Morgunblaðið - 22.09.2017, Blaðsíða 26

26 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 22. SEPTEMBER 2017
✝ Arnar DórHlynsson
fæddist á Akra-
nesi 25. ágúst
1979. Hann lést á
Heilbrigðis-
stofnun Vestur-
lands á Akranesi
14. september
2017.
Foreldrar Arn-
ars Dórs eru
Hlynur Sigur-
dórsson og Ragnheiður Ás-
geirsdóttir, bæði fædd 1961.
Eiginkona Hlyns er Jónína
Herdís Sigurðardóttir, f. 1971,
og eiginmaður Ragnheiðar er
Michael Wahl Andersen, f.
1955. Systkini Arnars Dórs
eru Ásgerður Hlynsdóttir, f.
1989, og Freyr Hlynsson, f.
1994. Börn Jónínu eru Aron
Þór Kristjánsson, f.
1988, og Eva Ösp
Sæmundsdóttir, f.
1994.
Arnar Dór starf-
aði hjá Speli síð-
astliðin 15 ár.
Hann var mikill
áhugamaður um
íþróttir og heilsu,
hann var dyggur
stuðningsmaður
knattspyrnufélag-
anna ÍA, Kára og Liverpool,
hann var nær daglegur gestur
í íþróttamiðstöðinni Jaðars-
bökkum. Arnar Dór var einnig
mjög liðtækur golfari og var
félagsmaður í golfklúbbnum
Leyni í áraraðir.
Útför Arnars Dórs fer fram
frá Akraneskirkju í dag, 22.
september 2017, klukkan 13.
Elsku hjartans drengurinn
okkar hefur kvatt okkur allt of
fljótt. Arnar Dór okkar elskaði að
lifa lífinu. Hann var alltaf já-
kvæður og glaður og tók öllum
erfiðleikum sem á vegi hans urðu
með bjartsýni og miklu jafnaðar-
geði. Uppgjöf var ekki til í hans
huga.
Arnar Dór var ótrúlega
skemmtilegur, hnyttinn í tilsvör-
um og mikill brandarakarl. Hann
vissi ekkert betra en hlátur og
gleði í kringum sig. Hann var
meinstríðinn og hafði gaman af
að ná fólki upp, hló svo dátt og
sagði „ég var nú bara að stríða
þér“.
Arnar Dór var ákaflega vin-
margur og traustur vinur vina
sinna. Honum þótti vænt um
þennan stóra vinahóp sinn og
fjölskyldur þeirra. Hann talaði
oft um eftirminnilegar stundir og
ferðalög með vinum sínum bæði
hérlendis og erlendis.
Arnar Dór var einstakur
íþróttaunnandi, hann vissi fátt
betra en að fara í þreksalinn eða
spila golf og fara svo heim og
horfa á fótbolta, þá var góðum
degi náð. Hann var mjög fróð-
leiksfús að eðlisfari og velti lífinu
og tilverunni mikið fyrir sér.
Arnar Dór var mikill fjöl-
skyldumaður. Hann elskaði yngri
systkini sín mjög mikið og var
stoltur af þeim. Hann fylgdist
alla tíð vel með þeim og var um-
hugað um að þeim liði vel. Þau
systkinin voru mjög náin og áttu
margar góðar og eftirminnilegar
stundir saman. Arnar Dór var
mjög barngóður og naut þess að
hafa börn í kringum sig og leika
við þau.
Við erum stolt af að hafa feng-
ið að vera foreldrar hans og mun-
um sakna hans óendanlega mikið.
Takk fyrir allt, elsku Arnar
Dór okkar.
Mamma og pabbi.
Elsku besti Addó okkar.
Það er erfitt fyrir okkur að
trúa því að þú sért farinn frá okk-
ur. Stóri bróðir okkar sem alltaf
passaði svo vel upp á okkur, sem
alltaf var svo umhyggjusamur og
áhyggjufullur yfir hvort við fær-
um varlega. Stóri bróðir okkar
sem alltaf var svo áhugasamur
um allt sem við vorum að gera og
skipti sér mikið af á góðan hátt.
