
Bjó til ævintýraheima
Hildur er fædd árið 1983 og starfar
sem fatahönnuður, en vinnur
einnig með fólki úr öðrum list-
greinum. Tónlist, myndlist, dans
og ljósmyndun eiga stóran þátt í
að gera hugarheim hennar áþreif-
anlegri og segja söguna sem hún
vill tjá hverju sinni. Hildur seg-
ist hafa verið listrænt barn, alin
upp í Seljahverfinu í Breiðholti og
Foldahverfinu í Grafarvogi. „Ég
var alltaf að teikna og skrifa sög-
ur, ég var ekki mikið að sauma
þegar ég var barn en meira að
búa til einhverja heima og ævin-
týri. Ég kem ekki frá heimili þar
sem voru starfandi listamenn í
kringum mig en þar ríkti samt
ákveðin sköpunargleði, þetta eru
litríkir karakterar og þar er mikill
drifkraftur, til að mynda varðandi
matargerð, kennslu og fleira. Ég
var ósköp venjuleg stelpa, frekar
rólegt barn en hafði alltaf mikinn
áhuga á listum. Í Foldaskóla var
mjög góð myndlistarkennsla sem
höfðaði til mín. Ég byrjaði síðan í
Menntaskólanum í Reykjavík en
flutti mig í Fjölbrautaskólann í
Breiðholti og kláraði stúdent það-
an á listnámsbraut.“
Tilviljun að Hildur lærði fata-
hönnun
Að stúdentsprófi loknu hóf Hild-
ur nám í Listaháskóla Íslands.
Hún segir það næstum hafa ver-
ið tilviljun að hún endaði í fata-
hönnun, hún hafi alls ekki ver-
ið ákveðin þegar að því kom að
sækja um nám. „Valið stóð á milli
myndlistar eða fatahönnunar
en ég ákvað síðan að sækja um í
fatahönnun og komst inn. Ég var
spennt fyrir mystískum glamúr
sem mér fannst einkenna tísku,
hafði haft mikinn áhuga á tísku-
heiminum og að klæða mig og
það rak mig áfram til að taka
ákvörðunina. Ég hafði í raun ekki
hugmynd um hvað þetta snerist
þegar ég byrjaði, ég átti eftir að
reka mig á það að starf hönnuðar-
ins er að minnstum hluta tengt
glamúr. Þegar ég var í myndlist-
arnámi vann ég verk sem hægt
var að flytja beint yfir á textíl. Það
var þá sem ég áttaði mig á því að
fatahönnun gæti verið spennandi
strigi fyrir mína listsköpun.“
Námið skapandi og lærdóms-
ríkt
Hildur segir námið hafa verið
mjög gott, skapandi og lærdóms-
ríkt og það sé grunnur að henn-
ar hönnun í dag. Þá hafi skólinn
verið afskaplega skemmtilegur.
„Ég fílaði mig rosa vel í skólanum,
námið var mjög krefjandi og átti
mjög vel við mig. Ég kunni vel við
kennarana og fólkið í bekknum
mínum var frábært, þau eru enn-
þá vinir mínir. Námið þar gerði
mér kleift að fara út í þá hönnun
og sköpun sem ég hef unnið með
en einnig starfsnámið sem ég
fór í, þar lærði ég mjög mikið,“
en Hildur var bæði í starfsnámi í
London hjá hinum virta Jonath-
an Saunders og einnig í París hjá
Yasbukey. „Ég var líka, eins og ég
sagði, svo heppin með bekk. Þar
var fólk fullt af eldmóði, við hvött-
um hvert annað áfram en vorum
líka í smá keppni sem skiptir máli
í þessu.“
Hildur segir að Íslendingar búi
vel því Listaháskólinn sé mjög
góður skóli en hún hefur sjálf
kennt við hönnunardeild skól-
ans um nokkurt skeið. „Við erum
líka svo fá að aðgengi okkar að
kennurum er ótrúlega mikið og
miklu meira en annars staðar.
Úti hittir maður kannski kennara
einu sinni í mánuði en hérna er
það næstum því daglega. Við höf-
um mikið rými í skólanum og
það er ákveðin orka við að læra
og starfa á Íslandi, líklega er það
vegna smæðar þjóðarinnar og
lítillar stéttaskiptingar. En hér
gerast hlutirnir hraðar og það er
auðveldara að fá fólk til þess að
vinna þverfaglega að ýmsum ver-
kefnum.“
Þarf að koma Listaháskólanum
undir eitt þak
Listaháskólinn býr við þá erf-
iðu stöðu að húsnæðismál hans
eru í algjörum ólestri, deildir eru
dreifðar í mismunandi húsum um
allan bæ og sumar hverjar í óboð-
legu húsnæði. Því, segir Hildur, er
ekki eins mikið listrænt samstarf
milli deilda og gæti verið. „Það
er ekki eins mikið og gæti verið,
og ætti að vera, því húsnæðismál
skólans eru auðvitað í ólestri. Ef
við værum öll undir sama þaki þá
myndi þetta vera mun meira, það
er ég viss um. Það verður að fara
að klára húsnæðismál skólans,
koma honum öllum á sama stað
í rými sem virkar fyrir allar list-
greinar. Það mun styrkja íslenskar
listir verulega þegar af verður.“
Þurfum að setja miklu meiri
peninga í listir
Hvað með umhverfið sem
hönnuðir og listamenn búa við á
Íslandi? Styðjum við nóg við bak-
ið á þeim? Hvaða máli hafa til
dæmis styrkir sem þú hefur feng-
ið skipt í þinni vinnu?
„Þeir hafa skipt mjög miklu
máli. Ég hugsa að ég væri auðvit-
að ennþá að gera eitthvað í þess-
um efnum, að hanna, að skapa,
en ég væri ekki komin svona
langt. Að fá stuðning til að halda
sýningar, að vinna að listsköpun,
það skiptir öllu máli til að þró-
ast og koma undir sig fótunum.
Þetta eru ekki stórar upphæðir en
þær skipta máli. Flestir þurfa að
vinna mikið meðfram listsköpun-
inni, sérstaklega snemma á ferl-
inum, en ég hef verið svo heppin
Sækir innblástur í náttúruna
og landið „Það er ekki spennandi
að leita að innblæstri á netinu.“
MyNd SigTryggur Ari
„Það var hollt að
átta sig betur á
stéttaskiptingunni sem
var innan tískuheims-
ins og fórnunum sem ég
þyrfti að færa ef ég ætl-
aði mér lengra í þessum
bransa.
Ný lína Ný lína Hildar er að
detta í hús þessa dagana.
MyNd SigTryggur Ari
Freyr rögnvaldsson
freyr@dv.is