Dagblaðið Vísir - DV - 12.01.2018, Blaðsíða 22

22 umræða
DV áskilur sér rétt til að birta aðsent efni blaðsins á stafrænu
formi og í gagnabönkum án endurgjalds. Öll viðtöl blaðsins eru
hljóðrituð. Notkun á efni blaðsins er óheimil án samþykkis.
aðalnúmer: 512 7000
auglýsingar: 512 7050
ritstjórn: 512 7010
Heimilisfang
Kringlan 4-12, 4. hæð
103 Reykjavík
Sandkorn
Helgarblað 12. janúar 2018
Útgáfufélag: Frjáls fjölmiðlun ehf. Stjórnarformaður: Sigurður G. Guðjónsson
Framkvæmdastjóri: Karl Garðarsson Aðalritstjóri: Kristjón Kormákur Guðjónsson Ritstjóri: Sigurvin
Ólafsson Aðstoðarritstjóri: Einar Þór Sigurðsson Prentun: Landsprent Dreifing: Árvakur
fréttaskot
512 7070
Spurning vikunnar
Vissi að hann myndi deyja
J
ón Einar Randversson
vissi að komið væri að
endalokunum þegar honum
var vísað úr meðferð á heimili
Krýsuvíkursamtakanna. Jón Einar
hafði gengið í gegnum erfiðleika
en var allur af vilja gerður til að
koma lífi sínu á réttan kjöl – og
honum gekk vel og framtíðin virtist
nokkuð björt. En þá kom höggið.
Jóni Einari var vísað úr meðferð
fyrir litlar sem engar sakir eins og
lesa má í sláandi fréttaskýringu DV
í dag um Krýsuvíkursamtökin. „Ég
dey í kvöld,“ mun Jón Einar hafa
sagt þegar ljóst var að hann þyrfti
að yfirgefa meðferðarheimilið
þennan örlagaríka dag í október
síðastliðnum. Og daginn eftir lést
hann vegna of stórs skammts af
eiturlyfjum.
Við þessi hörmulegu örlög
þessa unga manns bætast við frá-
sagnir af frændhygli, óviðeigandi
samskiptum, óttastjórnun, hót-
unum og meintu kynferðisbroti
starfsmanns hjá Krýsuvíkursam-
tökunum. Það er ljóst að víða er
pottur brotinn í starfsemi samtak-
anna sem fá milljónir úr vösum
skattgreiðenda á hverju ári.
Enginn efast um að mörg með-
ferðar- og áfangaheimili á Ís-
landi vinna göfugt og nauðsynlegt
starf og hafa hjálpað ótalmörg-
um að fóta sig í lífinu eftir erfiða
tíma. Í því samhengi þarf ekki að
leita lengra en til Lalla Johns sem
fagnar því að fjögur ár eru síðan
hann bragðaði síðast áfengi eins
og fram kemur í viðtali við hann í
DV í dag. Til að gæta allrar sann-
girni hafa Krýsuvíkursamtökin
að mörgu leyti unnið gott starf,
hjálpað fólki og bjargað manns-
lífum, en einhvers staðar hafa þau
villst af leið eins og umfjöllun DV í
dag leiðir í ljós.
Þau virðast því miður leynast
víða skemmdu eplin sem nýta sér
neyð okkar minnstu bræðra eins
og ítrekað hefur verið fjallað um
á undanförnum árum. Tíu ár eru
síðan Byrgismálið kom upp og í
kjölfarið kom holskefla af hryll-
ingssögum frá fyrri tíð; má þar
nefna Breiðavíkurmálið, Silunga-
poll og Kumbaravog svo dæmi
séu tekin. Þótt þessi mál séu í eðli
sínu ólík eiga þau það sammerkt
að fólk sem gat illa borið hönd
fyrir höfuð sér var beitt einhvers
konar ofbeldi.
Ofbeldismenn þrífast best í
þögninni sem umlykur óhæfu-
verkin, slæmu meðferðina og það
óeðlilega. Fólk sem leitar sér að-
stoðar vegna fíknivanda verð-
ur að geta treyst því að tekið sé á
móti því með opnum örmum, því
sýnd virðing en á sama tíma verð-
ur að tryggja að starfsfólk hafi ekki
uppi óeðlileg samskipti við skjól-
stæðinga sem oft standa afar höll-
um fæti andlega.
Samfélag okkar verður að
leggjast á eitt og standa saman
gegn ofbeldi og slæmri meðferð.
