Fréttablaðið - 05.05.2018, Side 80

Fimm ár eru síðan Finnur Freyr Stefánsson tók við þjálfun karlaliðs KR í körfubolta. Og með því hófst mesta velgengn-isskeiðið í sögu félagsins.
Á þessum fimm árum hefur KR unnið
11 stóra titla, þar á meðal Íslands-
meistaratitilinn fimm ár í röð. Sá
síðasti kom í hús eftir sigur á Tinda-
stóli, 89-73, í DHL-höll þeirra KR-inga
um síðustu helgi. Síðasta liðið til að
vinna fimm Íslandsmeistaratitla í röð
var ÍR á 7. og 8. áratug síðustu aldar.
Afrek KR-inga er því stórt og mikið.
Með Íslandsmeistaratitlunum
fimm er Finnur orðinn sigursælasti
þjálfarinn í karlaboltanum ásamt
Sigurði Ingimundarsyni, allavega
frá því úrslitakeppnin var tekin upp
1984. Fáir utan póstnúmersins 107
vissu hver Finnur var þegar hann
var ráðinn þjálfari KR 2013 en nú
er þessi 34 ára gamli Vesturbæ-
ingur þekkt kennileiti á landakorti
íslenskra íþrótta.
„Ég var bara spenntur. Eftir að ég
sneri mér að þjálfun varð þetta fljót-
lega draumastarfið. Þetta er mitt
félag og fyrir mér er þetta stærsta
starfið í körfuboltanum á Íslandi.
Þetta var risastórt fyrir mig og ég var
ólmur að sanna mig,“ sagði Finnur
þegar blaðamaður Fréttablaðsins
hitti hann að máli í vikunni. Verið
var að undirbúa fund í félagsheimili
KR með tilheyrandi skarkala og því
var viðtalið tekið inni í bikarher-
bergi KR sem er stundum kallað
sálin í félaginu. Og það var þar sem
Finni var boðið draumastarfið fyrir
fimm árum.
Tímabilið 2012-13 var erfitt hjá
KR. Leit að þjálfara gekk illa og á
endanum tók Helgi Már Magnús-
son við sem spilandi þjálfari. Seinni
hluta tímabils var Finnur fenginn til
að létta undir með Helga og að því
loknu tók hann svo við liðinu, þá á
30. aldursári, yngri en nokkrir leik-
menn þess.
Að eigin sögn var ferill Finns sem
leikmaður rislítill og hann ákvað
snemma að hella sér út í þjálfun.
Hann þjálfaði yngri flokka hjá KR,
bæði karla og kvenna, um margra ára
skeið, og kom ungur inn í þjálfara-
teymi karlaliðsins.
Hæfileikarnir ekki til staðar
„Ég grínast oft með það að ég er
einn af fáum þjálfurum, sem voru
ekki leikmenn, og viðurkenni að ég
gat aldrei neitt í körfubolta,“ segir
Finnur heiðarlegur.
„Ég var duglegur og áhugasamur,
lagði mig fram í vörn og það var
kjaftur á mér, en hæfileikarnir voru
ekki miklir. Sumarið 2004 var ég í
kringum meistaraflokkinn og reyndi
að vera með; tvítugur gutti geltandi
og með læti án þess að geta nokk-
urn skapaðan hlut. Herbert Arnar-
son [þáverandi þjálfari KR] áttaði
sig fljótt á því að ég gerði örugglega
meira ógagn en gagn á æfingum
þannig að hann spurði hvort ég vildi
ekki vera með sér sem aðstoðarþjálf-
ari,“ segir Finnur sem var aðstoðar-
þjálfari karlaliðsins í fjögur ár. Hann
þjálfaði svo kvennalið KR tímabilið
áður en hann tók við karlaliðinu.
Lærifeðurnir í KR
Finnur var hálfgert húsgagn í KR-
heimilinu eins og hann segir sjálfur
og hann drakk í sig þekkingu frá
þeim fjölmörgu færu þjálfurum sem
hafa starfað hjá félaginu.
„Á þessum tíma, þegar það voru
engin námskeið eða leiðir til að
mennta sig, horfði maður á fólkið í
kringum sig. Ég er gríðarlega hepp-
inn að hafa alist upp í kringum mjög
hæfa þjálfara í KR. Menn eins og
Benna [Benedikt Guðmundsson] og
Inga [Þór Steinþórsson]. Ósvaldur
Knudsen var fyrsti þjálfarinn minn.
Herbert tók mig inn. Bojan Desnica
kom með nýja vinkla frá Serbíu. Og
Stefán Arnarson sem þjálfaði í yngri
flokkunum hérna. Ég á þeim mikið
að þakka,“ segir Finnur.
