Morgunblaðið - 30.06.2017, Blaðsíða 49

49
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 30. JÚNÍ 2017
Forseti Íslands, Guðni Th. Jóhannesson,
fagnaði með íbúum og starfsmönnum í af-
mælishófi Hrafnistu í Hafnarfirði þegar 40
ára starfsafmælis heimilisins var minnst 5.
júní. Við það tilefni afhenti Guðmundur
Hallvarðsson, fyrrverandi formaður Sjó-
mannadagsráðs, forsetanum mynd af Guðna
Thorlacius, skipstjóra á vitaskipinu Ár-
vakri, en hann var afi Guðna forseta.
Myndin var teiknuð af syni Guðna skip-
stjóra, Ólafi Þór Thorlacius, árið 1966. Við
afhendinguna voru einnig hjónin Kristjana
Kristjánsdóttir og Guðni Sigurðsson, en
Kristjana starfaði í Flataskóla á sama tíma
og Jóhanna Thorlacius kennari, sem var
mágkona Margrétar, eiginkonu Guðna skip-
stjóra.
Einhverju sinni er þær samstarfskonur í
Flataskóla, Kristjana og Jóhanna, áttu tal
saman kom í ljós að Guðni, eiginmaður
Kristjönu, var í áhöfn Árvakurs undir stjórn
Guðna skipstjóra. Ákvað Jóhanna því að
gefa Kristjönu myndina ef vera mætti að
Guðni hefði gaman af að eiga mynd af skip-
stjóra sínum á Árvakri.
Myndin var lengi á heimili þeirra, eða allt
þar til Guðni ákvað að gefa myndina Sjó-
mannadagsráði, þar sem hún hefur prýtt
húsakynni þar til nú er forseti Íslands hefur
fengið myndina af afa sínum að gjöf. Guð-
mundur Hallvarðsson afhenti forsetanum
myndina, en hann var á sjöunda áratugnum
stýrimaður á Árvakri þar sem hann sigldi
um tíma með Guðna Sigurðssyni undir
stjórn Guðna Sigmundssonar Thorlacius
skipstjóra.
Vitasveinarnir hittust
Guðni Thorlacius var lengi í vitaþjónust-
unni, hann var stýrimaður á gamla Hermóði
undir skipstjórn Guðmundar B. Kristjáns-
sonar og síðan skipstjóri á nýja Hermóði frá
1947 og á Árvakri frá upphafi og til um
1970. Skipið var selt 1990.
Fyrir tveimur árum hittust skipverjar af
vitaskipinu og rifjuðu upp gamla daga,
minntust gamalla félaga og sögðu sögur af
baráttu í erfiðum lendingum og brasi með
yfir 100 kílóa gashylki, rifjuðu upp hnyttin
tilsvör og alls konar skrýtilegheit og uppá-
komur.
„Við hittumst þarna vitasveinar, og Guð-
laug kokkur, sem vorum á Árvakri þar til
Landhelgisgæslan yfirtók rekstur hans í
árslok 1969,“ sagði Guðmundur Hallvarðs-
son í samtali við Morgunblaðið fyrir tveimur
árum, en á vitaskipunum var alla tíð sam-
heldinn hópur. aij@mbl.is
Fékk mynd af afa sínum, skipstjóranum
Ljósmynd/Hreinn Magnússon
Tenging Forsetinn með mynd af afa sínum og nafna, Guðna Thorlacius skipstjóra. F.v. Guð-
mundur Hallvarðsson, Kristjana Kristjánsdóttir, Guðni Sigurðsson og Guðni Th. Jóhannesson.
Helgi Bjarnason
helgi@mbl.is
„Það hafa orðið umskipti í atvinnulífinu, sér-
staklega síðustu misserin. Hér er að byggj-
ast upp samfélag með fjölbreyttari atvinnu-
tækifærum en áður,“ segir Andrés Skúlason,
oddviti Djúpavogshrepps, um stöðuna í at-
vinnumálum staðarins. Hann nefnir upp-
byggingu í ferðaþjónustu, sérstaklega í dreif-
býlinu, og nokkur störf í opinberri þjónustu.
Stærstu breytingarnar tengjast þó upp-
byggingu fiskeldis og endurreisn Búlands-
tinds. Andrés segir mikilvægt að þriðja til-
raun til fiskeldis í Berufirði mistakist ekki og
heitir á viðeigandi stofnanir að sinna eft-
irlitshlutverki sínu.
