Morgunblaðið - 07.01.2018, Blaðsíða 35

Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar,
tengdafaðir, afi og langafi,
EGGERT GUÐJÓNSSON
húsasmíðameistari,
Efstasundi 30, Reykjavík,
lést þriðjudaginn 2. janúar.
Útför fer fram frá Áskirkju miðvikudaginn 10. janúar klukkan 13.
Eygló Fjóla Guðmundsdóttir
Guðjón Bjarni Eggertsson
Magnús Þór Eggertsson Sjöfn Guðlaug Vilhjálmsdóttir
barnabörn og langafabörn
þessum dýrmætu minningum um
þig.
Bless „litla systir“ og takk
fyrir allt sem þú kenndir okkur
öllum.
Þinn „máfur“,
Þórður (Doddi).
Elsku besta Veiga mín. Takk
fyrir allt sem þú hefur gefið mér í
lífinu. Ég á svo margar góðar
minningar með þér því að þú
varst besta frænka í heimi. Þótt
að ég geti ekki átt fleiri ár með
þér er ég samt svo þakklátur að
hafa haft þig hjá mér til að tala
við þegar mér leið ekki vel, því að
ég gat alltaf treyst á þig og þú
skildir mig miklu betur en allir
aðrir sem ég þekki. Þegar ég var
minni kölluðum við okkur alltaf
Tímon og Púmbu því að einhvern
tímann þegar þú varst að passa
mig horfðum við á Tímon og
Púmbu í sjónvarpinu og ég sagði
að ég væri lítill eins og Tímon og
að þú værir stór eins Púmba. Þú
fórst að skellihlæja og við byrj-
uðum bara að kalla hvort annað
þetta. Ég elska þig endalaust,
Veiga mín, og ég veit að þú munt
alltaf vera hjá mér þangað til við
hittumst aftur seinna.
Þinn
Tómas Berg.
Elsku Veiga, þú komst inn í líf
okkar fyrir rúmu ári og frá fyrsta
degi var eins og við hefðum alltaf
þekkst.
Við töluðum oft um það við þig
hversu heppin við værum að hafa
fengið þig inn í fjölskylduna og
værum orðin svo rík eftir að hafa
kynnst þér.
Tíminn sem við fengum með
þér var allt of stuttur en við
eigum margar góðar og
skemmtilegar minningar sem við
munum varðveita í hjörtum okk-
ar.
Það var svo yndislegt að sjá
ástina ykkar Stefáns blómstra og
sjá ykkur skipuleggja framtíðina
saman.
Þú kenndir okkur hvað lífið er
dýrmætt og fólkið í kringum okk-
ur, með því að halda sambandi og
hvetja aðra til að gera það einnig,
því við vitum aldrei hvenær það
er orðið of seint.
Ofarlega í huga okkar er einn-
ig hversu mikill stuðningur þú
varst Stefáni eftir fráfall ömmu
hans og frænda á liðnum vikum
og sýndi það okkur enn fremur
hvaða persónu þú hafðir að
geyma.
Þú elskaðir að koma og fylgj-
ast með Rebekku litlu sem fædd-
ist í júní í sumar og sagðir að það
væru ekki allir svo heppnir að fá
að halda á mágkonu sinni dags-
gamalli þegar þú komst upp á
fæðingardeild til okkar, og hafðir
á orði að þú hlakkaðir til að dúll-
ast með hana í framtíðinni.
Við verðum dugleg að segja
Rebekku frá þér, elsku fallega
Veiga, og hvað þú áttir mikið í
henni, þið áttuð það líka sam-
eiginlegt að vera með þennan fal-
lega háralit.
Heimurinn er fátækari að hafa
misst þig en minningin um þig
mun lifa með okkur öllum.
Elsku Stefán okkar, Tommi,
Dísa og fjölskylda.
Guð og góðu englarnir veri
með ykkur í sorginni og vaki yfir
ykkur öllum.
Óskar Jónsson, Kristín
Stefánsdóttir, Stefán Máni
og Rebekka Rut.
Elsku Veiga. Þegar Stefán
Örn, frændi okkar, kynnti þig
fyrir fjölskyldunni passaðir þú
strax inn í hópinn.
Stefán orðar það þannig að þú
hafir bara verið þannig gerð að
þú féllst inn hvar sem er, það á
svo sannarlega við um fjölskyld-
una okkar líka.
Þú varst hlý, yndisleg og fljót
að hleypa öllum að og maður
komst ekki hjá því að sjá hvers
vegna Stefán féll svona snögg-
lega fyrir þér, enda gerðum við
það öll. Þú varst dýrmæt viðbót
við fjölskylduna okkar og við er-
um gífurlega þakklát fyrir að
hafa fengið að kynnast þér.
