Morgunblaðið - 22.02.2018, Síða 74

74 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 22. FEBRÚAR 2018
✝ Svava Brynj-ólfsdóttir fædd-
ist á Broddadalsá í
Strandasýslu 29.
maí 1925. Hún and-
aðist á Hjúkr-
unarheimili Hrafn-
istu, Boðaþingi í
Kópavogi, 15. febr-
úar 2018.
Foreldrar henn-
ar voru Brynjólfur
Jónsson, bóndi á
Broddadalsá, f. 22.12. 1899, d.
23.11. 1992, og Guðbjörg Jóns-
dóttir, f. 22.12. 1901, d. 27.2. 1999.
Systkini Svövu eru Viggó, f.
31.5. 1926, Kristjana, f. 3.5. 1930,
Jón, f. 24.1. 1941, d. 5.1. 1943.
Fósturbróðir Svövu var Jón
Brynjólfs Sigurðsson, f. 5.6. 1943,
d. 26.7. 1967.
Eftirlifandi eiginmaður Svövu
skrifstofumanni, f. 7.1. 1956.
Börn þeirra eru Kristinn, Anna
og Arnar. 3) Bryndís, skrif-
stofumaður, f. 8.10. 1955, d. 13.3.
2004, sambýlismaður Reynir
Holm, sendibílstjóri, f. 28.3. 1948.
Börn þeirra eru Bjarki, Svava Dís
og Ásdís. 4) Pálmi, verkfræð-
ingur, f. 12.5. 1957, kvæntur Sal-
ome Tynes, flugfreyju, f. 31.5.
1961. Börn þeirra eru Bjarni Þór,
Ágúst Ottó og Birna Lind. Fyrir
átti Pálmi börnin Hjalta Þór og
Elísabetu. 5) Svandís, banka-
starfsmaður, f. 17.8. 1966, gift
Sveini H. Bragasyni skrifstofu-
manni, f. 14.3. 1966. Dætur þeirra
eru Sólveig Huld og Silja Karen.
Svava ólst upp á Broddadalsá í
Strandasýslu, stundaði nám í
Húsmæðraskólanum á Ísafirði og
fluttist um tvítugt til Reykjavíkur
þar sem hún bjó lengst af í
Langagerði 28. Hún var húsmóð-
ir, vann við fatasaum og ýmis
störf við skóla borgarinnar.
Útför Svövu fer fram frá Bú-
staðakirkju í Reykjavík í dag, 22.
febrúar 2018, og hefst athöfnin
klukkan 13.
er Kristinn Ágúst
Guðjónsson, klæð-
skerameistari, f. á
Hólmavík 13.9. 1926.
Foreldrar hans voru
Guðjón Jónsson,
smiður á Hólmavík
og víðar, f. 14.5.
1886, d. 16.12. 1939,
og Kolfinna S. Jóns-
dóttir, húsfreyja og
saumakona á
Hólmavík og í
Reykjavík, f. 16.12. 1891, d. 17.1.
1985.
Börn Svövu og Kristins eru: 1)
Ómar, viðskiptafræðingur, f.
2.10. 1947, kvæntur Kristínu
Geirsdóttur, myndlistarmanni, f.
25.8. 1948. Börn þeirra eru Erna
og Geir. 2) Hörður, skrif-
stofumaður, f. 27.3. 1952, kvænt-
ur Rut Maríu Jóhannesdóttur,
Elsku mamma mín. Þó að það
sé sárt að kveðja þig er ég afar
þakklátur fyrir að hafa fengið
að eiga þig sem móður. Það sem
þú kenndir mér og það vega-
nesti sem þú gafst mér út í lífið
er ómetanlegt. Þú varst í senn
góð eiginkona og yndisleg móð-
ir, tengdamóðir og amma.
Mamma var dugleg og hand-
lagin til allra heimilisverka og
bakaði heimsins bestu kleinur,
ástarpunga og jólakökur sem
hurfu síðan jafnharðan ofan í
okkur börnin um leið og góð-
gætið var borið fram. Mamma
sagði stundum að það tæki því
ekki að vera að baka, þetta væri
borðað um leið. Hún hélt þessu
þó áfram alla tíð enda vissi hún
að þessi frækorn voru vel þegin
og gerðu mikla lukku.