„Maður tínir hluti ofan í sína eigin
körfu. Ég tek suma hluti frá Benna,
suma hluti frá Inga o.s.frv. Maður
sér hluti sem maður vill gera og sem
maður vill ekki gera og reynir líka
að læra af mistökum annarra. Þann-
ig mótast sjálfsmynd manns sem
þjálfara. Ég væri ekkert hérna í dag ef
ekki væri fyrir þessa frábæru þjálfara
sem ég nefndi.“
En þurfti Finnur að sanna sig fyrir
leikmannahópi KR þegar hann tók
við liðinu, í ljósi aldurs, lítillar reynslu
og þess að hann hafði engan bak-
grunn sem leikmaður?
„Að einhverju leyti. Ég var langt
frá því að vera elstur og þarna voru
leikmenn með mikla reynslu. En það
hjálpaði mér að ég var í kringum KR-
liðið 2004-08 og þekkti nokkra leik-
menn,“ segir Finnur sem nálgaðist
hlutina á annan hátt þegar hann tók
við karlaliðinu.
Hætti með „Playstation“ þjálfun
„Maður þjálfaði allt öðruvísi en
maður hafði þjálfað áður. Maður
var aggressívur á hliðarlínunni og
á æfingum. Ég þjálfaði kvennaliðið
árið áður og það var svolítil „Play-
station“ þjálfun þar sem ég reyndi
að stýra öllu. En þarna er ég með
alla þessa reynslubolta. Ég tók tvö
skref aftur á bak og leyfði þeim að
hafa áhrif á það sem við gerðum. Ég
ætlaði ekki að koma inn sem ungur
strákur og þykjast vita meira en þeir.
Ég vissi að eina leiðin til að þetta
myndi virka væri ef þeir væru með
mér í liði.“
Krafan hjá KR er alltaf mjög ein-
föld; að vera númer eitt. Félagið þrífst
á árangri og væntingarnar eru ávallt
miklar. Utan frá séð hefur þjálfari KR
alltaf öllu að tapa, ekki allt að vinna.
„Í svona 0,1 sekúndu öfundar
maður stundum þá sem eru með lið
sem geta tapað og samt er allt frá-
bært. En í öll hin skiptin vill maður
frekar vera í þessari stöðu. Það þýðir
ekkert að spá í allt sem getur farið
úrskeiðis og hafa áhyggjur af því
hvað öðrum finnst. Ég sagði það
strax við stjórnarfólkið að ég myndi
gera hlutina eins og ég vildi og ef
það væri ósátt yrði það að reka mig.
Ég ætla ekki að standa og falla með
ákvörðunum annarra,“ segir hann.
Það gekk á ýmsu hjá KR á nýaf-
stöðnu tímabili sem Finnur segir
það langerfiðasta síðan hann tók
við liðinu. Eftir að hafa orðið deildar-
meistarar fjögur ár í röð enduðu KR-
ingar í 4. sæti Domino's-deildarinnar
sem er versti árangur liðsins síðan
2013. Meiðsladraugurinn ásótti KR
og leitin að rétta Bandaríkjamann-
inum gekk brösuglega.
Tankurinn var tómur
„Það var gríðarlega mikið um meiðsli
og meira um alvarleg meiðsli en
áður. Svo fann maður að það var
þreyta í allri umgjörð. Ég var sjálfur
búinn að fara í gegnum hvert tíma-
bilið á fætur öðru með sumarið und-
irlagt af landsliðsverkefnum,“ segir
Finnur sem hefur verið aðstoðar-
þjálfari karlalandsliðsins undanfarin
ár auk þess að þjálfa U-20 ára liðið.
„Tankurinn varð tómur mjög fljótt
í vetur. Síðustu mánuðina hefur
maður verið á síðustu gufunum að
reyna að koma sjálfum sér í gegnum
þetta. Maður sér loksins fram á að
komast í smá frí, ná andanum og átta
sig á þessu öllu.“
Fengu líflínu gegn Haukum
Í úrslitakeppninni byrjaði KR á því
að slá Njarðvík úr leik, 3-0. Í und-
anúrslitunum mættu Vesturbæingar
deildarmeisturum Hauka sem unnu
fyrsta leikinn og voru sex stigum yfir
þegar tæp mínúta var eftir í öðrum
leiknum. En Haukar réttu KR-ingum
litla putta sem reyndist dýrkeypt. KR
jafnaði og vann í framlengingu.