Þú hefur verið og munt alltaf
vera ein mikilvægasta persóna í
lífi okkar og við eigum eftir að
sakna þín og hugsa um þig á
hverjum degi það sem eftir er af
okkar ævi.
Við eigum eftir að sakna þess
að fá þig til okkar til Danmerkur
á hverju sumri, atburður sem við
biðum eftir með mikilli tilhlökkun
á hverju ári. Þá var sko alltaf líf
og fjör á Pernillevej. Bæði með
að æsa okkur upp í gríni, sýna
þér daglegt líf okkar, leikir úti í
garði þar sem við höguðum okkur
eins og við værum krakkar, ís-
rúntar og ferðir í dýragarðinn
þar sem við gátum legið lengi í
hláturskasti yfir öpunum. Við
höfum alltaf notið þess að vera
saman við þrjú og það á eftir að
vera tómlegt að koma til Íslands,
þar sem þú hefur alltaf tekið svo
vel á móti okkur. Þú varst einnig
alltaf búinn að plana eitthvert
prakkarastrik sem við áttum að
taka þátt í og skemmtum við okk-
ur konunglega við það að gabba
pabba eða mömmu.
Þó svo að við höfum ekki búið í
sama landi í mörg ár hafa tengsl
okkar verið ómetanleg og sterk.
Samband okkar hefur verið
óformlegt og þægilegt og við höf-
um gert mikið úr því að gera
hversdagslega hluti saman, bæði
hér og úti.
Við höfum bæði litið mikið upp
til þín og það hefur verið okkur
mikils virði að gera þig stoltan af
okkur. Þegar hrós eða annað slíkt
kom frá þér var það okkur mik-
ilvægast af öllu, því við gátum
verið alveg viss um, að þú værir
að meina það. Þú hefur aldrei
verið hræddur við að segja það
sem þér finnst og það hefur okk-
ur þótt vænt um og haft gaman
af.
Styrkur þinn, hugrekki og já-
kvæð viðhorf til lífsins hafa alltaf
verið leiðarljós okkar og mun
vera það enn. Þú ert ein mesta
hetja sem þessi heimur hefur séð
og við erum stolt af því að eiga
þig sem stóra bróður okkar. Að
kveðja þig er það erfiðasta sem
við eigum nokkurn tíma eftir að
ganga í gegnum, en við lofum að
reyna að takast á við þessa bar-
áttu eins og þér einum væri lagið.
Takk fyrir allt sem þú hefur
kennt okkur og allan þann tíma
sem við höfum átt saman.
Okkur þykir óendanlega vænt
um þig, elsku Addó okkar.
Þín systkini
Ásgerður og Freyr.
Elsku Arnar Dór.
Nú þegar þú hefur kvatt okkur
allt of fljótt þökkum við amma og
afi fyrir allt það sem þú hefur
verið okkur.
Ég sendi þér kæra kveðju
nú komin er lífsins nótt.
Þig umvefji blessun og bænir
ég bið að þú sofir rótt.
Þótt svíði sorg mitt hjarta
þá sælt er að vita af því
þú laus ert úr veikinda viðjum,
þín veröld er björt á ný.
Ég þakka þau ár sem ég átti
þá auðnu að hafa þig hér.
Og það er svo margs að minnast,
svo margt sem um huga minn fer.
Þó þú sért horfinn úr heimi
ég hitti þig ekki um hríð,
þín minning er ljós sem lifir
og lýsir um ókomna tíð.
(Þórunn Sigurðardóttir)
Sofðu rótt, elsku Arnar Dór.
amma og afi,
Ásgeir Rafn Guðmundsson
og Fríða Ragnarsdóttir.
Eins erfitt og það er að trúa
því þá er uppáhaldsfrændi okkar
nú fallinn frá eftir stutta en
hetjulega baráttu við veikindi.
Hann kvartaði samt aldrei, hann
var bara þannig einstaklingur.
Væl var ekki til í hans orðabók.
Það fyrsta sem kemur upp í
hugann þegar við hugsum um
elsku frænda okkar er um-
hyggjusemi, forvitni og húmor.