Uppvaxtarárin í Langagerð-
inu voru skemmtileg hjá okkur
börnunum en trúlega erfið á
stundum hjá mömmu. Við vor-
um endalaust úti að leika í
drullunni sem þá var um allt, á
meðan hennar tími fór í að þvo
drullugallana okkar og að gera
við ónýt fötin og að gefa okkur
að borða. Svo kom að því að gat-
an var malbikuð og gangstéttin
steypt og við börnin uxum úr
grasi og fluttum að heiman.
Mamma var glæsileg alþýðu-
kona og mikill fagurkeri. Hún
var falleg og hlý og naut þess að
klæða sig vel. Hún var miðjan í
allri fjölskyldunni og mikil fé-
lagsvera og átti margar og góð-
ar vinkonur um ævina. Mamma
starfaði lengst af í Kvenfélagi
Bústaðasóknar og á sínum eldri
árum var hún virk í starfi Fé-
lags eldri borgara í Reykjavík,
þar sem hún hafði gaman af því
að spila félagsvist og bingó.
Hún var dugleg og afkastamikil
við alls konar saumaskap og
hafði unun af því að halda glæsi-
legar veislur heima fyrir fjöl-
skylduna og vinafólkið.
Mamma var mikill sóldýrk-
andi og það tók hana stuttan
tíma að verða brún í sólinni. Á
rigningarsömu sumri í Reykja-
vík þurfti hún oft ekki nema 2-3
sólardaga í garðinum í Langa-
gerðinu til að verða kaffibrún.
Eftir miðjan aldur elskaði hún
að fara með pabba í frí á sólar-
strendur Spánar og Kanaríeyja
þar sem þau dvöldu oft vikum
saman með góðum vinum.
Mamma og pabbi áttu marg-
ar góðar sælustundir í sum-
arbústaðnum við Þingvallavatn.
Fyrstu 30 árin í bústað sem þau
byggðu árið 1968 og síðan í bú-
stað okkar hjóna sem við
byggðum árið 2003. Þar áttu
þau sitt hjónaherbergi og voru
hluti af okkar fjölskyldu.
Afkomendur mömmu og
pabba eru nú 37, þ.e. fimm
börn, 15 barnabörn og 17 barna-
barnabörn. Þau eru öll á lífi
nema Bryndís systir mín sem
andaðist 48 ára gömul árið 2004.
Síðustu þrjú árin bjó mamma
á Hjúkrunarheimilinu Hrafn-
istu í Boðaþingi í Kópavogi þar
sem hún naut bestu umönnunar
alls þess frábæra fólks sem þar
starfar. Það er varla hægt að
hugsa sér betri stað til að búa á
í ellinni. Í Boðaþingi var hún frá
upphafi og til hinstu stundar
umvafinn ást og hlýju starfs-
fólksins, þar leið mömmu vel og
hún lét okkur vita af því. Ég vil
þakka öllu þessu fólki sérstak-
lega fyrir elskulega og faglega
umönnun yfir mömmu þessi síð-
ustu ár hennar.
Elsku mamma, ég veit að þú
vakir yfir okkur áfram. Takk
fyrir að fá að eiga þig, hvíl þú í
friði.
Þinn sonur
Pálmi Kristinsson.
Í dag er til moldar borin
tengdamóðir mín Svava Brynj-
ólfsdóttir frá Broddadalsá. Hún
lést södd lífdaga á hjúkrunar-
heimilinu Hrafnistu í Boðaþingi
í sl. viku 92 ára. Fjölskyldan var
hjá henni síðustu dagana, en
Svava var mikil fjölskyldukona.
Hún missti Bryndísi dóttur sína
aðeins 48 ára gamla úr krabba-
meini. Það var mikill harmdauði
en Svava bar sorg sína í hljóði.
Svava var af þeirri kynslóð
kvenna sem sinntu börnum sín-
um og búi af mikilli kostgæfni.
Hún var alin upp í sveit, var
Strandamaður í húð og hár.
Hún var falleg kona og dökk yf-
irlitum eins og margt hennar
fólk. Ung að árum fór hún í
Húsmæðraskólann á Ísafirði.
Hún var hagsýn enda stýrði hún
stóru heimili þar sem sparsemi
og nýtni var talin til dyggða.
Svava vann heima við fatasaum
og fatabreytingar á meðan
börnin voru lítil auk þess að
sinna húsmóðurstörfum. Síðar
þegar þau voru farin að heiman
vann hún fyrst sem ganga-
vörður og svo sem matráður í
Réttarholtsskóla þar til hún fór
á eftirlaun. Svava var fé-
lagsvera. Hún var virk í Kven-
félagi Bústaðasóknar og átti
góðan vinkvennahóp í hverfinu.
