Dagblaðið Vísir - DV - 22.12.2017, Qupperneq 68

68 lífsstíll - ferðalög Helgarblað 22. desember 2017
Afslappaðri jól erlendis
DV heyrði í nokkrum Íslendingum sem hafa dvalið erlendis yfir hátíðarnar
M
örgum finnst það ein-
kennileg tilhugsun
að halda jólin annars
staðar en heima á Ís-
landi. Í þeirra huga eru engin jól
án þess að hlustað sé á kirkju-
klukkurnar í útvarpinu klukkan
sex á aðfangadagskvöld, snædd-
ur hamborgarhryggurinn hennar
mömmu og jólapakkarnir opn-
aðist í návist fjölskyldu og vina.
Það gildir þó ekki um alla. DV tók
púlsinn á nokkrum Íslending-
um sem dvalið hafa erlendis yfir
hátíðarnar og upplifað það sem
myndi seint kallast hefðbundin ís-
lensk jól.
Jóladagur á amerískum
þjóðvegi
„Hér er meiri fjölbreytni hvað
jólahald varðar, þar sem Banda-
ríkjamenn eiga rætur sínar að
rekja úti um allan heim. Svo eru
auðvitað margir sem halda ekki
upp á jól hér. Svo tekur maður
líka eftir því um jólin hvað Banda-
ríkjamenn eru dreifðir úti um allt
land. Margir búa langt frá fjöl-
skyldu sinni og eru kannski einir
um jólin, sem mér finnst alltaf hálf
sorglegt,“ segir Ágúst Magnússon,
heimspekikennari við Wisconsin-
háskóla, en hann hefur um árabil
verið búsettur í Milwaukee-borg
ásamt bandarískri eiginkonu
sinni Katie og sjö ára syni þeirra,
Jóakim Dylan.
„Við höldum alltaf þakkar-
gjörðina hátíðlega í lok nóv-
ember, með pomp og prakt og
kalkúni og pæ. Við setjum upp
jólaskreytingarnar þegar henni
er lokið. Svo byrja jólasveinarnir
að koma og setja í skóinn hjá syni
mínum. Þeir eru sérlega liðlegir og
gera sér ferð hingað til Wisconsin.
Konan mín, sem er amerísk, hefur
á hverju ári sett upp dagatal með
jólasveinunum í vinnunni hjá
sér og þykir sam-
starfsmönnum hennar
þessir íslensku „Yule
Lads“ vera sérlega
fyndndir. Glugga-
gægir (Window
Peeper) vek-
ur ávallt
mikla kátínu
hjá Kön-
um. Sonur
minn hefur
líka gaman
af að segja
bekkjarfé-
lögum sín-
um frá jóla-
kettinum og
heldur því
staðfastlega
fram að þau
verði öll étin
fái þau ekki
nýja blússu
í gjöf á jól-
um. Það er
tekið misvel
í þá sögu. Við
erum líka dug-
leg að baka gott
bland af bæði
amerískum og íslenskum smákök-
um.“
Fjölskyldan fer í jólamessu á
aðfangadagskvöld og opnar síðan
pakka frá fjölskyldunni á Íslandi
– með ömmu og afa á línunni á
Skype.
