Morgunblaðið - 22.05.2018, Blaðsíða 27

MINNINGAR 27
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 22. MAÍ 2018
✝ Karl Jóhanns-son fæddist 21.
nóvember 1924 í
Hovi, Suðurey í
Færeyjum. Hann
lést á hjúkrunar-
heimilinu Hlíð á
Akureyri 10. maí
2018. Foreldrar
hans voru hjónin
Niclas Johan
Hovgaard frá Hovi
og Anna Kristina
Albinus frá Famjin, bæði frá
Suðurey í Færeyjum og bjuggu
allan sinn búskap í Hovi og
eignuðust níu börn. Bræður
Karls sem eru látnir: Niclas Jo-
hann, Jacob Herman, Jacob
Pauli og Helgi. Systkini sem
eru á lífi: Charlotta, Ninna
Kristina, Selma og Svend. Karl
kvæntist 1. maí 1950 Jóhönnu
Birgittu Magnúsdóttur Vinther,
f. 25. apríl 1932, d. 26. júní
1986, frá Vági á Suðurey í Fær-
eyjum. Synir þeirra voru: 1) Ey-
þór f. 29. sept. 1950, d. 13. apríl
2018 kvæntur Ragnheiði
ur líklega ekki verið nema fjór-
tán ára þegar hann réð sig fyrst
á færeyska skútu sem m.a. var
á veiðum við Íslandsstrendur.
Síðar var hann á íslenskum síld-
veiðiskipum áður en hann sneri
aftur til Færeyja þar sem hann
lærði skósmíði. Árið 1950 flutti
hann til Íslands ásamt unnustu
sinni Jóhönnu Birgittu sem þá
gekk með þeirra fyrsta barn.
Um svipað leyti hóf Karl störf á
skósmíðaverkstæði Tryggva
Stefánssonar. Eftir að Tryggvi
hætti störfum tók Karl við
verkstæðinu og rak það áfram
vel á annan áratug. Þegar skó-
smíðarnar drógust saman hóf
hann störf hjá Útgerðarfélagi
Akureyringa, fyrst sem kyndari
en síðar matsveinn allt til ársins
1987 þegar hann fór að vinna á
lagernum hjá ÚA. Eftir að Karl
flutti til Íslands bjó hann alla tíð
á Akureyri. Frá árinu 1991 og
allt til dauðadags bjó Karl í
Kringlumýri 1, í sama húsi og
sonur hans Reynir og hans fjöl-
skylda.
Útför Karls Jóhannssonar
fer fram frá Akureyrarkirkju í
dag, 22. maí 2018, og hefst at-
höfnin kl. 13:30.
Antonsdóttur f. 7.
des. 1952. Börn
þeirra eru Anton
Kristinn f. 28. okt.
1970, kona hans er
Bryndís Björk
Reynisdóttir f. 5.
apríl 1977, þau
eiga tvo syni. Eva
Birgitta f. 28. sept.
1972, hennar mað-
ur er Matti Ósvald
Stefánsson f. 21.
júní 1966, þau eiga þrjú börn og
tvö barnabörn. Adam Þór f. 5.
ágúst 1985 og á hann einn son.
2) Reynir f. 5. sept. 1954 kvænt-
ur Önnu Sigríði Halldórsdóttur
f. 11. apríl 1956. Börn þeirra:
Karl Halldór f. 22. feb. 1983,
sambýliskona hans er Val-
gerður Guðmundsdóttir f. 15.
apríl 1986 og eiga þau einn son.
Katrín Vinther f. 18. ágúst
1993. 3) Heimir f. 28. ágúst
1965, sambýliskona hans er
Þorbjörg Elfa Hauksdóttir f.
18. febr. 1971.
Karl fór snemma á sjó og hef-
Elsku afi minn, hvar á ég að
byrja? Mikið er óskaplega sárt að
missa þig þrátt fyrir háan aldur.
Það verður sárt að koma í
Kringlumýrina og geta ekki knús-
að þig, rætt heimsmálin yfir kaffi-
eða tebolla og stolist í súkkulaði.
