Morgunblaðið - 26.07.2018, Blaðsíða 60
60 MENNING
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 26. JÚLÍ 2018
Suðurlandsbraut 26 Sími: 587 2700
Opið 11-18 virka daga www.alno.is
VIÐTAL
Helgi Snær Sigurðsson
helgisnaer@mbl.is
Enska tónlistarkonan Jade Bird,
fullu nafni Jade Elizabeth Bird, kem-
ur fram á tónlistarhátíðinni Iceland
Airwaves í nóvember. Bird er aðeins
tvítug en hefur þegar hlotið mikla at-
hygli og lof fyrir lög sín beggja vegna
Atlantshafsins, enda mikil hæfileika-
kona.
Tímaritið Rolling Stone hefur
nefnt hana sem einn þeirra kántrí-
tónlistarmanna sem fólk ætti að
þekkja til og í byrjun þessa árs
komst hún á lista yfir tónlistarmenn
sem kepptust um þá vegsemd breska
ríkisútvarpsins, BBC, að teljast
„hljómur ársins“, Sound of 2018 eins
og það heitir, en þann heiður hlýtur
tónlistarmaður eða hljómsveit sem
þykir hafa skarað fram úr að undan-
förnu og vera líkleg eða líklegur til
frekari afreka á árinu.
Bird hefur samið lög og texta allt
frá 12 ára aldri, syngur eins og engill
(eins og heyra má á YouTube og víð-
ar) og spilar bæði á píanó og gítar.
Tónlistarstíll hennar hefur verið
kenndur við „Americana“, þjóðlaga-
og kántrítónlistina bandarísku en þó
með enskri nálgun. Í fyrra sendi hún
frá sér stuttskífu, Something Am-
erican, Eitthvað amerískt, og náði
lagið „Cathedral“ hvað mestum vin-
sældum af þeim sem á henni voru og
verður án efa leikið á Airwaves.
Fylgin sér
Blaðamaður ræddi við hina glað-
lyndu Bird í síma á dögunum og bað
hana fyrst að segja frá sjálfri sér.
Hver er Jade Bird? „Jade Bird er
tvítug kona frá Bretlandi sem leikur
tónlist með gítargrunni. Ég á erfitt
með að flokka tónlistina en ég er
fylgin mér og sem bæði lög og texta
sjálf,“ svarar Bird glettin.
–Þú ert bara tvítug en hófst fer-
ilinn fyrir þremur árum, ekki satt?
„Það mætti segja það en fyrir mér
var útgáfan á EP-plötunni eiginlega
upphafið, allt sem kom á undan henni
var eiginlega upphitun. Ég hef haldið
tónleika frá því ég var 14 ára þannig
að ég er búin að stunda þetta í dágóð-
an tíma,“ svarar Bird.
Eftir að Something American kom
út fóru hjólin að snúast og með út-
gáfu lagsins „Lottery“ snemma á
þessu ári komst hún fyrir alvöru í
sviðsljósið og lék m.a. í spjallþætti
Jimmy Fallon. Bird segist hafa haft á
tilfinningunni að lagið myndi njóta
vinsælda og þá m.a. í Bandaríkj-
unum. Hún segir líka frábært að hafa
verið tilnefnd í fyrrnefndri könnun
BBC, Sound of 2018.
Amerísk áhrif
–Ég hélt að þú værir bandarísk
þegar ég hlustaði fyrst á lögin þín og
titillinn á plötunni, Something Amer-
ican, benti líka til þess. Svo komst ég
að því að þú værir bresk.
„Já, ég veit, ég er undir miklum
áhrifum þaðan og fannst því þessi tit-
ill, Something American, við hæfi. Ég
er mjög hrifin af bandarískum hreim-
um og sérstaklega hrifin af banda-
rískri tónlist. Núna myndi ég þó
segja að tónlistin mín væri orðin
minna tengd ákveðinni tegund tón-
listar eða upprunalandi, mér hefur
tekist að finna minn hljóm,“ segir
Bird.
–Þú myndir þá ekki lýsa henni sem
Americana-tónlist?