„Á jóladag kíkjum við í aðra
messu um morguninn en konan
mín er forsöngvari í kirkjunni. Um
leið og því húllumhæi er lokið þá
setjumst við öll upp í bíl og keyr-
um 800 kílómetra til Columbus í
Ohio þar sem foreldrar konunnar
minnar búa. Við borðum svo steik
með þeim um kvöldið og opnum
pakka og hinn eldhressi ameríski
jólasveinn hefur venjulega skilið
eftir gjöf handa syni mínum þar,“
segir Ágúst og bætir við að það sé
vissulega skrýtið að eyða megn-
inu af jóladegi á amerískum þjóð-
vegi. „En þetta er eiginlega orðin
kærkomin hefð hjá okkur. Mað-
ur hittir alls konar skemmtilegt
fólk á veitingastöðum og bens-
ínstöðvum á jóladag, sem margt
hvert ætti best heima í fallegu
jólalagi eftir Tom Waits. Við hlust-
um á hress jólalög í bílnum og fá
þar bæði íslenskar og amerískar
perlur að njóta sín. Konan mín
hefur reyndar tilkynnt mér það að
ég eigi von á skilnaði ef mér detti
í hug að setja Snjókorn falla með
Ladda á fóninn. Hún kann ekki
gott að meta.“
Vestræn jól í Kína
„Það er mikill munur á jólahaldi
hér og á Íslandi, en Kínverjar eru
að tileinka sér vestræna menningu
á fullu. Verslunarmiðstöðvar, hót-
el og fleiri staðir eru yfirfull-
ir af öllu sem tengist
vestrænu jólahaldi,“
segir Kjartan Pétur
Sigurðsson leiðsögu-
maður en hann
hefur verið
búsettur í
Shang-
hai frá
árinu
2009
ásamt
kín-
verskri eig-
inkonu sinni og
fimm ára dóttur.
Sú stutta fær að
upplifa bæði kín-
versk og íslensk
jól. „Dóttir okk-
ar er í alþjóðleg-
um amerískum
skóla hér í Sjang-
hai og þar var allt
samkvæmt am-
erískri hefð með
dansi, söng og
skreyting-
um
þannig að við erum örlítið lituð
af slíku þessa dagana.“
Hann segir jól fjölskyldunnar
yfirleitt vera með fremur ein-
földu sniði. „Oftast höfum við
verið á ferðalagi á þessum tíma.
Dóttir okkar fær langflestar
gjafirnar svo það má eigin-
lega segja að það séu stans-
laus jól og gleði hjá henni. Hún
á yfir 100 tuskudýr og fær hún
megnið frá afa og ömmu sem
hún virðist hafa fulla stjórn á.“
Fjölskyldan hefur frá upp-
hafi notast við sama gervi-
jólatréð en fjárfesti í nýju tré
á dögunum. „Það voru miklar
áhyggjur hjá dóttur minni hversu
stórt nýja jólatréð yrði. Ég sagði
henni að það gæti aldrei orðið
stærra en hún og því yrði hún að
borða morgunmatinn sinn. Nýja
tréð reyndist síðan vera 150 senti-
metrar en hún er 108 sentimetrar
svo hún varð nokkuð glöð.“
Brimbretti gegndi
hlutverki jólatrés
Vinirnir Ólafur Páll Árnason og
Kristinn Hrafnsson voru báðir í
mastersnámi í Sydney í Ástralíu
árið 2009 og ákváðu að dvelja í
borginni yfir jólahátíðina.
„Aðfangadagur í Ástralíu byrj-
aði eins og allir aðfangadagar ættu
að byrja. Afslappaður. Tveir náms-
menn frá Íslandi með engar skyld-
ur en heilmikinn tíma. Frönsku
meðleigjendurnir fóru heim yfir
jólin svo íslenska lambalærið fékk
að liggja aðfinnslulaust í maríner-
ingunni sinni.“
Sólskin og ferskur sumarand-
vari mætti félögunum þegar þeir
stigu út og lá þá leiðin á ströndina.
„Lykill í sundbuxunum, bók
í hægri og sólgleraugu á nefinu.
Öll stóru atriðin komin. Nokkrum
sundsprettum og hæfilega löngu
eftir að sólarvörnin var hætt að
vernda húðina kíktum við heim í
fordrykk, dýrindis Tooheys Extra
Dry, og tölvuleik á meðan lærið
hitnaði í ofninum.“
Þegar rökkva tók og Ástral-
ir gæddu sér á salati og búðingi
tóku félagarnir að sér það hlutverk
að syngja „Þú komst með jólin
til mín“ til þess að deila íslenskri
jólamenningu með nágrönnun-
um.