Það verður sárt að geta ekki bak-
að með þér fyrir jólin og fengið
sér sjúss yfir bakstrinum. Það
verður sárt að heyra þig ekki
lengur raula lagstúf.
Það eru svo ótal margar minn-
ingar sem skjótast upp í kollinn.
Þegar við áttum endur í gömlu
hesthúsi í innbænum; þú ólst þær
fyrst upp heima og þær fengu sér
sundsprett í baðkarinu. Göngu-
túrarnir með hundinum Bjarti.
Þegar þú kenndir mér hringdans
í stofunni niðri og við söngluðum
Orminn langa saman. Ólafsvöku-
ferðin okkar. Ferðirnar til Fær-
eyja með Norrænu. Allar sögurn-
ar sem þú kunnir. Þegar þú komst
alltaf með bóndarós inn úr garð-
inum á afmælisdaginn minn. Þeg-
ar ég var veik og þú komst upp
með sykureggjahræruna, laum-
aðir jafnvel súkkulaðimola með.
Þegar þú bakaðir „pannikökur“
og ég fékk alltaf að eiga þær sem
urðu skringilegar í laginu svo ég
gæti séð einhver dýr eða furðu-
verur út úr forminu á þeim.
Það er erfitt að missa eina mik-
ilvægustu manneskju lífs síns,
sama hvenær það gerist. En mik-
ið óskaplega er gott að eiga allar
þessar fallegu minningar um þig.
Í dag mun ég bera þig síðasta
spölinn. Það verður sárt en ég er
líka svo uppfull af þakklæti að
hafa fengið að eiga þig að – betri
afa hefði enginn getað óskað sér.
Ég bið að heilsa ömmu Hönnu og
Eyþóri. Sov gott, elskaði abbon
og takk fyri alt sum tú gavst mær.
Þín ávallt,
Katrín Vinther Reynisdóttir.
Lækkar lífdaga sól.
Löng er orðin mín ferð.
Fauk í faranda skjól,
feginn hvíldinni verð.
Guð minn, gefðu þinn frið,
gleddu og blessaðu þá,
sem að lögðu mér lið.
Ljósið kveiktu mér hjá.
(Herdís Andrésdóttir)
Karl Jóhannsson tengdafaðir
minn er látinn, saddur lífdaga.
Missirinn er sár þrátt fyrir hans
háa aldur. Sjálfur upplifði hann
óbærilegan missi tæpum mánuði
fyrir andlát sitt þegar elsti sonur
hans, Eyþór, lést. Það var þung-
bært fyrir alla að fylgjast með ör-
væntingarfullri sorg gamla
mannsins.
Síðustu 27 ár bjó tengdafaðir
minn í sama húsi og við Reynir
sonur hans og okkar börn,
Kringlumýri 1. Börnin nutu góðs
af nálægðinni við afa. Kalli afi
hafði gaman af að bjóða fólki í mat
því hann var góður kokkur og
hafði ákveðna skoðun á mat og
matargerð. Hann vildi helst borða
tímanlega svo hann gæti horft á
fréttirnar í ró og næði. Stundum
höfðu börnin óeðlilega litla lyst
þegar matartíminn á efri hæðinni
hófst, kannski í seinna lagi.
Fuglakjöt af öllu tagi var í miklu
uppáhaldi hjá þeim gamla. Kjúk-
lingur var oft á borðum hjá afa
sem börnunum fannst einstakt
lostæti. Það kom þó fyrir að ann-
ars konar fuglar voru í boði. Fjög-
urra ára afastelpu leist ekki meira
en svo á litinn á „kjúklingnum“
hans afa og var treg til að inn-
byrða góðgætið. Afi var snöggur
að útskýra þetta og sagði við
stelpuskottið að hún þyrfti ekkert
að óttast, þetta væri bara „svart-
ur kjúklingur“. Það er skemmst
frá því að segja að sú stutta borð-
aði „kjúklinginn“ með bestu lyst.
Kalli var einstakt snyrtimenni,
glaðvær og gestrisinn. Honum
fannst fátt skemmtilegra en þeg-
ar eitthvað stóð til í fjölskyldunni.