Hún var í saumaklúbbi með
skólasystrum úr Húsmæðra-
skólanum öll árin meðan þær
höfðu heilsu til.
Ég gleymi því aldrei þegar ég
kynntist Ómari ung að árum og
kom inn í fjölskylduna að mér
fannst svo mikið líf og fjör á
heimilinu. Þar var alltaf kvöld-
kaffi þar sem allir komu saman.
Börn og fullorðnir sögðu fréttir
og spjölluðu um allt milli himins
og jarðar. Þar fór tengdamóðir
mín á kostum. Hún sá mannlífið
oft í skemmtilegu ljósi og hafði
auga á sérkennum fólks þannig
að maður var alveg opinmynnt-
ur eða grét úr hlátri. Í Langa-
gerði var oft margt um mann-
inn, bæði frændur og frænkur,
fólkið úr sveitinni og svo fjöl-
skylda Kristins tengdaföður
míns sem var fjölmenn í hverf-
inu. Svava lagði metnað sinn í
að eiga fallegt heimili enda
smekkleg kona og mikill fag-
urkeri og sjálf ekki spör á hrós-
ið. Sunnudagarnir voru sann-
kallaðir fjölskyldudagar. Þá var
það lambalærið, grænu baun-
irnar og rauðkálið eða pönnu-
kökurnar með rjóma. Hún hélt
utan um okkur öll. Þau hjónin
byggðu sér sumarbústað við
Þingvallavatn, sælureit í Grafn-
ingnum þar sem við nutum sam-
verunnar. Barnabörnin elskuðu
að vera hjá þeim í bústaðnum.
Við áttum þess kost að
ferðast með Svövu og Kristni á
sumrin í sveitina að Brodda-
dalsá. Það var mér borgar-
barninu alveg ómetanlegt.
Nokkrum sinnum fórum við
saman til útlanda á sólarströnd.
Svava elskaði sólina enda var
hún eins og senjóríta í útliti. Á
seinni árum fóru þau hjón allt
að þrisvar á ári á sólarströnd og
fengu ekki nóg af sólinni fyrr en
heilsan fór að bresta fyrir um
10 árum síðan.
Svava og Kristinn áttu 70 ára
brúðkaupsafmæli í nóvember sl.
Þau áttu farsælt hjónaband og
voru samhent í gegnum tíðina.
Mér fannst alltaf gaman að til-
heyra svona stórri og skemmti-
legri fjölskyldu. Við Svava vor-
um alla tíð góðar vinkonur og
ég dáðist að dugnaði hennar.
Hún var góð tengdamóðir og ég
elskaði hana. Ég kveð hana með
söknuði.
Kristín Geirsdóttir.
Kallið er komið og kveðju-
stundin runnin upp. Elskuleg
tengdamamma er látin, 92 ára
að aldri. Hún lést með eigin-
mann sinn sér við hönd. Og
yngsta barn sitt á hina höndina.
Fallegra andlát er varla hægt
að hugsa sér. Eflaust var hún
hvíldinni fegin þar sem hún var
fyrir alllöngu búin að tapa heils-
unni og lífsneistinn hafði dofn-
að.
Svava var glæsileg kona, allt-
af vel til höfð og með vandaðan
fatasmekk. Ef stórveislur voru
haldnar í fjölskyldunni, fannst
mér tengdamóðir mín alltaf
bera af í glæsileika. Fötin,
skartið, naglalakkið, allt var
eins fullkomið og það gat orðið.
Þegar ég kom inn í fjölskyld-
una, fyrir bráðum 28 árum, var
Svava þegar komin yfir sextugt.
Engu að síður get ég vel ímynd-
að mér hana á sínum yngri ár-
um. Af myndum að dæma var
hún falleg kona og hafði mikla
persónutöfra. Hún var hæglát
og yfirveguð og virtist taka öllu
með jafnaðargeði. Svava var
frábær húsmóðir, bakaði bestu
hjónabandssælu sem ég hef
smakkað. Á fyrstu sambúðarár-
um okkar Pálma hringdi ég oft í
Svövu til að fá uppskriftir að
hinu og þessu góðgætinu sem
hún hafði borið á borð.
