Fréttablaðið - 04.07.2018, Page 18

Þrátt fyrir að Philip Green hafi reiðst Baugsmönnum mjög þegar hann frétti af því að efnahagsbrotadeild r í k i s l ö g r e g l u s t j ó ra
hefði ráðist inn í skrifstofur Baugs
við Túngötu, þá átti innrásin eftir
að reynast breska auðjöfrinum afar
heilladrjúg. Hún var „verk guðs“
sem færði honum tískukeðjuna
Topshop, eina af hans arðsömustu
fjárfestingum, en að öðrum kosti
hefði keðjan fallið Baugi í skaut.
Þetta er á meðal þess sem fram
kemur í bókinni „Damaged Goods“
eftir Oliver Shah, viðskiptaritstjóra
breska dagblaðsins The Sunday
Times, sem kom út í síðustu viku
og fjallar um skrautlegan feril hins
umdeilda kaupsýslumanns.
Húsleit ríkislögreglustjóra, sem
var gerð í ágúst árið 2002, í kjölfar
kæru Jóns Geralds Sullenberger á
hendur forsvarsmönnum Baugs,
þar á meðal Jóni Ásgeiri Jóhannes­
syni, gerði það að verkum að áform
Baugs og Philips Green um að
taka í sameiningu yfir bresku
verslanakeðjuna Arcadia
runnu út í sandinn, bæði
Baugi og Green til mikillar
gremju.
„Ég vildi óska þess að ég
hefði aldrei hitt ykkur. Ég veit
ekki hvar Ísland er og mér er
nákvæmlega sama. Svo mikið
veit ég þó að það búa ekki
margir á Íslandi. Hvernig get ég
verið svo ólánsamur að af þeim
fjórum Íslendingum sem ég
hef hitt eru þrír þeirra til rann­
sóknar?“ á Green að hafa sagt
við ráðgjafa Baugs á neyðar­
fundi í húsakynnum British
Home Stores, verslanakeðju
Greens, við Marylebone Road
í Lundúnum sama dag og hann
frétti af aðgerðum lögreglunnar
á Íslandi.
Sameiginlegt yfirtökuboð
Baugs, sem átti þegar 20 pró­
senta hlut í Arcadia, og Greens
byggðist á þeirri hugmynd að
Baugur fengi í sinn hlut þær
keðjur Arcadia sem höfðuðu
fremur til yngri fatakaupenda,
svo sem Topshop, Topman og
Miss Selfridge, en Green myndi
eignast samstæðuna að öðru leyti,
til dæmis keðjurnar Burton og
Dorothy Perkins.
Hélt að Helgi væri að grínast
Shah fjallar um í bókinni hvernig
áhugi Baugs á að eignast hlut í
Arcadia hafi kviknað síðla
árs 2000. Helgi Bergs, sem starf­
aði í fyrirtækjaráðgjöf Kaupþings,
einum af ráðgjöfum Baugs, hafði
þá samband við bankamann hjá
Deutsche Bank, John Richards að
nafni, og sagði honum frá áhuga
íslenska félagsins. „Í fyrstu hélt
Richards að Helgi væri að grínast,“
segir í bókinni. Jón Ásgeir hafi
virst „ólíklegur kaupandi“ að
einni þekktustu verslanakeðju
Bretlands.
Richards komst hins vegar
að hinu rétta eftir að hann
flaug til Íslands og kynnti sér
rekstur Baugs. Hann sá að Jóni
Ásgeiri var alvara og ákvað að
lána Baugi nægilegt fé til þess
að félagið gæti keypt 20 pró­
senta hlut í Arcadia.
Í október árið 2001 sendu
ráðgjafar Arcadia fyrir slysni
trúnaðarbréf á rangt fax­
númer og neyddist verslana­
keðjan í kjölfarið til þess að
upplýsa um að henni hefði
borist yfirtökutilboð upp
á 568 milljónir punda frá
Baugi. Stjórn Arcadia taldi
viðræðurnar við Íslending­
ana hins vegar ekki ganga nógu
hratt fyrir sig og ákvað því snemma
árs 2002 að slíta þeim. Fregnirnar
vöktu athygli annarra fjárfesta, þar
á meðal Philips Green, sem var á
höttunum eftir álitlegum viðskipta­
tækifærum. Fyrir milligöngu áður­
nefnds Johns Richard komst Green
fljótlega í samband við Jón Ásgeir.
Tvímenningarnir ákváðu, sem
áður sagði, að reyna að yfirtaka
verslanakeðjuna í sameiningu og
fékk tilraunin, að sögn Shahs, heit­
ið „Project Anaconda“ í höfuðið á
kyrkislöngunni sem er þekkt fyrir
að kreista bráð sína til dauða.