Hann vildi hafa fólkið sitt í kring-
um sig sem allra oftast og gera vel
við það. Veisluhöld og allur und-
irbúningur sem þeim fylgir voru
hans ær og kýr. Erillinn og til-
standið í kringum jól og áramót
áttu hug hans allan, ekki síst þar
sem stórfjölskyldan safnaðist
saman og gladdist. Það var þó
ekki laust við að hann fylltist
trega þegar barnabörn og barna-
barnabörn tíndust í burtu eitt af
öðru við hátíðarlok. Kalli var
spjallgefinn og þakklátur þeim
sem gáfu sér tíma fyrir kaffibolla
og suðusúkkulaði. Kaffisopanum
fylgdu jafnan fáeinar sögur frá
Færeyjum því hann hafði gaman
af að segja frá og kunni ógrynni af
sögum frá æskuslóðunum.
Þrátt fyrir að sjónin væri nán-
ast alveg horfin fór Kalli í göngu-
túra eins oft og hann gat, svo
framarlega að það væri hægt
vegna hálku. Hann var náttúru-
unnandi, hafði yndi af veiðiskap
og var afskaplega fiskinn. Kalli
eyddi mörgum góðum stundum
við Ljósavatn bæði með veiði-
stöng og net. Haft var á orði að
það virtist sama hvar hann dýfði
veiðarfærinu, sá stóri freistaðist
til að bíta á.
Hafi einhver kunnað listina að
lifa þá var það Kalli tengdafaðir
minn. Hann vildi alltaf vera fínn
og hafði einstakt lag á að spila úr
því sem til var, hvort sem um var
að ræða fæði eða klæði.
Það er tómlegt í húsinu okkar.
Tómlegt að heyra ekki lengur
hvernig hann prílar upp stigann
og ræskir sig. Með tregafullu
þakklæti kveð ég sómamanninn
Karl Jóhannsson.
Anna Sigríður Halldórsdóttir.
Karl Jóhannsson
✝ Lovísa er fædd7. október 1918
og uppalin í
Reykjavík. Hún
lést á dvalar- og
hjúkrunarheimilinu
Grund mánudaginn
7. maí. Hún giftist
Grími Aðalbjörns-
syni, f. 1.3. 1917, d.
1986.
Börn Lovísu og
Gríms eru
1) Þorbjörg, f. 20.2. 1942,
aðstoðarstúlka í bókbandi, gift
Einari Hafsteini Magnússyni
bílstjóra, þau eiga fjögur börn;
2) Auður, f. 12.11. 1943, gift
Sæmundi Kristjánssyni, þau
eiga þrjú börn;
3) Kristján, f.
29.9. 1946, stýri-
maður, kvæntur
Jocelyn Lankshe-
ar, þau eiga tvö
börn en Kristján á
önnur tvö börn
með fyrri konu
sinni;
4) Bjargmundur,
f. 10.4. 1950,
skipasmiður,
kvæntur Sólveigu Guðlaugs-
dóttur húsmóður, þau eiga
þrjú börn.
Lovísa verður jarðsungin frá
Árbæjarkirkju í dag, þriðju-
daginn 22. maí, klukkan 15.
Mamma mín, ég vil þakka þér
fyrir allar minningarnar sem eru í
huga mér. Það er löng upptalning
sem ég geymi fyrir mig. En allir
sem þig þekktu vissu hve mikið þú
gafst af þér alltaf með ást og um-
hyggju. Takk fyrir mig, elsku
mamma,
Kristján Grímsson
Lovísa, ég vil þakka þér fyrir
þína hjartahlýju og umburðar-
lyndi til allra í kringum þig. Ég
var svo heppin að eiga þig sem
tengdamömmu þegar ég flutti
hingað til Íslands í nýja menningu
og nýtt tungumál. Þú tókst á móti
mér með þínu hlýja hjarta og góð-
mennsku, passaðir börnin og góðu
stundirnar okkar í vikulegu búð-
arferðinni okkar þar sem við end-
uðum alltaf á kaffihúsi og þú
fékkst þér rjómatertuna. Lautar-
ferðirnar okkar með börnin og all-
ar kvöldmáltíðirnar sem við átt-
um. Ég vil þakka þér fyrir allar
okkar stundir saman og samveru
síðustu 37 árin, þú varst besta
tengdamamma sem ég hefði getað
beðið um,
Jocelyn Helen Lankshear
Elsku amma okkar, þakklæti er
það fyrsta sem kemur manni í
huga þegar maður hugsar til þín
og auðvitað bestu pönnsur í heimi.