„Að því loknu snæddum við
lambalæri og franska súkkulaði-
köku með bestu lyst áður en ein-
læg gjafastund fór fram. Þrátt fyr-
ir hitann, þá staðreynd að jólatréð
hafi verið brimbretti, jólaskyrtan
hlýrabolur og risavaxinn kakka-
lakki hafi flogið inn um svaladyrn-
ar var óneitanlega íslenskur blær
yfir áströlsku aðfangadagskvöldi.
Enda varð okkur hugsað til Ís-
lands, og hversu gott það væri nú
ef við gætum fært það aðeins suð-
ur á bóginn.“
Ein gjöf á mann
„Þetta voru auðvitað mjög mikil
viðbrigði. Sérstaklega þar sem
það var bara ein gjöf á mann.
En mér fannst þetta sjúklega fal-
legt og mér fannst jólaandinn
hellast yfir mig. Þarna er rosa-
lega lítil neysluhyggja og í stað-
inn snúast jólin um að vera með
þeim sem manni þykir vænt um.
Þetta var allt svo afslappað og fal-
legt,“ segir Erla Salome Ólafsdótt-
ir en veturinn 2014–2015 dvaldi
hún sem skiptinemi í höfuð-
borg Jujuy-fylkisins á landamær-
um Argentínu, Bólivíu og Chile.
Jólahaldið þar í landi snýst að
sögn Erlu mun minna um gjaf-
ir heldur en á Íslandi, og fá flestir
aðeins eina gjöf.
„Á aðfangadagadagskvöld fór
ég með systur minni í kaþólska
messu klukkan átta, sem er al-
gjört sjónarspil. Við þurftum að
standa úti vegna þess að það var
allt stappað af fólki. Það var borið
inn líkneski af Jesúbarninu, Maríu
mey, Jósef og vitringunum og
fólk keppist við að koma við Jesú-
barnið því það á að veita blessun.“
Eftir messuna fóru þær systur
heim og klukkan hálf tólf um
nóttina settist stórfjölskyldan við
veisluborð sem hlaðið var kræs-
ingum. Á borðum var kjúklingur
og túnfiskur og allir snæddu eins
mikið og þeir gátu þar til klukkan
sló tólf á miðnætti.
„Á miðnætti voru haldnar ræð-
ur og skálað og knúsast og síð-
an fóru allir út sprengja flugelda
og kveikja á ljóskerjum. Þegar
við komum inn aftur voru síð-
an komnar gjafir undir tréð sem
voru annaðhvort frá jólasveinin-
um (Papa Noel) eða Jesúbarninu.
Síðan fengum við okkur eftirrétt,
lemon-champ, sem er kampavín
með sítrónuís. Um nóttina fór ég
síðan heim til vinar míns í svaða-
legt partí sem endaði ekki fyrr
en um sjö leytið um morguninn.
Næsta dag svaf ég frekar lengi!“ n
Blanda saman amerískum og
íslenskum jólahefðum „Við hlustum
á hress jólalög í bílnum og fá þar bæði
íslenskar og amerískar perlur að njóta sín.“
Kirkja stöppuð af fólki
Erla Salome ásamt systur
sinni í messu á aðfangadags-
kvöld.
Jólin verða sífellt amerískari
í Kína „Verslunarmiðstöðvar, hótel
og fleiri staðir eru yfirfullir af öllu
sem tengist vestrænu jólahaldi.“
Fagurlega skreytt Ólafur og
Kristinn nýttu það sem þeir áttu
til að geta haldið íslensk jól.
Afslappaðir feðgar Fjölskyldan
fer í jólamessu á aðfangadagskvöld
og opnar síðan pakka frá fjöl-
skyldunni á Íslandi – með ömmu og
afa á línunni á Skype.
Auður Ösp Guðmundsdóttir
audur@dv.is
Líkneski af Jesúbarninu, Maríu mey, Jósef og vitringunum „Fólk keppist við að koma við Jesúbarnið því það á að veita blessun.“