Green hafði misst af tækifærinu
til þess að kaupa Arcadia á meðan
fjárhagsstaða keðjunnar var bág­
borin og hlutabréfaverðið því lágt
og Stuart Rose, sem hafði sem nýr
forstjóri Arcadia komið rekstri
keðjunnar á réttan kjöl, reyndist
honum auk þess óþægur ljár í þúfu
í samningaviðræðunum. Green og
Jón Ásgeir þurftu að hækka tilboð
sitt í nokkur skipti eða upp í allt að
850 milljónir dala, að kaupréttum
meðtöldum, áður en fregnir bárust
af húsleitinni á skrifstofum Baugs
og viðræðurnar fóru út um þúfur.
Öskrandi af bræði
Shah segir að þegar hafi verið
„spenna“ í sambandi Greens og
Jóns Ásgeirs. Er Green sagður hafa
gert „mjög einbeitta tilraun“ til
þess að bola Jóni Ásgeiri frá samn­
ingaborðinu svo Green gæti sjálfur
stýrt viðræðunum. Húsleitin myndi
„augljóslega“ gera Jóni Ásgeiri
ómögulegt að kaupa einhverjar
keðjur Arcadia. Í bókinni er Bretinn
sagður hafa trompast þegar hann
las um lögregluaðgerðirnar á frétta­
vef Reuters og kallað Íslendingana
öllum illum nöfnum á neyðarfundi
í húsakynnum BHS að kvöldi sama
dags. „Þið hafið skilið mig eftir uppi
í stiga sem er um það bil að verða
sparkað niður,“ sagði Green.
Peter Cummings, bankamaður
hjá Halifax Bank of Scotland,
bjargaði hins vegar deginum fyrir
Green. Cummings hafði þegar sam­
þykkt að lána honum 700 milljónir
dala en eftir eitt stutt símtal hækk­
aði hann lánið í 800 milljónir til
þess að Green gæti „losað sig við“
Íslendingana.
Nokkrum dögum síðar keypti
Green 20 prósenta hlut Baugs í
Arcadia eftir langar viðræður á
nætur fundi þar sem Bretinn er
sagður hafa sleppt sér við einn af
ráðgjöfum Baugs hjá Deutsche
Bank, gripið í jakkakragann hans
og látið öryggisverði sína henda
honum út. Eftir að hafa gengið frá
kaupunum á hlut Baugs lauk hann
yfirtökunni á Arcadia.
„Lýg ekki að konu“
Jón Ásgeir var með súrt bragð í
munni, að því er segir í bók Shahs.
Hann er sagður hafa talið Green
hafa lofað að selja sér Topshop síðar
meir. Það hafi verið hluti af sam­
komulagi þeirra. Í bókinni er greint
frá því þegar hann heimsótti Green
ásamt Ingibjörgu Stefaníu Pálma­
dóttur, eiginkonu sinni, og lögfræð­
ingi þar sem Green tók í höndina
á Ingibjörgu og sagði: „Ég myndi
aldrei ljúga að konu.“ Á hverju ári
næstu fimm árin – á meðan Top­
shop óx hröðum skrefum – sendi
Jón Ásgeir Green smáskilaboð og
spurði: „Hvenær ætlum við að klára
samninginn?“
Yfirtaka Greens reyndist afar
ábatasöm og það sama má segja um
fjárfestingu Baugs í Arcadia, þrátt
fyrir að félagið hafi orðið af miklum
hagnaði vegna lögregluaðgerðanna
hér heima. Er talið að hagnaður
Baugs af fjárfestingunni – hátt í átta
milljarðar króna á þeim tíma – hafi
lagt grunninn að frekari umsvifum
verslunarveldisins í Bretlandi.
Húsleitin reyndist Green heilladrjúg
Húsleit lögreglunnar á skrifstofum Baugs í ágúst árið 2002 var „verk guðs“ sem færði breska kaupsýslumanninum Philip Green tísku-
keðjuna Topshop, að því er fram kemur í nýrri bók um ævi og störf Greens. Green reiddist Baugsmönnum þegar hann frétti af aðgerð-
um lögreglunnar. Áður er hann sagður hafa gert „einbeitta tilraun“ til þess að bola Jóni Ásgeiri Jóhannessyni frá samningaborðinu.
Bókakápan.
Öll spjót standa á Philip Green eftir fall verslanakeðjunnar BHS sumarið
2016. 11 þúsund manns misstu vinnuna og um 20 þúsund glötuðu lífeyri
sínum. Mikil gagnrýni hefur komið fram á Green vegna þess hvernig hann
skildi við keðjuna þegar hann seldi hana ári áður. NordicPHotoS/Getty
Erlendur fjárfestingarsjóður keypti í
liðinni viku hátt í 0,4 prósenta eignar­
hlut í Marel fyrir ríflega 930 milljónir
króna. Hlutur sjóðsins er skráður á
safnreikning Landsbankans.