„Nei, ekki lengur, eins skrítið og
það nú er. Nú legg ég meiri áherslu á
lifandi flutning hljómsveitar þegar ég
tek upp,“ svarar Bird og bendir á að
Crosby, Stills & Nash og Joni Mitch-
ell hafi verið með sama fyrirkomulag
og því minni tónlist hennar ef til vill á
tónlist þeirra. „Tónlistin er bara það
sem hún er og hún er ég og ég er ekki
að reyna að vera önnur en ég sjálf.“
Á persónulegum nótum
Á vef bandarísku útvarpsstöðv-
arinnar National Public Radio segir
að Bird sé lunkin í því að skrifa laga-
texta um þær stundir í lífinu sem hún
vilji gjarnan gleyma. Bird er spurð að
því hvaða stundir eða atburðir þetta
séu og hún nefnir sem dæmi hjóna-
skilnaði í hennar nánustu fjölskyldu.
„Allir upplifa einhvers konar sárs-
auka og lögin mín hafa tilhneigingu til
að vera mjög persónuleg, með óbein-
um hætti,“ segir Bird og að hún eigi
til að komast í tilfinningalegt uppnám
við flutning sumra þeirra á tón-
leikum.
–Þú fluttir oft með foreldrum þín-
um þegar þú varst barn, ekki satt?
„Jú, pabbi minn starfar í hernum
þannig að við vorum mikið á flakki
þar til ég var sjö ára. Þá fluttum við
mamma til ömmu minnar í Wales og
þegar ég var 16 ára flutti ég svo til
London,“ svarar Bird en hún hefur
einnig búið í Þýskalandi og Banda-
ríkjunum.
–Heldurðu að þetta hafi haft áhrif á
listsköpun þína, að búa í þessum ólíku
löndum?
„Já, hvað fólk varðar. Ég hef upp-
lifað margt á skömmum tíma, kynnst
mörgum og ég held að það hafi verið
meiri innblástur en landslag, til dæm-
is. Ég hef aldrei verið innblásin af
umhverfi mínu sem slíku nema þegar
ég var í Woodstock að taka upp tón-
list, sá staður veitti mér innblástur og
það var algjörlega nýtt fyrir mér,“
svarar Bird en hún tók Something
American upp í Woodstock og Cat-
skill-fjöllum í Palenville í Bandaríkj-
unum.
Alltaf á ferðinni
Bird býr núna í London en segist
ferðast mikið vegna tónleikahalds og
í sumar mun hún einkum koma fram
á tónlistarhátíðum. „Í september
held ég í tónleikaferð um Bandaríkin
og Bretland, þetta verða mikil ferða-
lög,“ segir hún, létt í bragði.
Spurð að því hvort hún hafi átt von
á þessu annríki fyrir ári segir hún
nei; hún hafi alls ekki átt von á því.
„Ég legg eins hart að mér og ég get
svo ég geti haldið tónleika sem allra
lengst. Og það er brjálað að gera
núna,“ segir hún sposk.
Bird hóf að reyna fyrir sér sem
tónlistarmaður á táningsaldri og kom
m.a. fram á krám í Wales á svoköll-
uðum „open mic“-kvöldum en þá er
hvaða tónlistarmanni sem er frjálst
að troða upp. Hún segir þessi kvöld
oft hafa verið erfið því gestirnir vildu
frekar heyra gamla „pöbbasmelli“ á
borð við „Wonderwall“ með Oasis en
lögin hennar. Blaðamaður tekur und-
ir að það sé vissulega erfiður áheyr-
endahópur og heldur smekklaus. „En
ég lét mig hafa það og gerði það sem
ég gat!“ segir Bird þá, létt í bragði.
Betri og þroskaðri
Bird hefur gefið út eina stuttskífu,
sem fyrr segir og breiðskífa er vænt-
anleg, Getting Rowdy. „Hún kemur í
lok þessa árs eða byrjun þess næsta,“
segir Bird um plötuna og að búið sé
að semja öll lög og texta fyrir hana.
