Morgunblaðið - 09.03.2018, Blaðsíða 13

Náttúrubarn Nichole, börn og eiginmaður í sumarfríi á heimaslóðum í Michigan. Nichole
telur forréttindi að búa í Breiðholti og vera með Elliðaárdalinn bókstaflega í bakgarðinum.
námi. Þau urðu ástfangin og fluttu til
Íslands þegar Garðar þurfti að klára
bóklegan hluta bakaranámsins. Eftir
námið var ætlunin að flytja aftur til
Bandaríkjanna eða til Evrópu. Nich-
ole var byrjuð í leikskólakennara-
námi og komin með vinnu á leikskóla í
Bretlandi.
„En þá breyttust aðstæður þeg-
ar ég varð ófrísk að okkar elsta barni
sem fæddist 2008,“ segir Nichole og
bætir við að það hafi ekki verið erfið
ákvörðun að búa áfram á Íslandi því
fæðingarorlofið sé svo miklu betra
hér. „Ég hefði fengið níu vikur í Bret-
landi og Garðar helmingi minna. Það
var stundum erfitt þegar launin
minnkuðu í fæðingarorlofinu en við
fundum okkur alltaf einhverja leið.
Það var of dýrkeypt að sleppa fæð-
ingarorlofinu á Íslandi.
Vildi læra íslenskuna vel
Þegar við vorum endanlega sest
að á Íslandi ákvað ég að leggja mig
fram um að læra íslenskuna vel. Ég
fór á leikskólakennarabraut í fjar-
námi og fékk greiðslur frá Reykjavík-
urborg þegar ég sat staðlotur,“ segir
Nichole og bætir við að stuðningurinn
hafi skipt miklu máli og það eina sem
Reykjavíkurborg fór fram á var eins
árs ráðning að loknu námi.
„Ég starfaði á leikskólum
Reykjavíkurborgar og var orðin leik-
skólastjóri þegar ég settist inn á þing
árið 2016. Það var sorglegt að fá ekki
að sitja lengur á þingi. Mér fannst ég
rétt vera að finna mig í starfinu þeg-
ar kosið var aftur. Það hefðu allir
gott af því að setjast inn á þing og
læra hvernig samfélagið virkar og
gera sér grein fyrir að það er ekki
alltaf hægt að gera allt fyrir alla á
sama tíma.“
Nichole hefur ekki tekið ákvörð-
un um framboð til borgarstjórnar.
„Ég hef lýst því yfir að ég þrái
að vinna fyrir fólkið í Reykjavík, það
gerði ég á þinginu og það hef ég gert í
mínum störfum. Framkvæmdastjórn
er að vinna að innra starfi hjá Bjartri
framtíð og ég tek engar ákvarðanir
fyrr en því er lokið,“ segir Nichole
ákveðin.
Auk þess að hafa brennandi
hugsjón fyrir samfélagsmálum er
Nichole að eigin sögn mikill lestrar-
hestur og elskar að vera úti í nátt-
úrunni.
„Það eru forréttindi að búa í
Breiðholtinu með Elliðaárdalinn bók-
staflega í bakgarðinum. Ég elska
tónlist, að hreyfa mig, hjóla og vera í
góðum félagsskap. Ég saknaði þess
þegar ég flutti til Íslands að vera ekki
í félagsskap og á Íslandi lærði ég að
vera feimin,“ segir Nichole og bætir
við að það geti verið erfitt að komast
inn í hópa hjá Íslendingum.
„Það eiga allir æskuvini og fjöl-
skylduböndin eru sterk. Ég upplifði
mig oft einmana fyrstu árin á Íslandi.
Það skiptir máli að tala íslenskuna
vel; það er borin meiri virðing fyrir
þér og tækifæri til vinnu og félags-
skapar eru fleiri ef þú ert góð í ís-
lensku,“ segir Nichole sem tók ís-
lenskuna fastari tökum eftir að hún
ákvað að mennta sig sem leikskóla-
kennari.
