Morgunblaðið - 09.06.2018, Blaðsíða 35

MINNINGAR 35
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 9. JÚNÍ 2018
✝ Sigrún Stef-anía Ingibjörg
Angantýsdóttir
fæddist í Glerár-
hverfi á Akureyri
18. júlí 1943. Hún
andaðist á Heil-
brigðisstofnun
Norðurlands,
Sauðárkróki, 27.
maí 2018.
Foreldrar Sig-
rúnar voru Björg
Dagmar Bára Jónsdóttir, f. 19.
nóvember 1919 í Lambanesi í
Fljótum, Skagafirði, d. 16.
ágúst 1987, og Angantýr El-
ínór Jónsson, f. 16. ágúst 1910
í Gröf í Svarfaðardal, d. 23.
september 1982. Systkini Sig-
rúnar eru 1) Lára Salóme, f.
1938, gift Gunnari Haralds-
syni, d. 1989. Núverandi sam-
býlismaður Láru er Snæbjörn
Guðbjartsson. 2) Sigurgeir, f.
uðust þau einn son, Björn
Angantý, f. 13. janúar 1967.
Björn eignaðist börnin Gunnar
Björn, f. 21. september 2004,
og Íseyju Rún, f. 13. ágúst
2009. Eiginkona Björns, gift
2015, er Halldóra Bergsdóttir,
f. 24. ágúst 1969. Börn hennar
af fyrra hjónabandi eru Ester
Ósk, Sævar Örn og Helgi Þór.
Eftirlifandi sambýlismaður
Sigrúnar er Jón Sigurbjörn
Dalmann Pétursson, f. 3. apríl
1942. Börn hans af fyrra
hjónabandi eru Sigríður Huld
og Símon Guðvarður.
Sigrún, eða Silló, eins og
hún var alltaf kölluð, bjó mest-
an hluta ævi sinnar á Sauð-
árkróki. Ung fór hún að vinna
í matvöruverslunum, lengst
starfaði hún hjá Kaupfélagi
Skagfirðinga, fyrst í Gránu og
síðast í Skagfirðingabúð. Silló
söng með ýmsum kórum, þar á
meðal Kirkjukór Sauðárkróks
um árabil. Hún var félagi í
Bridgefélagi Sauðárkróks.
Útför Sigrúnar fer fram frá
Sauðárkrókskirkju í dag, 9.
júní 2018, og hefst athöfnin
klukkan 14.
1939, d. 2012, fyrr
kvæntur Sigríði
Grétu Þorsteins-
dóttur. Síðari
kona hans var
Þórey Jóhanna
Dóra Þorsteins-
dóttir. 3) Anton
Jón Ingvar, f.
1940, kvæntur
Höllu Soffíu
Jónasdóttur. 4)
Guðmar Birkir, f.
1945, kvæntur Hafdísi Guðna-
dóttur. 5) María Kristjana, f.
1948, d. 2006, gift Benedikt
Agnarssyni. 6) Matthías Haf-
þór, f. 1952. 7) Óskírður
drengur Angantýsson, f. 1953,
d. 1953. 8) Sigurlaug Sæunn, f.
1958, gift Ómari Eyjólfi
Sævarssyni.
Sigrún var í sambúð með
Ingimar Vorm Kristjánssyni
en þau slitu samvistum. Eign-
Ég hitti tengdamóður mína,
Silló eins og hún var alltaf kölluð,
fyrst fyrir sjö árum en kynntist
henni í raun ekki af alvöru fyrr en
í janúar á þessu ári. Þá fluttu hún
og Jón til okkar vegna veikinda
Sillóar og voru hjá okkur þar til
yfir lauk.
Silló var mikil fjölskyldu-
manneskja. Hún elskaði fólkið
sitt út af lífinu og naut þess að
vera hjá okkur og geta hitt
barnabörnin sín reglulega. Þegar
hún talaði um barnabörnin sín þá
átti hún ekki bara við sín tvö
heldur líka börnin mín, tengda-
börn og barnabörn. Hún tók þeim
bara eins og þau væru hennar
eigin enda tala þau öll alltaf um
„ömmu Silló“ þegar um hana er
rætt. Henni var líka mjög annt
um systkini sín og fjölskyldur
þeirra og var mikið í mun að
halda góðu sambandi við þau.