Þakklæti fyrir að hafa haft þig í
okkar lífi og gefa okkur ómælda
ást og umhyggju. Þakklæti fyrir
að hafa heimili þitt alltaf opið fyrir
alla, þar sem gleðin og ástin áttu
völd. Þakklæti fyrir að alltaf leyfa
manni að gista hjá þér ef mamma
og pabbi leyfðu, því það var ekki
annað hægt en að biðja þegar
maður var búin að vera í heimsókn
því það var svo gaman. Við vorum
oft nokkur saman að gista hjá þér,
frændurnir og frænkurnar, og
skemmtum okkur svo vel með þér.
Við áttum svo margar góðar
stundir með þér að spila, föndra,
horfa á spólur, klæða okkur í
gömlu fötin þín og halda tískusýn-
ingar og baka bestu pönnsurnar.
Auðvitað má ekki gleyma stund-
unum sem við horfðum saman á
Leiðarljós og einhverjar hræði-
legar myndir sem horft var á í
gegnum fingurna.
Það eru ekki margir sem fá að
eiga ömmu sem lifir til 99 ára ald-
urs og fá að eiga svo margar
stundir saman. Lilý var svo hepp-
in að fá tækifæri til að kynnast þér
og var alltaf jafnspennt að koma
og heimsækja þig, fá að grínast
með þér, fá mola og halda smá
danssýningu fyrir þig. Hún sakn-
ar þín mikið.
Þú varst alltaf til staðar og
gafst manni mikið veganesti út í
lífið. Þú minntir mann alltaf á að
sýna fólki umburðarlyndi og að
maður veit aldrei hver saga þess
er. Þvílíkt hörkutól sem þú varst
sem kvartaði aldrei undan neinu,
hvað sem bjátaði á. Og þegar mað-
ur spurði hvernig þú hefðir það,
þá svaraðirðu að eflaust hefðu
aðrir það verra og maður ætti að
vera þakklátur fyrir það sem mað-
ur hafði. Þetta mikilvæga vega-
nesti munum við taka með okkur
og kenna okkar börnum og barna-
börnum, að vera þakklát fyrir lífið
og það sem maður hefur.
Þú fylltir orðið „amma“ með
eindæma fegurð, vegna þín þýðir
það óskilyrt ást, umhyggja og
hlýja. Takk, amma.
Við viljum kveðja þig með hluta
af einni af bænunum sem þú
kenndir okkur:
Ó, Jesús bróðir besti
og barnavinur mesti,
æ, breið þú blessun þína
á barnæskuna mína.
Það ætíð sé mín iðja
að elska þig og biðja,
þín lífsins orð að læra
og lofgjörð þér að færa.
Þín umsjón æ mér hlífi
í öllu mínu lífi,
þín líknarhönd mig leiði
og lífsins veginn greiði.
Mig styrk í stríði nauða,
æ, styrk þú mig í dauða.
Þitt lífsins ljósið bjarta
þá ljómi’ í mínu hjarta
(Páll Jónsson)
Þín ömmubörn og langömmu-
barn,
Daníel, Kristjana og Lilý
Nú ertu farin elskuleg, á hund-
raðasta aldursári þínu. Með um-
hyggju þinni gafstu okkur ómet-
anlegar minningar sem munu ylja
okkur um hjartarætur um
ókomna framtíð og eru þessu orð
skrifuð til þess að bera þakkir fyr-
ir þær stundir sem þú gafst okkur.