„Ég þarf bara að ganga úr skugga
um að hún sé eins vönduð og kostur
er, það gefst ekki annað tækifæri til
að gefa út sína fyrstu breiðskífu.“
Hún er spurð að því hvort tónlist
hennar hafi tekið einhverjum breyt-
ingum frá stuttskífunni og hún þarf
ekki að hugsa sig um: „Tónlistin er
orðin betri og þroskaðri. Við gerðum
lag á meðan við vorum í Bandaríkj-
unum nú síðast og það er besta lag
sem ég hef gert. Tónsmíðarnar eru
orðnar betri hjá mér og mér hefur
líka farið fram í því að koma þeim á
plötu. Ég er farin að finna betur minn
hljóm og rödd og það er það mikil-
vægasta af öllu,“ segir Bird og greini-
legt að hana skortir ekki sjálfstraust.
Plötufyrirtækið Glassnote gefur
plötuna út, líkt og stuttskífuna, sjálf-
stætt fyrirtæki sem Bird ber afar vel
söguna. „Þeir hafa veitt mér mikinn
innblástur,“ segir hún um hæstráð-
endur þar á bæ en fyrirtækið gefur
m.a. út plötur Mumford and Sons og
Childish Gambino. „Þeir eru með frá-
bæran hóp listamanna,“ segir Bird
og spurð að því hvernig tilfinning það
hafi verið að landa samningi við svo
vandað fyrirtæki, segir hún það hafa
verið draumi líkast en vissulega líka
áskorun.
Bush áhrifamikil
–Ég sá myndband af þér að flytja
lag Kate Bush, „Running Up That
Hill“. Heldurðu að þú munir flytja
það á Íslandi?
„Kannski, ég veit það ekki af því ég
veit ekki enn hvort ég verð með eða
get verið með píanó á tónleikunum,“
svarar Bird. Píanóið sé nauðsynlegt í
því lagi.
En hefur Bush veitt henni mikinn
innblástur? „Hún hefur gert það hin
síðustu ár, ég hef verið að hlusta bet-
ur á plötur á borð við Hounds of Love
og The Big Sky sem mér finnst alveg
stórkostlegar,“ segir Bird.
Hún er að lokum spurð að því hvað
sé framundan hjá henni í sumar.
„Sumarið fer allt í að koma fram á
hátíðum og taka upp plötuna. Ég
vona að platan verði tilbúin bráðum
svo við getum farið að skipuleggja
hvenær eigi að gefa hana út og fleira
tilheyrandi,“ segir Bird og bætir við
að hún ætli líka að semja fleiri lög og
texta þegar tími gefst til.
–Það er mikið að gera hjá þér?
„Já, og það er bara gott!“ svarar
Bird hin hressasta, enda sól og sum-
ar í London og framtíðin björt.
„Hef upplifað margt á skömmum tíma“
Enska tónlistarkonan Jade Bird er rísandi stjarna og kemur fram á Iceland Airwaves í nóvember
Hefur fundið eigin rödd og hljóm en var áður undir miklum áhrifum frá Americana-hefðinni
Kát Enska tónlistar-
konan Jade Bird.
Tónleikaröðin
Freyjujazz hefur
göngu sína á ný í
dag með tón-
leikum kl. 17.15 í
Listasafni Ís-
lands. Söng-
konan og laga-
smiðurinn Una
Stef kemur fram
á tónleikunum en
hún hefur vakið athygli fyrir tónlist
sína sem sálar- og djassskotin. Af
lögum Unu sem notið hafa vinsælda
má nefna „Mama Funk“ og „The
One“ en hið síðarnefnda var til-
nefnt sem lag ársins á Íslensku tón-
listarverðlaununum fyrr á þessu ári
og Una var auk þess tilnefnd sem
söngkona ársins.
Í tilkynningu segir að í grunninn
sé Una djassari og hafi m.a. komið
fram með Stórsveit Reykjavíkur á
djasstónleikum. Á tónleikunum í
dag koma fram með Unu þau Sunna
Gunnlaugs, píanisti og listrænn
stjórnandi tónleikaraðarinnar, og
Róbert Þórhallsson bassaleikari.
Þau munu flytja djassstandarda.
Una í Freyjujazzi
Una Stef