Það var aldrei leiðinlegt með
honum. Það var alltaf alveg ein-
staklega gaman að kíkja í kaffi til
hans eða bjóða honum yfir til
okkar, hvort sem það var til þess
að knýja fram keppnisskapið í
honum í alls kyns spilum, horfa á
uppáhaldsliðið hans í fótbolta
spila og grínast í honum að leik
loknum eða bara spjalla um lífið
og tilveruna. Hann var alltaf svo
áhugasamur um líf okkar og
æstur í að heyra hvað væri nú að
frétta af okkur og það var alveg
óborganlegt oft á tíðum að sjá
hann glotta og hrista hausinn yfir
vitleysunni í okkur.
Það er sárt að hugsa til þess að
við fáum ekki að eiga þessar
stundir með þér aftur en við
verðum að reyna að ylja okkur
við allar þær góðu minningar sem
við eigum og við lofum þér því að
við munum rifja þær oft upp og
reyna að brosa og hlæja eins og
þú gerðir svo oft. Það er það sem
þú hefðir viljað. Eitt er víst: Við
munum aldrei gleyma þér þó að
þú hafir farið frá okkur allt of
fljótt.
Elsku Arnar Dór. Takk fyrir
allan tímann okkar saman, öll
ráðin, hlátursköstin, brandarana
og endalausa væntumþykju í
okkar garð. Hún var ómetanleg
og þú mátt vita að okkur þótti
líka endalaust vænt um þig.
Þú verður alltaf uppáhalds-
frændi okkar, það mun enginn
geta fyllt skarðið sem þú skilur
eftir.
Þín frændsystkini,
Halldór (Halli), Þóra og
Svana.
Elskulegur frændi minn og
vinur, Arnar Dór Hlynsson, lést á
HVE hinn 14. september. Arnar
Dór fæddist 25. ágúst 1979, þegar
ég var fjórtán ára gamall, ég
sagði honum alltaf að ég myndi
eftir afmælisdegi hans vegna
þess að þann sama dag eignaðist
ég mitt fyrsta mótorhjól. En í al-
vöru, það var mikið gleðiefni að
eignast þennan litla frænda sem
ég dýrkaði, ég fann til mikillar
ábyrgðar og ánægju þegar for-
eldrar hans treystu mér til þess
að líta eftir honum ef þau
skruppu rúnt eða eitthvað slíkt,
sjálf svo sem bara nýlega komin
með bílpróf.
Mér hefur alltaf fundist hann
æðislegur, hann var litli frændi
minn sem ég elskaði út af lífinu,
þó að 14 ára unglingurinn hafi
ekki endilega sagt sérstaklega
frá því þá. Núna græt ég þennan
yndislega frænda minn, hann
mun alltaf eiga mjög stórt pláss í
hjarta mínu og huga.
þegar Arnar Dór var ellefu ára
gamall veiktist hann mjög alvar-
lega og átti í þeim veikindum í um
tvö ár. Hann sigraði það stríð þá,
foreldrar hans og fjölskylda voru
nokkrum sinnum kölluð til að
kveðja hann á því tímabili. Þessi
sigurvegari, þessi strákur okkar
varð svo að manni og mikilli fyrir-
mynd, manni sem litaði umhverfi
sitt með hlýju, hnyttni, dugnaði
og styrk, stórmeistari og hetja í
alla staði. Að kvarta eða kveina
var ekki til í hans orðabók, hann
sagði mér til dæmis að hann hefði
nú alveg átt 21 gott ár þar sem
honum varð aldrei misdægurt,
hann leiðrétti sig svo og sagði:
„Æi, líklega bara 19 ef ég tel
þennan krabba með.“
Þessi gulldrengur frændi minn
ræddi við mig um eitt og annað
þessa síðustu dag sem hann var á
spítalanum. Hann var alltaf já-
kvæður og kom því til dæmis
skýrt á framfæri við mig, að
starfsfólkið á A-deild fengi fullt
hús stiga fyrir umönnun, þetta
væri allt toppfólk. Hann bað mig
svo að kaupa konfekt til að gefa á
deildina til að sýna þakklæti sitt,
þannig var honum alltaf um-
hugað um aðra þrátt fyrir veik-
indi sín. Foreldrar, systkini,
amma og afi ásamt hans nánustu
stóðu þétt við bakið á honum.