Lúlla amma var einstaklega
hjartahlý, réttsýn á lífið og þakk-
lætið var henni ávallt ofarlega í
huga. Fas hennar var hlédrægt og
stutt var í fallega brosið hennar,
mjúku hendurnar og augun ávallt
svo mild og hlý. Við börnin vorum
svo heppin að hafa fengið að kalla
Lúllu ömmu okkar og berum við
mikið þakklæti til Lúllu fyrir
stuðninginn sem hún sýndi föður
okkar við fráfall móður hans og
systur sinnar, sem við fengum
aldrei að kynnast. Heimsóknir
okkar til Lúllu og Gríms lifa í
minningu okkar allra, tombólurn-
ar í Ferjuvoginum og spennan við
að taka upp pakkana sem þau
voru búin að nostra við, þá fengu
allir eitthvað fallegt. Elsku Lúlla,
takk fyrir allar samverustundirn-
ar, öll faðmlögin og öll fallegu
brosin þín. Megi góður Guð varð-
veita þig og geyma.
Hver minning dýrmæt perla að liðnum
lífsins degi,
hin ljúfu og góðu kynni af alhug þakka
hér.
Þinn kærleikur í verki var gjöf, sem
gleymist eigi,
og gæfa var það öllum, er fengu að
kynnast þér.
(Ingibj. Sigurðard.)
Við vottum fjölskyldu og ást-
vinum Lovísu okkar dýpstu sam-
úð og megi góður Guð gefa ykkur
styrk í sorginni.
Í hjartans einlægni,
Óskar, Halla,
börn og barnabörn.
Lovísa
Bjargmundsdóttir
Við önnumst alla þætti undirbúnings og fram-
kvæmd útfarar ásamt vinnu við dánarbússkiptin.
Við þjónum með virðingu og umhyggju að
leiðarljósi og af faglegum metnaði.
Við erum til staðar
þegar þú þarft á
okkur að halda
Lára Árnadóttir,
umsjón útfara
Útfararþjónusta
& lögfræðiþjónusta
Vesturhlíð 2 Fossvogi | Sími 551 1266 | útför.is
Með kærleik og virðingu
Útfararstofa Kirkjugarðanna
Okkar ástkæra
HELGA HARALDSDÓTTIR,
Núpakoti,
lést miðvikudaginn 16. maí.
Útförin fer fram frá Eyvindarhólakirkju
laugardaginn 26. maí klukkan 13.
Pétur Freyr Pétursson
Sólveig Eva Pétursdóttir Aron Örn Jónsson
Jón Þór Aronsson
Pétur Logi Pétursson Heiðrún Helga Ólafsdóttir
Haraldur Tyrfingsson Sólveig Guðrún Ólafsdóttir
Úlfar Ingi Haraldsson
Jóhanna Sól Haraldsdóttir
Ólafur Haukur Haraldsson
Ómar Haraldsson
Ástkær eiginmaður, faðir, tengdafaðir og
afi,
ÞORMÓÐUR STURLUSON,
bóndi á Fljótshólum,
lést á hjúkrunarheimilinu Fossheimum,
Selfossi, þann 16. mai.
Úförin verður gerð frá Gaulverjabæjarkirkju laugardaginn 2. júní
kl. 14.
Guðrún Jóhannesdóttir
Sigríður Þormóðsdóttir Jóhannes Þormóðsson
Pálmi Þormóðsson Sturla Þormóðsson
og fjölskyldurÁstkær móðir okkar, tengdamóðir, amma,
langamma,
SOFFÍA KRISTÍN ÞORKELSDÓTTIR,
Hömrum, Mosfellsbæ,
lést þann 20.mai að Hömrum í Mosfellsbæ.
Útförin fer fram frá Lágafellskirkju þann 25.05 kl.13.00.
Ólöf Högnadóttir Jón Þ. Ólafsson
Þórkell G. Högnason Hafdis H. Ásgeirsdóttir
Dorothea M. Högnadóttir Sigurður Sigurjónsson
Björk Högnadóttir Jón R. Sigmundsson
Tryggvi Högnason Elísabet J. Jónsson
Heiðlindur Högnason