Fréttablaðið - 18.08.2018, Side 26

Fréttablaðið - 18.08.2018, Side 26
Þegar Christopher Koch kom í heiminn ákvað fjölskylda hans strax í upphafi að meðhöndla fötlun hans ekki sem eitthvað neikvætt og falla í sorg. Þess í stað var hugarfar fjölskyldu hans þess eðlis að Chris yrði alinn upp líkt og um heilbrigðan einstakling væri að ræða, enda höf- uðið í fullkomnu lagi. „Amma mín sagði strax í upp- hafi að faðir minn, Bruce, hafi í raun aldrei klárað neitt sem hann byrjaði á. Fremur svartur húmor en þetta viðhorf varð til þess að ég get í hrein- skilni sagt að það var auðvelt að vaxa úr grasi án útlima. Fjölskylda mín, vinir og allir í bænum komu fram við mig líkt og aðra. Ég var  settur í  íþróttir og tók þátt  líkt og önnur börn. Ég fæddist án handa og fóta og því verður ekki breytt, af hverju ekki að gera það besta úr því. Ég er hepp- inn að eiga góða fjölskyldu, við erum mjög náin,“ segir Chris í samtali við Fréttablaðið. Chris er fæddur og uppalinn í Kanada í litlu búskaparsamfélagi í Nanton, Alberta. Fjölskylda hans er með búskap og hjálpar hann þar til á milli þess að ferðast um heiminn þar sem hann heldur hvetjandi fyrir- lestra. Hann lærði sögu og heimspeki í háskóla í Ottawa og hefur einnig unnið mikið með stríðshetjum sem hafa misst útlimi í Kanada, The War Amputations of Canada eða CHAMP. Chris lenti á Íslandi í gær en dag- inn áður var hann staddur í Indiana í Bandaríkjunum þar sem hann talaði fyrir fjölda manns og í nóvember mun hann ferðast til Kína. En hvers vegna Ísland? „Ég hef ferðast víða um heim með Christopher Koch segir að þegar öllu er á botninn hvolft getum við allt sem við viljum, með réttu hugarfari. Hress og hvetjandi maður hér á ferð. Fréttablaðið/Sigtryggur ari Ég vil ekki hika eða reyna að tala mig út úr því að fram- kvæma hluti. frekar vil Ég gera eitthvað og mistakast heldur en að sleppa því. Gunnþórunn Jónsdóttir gunnthorunn@frettabladid.is Lætur ekkert stöðva sig Kanadamaðurinn Christopher Koch er kominn til lands- ins til að taka þátt í Reykjavíkurmara- þoninu. Hann reynir við heilt maraþon, en það sem er ólíkt með honum og hinum al- menna þátttakanda er sú staðreynd að Chris fæddist bæði handa- og fótalaus. fyrirlestra mína og er heppinn að geta gert það. Það sem dró mig til Íslands er einfaldlega sú staðreynd að mig hefur alltaf langað til að koma hingað. Frænka mín og unnusti hennar komu hingað fyrir nokkru síðan og ég hef séð ýmis mynd- bönd af landinu,“ segir Chris sem er spenntur fyrir maraþoninu sem er hans sjötta um ævina. að hika er sama og að tapa „Ég er líka að reyna að finna mér eitthvað krefjandi að gera í hvers- dagslífinu. Mér finnst tilgangur lífsins vera að hafa gaman og njóta þess að vera til. Ég er mun hræddari við það að finna fyrir eftirsjá heldur en hræðsluna sjálfa. Ég vil ekki hika eða reyna að tala mig út úr því að framkvæma hluti. Frekar vil ég gera eitthvað og mistakast heldur en að sleppa því. Það væri vond tilfinning að líta til baka og sjá eftir því að hafa ekki að minnsta kosti reynt.