Hún tók til að mynda við ömmu-
hlutverkinu fyrir barnabörn
Maju systur sinnar eftir hennar
dag. Fjölskyldumótin, sem hafa
verið árlegir viðburðir voru í
miklu uppáhaldi hjá Silló. Þar
kom fólkið hennar saman, rifjað-
ar voru upp gamlar minningar,
full borð af kræsingum og auðvit-
að sungið smá. Þetta voru fyrir
henni hinar fullkomnu helgar.
Allir sem þekktu Silló vita að
hún var mjög ættrækin og ein-
staklega fróð um ættir sínar og
samferðafólks síns. Hún gat rak-
ið ættartengsl fram og til baka,
hver var giftur hverjum og
hverra manna hinir og þessir
voru. Oft á tíðum í spjalli okkar
var ég löngu búin að týna þræð-
inum um hver var hvað. Ættar-
tengsl voru þó ekki eina áhuga-
mál Sillóar heldur var hún ein sú
mesta áhugamanneskja um
íþróttir sem ég hef kynnst á æv-
inni.
Það var í raun alveg sama
hvaða íþrótt var um að ræða, hún
hafði gaman af því að horfa á allt,
þó að óhætt sé að segja að körfu-
boltaleikir með „strákunum
hennar“ í Tindastól hafi alltaf
verið í uppáhaldi. Hún mætti á
völlinn við hvert tækifæri á með-
an heilsan leyfði og eftir það
passaði hún að fylgjast með öllum
leikjum þeirra í sjónvarpinu. Hún
hélt líka mikið upp á fótbolta og
þá sérstaklega ef uppáhaldsliðið
hennar, Liverpool, var að spila.
Það var einmitt það sem hún og
Bjössi gerðu kvöldið fyrir andlát-
ið, horfðu á fótboltaleik saman.
Silló var glaðlynd og jákvæð
kona sem hafði þurft að reyna
ýmislegt í lífinu. Hún lagði ekki í
vana sinn að opinbera líðan sína
eða bera áhyggjur sínar á torg.
Hún var einstaklega mikill húm-
oristi og með frekar dökkan húm-
or, sérstaklega miðað við aldur.
Hún var mjög staðföst og fylgin
sér sem gat verið kostur en gat
líka verið henni erfitt þegar hún
var búin að bíta eitthvað í sig sem
ekki varð haggað.
Eftir stendur minning um
manneskju sem elskaði fólkið í
kringum sig, mátti ekkert aumt
sjá, vildi öllum vel en gleymdi að
hlúa að sjálfri sér. Þakklæti fyrir
að hafa getað verið til staðar fyrir
hana og Jón þegar þau þurftu
mest á því að halda.
Elsku Silló mín, takk fyrir
þessa mánuði sem við fengum til
að kynnast almennilega, fyrir öll
skemmtilegu samtölin okkar, fyr-
ir allan fróðleikinn sem þú gafst
okkur og það hvað þú tókst alla
tíð vel á móti börnunum mínum.
Guð geymi þig.
Halldóra Bergsdóttir.
Það sem kemur upp í hugann
þegar við stöndum frammi fyrir
sviplegu fráfalli í fjölskyldunni og
að reyna af veikum mætti að
koma á blað nokkrum orðum um
það sem minningabankinn geym-
ir frá árunum sem við systkinin
áttum saman í leik og starfi er
mér engan vegin auðvelt. Silló,
eins og hún var almennt kölluð,
er fallin frá eftir alvarleg veik-
indi. Hún tók þeim fréttum af yf-
irvegun og kvaðst taka því sem
að höndum bæri.
Hún var dugnaðarforkur og
taldi óþarfa að gera mikið úr
þessu og ekki ástæðu til að æðr-
ast. Það fór samt svo að rétt fyrir
áramótin var ákveðið að hún færi
til Bjössa og Halldóru tengda-
dóttur sinnar sem áttuðu sig á
hvert stefndi og ákváðu í fram-
haldi að hún og Jón Dalmann,
sambýlismaður hennar til fjölda
ára, fengju þá aðhlynningu sem
þessi staða kallaði á.
Fljótlega kom í ljós að um bata
var vart að ræða. Sameiginlega
var þá staðan metin og Silló tók
þá ákvörðun að hún ætlaði sér að
duga fram yfir fermingu Gunnars
Björns hinn 20. maí sl.