Frændi minn átti einnig stóran
hóp vina og félaga sem hann
brallaði margt með, það var
nefnilega satt best að segja mikill
heiður að eiga hann sem vin,
góður og traustur gaur sem var
gott og gaman að eiga að.
Hans er sárt saknað, það sást
þegar sjúkrastofan hans fylltist
af vinum hans sem komu að
kveðja hann í hinsta sinn.
Það er ekki hægt annað þegar
rætt er um Arnar Dór en að
nefna aðdáun hans á Liverpool.
Hann var mjög mikill stuðnings-
maður og studdi sitt lið alla leið,
enda langbesta liðið, svo kom
Leeds og ekki orð um það meir.
Hann var líka stuðningsmaður
Skagaliðsins og Knattspyrnu-
félags Kára. Það var því sérstak-
lega ánægjulegt að Kári vann
þriðju deildina glæsilega undir
formennsku hjá kærum vini
hans, vel gert, Káramenn. Það
má geta þessi að bæði þessi lið
léku með sorgarbönd í síðustu
leikjum sínum.
Það er sárt að kveðja þennan
mæta unga mann, meira en orð fá
lýst, ég mun alltaf sakna hans og
hugsa til hans alla tíð. Elsku besti
frændi minn, blessuð sé minning
þín og hvíldu í friði.
Ásgeir Ásgeirsson
og fjölskylda.
Ef líf hvers og eins væri ein
saga þá er þín saga sú lang-
skemmtilegasta sem ég hef og
mun nokkurn tímann á ævinni
lesa, ég verð þó að viðurkenna að
ég hefði viljað hafa hana lengri,
miklu lengri.
Þú varst ótrúlegt eintak af
manneskju og mér líður eins og
heppnasta vini í heimi að hafa
fengið að taka svona mikinn þátt í
þessari frábæru sögu með þér.
Það eru ansi fáir sem hafa
þurft að ganga í gegnum þínar
raunir á yngri árum en harð-
jaxlinn þú neitaðir að gefast upp
og upp úr öllum þessum veikind-
um og áföllum reis minn allra
besti vinur, sannkölluð hetja sem
ég mun alltaf líta upp til og
dýrka. Algjör toppmaður, sama
hvar borið var niður; þú hugsaðir
vel um líkamann, mataræðið, fjöl-
skylduna, eigur þínar og síðast en
ekki síst alla vinina þína.
Við vorum miklir vinir og það
leið varla sá dagur að við værum
ekki í einhverjum samskiptum,
samskipti okkar voru nánast allt-
af á léttu nótunum, hertum hvor
annan reglulega upp og stríddum
hvor öðrum. Þú varst alltaf snill-
ingur í að svara fyrir þig og koma
fyrir þig orði. Síðustu daga hef ég
glaðst mikið í sorginni við að
skoða skilaboð okkar á milli á
netinu
Hér eru nokkrar vel valdar
setningar:
„Herra rassálfur, eigum við að
fá okkur bjór í kvöld?“
„Hvað ertu búinn með margar
bollur í dag? Sjonni át 7.“
„Æi ertu þunnur núna?“
„Auli, hvernig var þessi óvissu-
ferð, hvað gerðuð þið? Varstu
steiktur?“
Það var nú samt alltaf þannig
að þrátt fyrir allan húmorinn,
fíflaganginn og stríðnina á yfir-
borðinu var alltaf ást, virðing og
væntumþykja þarna undir.
Við brölluðum mikið saman í
gegnum árin við félagarnir og
gerðum okkur lífið ansi skemmti-
legt, okkur þótti einstaklega
skemmtilegt að hittast og lyfta
okkur aðeins upp og skála.