“ Fyrr í sumar fékk Chris þá hug- mynd að ferðast frá heimili sínu í vestari hluta Kanada, Calgary, til austasta hluta Kanada, St. John’s á Nýfundnalandi, sem er um 6.338 km leið. Það eina sem hann tók með sér var hjólabrettið og bakpokinn og hann þurfti alfarið að stóla á ókunn- uga til að hjálpa sér áleiðis. Þetta hlýtur að hafa verið heljar- innar ferðalag. Hvernig gekk að stóla á ókunnuga? „Þar sem ég trúi á það góða í fólki þá fór ég af stað í ferðalagið með miklar væntingar. Samt sem áður sló ferðin allar mínar væntingar út. Fólk er svo magnað. Ég fékk far og hjálp frá alls konar fólki. Aðrir skildu eftir falleg skilaboð á samfélagsmiðlum og fylgdust með för minni. Þetta var æðisleg ferð. Hefurðu sett þér markmið fyrir maraþonið? „Ég ætla að reyna að fara þetta á fjórum og hálfum tíma, en ef ég verð fimm og hálfan á leiðinni þá er það bara fínt. Ef ég slæ sjálfsmet þá er það frábært líka. Ég veit allavega að ég mun njóta mín, ansi snjöll leið til að kynnast borginni, að fara 42 kílómetra í kringum hana. Ég mun líklega verða lengur á leiðinni því ég verð líklega að líta svo mikið í kringum mig.“ Miðað við tímamarkmið Chris má ætla að hann fari á svipuðum hraða og heilbrigður maður. Chris fer maraþonið á hjólabretti. Hægra megin hefur Chris fót sem hefur þroskast að hluta sem hann notar til að ýta sér áfram á brettinu og notast hann við mokkasíu sem er með sér- stökum botni. „Í brekkum er það mikil vinna en niður brekkur er það töluvert auðveldara,“ segir Chris og hlær. „Þetta er ansi góð líkamsrækt fyrir mig, hún er öðruvísi fyrir mig heldur hinn venjulega hlaupara. En ég er ekki að reyna að slá eitthvert hraðamet eða ná betri árangri en aðrir. Ég er bara að gera þetta fyrir sjálfan mig og ætla að njóta þess.“ Þú ert hvetjandi fyrir annað fólk, en hvað er það sem hvetur þig áfram? „Að hafa tækifæri til að ferðast um heiminn og hitta nýtt fólk og að láta ekkert standa í vegi fyrir því. Ég hef hitt frábært fólk í gegnum tíðina og það sem heillar mig og veitir mér innblástur er gæska fólks. Ég vil láta gott af mér leiða og vera góður við aðra. Ég tek þátt í þessu maraþoni og ögra mér í leiðinni. Kannski er það eitthvað sem getur veitt öðrum í svipaðri stöðu eða með einhvers konar fötlun innblástur og hvatn- ingu til að gera slíkt hið sama. Þegar öllu er á botninn hvolft þá getum við gert allt sem við viljum með réttu hugarfari.“ Stoppið á Íslandi verður svolítið stutt í þetta skipti en Chris heldur úr landi á mánudag. Hann ætlar þó að nýta sunnudaginn í það að ferðast aðeins um en stefnir á að koma aftur hingað fljótlega, náttúrunnar vegna en ekki síst til að hitta fólk. „Það er fólkið sem gerir áfangastaði áhuga- verða. Gott fólk er gulls ígildi,“ segir Chris að lokum. Chris æfði ýmsar íþróttir sem barn og er ennþá mikill íþróttamaður. 1 8 . á g ú s t 2 0 1 8 L A U g A R D A g U R26 H e L g i n ∙ F R É t t A B L A ð i ð 1 8 -0 8 -2 0 1 8 0 4 :2 8 F B 1 0 4 s _ P 0 8 2 K .p 1 .p d f F B 1 0 4 s _ P 0 7 9 K .p 1 .p d f F B 1 0 4 s _ P 0 2 3 K .p 1 .p d f F B 1 0 4 s _ P 0 2 6 K .p 1 .p d f A u to m a ti o n P la te r e m a k e : 2 0 9 A -3 A 0 0 2 0 9 A -3 8 C 4 2 0 9 A -3 7 8 8 2 0 9 A -3 6 4 C 2 7 5 X 4 0 0 .0 0 1 8 A F B 1 0 4 s _ 1 7 _ 8 _ 2 0 1 8 C M Y K
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104

x

Fréttablaðið

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Fréttablaðið
https://timarit.is/publication/108

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.