Eins og oft áður hefur Málm-
eyjarfjölskyldan þurft að lúta í
gras fyrir manninum með ljáinn
og þannig hefur smám saman
kvarnast úr hópnum á umliðnum
árum. Það skiptast á skin og
skúrir hjá fjölskyldunni eins og
gengur og við höfum reynt að
mæta því með æðruleysi en erf-
iðast hefur verið þegar börn og
unglingar falla frá. Þannig höfum
við til fjölda ára kallað fjölskyld-
una saman á árlegt fjölskyldumót
ásamt mökum og börnum til að
efla tengslin og þétta raðirnar.
Þar minnumst við þeirra sem
fallnir eru og tengjum saman
kynslóðirnar.
Við höfum það í huga að engin
keðja er sterkari en veikasti
hlekkurinn. Við höfum verið svo
heppin að halda hópnum saman
og þannig sameinast í styrk þeg-
ar áföllin dynja yfir.
Í uppeldinu lærðum við að lífið
og tilveran eru brothætt fyrir-
bæri og ekki sjálfgefið að dvöl
okkar hér á Hótel Jörð væri dvöl
án áfalla. Einnig það að lífið er
sterkara en dauðinn.
Ég sem þessar línur rita hef
sterka sannfæringu fyrir því að
við lok jarðlífsins taki við dvöl í
Sumarlandinu. Eftir dvöl þar og
aukinn andlegan þroska sé val
um æðri heima sem engan enda
taki. Það er okkar sannfæring að
jarðlífið sé bara fyrsti áfangi á
langri vegferð.
Frá því að foreldrar okkar
féllu frá höfum við stórfjölskyld-
an notið þess að eiga samastað á
Hólmagrundinni hjá þeim Silló
og Jóni Dalmann en nú er orðin
vík milli vina og á þessum tíma-
mótum sem orðin eru vil ég fyrir
hönd fjölskyldunnar þakka fyrir
alla þá alúð og gestrisni sem við
höfum notið þar og fyrir allar
þær veitingar sem þau hafa veitt
af mikilli rausn. Það er sagt að
enginn viti hvað átt hefur fyrr en
misst hefur.
Eitt er þó alveg ljóst, Skaga-
fjörðurinn verður um ókomin ár
vettvangur fjölskyldunnar þar
sem vina- og tryggðabönd verða
hnýtt sem aldrei fyrr. Við munum
halda á lofti minningu þeirra fjöl-
skyldumeðlima, ættingja og vina
sem farnir eru.
Það er ómetanlegt að eignast
góða ættingja og vini, það þekkj-
um við og viljum koma á fram-
færi alúðarþökkum fyrir góð
kynni. Þau eru og verða ofarlega í
huga okkar.
Með samúðar- og þakkar-
kveðju,
Anton og Halla.
Sigrún
Angantýsdóttir
Elsku hjartans
vinur.
Hversu ósann-
gjarnt er það að
ungur dásamlegur
drengur er hrifinn á brott frá
fjölskyldu og vinum?
Fyrsta minning okkar af Óðni
Skúla fjögurra eða fimm ára er
þegar við vorum nágrannar og
með honum og Kristni Viktori
syni okkar mynduðustu órjúfan-
leg vinabönd.
Saman í leikskóla, skóla, fót-
bolta og í leik og starfi.
Seinna meir bættist Gunnþór
Óðinn Skúli
Árnason
✝ Óðinn Skúlifæddist 28. maí
2002. Hann lést 24.
maí 2018.
Óðinn Skúli var
jarðsunginn 8. júní
2018.
Elís í vinahópinn og
til varð þríeyki. Til
eru ófáar minningar
um þá þrjá saman í
fótbolta, að gista,
horfa á mynd eða
bara að hnoðast
saman. Það er ólýs-
anlega sárt að horfa
á eftir þér, elsku Óð-
inn Skúli okkar. Við
munum minnast ár-
anna sem við áttum
með þér um ókomna tíð. Þær
minningar verða aldrei frá okkur
teknar.
Elsku Erla, Árni, systkini og
aðrir aðstandendur megi Guð
styrkja ykkur í þessari miklu
sorg. Óðinn Skúli var sannur vin-
ur og gleðigjafi.
Ykkar vinir
Svava Þórey, Helgi, Kristinn
Viktor og fjölskylda.