„Það var mikil áskorun að fara í
námið og ég vissi að ég þyrfti að vera
góð í málinu ef ég ætlaði mér frama í
starfi. Ég varð sem dæmi að hafa get-
una til þess að skrifa skýrslur á góðu
máli sem leikskólastjórnandi.“
Nichole dreymdi um að verða
kokkur en diplómagráða sem hún
kom með frá Bandaríkjunum dugði
ekki til þess að fá vinnu og hún lagði
drauminn á hilluna. Nú nýtur hún
þess að elda hvenær sem tækifæri
gefst.
„Þar sem eiginmaðurinn er bak-
ari og ég ástríðukokkur settum við
upp eins stórt eldhús og hægt var í
nýja húsinu okkar. Garðar sér um
súrdeigsbaksturinn og ég sé um að
elda í Miðjarðarhafsstíl en það er
uppáhaldsmaturinn minn. Það er
ekkert betra en að elda íslenskan lax
á Miðjarðarhafsvísu. Ég fór til Grikk-
lands síðasta sumar að vinna með
hælisleitendum og þar lærði ég nýja
matreiðslu af sýrlenskum stelpum,“
segir Nichole.
Málefni innflytjenda og flótta-
manna eru Nichole hugleikin. Hún
segir mikilvægt að taka vel á móti
fólki og vanda upplýsingagjöf.
„Það er mikilvægt að kynna
skriflegar reglur en ekki síður rétt-
indi og skyldur. Það þarf líka að
kynna fyrir innflytjendum óskrifaðar
reglur í samfélaginu. Ég lagði mig
fram sem leikskólastjóri um að kynna
foreldrum réttindi í þjóðfélaginu. Það
er kannski ekki í verkahring leik-
skólastjóra en ég taldi það mikilvægt.
Það eru til foreldrar sem vita ekki af
frístundakorti Reykjavíkurborgar.
Leikskólar gegna mikilvægu hlut-
verki í skólakerfinu og eru oft fyrsta
skrefið inn í skólakerfið og hugs-
anlega fyrstu samskipti við foreldra,“
segir Nichole.
Erfitt að viðurkenna vanlíðan
Nichole var í hópi þeirra sem
fóru fyrir Metoo-byltingu kvenna af
erlendum uppruna.
„Við vorum smeykar þegar við
fórum af stað og vissum ekki hvað
myndi gerast. Við fundum fljótt já-
kvæð viðbrögð og breytingar í sam-
félaginu. Í stað þess að sökkva sér of-
an í sögur kvennanna var farið að
leita lausna. Fólk fór að tala við inn-
flytjendur og spyrja þá að nafni á
vinnustöðum. Fjölmiðlar tóku mjög
jákvætt á málum og stóðu sig vel sem
fjórða valdið. Metoo-byltingin gaf
okkur tækifæri til þess að hætta að
skammast okkar. Það var ekki auð-
velt að viðurkenna það sem klár kona
að mér liði ekki vel og vissi ekkert
hvað ég ætti til bragðs að taka þegar
ég var skilin ein eftir í herbergi með
börnunum á leikskólanum. Ég skildi
ekkert hvað þau sögðu og vissi ekki
þegar þau hlógu hvort þau væru að
hlæja að mér. Það er erfitt að vera
undir í samfélaginu og ennþá erfiðara
að viðurkenna það.“
Nichole segir að strax eftir að
erlendar konur stigu fram í fjöl-
miðlum hafi sviðstjóri hjá Reykjavík-
urborg haft samband og spurt hvað
mætti gera betur og hvaða mál ætti
að setja í forgang.