„Við höfðum verið í vandræðum
með Hauka og þeir henta okkur
illa. Við spiluðum ekki vel í öðrum
leiknum en sýndum gamla takta
undir lokin. Eftir það varð hugarfars-
breyting hjá okkur. Við vorum ekki
að fara að gera þetta á hæfileikunum
einum saman. Við þurftum að finna
leiðir til að skáka liðunum sem voru
ferskari, hraðari og að vissu leyti
hungraðri en við. Við vorum skipu-
lagðir, unnum mikið í andlega þætt-
inum og einbeittum okkur að því
að halda leikjunum jöfnum fram í
4. leikhluta og því þá myndi reynsla
okkar telja,“ segir Finnur.
KR vann einvígið við Hauka 3-1
og komst í úrslitin þar sem Tinda-
stóll beið. KR og Tindastóll mættust
einnig í bikarúrslitaleiknum þar sem
Stólarnir unnu stórsigur, 96-69. KR-
ingar náðu hins vegar fram hefndum
í úrslitaeinvíginu sem þeir unnu 3-1.
Baráttan við hungrið
Finnur segir erfitt að viðhalda hungr-
inu á meðan á svona langri sigur-
göngu stendur.
„Ég man þegar ég vann fyrsta leik-
inn minn sem þjálfari karlaliðsins,
gegn Íslandsmeisturum Grinda-
víkur á útivelli. Mér fannst það frá-
bær tilfinning. Mér er illa við að líkja
íþróttum við fíkniefni en menn þurfa
alltaf stærri og stærri skammta til að
svala þörfinni. Þetta er kannski bara
mannlegt. Á einhverjum tímapunkti
hættir það að vinna deildarleik að
vera nóg. En þegar í úrslitakeppn-
ina var komið var hvatningin ekki
lengur vandamál. Þá sér maður ljósið
í endanum á göngunum og hver ein-
asti sigur byrjar að telja meira.“
En hvað tekur við hjá fimmföldum
Íslandsmeistara? Er hann klár í enn
eina titilvörnina?
„Ég lofaði sjálfum mér því, þegar
ég var orðinn þreyttur, að þessari
spurningu myndi ég ekki svara næsta
mánuðinn. Við sjáum hvað gerist.“
Útlönd heilla
Eins og áður kom fram álítur hann
starfið hjá KR það stærsta á Íslandi
og því er erfitt að komast í betra starf
hér á landi. Finnur segist hafa leitt
hugann að þjálfun erlendis en bætir
við að leiðin þangað sé ekki greiðfær.
„Ég viðurkenni að ég hef litið í
kringum mig og það hafa komið ein-
hverjir hlutir sem maður hefur skoð-
að. Þessi þjálfaraheimur er erfiður en
ef mér býðst eitthvað skemmtilegt
hoppa ég á það,“ segir Finnur.
En getur hann hugsað sér að þjálfa
annað lið á Íslandi en KR?
„Já, auðvitað. Ég hef ekki gert
annað en að þjálfa undanfarin ár og
þegar þú ert fyrirvinnan á heimilinu
þarftu að vinna. Ég er og verð alltaf
KR-ingur en sú áskorun að þjálfa
annars staðar kemur seinna.“
Ætlar ekki að standa og falla
með ákvörðunum annarra
Finnur Freyr Stefánsson fyrir utan KR-heimilið í Vesturbænum í Reykjavík þar sem hann hefur eytt stórum hluta ævi sinnar. FRéTTaBLaðið/SigTRygguR aRi
Undir stjórn Finns
Freys Stefánssonar
hefur KR drottnað
yfir íslenskum körfu-
bolta síðustu ár.
Hann fór ungur út
í þjálfun, var öllum
stundum í KR-heim-
ilinu og nam fræðin
af sér reyndari
mönnum.
Ingvi Þór
Sæmundsson
ingvithor@frettabladid.is
Ég grínaSt oFt með það
að Ég er einn aF Fáum
þjálFurum, Sem voru
ekki leikmenn, og
viðurkenni að Ég gat
aldrei neitt í körFu-
bolta.
5 . m a í 2 0 1 8 L a U G a R D a G U R40 H e L G i n ∙ F R É T T a B L a ð i ð
0
5
-0
5
-2
0
1
8
0
4
:1
4
F
B
1
0
4
s
_
P
0
8
1
K
.p
1
.p
d
f
F
B
1
0
4
s
_
P
0
8
0
K
.p
1
.p
d
f
F
B
1
0
4
s
_
P
0
2
4
K
.p
1
.p
d
f
F
B
1
0
4
s
_
P
0
2
5
K
.p
1
.p
d
f
A
u
to
m
a
tio
n
P
la
te
re
m
a
k
e
: 1
F
B
2
-7
B
7
8
1
F
B
2
-7
A
3
C
1
F
B
2
-7
9
0
0
1
F
B
2
-7
7
C
4
2
7
5
X
4
0
0
.0
0
1
8
B

F
B
1
0
4
s
_
4
_
5
_
2
0
1
8
C
M
Y
K