Ekki hafa fengist staðfestar upplýs­
ingar um nafn fjárfestingarsjóðsins en
samkvæmt heimildum Markaðarins
er um að ræða fyrstu fjárfestingu
sjóðsins í Marel.
Sjóðurinn keypti ríflega 2,4 millj­
ónir hluta í félaginu en miðað við
núverandi gengi hlutabréfa þess er
eignarhluturinn metinn á 925 millj­
ónir króna.
Eignarhlutur sjóðsins skilar honum
ekki á opinberan lista yfir tuttugu
stærstu hluthafa Marels. Í þeim hópi
eru tveir erlendir fjárfestar, annars
vegar sjóður í stýringu dótturfélags
bandaríska eignastýringarfyrirtækis­
ins Capital Group með 1,16 prósenta
hlut og hins vegar sjóður á vegum
annars bandarísks eignastýringar­
fyrirtækis, MSD Partners, með 3,34
prósent. Er síðarnefndi sjóðurinn
sjöundi stærsti hluthafi Marels.
Hlutabréfaverð Marels hefur hækk­
að um 20 prósent á árinu. – kij
Erlendur sjóður keypti
fyrir 930 milljónir í Marel
Kristinn
Ingi Jónsson
kristinningi@frettabladid.is
Hvernig get ég verið
svo ólánsamur að af
þeim fjórum Íslendingum
sem ég hef hitt eru þrír þeirra
til rannsóknar?
Philip Green,
eigandi Arcadia-keðjunnar
0,4
prósent er eignarhlutur
erlenda sjóðsins í Marel.
Söluferli fasteigna félagsins TF KEF
á Ásbrú lauk án þess að viðunandi
tilboð bærust. Félagið er í eigu
Skúla Mogensen, forstjóra WOW
air, en hann setti eignirnar á sölu í
byrjun nóvember.
Svanhvít Friðriksdóttir, upplýs­
ingafulltrúi WOW air, staðfestir í
samtali við Markaðinn að formlegu
söluferli sé lokið þar sem fresturinn
til að skila tilboðum sé liðinn. „Að
svo stöddu höfum við ekki fengið
tilboð sem er í takti við okkar verð­
hugmyndir,“ segir Svanhvít. Hún
bætir við að mögulega verði aftur
opnað fyrir tilboð en engin ákvörð­
un þess efnis hafi verið tekin.
„Allar eignirnar eru í fullri notk­
un og Base hotel, sem er rekið í
tveimur fasteignum, gengur mjög
vel.“
Eignirnar sem um ræðir eru flug­
vallarhótelið að Valhallarbraut 756
til 757, og starfsmannaíbúðirnar að
Keilisbraut 747 og Lindarbraut 63.
Þær spanna samtals tíu þúsund fer­
metra.
Í frétt mbl.is um áform Skúla í
nóvember kom fram að búist væri
við því að söluverðið næmi þremur
milljörðum íslenskra króna og að
fjármagnið yrði notað til þess að
fjármagna nýjar höfuðstöðvar
WOW air.
Tekið var fram að herbergjanýt­
ing hótela á Suðurnesjum hefði
verið best á landinu, eða 89,5%.
Samkvæmt tölum Hagstofunnar
fyrir maí er nýtingin enn best á
Suðurnesjum en hún hefur þó
lækkað niður í 74,2% í takt við
almenna þróun. – tfh
Tekur eignir á Suðurnesjum af sölu
Skúli Mogensen, forstjóri WoW air.
FréttaBLaðið/aNtoN BriNk
3
milljarðar króna var áætlað
söluverð þegar eignin var sett
á sölu.
4 . j ú l í 2 0 1 8 M I Ð V I K U D A G U R4 Markaðurinn
0
4
-0
7
-2
0
1
8

0
5
:1
5
F
B
0
6
4
s
_
P
0
4
7
K
.p
1
.p
d
f
F
B
0
6
4
s
_
P
0
3
4
K
.p
1
.p
d
f
F
B
0
6
4
s
_
P
0
1
8
K
.p
1
.p
d
f
F
B
0
6
4
s
_
P
0
3
1
K
.p
1
.p
d
f
A
u
to
m
a
ti
o
n
P
la
te
r
e
m
a
k
e
:
2
0
5
0
-B
B
A
8
2
0
5
0
-B
A
6
C
2
0
5
0
-B
9
3
0
2
0
5
0
-B
7
F
4
2
7
5
X
4
0
0
.0
0
1
2
B

F
B
0
6
4
s
_
3
_
7
_
2
0
1
8
C
M
Y
K