Við tókum ansi marga golf-
hringina og Liverpool-leikina
saman og alltaf var stuð í kring-
um okkur. Einnig áttum við ótrú-
lega margar stórskemmtilegar
ferðir saman, golfferðin til
Spánar var gullmoli, samvera
okkar í Köben frábær, allar
verslunarmannahelgarnar sem
við áttum saman algjör snilld.
Elsku Arnar Dór, ég er svo
gríðarlega þakklátur fyrir að
hafa náð að kveðja þig svona mik-
ið og fallega áður en þú fórst frá
okkur, að fá þig heim og skála við
þig síðasta afmælisdaginn þinn,
að fá að heiðra þig og gleðja með
afmælisveislu ásamt vinum, að fá
að horfa með þér á þinn síðasta
Liverpool-leik og að fá að knúsa
þig og kyssa og hvísla „ég elska
þig, besti vinur minn“ áður en þú
endaðir þessa sögu. Þú gast nú
samt ekki endað þessa sögu nema
með því að setja þitt „touch“ á
endinn, en rétt áður en ég yfirgaf
þig í síðasta sinn þar sem þú lást
úrvinda af þreytu átti ég eftir að
skila kveðjum frá vinum og að
lokum frá Helgu, konunni minni,
en þá segi ég: „Ég átti svo eftir að
skila innilegri kveðju frá Helgu.“
Þá sagðir þú: „Ha hver?“ Ég
sagði þá í aðeins hærri tón: „Frá
Helgu, konunni minni“ og þá
sagðir þú gjörsamlega úrvinda af
þreytu: „Hver er það?“ og rétt
áður en ég ætlaði að segja eitt-
hvað kom þitt fallega bros og svo
blikkaðir þú mig, yndislegi
stríðnispúkinn minn.
Sveinbjörn Geir
Hlöðversson.
Það er óraunverulegt að setj-
ast niður og skrifa þessi orð,
hversu sárt það er að fá ekki að
sjá þig og vera með þér framar,
elsku vinur.
Að sjá þig fara að hlæja svo
mikið að tárin streymdu niður
kinnarnar og heyra þig svara fyr-
ir þig af þinni alkunnu snilld. Þú
varst hrókur alls fagnaðar hvar
sem þú komst og það var engin
undantekning á því í okkar vina-
hópi.
Fyrir allmörgum árum stofn-
uðum við vinirnir matarklúbb,
sem haldinn var á nokkurra mán-
aða fresti. Eftir þeim kvöldum
biðum við allir með mikilli eftir-
væntingu og þá sér í lagi þú, því
þá fengum við að spreyta okkur á
alls konar leikjum sem komu úr
þínum hugmyndabanka og allir
höfðu gaman af.
Þú hafðir einstakt lag á að fá
menn til að brosa og hlæja, með
þínum skemmtilega karakter,
góða húmor og pínulítilli stríðni,
sem féll í góðan jarðveg í okkar
vinahópi. Þú varst hjartahlýr og
vildir öllum vel. Við vinirnir mun-
um svo sannarlega halda minn-
ingu þinni á lofti í hvert sinn sem
við komum saman og mun minn-
ing um frábæran vin lifa.
Við vottum fjölskyldu og vin-
um okkar dýpstu samúð.
Magnús Már, Halldór
Fannar, Þórður, Ingvar
og Stefán.
Þau eru þyngri en tárum tekur
skrefin inn á ritvöllinn á þessari
stundu. Að koma hugsunum og
tilfinningum okkar í orð þegar við
kveðjum fyrirliðann okkar,
Arnar Dór Hlynsson, er erfitt og
nánast ómögulegt. En við reyn-
um, fyrir þig. Skrefin verða líka
þung inn á fótboltavöllinn núna í
nóvember þegar við Gulldrengir
1979 mætum til leiks í Árganga-
mót ÍA. Að halda dampi og ein-
beitingu í gegnum mótið án þín
verður erfitt og nánast ómögu-
legt.
Maðurinn sem tekur peppræð-
una fyrir úrslitaleikina, maðurinn
sem setur liðið í rétt hugarfar
verður ekki á staðnum. En við
ætlum, fyrir þig.