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og
hlýhug við andlát og útför okkar elskulega
föður, tengdaföður, afa og langafa,
KARLS JÓHANNSSONAR,
Kringlumýri 1, Akureyri.
Reynir Karlsson Anna Sigríður Halldórsdóttir
Heimir Karlsson Elfa Hauksdóttir
Ragnheiður Antonsdóttir
barnabörn og barnabarnabörn
Flatahraun 5a • www.utfararstofa.is • Símar: 565 5892 & 896 8242
ÚTFARARSTOFA HAFNARFJARÐAR
ÚTFARARSTOFA ÍSLANDS
Auðbrekku 1, Kópavogi síðan 1996
ALÚÐ •VIRÐING • TRAUST • REYNSLA
Símar allan sólarhringinn: 581 3300 & 896 8242 • www.utforin.is
Komum heim til aðstandenda og ræðum skipulag útfarar ef óskað er.
Kristín IngólfsdóttirSverrir Einarsson Margrét Á. Guðjónsd. Hannes Ó. Sampsted
FALLEGIR LEGSTEINAR
Auðbrekku 4, 200 Kópavogi, sími: 537-1029, www.bergsteinar.is
Á góðu verði
Verið velkomin
Opið: 10-17 alla virka daga
Innilegar þakkir til þeirra fjölmörgu sem
sýndu okkur hlýhug og vináttu við andlát og
útför elskulegs eiginmanns míns, föður
okkar, tengdaföður og afa,
STEINARS PETERSEN.
Sérstakar þakkir færum við starfsfólki
Landspítalans og Karitas fyrir ómetanlegt
starf.
Greta Björgvinsdóttir Petersen
Birna Petersen Ken Håkon Norberg
Gunnar Petersen Elva Gísladóttir
Eva Petersen
Viktor, Emilia, Oliver, Anna, Steinar og Brynjar
Við sendum hjartans þakkir öllum þeim sem
sýndu okkur hlýhug og samúð vegna
andláts elskulegrar móður okkar,
tengdamóður, ömmu og langömmu,
ESTHERAR ÁRNADÓTTUR,
Grund v/Hringbraut,
lengst af til heimilis að Holtagerði 52,
Kópavogi,
Sérstakar þakkir til starfsfólks V2 á Grund v/Hringbraut fyrir
hlýja og góða þjónustu.
Valdimar K. Guðmundsson Rebekka María Sigurðardóttir
Árdís Brekkan Einar Brekkan
Elín Rósa Guðmundsdóttir Jón Rafn Valdimarsson
Elfa Hrönn Guðmundsdóttir Eyjólfur Jóhannsson
barnabörn og barnabarnabörn
Innilegar þakkir vegna andláts og útfarar
föður okkar,
BERENTS SVEINBJÖRNSSONAR,
Herjólfsgötu 40
Hafnarfirði.
Sveinbjörn Berentsson Auður Björgvinsdóttir
Jóhanna Berentsdóttir Dagur Jónsson
Hólmfríður Berentsdóttir
Jóhann Berentsson
og barnabörn
Hugheilar þakkir til allra sem sýndu okkur
samúð og hlýhug vegna andláts og við
útför okkar elskulega
REYNIS JÓNASSONAR.
Elín Þórhallsdóttir
Gunnar Ólafur Bjarnason Sigrún Sigfúsdóttir
Jónas Reynisson Hanna Lára Helgadóttir
Þórhallur Haukur Reynisson Kristín Jónasdóttir
barnabörn og barnabarnabörn
Innilegar þakkir til þeirra er sýndu okkur
samúð og hlýhug vegna andláts og útfarar
GRÍMS BENEDIKTSSONAR
frá Kirkjubóli,
Dalbraut 14, Reykjavík.
Sérstakar þakkir til starfsfólksins á
hjúkrunarheimilinu Skjóli fyrir góða umönnun.
Benedikt G. Grímsson
Anna Inga Grímsdóttir Svanur Ingimundarson
Gunnar Rúnar Grímsson Ragna Þóra Karlsdóttir
Smári Gunnarsson Stephanie Thorpe
Grímur Gunnarsson Þorbjörg Ásta Leifsdóttir
Sara Benediktsdóttir Albert Valur Albertsson
Lilja Karen Albertsdóttir