Það er ekkert sem réttlætir það
að fólk sem vill leita sér hjálpar –
og stendur sig vel – sé beitt ein-
hvers konar órétti, stundum með
hörmulegum afleiðingum eins og
margt bendir til að hafi átt sér stað
í máli Jóns Einars. DV strengdi það
áramótaheit á dögunum að vera
til staðar fyrir þá sem hafa verið
beittir ofbeldi eða öðru óréttlæti
og þurfa á rödd að halda. Umfjöll-
un okkar um Krýsuvíkursamtökin
er fyrsta skrefið á þeirri leið. n
Björt undir feld
Björt Ólafsdóttir mun vera að
íhuga hvort hún gefi kost á sér
til að leiða lista Bjartrar fram-
tíðar í Reykjavík í komandi
sveitarstjórnarkosningum.
Björt féll af þingi síðasta haust
og tók við formennsku í flokkn-
um af Óttari Proppé. S. Björn Blön-
dal, oddviti Bjartrar framtíðar í
Reykjavík, gefur ekki kost á sér
og ef vinsældir ríkisstjórnar-
innar haldast á næstu miss-
erum verða rúmlega fjögur
ár þangað til Björt fær annað
tækifæri til að ná kjöri. Fjögur
ár eru óralangur tími í stjórn-
málum og ef Björt vill halda
flokknum á lífi með sig í forystu
þá er fátt annað í stöðunni en
að komast í borgina.
Ekki óskoraður leiðtogi
Elliði Vignisson, bæjarstjóri í
Vestmannaeyjum, er ekki jafn
óskoraður leiðtogi Eyjamanna
og virðist á yfirborðinu. Milli
jóla og nýárs bárust óljósar
fréttir af því að Sjálfstæðis-
menn í Eyjum, sem ráða þar
lögum og lofum, myndu halda
sitt fyrsta prófkjör í 28 ár. Á
fundi í vikunni var prófkjör
hins vegar slegið af borðinu
og mun fulltrúaráð en ekki al-
mennir Sjálfstæðismenn kjósa
hverjir verða á listanum. Elliði
sagði opinberlega að hann
væri ánægður að fara í próf-
kjör en mun hafa beitt sér bak
við tjöldin til að koma í veg fyrir
það. Það skyldi aldrei vera að
Eyjamenn séu ekki allir á bandi
bæjarstjórans?
Ertu spennt/ur fyrir EM í handbolta?
„Já, ég held að okkur muni ganga vel“
Hörður Ragnarsson
„Svona temmilega. Okkur mun ganga vel ef Aron
Pálmarsson spilar“
Ingvar Þór Gylfason
„Ég er ekkert sérstaklega að fylgjast með þessu“
Diljá Sævarsdóttir
„Já, það er ég. Þeir hafa alla burði til að ná góðum
árangri“
Eiríkur Sæland
Leiðari
Einar Þór Sigurðsson
einar@dv.is
É
g tel að það séu ekki rekstrar-
forsendur til þess að setja
70 milljarða í Borgarlínu
því hún tekur ekki mið af
byltingunni sem er að fara af stað
í samgöngumálum sem snýr að
sjálfkeyrandi bílum og fleiru. Því
tel ég það úr takti að ætla að fara
að eyða öllum þessum fjármun-
um þegar það er svo margt að ger-
ast í samgöngumálum í heimin-
um. Það þarf að breikka og byggja
önnur samgöngumannvirki en
þar þarf líka að horfa til framtíðar-
innar. Ég hef ekki trú á því að þessi
Borgarlína sé framtíðin, við þurf-
um að staldra við og sjá hvað ger-
ist. Með sjálfkeyrandi bílum verða
samgöngur skilvirkari og öruggari, krafan mun verða að styðja við sjálf-
keyrandi bíla og þá er Borgarlína engin lausn.“
F
ólk áttar sig ekki alltaf á því
að það er grundvallarmun-
ur á samgöngum í borg og
í dreifbýli. Höfuðborgar-
svæðið er orðið borg og í borgum
er samkeppni um fermetrana. Í
dag myndi enginn byggja risa-
stórt einbýlishús með garði í
miðborginni. Það sama á við um
samgöngur, það er ekki enda-
laust pláss í borgarumhverfi fyrir
einkabíla. Strætó í dag situr fastur
í umferðinni en Borgarlína veitir
honum forgang fram yfir bílana
og þá verða almenningssam-
göngur þægilegur valkostur fyr-
ir fleiri. Hinn valkosturinn leið-
ir bara til meiri tafa og þrengsla.
Rafbílar munu líka sitja fastir því
það er ekki pláss. Bílum mun áfram fjölga og það er áfram gert ráð fyrir
tugum milljarða í vegabætur, Borgarlínan á hins vegar að verða til þess að
fjölgunin verði meiri í almenningssamgöngum en í bílum.“
MEð oG á MótI – Borgarlína
Lilja G. Karlsdóttir samgönguverkfræðingur Sævar Þór Jónsson lögmaður og varaborgarfulltrúi Framsóknar og flugvallarvina
MEð á MótI