Ég geymi í hjarta mínu ljúfar
minningar úr Langagerðinu, úr
jólaboðum, af heimsóknum í
sumarbústaðinn í Svínahlíð, af
ættarmótum og fjölmörgum
öðrum góðum stundum.
Þó hvíldin hafi verið kær-
komin, þá er missirinn og sökn-
uðurinn þó alltaf til staðar.
Mestur er þó missir elsku
tengdapabba, sem nú kveður
ástkæran lífsförunaut til 70 ára.
það er langur tími í hjónabandi.
Guð blessi minningu elsku
Svövu minnar og veiti börnum
hennar og okkur öllum tengda-
fólkinu styrk og blessun á
kveðjustundu.
Salome Tynes.
Elsku amma og tengda-
mamma.
Það er sárt að kveðja þig en
nú ert þú komin til Bryndísar
dóttur þinnar sem þú saknaðir
svo mikið.
Þrátt fyrir að þetta hafi gerst
snögglega var aðdragandinn að
þessu langur.
Margs er að minnast frá liðn-
um árum. Við vorum alltaf vel-
komin í Langó og sumarbústað-
inn á Þingvöllum þar sem þú og
afi eydduð flestum helgum. Við
munum eftir Langagerði þar
sem þið afi byggðuð ykkur hlý-
legt heimili og bjugguð í yfir 50
ár. Við vorum nýbúin að fagna
með ykkur 70 ára brúðkaups-
afmæli 2. nóvember síðastliðinn.
Samband ykkar afa var alveg
einstakt. Það einkenndist af
virðingu og umhyggju fyrir
hvoru öðru. Þið voruð samhent í
öllu sem þið tókuð ykkur fyrir
hendur, fóruð í margar utan-
landsferðir saman og fóruð dag-
lega í sund meðan heilsan
leyfði.
Það voru margar hefðir hjá
þér og afa. Á aðfangadag var
alltaf hist í Langó og skipst á
pökkum og þú gerðir alltaf heitt
súkkulaði og var það í miklu
uppáhaldi hjá okkur systrum að
velja okkur bolla úr fallega
safninu þínu. Á jóladag hittist
svo öll fjölskyldan í hinni árlegu
jólaveislu sem þið hélduð í yfir
30 ár. Einnig hélduð þið afi boð
á 17. júní þar sem öll fjölskyld-
an kom saman eftir skemmtun
dagsins og varst þú alltaf búin
að baka.
Við systur minnumst þess
þegar þið afi fluttuð heim til
okkar í nokkra daga vorið 2006,
þegar mamma og pabbi fóru til
útlanda. Þið dekruðuð við okkur
allan tímann og var það mjög
gaman.
Sem tengdamóðir varstu
yndisleg og leyfðir okkur að
taka okkar eigin ákvarðanir án
þess að skipta þér af en á sama
tíma var alltaf hægt að leita
ráða hjá þér og sýnduð þið mik-
inn áhuga á því sem við gerðum.
Hvíldu í friði, elskulega
amma okkar og tengdamamma.
Sveinn, Sólveig Huld
og Silja Karen.
Mér finnst svo stutt síðan
Svava amma mín var eldhress,
kát og kraftmikil. En svona líð-
ur tíminn skringilega. Sú minn-
ing um hana lifir svo sterkt. Það
var engin tilgerð í henni ömmu
minni. Hún sagði hlutina beint
út, fussaði, sveiaði og skellihló.
Hún sagði hvað henni fannst og
stundum móðgaðist maður jafn-
vel smá en á sama tíma var hún
ekki nísk á hól og var oft að
hæla manni þannig að maður
varð mjög upp með sér.
Góðar minningar úr Langa-
gerðinu eru ófáar, að fá að gista
hjá ömmu og afa var ævintýri
líkast, feluleikir á háloftinu,
punta sig með fíneríinu hennar
ömmu, Mackintoshið uppi í
skáp, tína og borða jarðarber og
rifsber út í garði. Síðan voru
það veislurnar hennar ömmu og
gestrisnin, pönnsurnar, stríðs-
terturnar, brauðterturnar,
nammi namm. Hún virtist
galdra þetta allt fram með mik-
illi yfirvegun og ró. Og já,
kvöldkaffið á björtum sumar-
kvöldum og hádegissunnudags-
steikin. Hlátur og læti, rifist um
pólitík og mikið hlegið, heyrðist
alltaf hátt í ömmu og fleirum úr
fjölskyldunni. Mér leiddist
þetta sem krakki en mikið vildi
ég endurupplifa það núna því ég
held ég mundi elska það.