Á árgangamótunum í gegnum
árin höfum við fellt gleðitár og
hefur þú þar farið fremstur í
flokki. Árangurinn innan vallar
hefur glatt en ekki síður stundir
okkar saman utan vallar. Það er
ekki sjálfgefið að safna saman
eins stórum hópi á hverju ári og
okkur hefur tekist að gera.
Menn eru komnir út um allt að
gera alls konar en þú hefur alltaf
verið límið okkar, komið okkur
saman og haldið okkur saman.
Náð okkar montnustu mönnum
niður á jörðina. Það er enginn
stærri en liðið og enginn minni en
liðið heldur. Þú ert alltaf mættur
fyrstur í kaffið og bakkelsið fyrir
mót, sem hefur verið fastur liður
hjá okkur frá upphafi. Ekki eru
allir jafn stundvísir og þú og þá
tekur þú, fyrirliðinn, upp símann
og lætur menn heyra það, engar
afsakanir. Bara mæta. Annar
fastur liður á árgangamótinu er
liðsmyndataka. Þar hefur þú,
eins og þér einum er lagið, skap-
að þér sérstöðu með viðeigandi
hætti. Þú ferð fyrir hópnum,
liggjandi fremst eins og aðalsp-
aðinn á að gera. Enn einn fastur
liður í mótinu er að við spilum til
sigurs. Það er stundum sagt að
árgangur 1979 sé einn á móti öll-
um hinum, en þökk sé þér og
munninum sem þú hefur fyrir
neðan nefið og hvernig þú hefur
náð að smita menn í okkar liði, þá
hefur árangur okkar verið með
besta móti. Nafnið Silfurdrengir
ÍA varð til þegar við tókum 2.
sæti mótsins og þegar við unnum
mótið og fengum gull vorum við
alveg á því að kalla okkur bara
áfram Silfurdrengi ÍA. En þú
tókst það ekki í mál. Við vorum
engir Silfurdrengir, við vorum
orðnir Gulldrengir ÍA og yrðum
alltaf. Ekkert annað kom til
greina þegar við unnum en að þú
tækir á móti bikarnum enda spil-
andi þjálfari og fyrirliði liðsins,
auk þess að vera mikilvægastur í
klefanum.
Nú er svo komið að þessi mikli
leiðtogi verður ekki á meðal vor í
komandi mótum í mannsmynd en
við vitum að hann verður með
okkur í hug og hjarta. Þannig er
það.
Að okkar sterkasti hlekkur sé
farinn úr keðjunni er mikið áfall
fyrir okkar hóp. Nú reynir á
okkur hina og við munum allir
halda áfram og gera okkar allra
besta til þess eins að heiðra minn-
ingu þína, Arnar Dór, því við vit-
um að þú verður ekki sáttur við
neitt annað.
Elsku vinur, við kveðjum þig
með kökk í hálsi og tár á vanga.
Þau tár eru þó blönduð gleði,
söknuður okkar er gríðarlegur en
þú skildir þannig við þennan
heim að það er ekki hægt að
hugsa um þig öðruvísi en að
gleðjast.
Hvíldu í friði elsku vinur.
F.h. Gulldrengja 1979,
Ingi Fannar og Hannibal.
Arnar Dór
Hlynsson
Ástkær eiginmaður minn, faðir, tengdafaðir,
afi og langafi,
EINAR ÞORVARÐARSON
veggfóðrara- og dúklagningameistari,
Prestastíg 7,
lést á Landspítalanum 20. september.
Útför auglýst síðar.
Guðbjörg Benjamínsdóttir
Guðlaug Einarsdóttir Magnús Agnarsson
Herdís Einarsdóttir Oddur B. Grímsson
Þorvarður Einarsson Guðbjörg Halldóra Ólafsdóttir
Sigvaldi Einarsson Guðlaug Birgisdóttir
Agnes Vilhelmsdóttir
Kolbrún Vilhelmsdóttir Ólafur Skúli Guðmundsson
barnabörn og barnabarnabörn