Breiðfirðingur - 01.04.1964, Side 81

BREIÐFIRÐINGUR
79
Skálmarnesmúla 19. nóv. 1898.
Kæri bróðir!
Líði þjer og þínum ætíð vel. — Það er nú ærið langt
síðan jeg hef sent þjer línu, og ætla nú loksins að manna
mig upp og byrja á því. En ekki er um auðugan garð að
gresja hvað frjettir áhrærir, og verður þú að taka viljann
fyrir verkið.
Jeg fórnorður í sumar litlu fyrir túnslátt, sem þú máske
hafir heyrt. Fór jeg norður Kollafjarðarheiði og að Arn-
gerðareyri og þaðan sem leið liggur fram Langadal norð-
ur Steingrímsfj.h. Var einn og hafði tvo hesta.
Jeg hafði mikla skemtun af að finna svo marga kunn-
mgja á leiðinni. Jeg var 2 daga tæpa að Klúku. Þar leið
öllum vel. Það ætlaði varla að þekkja mig. Jeg hafði svo
mikið skegg, enda breytist maður ávalt með aldrinum.
Sömu leið fór jeg til baka, því jeg hjelt að hálsarnir að
sunnanverðu væru svo erviðir og leiðinlegir. — Jeg hef
alltaf verið við jarðabætur í sumar eins og fyrri daginn.
Það er best að draga ekki að segja þjer, að nú er jeg
Lúinn að stíga feti framar en jeg hef nokkru sinni áður
gjört. Stíga hið stóra spor sem venjulega gjörir út um gæfu
eða ógæfu manna í þessum heimi, það að giptast.
Það skeði kl. 7 um kvöld, séra Sigurður í Flatey gipti
Ljer. Brúðkaupssálmana byrjaði jeg sjálfur, því fátt er hjer
um söngmenn, en jeg kunni illa við að það færi ekki í
lagi. Hjónavígslan var einkar góð. Veislan var ekki stór.
Litthvað um 20 aðkomandi en heimilisfólkið er líka yfir
20. Jeg held allir hafi verið ánægðir. Enginn var drukkinn,
en allir glaðir. Skemtu menn sjer við söng og samræður.
\ ar jeg nú eins og þú getur ímyndað þjer mest í broddi