Það var greinilegt frá upphafi
að þið Stefán voruð par sem átti
að kynnast og það var svo yndis-
legt að sjá hvað þið blómstruðuð
saman.
Þótt við skiljum ekki hvers
vegna þú varst tekin svona
snemma erum við þakklát fyrir
þann tíma sem við fengum til að
kynnast þér og sjá ykkur Stefán
saman.
Lífið er svo ósanngjarnt og
óskiljanlegt stundum og við vild-
um óska þess að við hefðum feng-
ið fleiri stundir og meiri tíma
með þér.
Elsku Veiga, við kveðjum þig
með miklum söknuði og lofum
um leið að passa Stefán.
Elsku Stefán Örn, við erum öll
hér fyrir þig.
Við viljum senda foreldrum,
systrum, fjölskyldu og vinum
Veigu innilegar samúðarkveðjur
á þessum erfiða tíma, um leið og
við þökkum ungri fallegri stúlku
fyrir þá góðu og dýrmætu tíma
sem við fengum að njóta með
henni.
Jón Kr., Sigríður,
Magnús, Ásdís, Sigurbjörg,
makar og börn.
Við eigum erfitt með að trúa
því að við sitjum hér að skrifa
minningargrein um þig, fyrir um
tveimur vikum sátum við saman
við borð að skrifa slíka grein um
annan góðan vin sem féll frá, þú
kunnir alltaf að orða hlutina svo
vel þannig að maður næði að
skila því frá sér á sem bestan
hátt. Við vitum ekki hvernig við
eigum að byrja þessa grein en
ætlum að reyna okkar besta.
En þú komst inn í fjölskylduna
okkar og smellpassaðir inn frá
fyrstu mínútu og okkur fannst
eins og við hefðum alltaf þekkt
þig. Þú og Stefán kennduð hvort
öðru svo margt, þið mótuðuð
hvort annað og voruð æðislegt
par. Eins og við segjum alltaf þá
var það himnasending að þið
funduð hvort annað. Þú varst
alltaf svo hress, kát og brosandi
með þinn óborganlega húmor og
hafðir gaman af lífinu. Þú kennd-
ir Stefáni okkar og okkur öllum í
fjölskyldunni svo margt, þú gafst
endalaust af þér, varst alltaf
tilbúin til að rétta fram hjálpar-
hönd sama hvað það var eða hver
átti í hlut. Við eigum sem betur
fer fullt af æðislegum minningum
um þig sem við munum varðveita
og halda á lofti, þú varst alveg
ótrúleg stelpa og við erum svo
þakklát í dag fyrir að hafa fengið
að kynnast þér þótt stutt hafi
verið.
Elsku Veiga okkar, hvíldu í
friði, þín verður sárt saknað.
Margrét, Fannar,
Þórhildur og Kristján.
Elsku yndislega Veiga okkar.
Við eigum svo erfitt með að
trúa því að þú sért ekki lengur
hér með okkur þar sem þetta
gerðist svo snöggt. Þú varst svo
góð og lífsglöð og það var alltaf
gott að vera í kringum þig. Þú
varst svo virk og dugleg að taka
þátt í skipulagningu alls kyns
viðburða innan fjölskyldunnar,
sást um leiki fyrir börnin og
tókst líka einstaklega fallegar
myndir. Við systkinin og fjöl-
skyldan okkar eigum endalaust
af góðum minningum með þér.
Allar samverustundirnar í sveit-
inni þar sem oft var spilað langt
fram eftir og keppnisskapið þitt
leyndi sér ekki, matarboðin hjá
mömmu og pabba, Ítalíuferðin
með Bryndísi þar sem þið lentuð
í ýmsum ævintýrum og þér tókst
meðal annars að gera hana orð-
lausa þegar þú fórst að tala
ítölsku eins og ekkert væri. Þú
komst oft heim til foreldra okkar
þegar þú bjóst í Reykjavík og
þótti okkur öllum mjög vænt um
það. Þín verður sárt saknað,
elsku frænka.
Elsku Dísa, Tommi, Stefán,
Heiða, Dagný og fjölskyldur,
hugur okkar er hjá ykkur á þess-
um erfiðu tímum.
Bryndís, Guðlín og Pálmi.
Elsku Veiga.