Gauti Jóhannesson sveitarstjóri vill halda
því til haga að á árinu 2015 hafi 90% af öll-
um aflaheimildum Djúpavogs verið færð í
burtu. Hann tekur einnig fram að þótt tekist
hafi að halda í horfinu með endurreisn Bú-
landstinds og sérstökum byggðakvóta verði
að hafa í huga að áður en áfallið dundi yfir
hafi stefnt í aukin umsvif í atvinnulífinu.
Staðurinn hafi misst af þeim möguleika.
Fiskeldið hafi átt að skapa aukningu en ekki
aðeins að vera sárabót. Hann segir að áfram
þurfi að horfa til uppbyggingar og aukn-
ingar.
Búlandstindur fékk 800 tonna sértækan
byggðakvóta þar sem eldisfiskur var metinn
sem mótframlag. Kvótinn var hins vegar
ekki gefinn út nema til þriggja ára, með
möguleikum á framlengingu í tvö ár. Gauti
bendir á að til þess að slíkar aðgerðir komi
að fullum notum þurfi að úthluta kvótanum
til lengri tíma. „Það var aðeins tjaldað til
einnar nætur,“ segir sveitarstjórinn og bætir
því við að ekki sé hægt að ætlast til þess að
fyrirtæki byggi sig upp með fjárfestingu í
dýrum tækjum þegar hráefnisöflunin sé ekki
tryggari en þetta.
Viðvarandi húsnæðisskortur
Staðan er orðin sú á Djúpavogi að starfs-
fólk vantar á nokkra vinnustaði. Sem dæmi
má nefna að langt er síðan jafn fáir sóttu um
störf hjá sveitarfélaginu. Þá er húsnæðis-
skortur viðvarandi. Á Djúpavogi og víðar um
land er sú staða að þótt skortur sé á hús-
næði leggur fólk ekki í að byggja íbúðarhús
vegna áhættunnar sem því fylgir. Mikill
munur er á fasteignaverði og bygging-
arkostnaði og ef fólk þarf að flytja annað
gæti það þurft að selja húsið með tapi eða
sitja uppi með það. Þar fyrir utan er erfitt
að fjármagna byggingu húsnæðis, þar sem
lánastofnanir telja hús á landsbyggðinni ekki
góð veð.
„Grunnurinn að húsnæðisvandamálunum
liggur í því að atvinnuástandið er ekki nógu
tryggt. Byggðakvótanum er úthlutað til
bráðabirgða. Er hægt að ætlast til að fólk
flytji hingað og komi sér upp húsnæði þegar
staðan er þannig?“ segir Gauti.
Sveitarfélagið býður lóðir án endurgjalds
en það virðist ekki duga til. Andrés segir að
fiskeldið og aðrir stórir vinnuveitendur verði
að byggja hús fyrir starfsfólk sitt. Ekki sé
hægt að bjóða fólki upp á verbúðir eða
íbúðagáma.
„Ég er bjartsýnn á framtíðina. Djúpivogur
hefur allt til að bera til að vaxa. Ég hef alltaf
verið þeirrar skoðunar að möguleikarnir séu
mestir þegar atvinnutækifærin eru fjöl-
breytt. Það verður að skapa grundvöll til
þess að fá fólkið til baka,“ segir Andrés.
Vilja sjá atvinnulífið vaxa áfram
 Fjölbreyttari atvinnutækifæri á Djúpavogi en áður var  Tjaldað til einnar nætur með tímabundnum
byggðakvóta  Sveitarstjórinn vill aflaheimildir til lengri tíma í stað þeirra sem staðurinn missti
Frysting Regnbogasilungurinn er slægður og afhausaður áður en hann er
hraðfrystur. Honum er raðað snyrtilega á grindur fyrir frystinguna.
Undirbúningur Starfsmenn Fiskeldis Austfjarða gengu frá nýrri sjókví, áður en brunnbáturinn kom með fullfermi
af seiðum og dældi í kvína. Fiskeldi Austfjarða framleiðir seiðin í Þorlákshöfn, á helmingshlut í seiðaeldisstöð þar.
Morgunblaðið/Helgi Bjarnason
Silungur Verið er að slátra regnbogasilungnum
upp úr kvíunum. Lýkur því að mestu í ár. Silung-
urinn er vænn en vex þó ekki eins vel og laxinn.