„Ég er á leið á fund í velferðar-
ráðuneytinu til þess að ræða hvernig
hægt er að bregðast við og verkalýðs-
hreyfingin hefur óskað eftir samstarfi
við rannsókn sem þau ætla að gera
um hvað hægt sé að gera betur og
hvernig hægt sé að valdefla konur á
vinnustöðum. Ég fæ líka að vera hin-
um megin við borðið og mæta á fund
allsherjar- og menntamálanefndar,“
segir Nichole sem var nýkomin af
fundi í Menntaskóla Kópavogs þar
sem hún hélt fyrirlestur um móttöku-
áætlun erlendra nemenda.
„UN Women sýndi okkur þann
heiður að fela okkur að taka þátt í við-
burðinum Milljarður rís í Hörpu 16.
mars. Erlendar konur munu þar lesa
sögur sínar og Elíza Reid forsetafrú
verður með okkur,“ segir Nichole
sem leggur áherslu á að allir geti lagt
sitt af mörkum við að gera samfélagið
betra og taka vel á móti innflytj-
endum. Á endanum græði allir á því.
Grikkland Nichole bauðst að starfa við leikskóla
fyrir flóttabörn í SOS-barnaþorpi í Grikklandi.
Áhugasöm Þingkonan mætti eins og vanalega
sem páskakanína á gamla leikskólann sinn Ösp.
DAGLEGT LÍF 13
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 9. MARS 2018
Það er ósjaldan þannig að égeigi mér ekki einhvermarkmið til að stefna að.Sumum markmiðum nær
maður og öðrum ekki. Þau hafa ver-
ið sérstaklega mörg upp á síðkastið
enda eiga þau það til að fjölga sér í
lotum. Mig langaði að læra rúss-
nesku en þá rifjaðist upp fyrir mér
að ég væri með fínan grunn í þýsku
og það væri dapurlegt að byggja
ekki á honum. Ég mundi síðan að ég
hefði alltaf verið hrifnari af ítölsk-
unni og langaði raunar að læra öll
þessi tungumál og fleiri til.
Ofan á þetta bættist
löngun til að finna sköp-
unargáfunni farveg með
því að læra að mála og
teikna. Betra líkamlegra
form var líka ofarlega á
listanum.
Tíminn er hins vegar
af skornum skammti og
á meðan ég gleymdi mér í
pælingum um hvað af
þessu ég ætti að taka
mér fyrir hendur, og
frestaði því þannig að
hefjast handa, áttaði ég
mig á því að herbergið mitt
var í óreiðu. Gluggakistan
var þakin ryki, hálftóm kók-
dós stóð á náttborðinu og
sloppurinn lá á herbergis-
gólfinu við hliðuna á sokk-
um sem áttu frekar heima í
óhreina tauinu. Þessi stutta
lýsing er alls ekki tæmandi.
Óreiðan í herberginu var ekki
til þess fallin að koma reglu á
óreiðuna í huganum, hún magnaði
hana fremur upp og leiddi til þess að
litlu var komið í verk.
Núna er ég hins vegar byrjaður á
réttum enda. Herbergið er tandur-
hreint og allt í röð og reglu eins og
það á að vera, sérstaklega þegar
maður ræðst í stórt verkefni eins
og að læra tungumál upp á tíu eða
listsköpun frá grunni. Sumir segja
að það að byrja í rækt-
inni auki sjálfstraustið
og ég er ekki í vafa um
að tiltekt í herberginu
hefur svipuð áhrif. Það
er nefnilega einhvers
konar endurgjöf á milli
hugarástandsins og nær-
umhverfisins. Skipulagt
umhverfi elur skipulagða
hugsun sem aftur getur
komið skipulagi á umhverf-
ið. Eins geta óreiða í hugs-
un og óreiða í umhverfi
magnað hvor aðra upp ef
maður grípur ekki í taum-
ana.
»Gluggakistan varþakin ryki, hálftóm
kókdós stóð á náttborðinu
og sloppurinn lá á
herbergisgólfinu.
Heimur Þorsteins
Þorsteinn Friðrik
Halldórsson
tfh@mbl.is