Ég er svo þakklát fyrir að hafa
haft þig í lífi mínu, elsku vinkona/
frænka. Ég var alltaf svo spennt
þegar ég vissi að þú varst að fara
að koma í Mývatnssveitina fögru
í Neslönd. Við brölluðum heil-
margt saman og gerðir þú tím-
ann svo mikið skemmtilegri. Svo
þegar ég fékk þig með mér á
sveitaball, það var svo gaman hjá
okkur. Þegar strákurinn minn
fæddist stóðst þú mér við hlið og
varst tilbúin að hjálpa mér þegar
á þurfti. Þegar við fluttum svo í
borgina ég og Sigurgeir litli,
langt frá fjölskyldu minni, þá
komst þú yndislega Veiga mín og
hjálpaðir mér að ná fótfestu. Við
elduðum saman og áttum mörg
spilakvöldin, það var svo yndis-
legt og gott. En nú ert þú fallin
frá og trúi ég því varla ennþá
hvað lífið getur verið ósann-
gjarnt.
Þó sólin nú skíni á grænni grundu
Er hjarta mitt þungt sem blý,
Því burt varst þú kölluð á örskammri
stundu
Í huganum hrannast upp sorgarský.
Fyrir mér varst þú ímynd hins göfuga
og góða
Svo falleg, einlæg og hlý,
En örlög þín ráðin – mig setur hljóða
Við hittumst samt aftur á ný.
Megi algóður guð þína sálu nú geyma
Gæta að sorgmæddum, græða djúp
sár,
Þó komin sért yfir í aðra heima
Mun minning þín lifa um ókomin ár.
(Höf. ókunnur)
Elsku Veiga mín, takk fyrir
allt, ég sakna þín svo mikið.
Þín vinkona/frænka
Hanna Kristín.
Elsku Veiga.
Þessi tvö orð hafa endurómað í
höfðinu á mér síðan aðfaranótt
aðfangadags. Elsku Veiga okkar.
Báðar vorum við aldar upp á
Laugarvatni og bara tvö ár á
milli okkar þannig að ég var svo
heppin að vera ekki bara frænka
hennar heldur vinkona líka.
Flestar af mínum minningum um
Veigu eru nú ósköp hversdags-
legar. Vera með henni í kennslu-
stundum, frímínútum, leika eftir
skóla og þess háttar. Svo í seinni
tíð í kringum menntaskóla-
aldurinn þá komu sko böllin, og
alltaf var það jafn gaman með
Veigu. Alltaf jafn glöð.
Þegar ég fór að hugsa hvað
mér fannst sérstaklega einkenna
Veigu okkar þá auðvitað hugsaði
ég þessa sömu hluti og margir
aðrir. Hress, yndisleg, algjör
brussa, hávær, trygg og trú. En
það sem stóð upp úr hjá mér per-
sónulega var hvað hún var góð og
dugleg að hrósa fólki. Sama hvað
það var.
Mynd sem maður teiknaði í
sjöunda bekk, lag sem maður
söng á sviði í menntaskóla eða
stressaður að byrja í nýrri vinnu.
Alltaf var hún fyrst til að hrósa
manni eða hvetja mann áfram.
Vildi alltaf að allir í kringum sig
væru ánægðir með sig og það
sem þeir gerðu vel.
Annað sem örugglega flestir
sem þekktu hana hugsa um þeg-
ar þeir hugsa um Veigu: systra-
börnin hennar. Hún dýrkaði þau
og þau hana. Hún var svo barn-
góð. Það er eitthvað sem ég tók
eftir hjá henni alla okkar ævi og
dáðist alltaf að.
Vona að amma Ranka hafi
beðið eftir þér með opinn faðm,
ekki búist við þér svona snemma
frekar en öll hin en ég sé ykkur
fyrir mér við eldhúsborðið að
spila og þú skellihlæjandi þínum
háa hlátri.
Ég mun aldrei gleyma þér,
elsku Veiga mín, og mun sakna
þín að eilífu.
Berglind Pálmadóttir.
Elsku stelpan okkar.
Já, hún Veiga var svo sann-
arlega okkar, öll áttum við eitt-
hvað í henni og hún eitthvað í
okkur öllum. Það, að hún hafi
verið tekin frá okkur, alltof
snemma og algjörlega í blóma
lífsins, er okkur öllum einfald-
lega óskiljanlegt. Þetta gull okk-
ar, hvað getur maður sagt og
hvar á maður að byrja? Veiga var
svo dásamlega einlæg og tilfinn-
ingarík og það besta sem hún gaf
frá sér og skilur eftir hér hjá
okkur er sá tími sem hún gaf
okkur. Hún gaf sér tíma til að
koma og heimsækja mig nokkr-
um sinnum þegar ég bjó í
Reykjavík og við spjölluðum
fram á nótt, hún gaf sér tíma til
að koma að spila kasjon við okk-
ur mömmu kvöld eftir kvöld á
Laugarvatni þar sem við
hlustuðum á Neil Sedaka, Ritc-
hie Valens, Patsy Cline o.fl. Hún
gaf sér tíma með Henný Lind og
stal henni t.d. einn dag og fór
með henni í algjöra ævintýraferð
svo ég gæti einfaldlega slakað á
heima hjá mér og Henný Lind er
enn að tala um þessa ferð þeirra.