Stundirnar í sumarbústað
ömmu og afa í Grafningnum á
Þingvöllum voru alveg ómetan-
legar. Þar var algjör suðupottur
í sól. Þar sem maður lagði sig í
fangi ömmu í „holunni“ okkar
sem var graslaut til hliðar við
bústaðinn. Eða notalegar stund-
ir í rigningu og roki við arineld-
inn með útsýni út á úfið Þing-
vallavatn, þar sem fjölskyldan
stytti sér stundir saman með
því að spila spil, lesa gömul
tímarit eða gamlar bækur.
Þetta var alvöru sumarbústaður
með engu rafmagni og vatnið
sem við notuðum var rigning-
arvatn og þegar það kláraðist
þurfti að sækja vatn í kúta úr
Þingvallavatni. Svo voru góðar
gönguferðir um þetta fallegasta
svæði Íslands í mínum huga,
rabbabaratínsla o.fl. En svo
brann þessi paradís til kaldra
kola. Það var sárt.
Amma fína með brúnu fallegu
stóru augun sín, sem urðu svo
sorgmædd eftir að Bryndís
dóttir hennar dó. Amma var
ekki mikið að sýna tilfinningar,
en hún var samt hlý og góð, yf-
irveguð, dul. Stolt af okkur
barnabörnunum sem vorum að
gera svo ólíka hluti og þótt sum
okkar væru að gera skrítna
hluti og ekki beint að fara
venjulegar leiðir þá var t.d. úr-
klippubókin merki um það að
hún var stolt af okkur sama
hvað við gerðum.
Amma og afi ferðuðust mikið
seinni árin og fóru í nokkrar
ævintýraferðir. Ég man eftir að
hafa farið í eina slíka mjög mik-
ilvæga ævintýraferð með ömmu
og afa, foreldrum mínum og
Geir bróður til Grikklands og
Aþenu að skoða fornar slóðir og
minjar, þar sem leiklist og
heimspeki blómstruðu. Þessi
ferð hafði mikil áhrif á mig.
Elsku amma, nú ert þú von-
andi á ferð og flugi og komin á
æsispennandi ævintýralegan
stað eða komin til Bryndísar í
dásamlega paradís í frið og ró.
Erna Ómarsdóttir.
Svava
Brynjólfsdóttir
Flatahraun 5a • www.utfararstofa.is • Símar: 565 5892 & 896 8242
ÚTFARARSTOFA HAFNARFJARÐAR
ÚTFARARSTOFA ÍSLANDS
Auðbrekku 1, Kópavogi síðan 1996
ALÚÐ •VIRÐING • TRAUST • REYNSLA
Símar allan sólarhringinn: 581 3300 & 896 8242 • www.utforin.is
Komum heim til aðstandenda og ræðum skipulag útfarar ef óskað er.
Margrét Ásta GuðjónsdóttirSverrir EinarssonKristín Ingólfsdóttir
Elskuleg móðir okkar,
ESTER SIGURBJÖRNSDÓTTIR
frá Hornafirði,
er látin.
Útförin fer fram í Bústaðakirkju föstudaginn
23. febrúar klukkan 13.
Ólafía Sveinsdóttir
Haukur Sveinsson
Jón Árni Sveinsson
og fjölskyldur
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma,
langamma og langalangamma,
KATRÍN JÓHANNA GÍSLADÓTTIR,
Skjóli
við Kleppsveg,
lést aðfaranótt 10. febrúar.
Útförin fer fram frá Áskirkju föstudaginn 23. febrúar klukkan 11.
Þórunn Ísfeld Þorsteinsdóttir
Sigurfinnur Þorsteinsson
Björk Þorsteinsdóttir
Rúnar Bergs Þorsteinsson
tengdabörn, barnabörn, barnabarnabörn
og barnabarnabarnabörn
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar, afi
og langafi,
SIGURBJÖRN ELDON LOGASON
múrarameistari og myndlistarmaður,
Fannafold 66a, Reykjavík,
lést fimmtudaginn 15. febrúar á líknardeild
Landspítalans og verður jarðsunginn frá Grafarvogskirkju
föstudaginn 2. mars klukkan 13.
Bjarnveig Karlsdóttir
Karl Rúnar Sigurbjörnsson
Áslaug Jóna Sigurbjörnsdóttir
Jón Logi Sigurbjörnsson
barnabörn og barnabarnabörn