Breiðfirðingur - 01.04.2009, Síða 63

BREIÐFIRÐINGUR
61
Bænarskráin er frá merkum manni þar í plássinu, sem hefur
látið sér mjög annt um að fá þessari löggildingu framgengt"
Bænarskráin er til í vörslu Alþingis. Hún er skrifuð með hendi
Lárusar Skúlasonar og hann undirritar hana fyrstur. Þeir sem
undirskrifa eru þrjátíu og sjö. Þar eru íbúar Ytri- Neshrepps,
Breiðavíkur, Eyrarsveitar, Barðastrandar, Dalasýslu og Mýra-
sýslu.
Frumvarpið var samþykkt og varð að lögum
Þeir voru systkinasynir séra Sigurður Jensson alþm. og
Sigurður Jónsson fyrrum sýslumaður Snæfellinga. Lárus hafði
þekkt sýslumanninn vel og það eða annar kunningsskapur hefur
líklega valdið því að hann sendir bænarskrána til Sigurðar
Jenssonar en ekki til alþingismanns Snæfellinga.
Hinn „merki maður“ sem Sigurður nefnir að sé bréfritari er
Lárus Skúlason. Hann hefur litið á löggildinguna sem stóran
áfanga til eflingar útræðis og uppbyggingar á Hellissandi.
Bænarskráin er all viðamikið skjal. Þar eru færð fram ýmis
rök fyrir þörf og nauðsyn þess að höfnin á Hellissandi
(Sandalega) verði löggilt. Á meðan svo sé eigi verði höfnin
ekki viðkomustaður „Strandsiglingaskipa íslands, sem þó hefði
átt að vera, fyrir löngu.“ Taldir eru upp margháttaðir erfiðleikar
og þar með að verslun „sem verið hefur við líði í 14 ár en
orðið að hætta, ár og ár í bili, sökum þess að skip hefur ekki
fengist hingað.“
Það kom aukinn skriður á uppbygginguna á Hellissandi eftir
að staðurinn fékk löggildingu sem verslunarstaður. Árið 1910
eru þar komnar fimm verslanir. Þar voru verslanir Leon Tang &
Sönn og Bræðranna Proppé stærstar. Verslanirnar kaupa afla
bátanna og verka. Konur og krakkar vinna við að vaska og
þurka. Þurkreitir eru um allt í hraunjaðrinum á sjávarbökkunum
og inn á milli húsa.
Samhliða uppbyggingunni flytur nýtt fólk í þorpið. Byggð
eru myndarleg íbúðarhús fyrir verslunarstjóra og starfsfólk