Hún gaf sér tíma til að knúsa
okkur þegar við hittumst, spyrja
hvað væri að frétta og var svo
dugleg við að hrósa okkur fyrir
allt og ekki neitt. Hún bara gaf
sér tíma og bjó til minningar með
okkur.
Ég á ótalmargar minningar
með Veigu og við vorum nokkuð
duglegar að rifja upp gamlar og
skemmtilegar minningar þegar
við hittumst og þessar minningar
varðveiti ég hjá mér og mun rifja
þær upp með fólkinu hennar um
ókomna tíð.
Ég ætla, og við ættum öll, að
taka Veigu til fyrirmyndar og
vera dugleg að gefa hvert öðru
knús, vera dugleg að forvitnast
um hvert annað og vera dugleg
að gefa okkur tíma með fólkinu
okkar og síðast en ekki síst – ef
okkur langar að gera eitthvað
gerum það þá bara, þó svo að við
hræðumst það. Ég sakna litlu
frænku minnar og það er sárt að
sakna hennar.
Elsku hjartans Tommi, Dísa,
Heiða, Tittí, Dagný, Doddi og
fjölskyldur, Stefán og Anna Sól-
SJÁ SÍÐU 36
Minningar
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 6. JANÚAR 2018
Ástkær móðir mín, tengdamóðir, amma
og langamma,
SIGURVEIG INGA HAUKSDÓTTIR,
lést þriðjudaginn 26. desember og fer
útför hennar fram frá Hallgrímskirkju í
Reykjavík fimmtudaginn 11. janúar
klukkan 15. Þeim sem vilja minnast hennar er bent á Björgunar-
sveitina Erni.
Ásta Ingibjörg Pétursdóttir Helgi Hjálmtýsson
Svanhildur Helgadóttir
Sigurveig Þórhallsdóttir Sigurjón Ólafsson
Pétur Sigurjónsson
Ástkær móðir okkar, amma og langamma,
HALLA SIGURLÍN JÓNATANSDÓTTIR,
Laufásvegi 25,
Reykjavík,
lést sunnudaginn 1. janúar á
hjúkrunarheimilinu Grund.
Útförin fer fram frá Neskirkju 12. janúar klukkan 13.
Stefán Einarsson
Louisa Einarsdóttir Vilhjálmur Guðjónsson
Ásgeir Smári Einarsson
Þórdís Katla Einarsdóttir Bjarni Ómar Guðmundsson
barnabörn og barnabarnabörn
PÁLMI ÞORSTEINSSON
byggingartæknifræðingur,
Klettaborg 54, Akureyri,
lést á heimili sínu miðvikudaginn 3. janúar.
Útför hans fer fram frá Akureyrarkirkju
föstudaginn 12. janúar klukkan 13.30.
Blóm og kransar vinsamlega afþökkuð en þeim sem vilja
minnast hans er bent á minningarkort til styrktar starfsemi
Heimahlynningar á Akureyri.
María Axfjörð
Guðfinna Óskarsdóttir
Arnhildur Pálmadóttir
Þorsteinn Pálmason Axfjörð
tengdabörn, barnabörn,
systkini og aðrir aðstandendur
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma,
langamma, systir og mágkona,
KRISTÍN P. ANDRÉSDÓTTIR,
hússtjórnarkennari,
Berjarima 34,
lést miðvikudaginn 3. janúar.
Útförin fer fram frá Seljakirkju 12. janúar
klukkan 13.
Anna Björg Sigurðardóttir Víglundur H. Ákason
Ragnhildur Hrund Sigurðard.
Andrea Rós Víglundsdóttir Antonio Fattoruso
Stefán Ragnar Víglundsson Kristín Ósk Magnúsdóttir
Aron Kristinn Jónsson
langömmubörn
Björgúlfur Andrésson Hafdís Jónsdóttir
Ástkær móðir, tengdamóðir og amma,
HÓLMFRÍÐUR BENEDIKTSDÓTTIR
frá Garði í Aðaldal,
síðar til heimilis
á Barðaströnd 8,
Seltjarnarnesi,
lést þriðjudaginn 2. janúar 2018 á dvalar-
og hjúkrunarheimilinu Grund.
Útförin fer fram frá Seltjarnarneskirkju föstudaginn 12. janúar
klukkan 11 fyrir hádegi.
Magnús Benedikt Guðjónss. Ólöf Jóna Jónsdóttir
Ása Hrönn og Hólmfríður Inga