Morgunblaðið - 08.12.2018, Síða 13

DAGLEGT LÍF 13
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 8. DESEMBER 2018
Til úthlutunar úr sjóðnum árið
2019 eru um 57 milljónir króna.
Kynntu þér málið á landsvirkjun.is.
Umsóknarfrestur er til 14. janúar 2019.→
→
ERT ÞÚ AÐ RANNSAKA
ORKU OG UMHVERFI?
Endurnýjanlegir orkugjafar, ný nálgun og
hugvitsamlegar lausnir munu móta samfélag
framtíðarinnar. Við óskum eftir umsóknum
til Orkurannsóknasjóðs Landsvirkjunar
sem veitir styrki til náms og rannsókna
á sviði umhverfis- og orkumála.
„Aðventan er í mínum huga yndis-
legur tími. Snjór, að vera vel klædd-
ur úti í kulda og myrkri, koma svo
endurnærður inn í hlýjuna og kerta-
ljósin,“ segir Heiðdís Sigurðardóttir
sálfræðingur í Reykjavík.
„Aðventan er oft annasamur tími
og í mörg horn að líta í aðdraganda
jóla. Slíkt er líka val hvers og eins,
tilstandið þarf ekki að vera meira en
maður kýs. Í mínum huga eru jólin
fyrst og fremst upplifun og samvera.
Erum við ekki mörg hver að færast
frá fjölda kökusorta og að hvít-
skrúbba hvern krók og kima. Góð-
vinur minn einn stóð fast á brems-
unni og sagðist ekkert ætla að halda
jól inni í þessum skápum, og þrif á
þeim væru ekki nauðsynleg. Sem
sagt flest gott í hófi.“
Til að skapa notalega stemningu
segist Heiðdís skreyta heimilið ljós-
um og kertum. „Ég nýt þess að
dunda mér við að bræða kerta-
afganga og steypa ný kerti – bæði til
heimabrúks og gjafa. Dimma daga í
desember er alveg kjörið að lýsa upp
með kertum og fara jafnframt að
minna sig á nú fer að styttast í að
norðurhvelið hallar sér að nýju í sól-
arátt,“ segir Heiðdís og heldur
áfram:
„Æskan og börnin eru annars það
sem oft skapar dýrmætustu stund-
irnar á jólum og aðventu. Sonur
minn er kominn á þrítugsaldurinn
og núna er gaman að rifja upp þá
tíma til dæmis þegar við dunduðum
okkur við að baka piparkökuhús,
setja saman og skreyta. Það voru
gæðastundir sem nú eru skemmti-
legar minningar sem við eigum.“
Það er ljúft að hugsa til aðventu
og æskujóla sem einkenndust af til-
hlökkun, segir Heiðdís. Góðar minn-
ingar sínar úr æsku segir hún að
rammist inn í fallegri frásögn Stef-
áns skálds frá Hvítadal, af kirkjuför
á jóladag fyrir meira en hundrað ár-
um.
„Þetta var jólamessa að fyrrver-
andi kirkjustað, Felli í Kollafirði á
Ströndum, en þar eru mínar
bernskuslóðir. Þetta er einstaklega
hjartnæm lýsing á gleði og til-
hlökkun barnsins, sem er gagntekið
af dýrð og lotningu fyrir því sem það
upplifir. Dagsljósið dvín og logi tólg-
arkertanna í kirkjunni lýsa fegurra
en áður. Heimferðin er í logni og
glaða tunglskini, þar sem svellbunk-
arnir ljóma. Úti er kalt en öllum
hlýtt í hjarta á hátíð ljóss og friðar
og í mínum huga er þetta ein af fal-
legustu íslensku jólasögunum sem
ég hef nokkru sinni lesið.“
Dýrmætar stundir
með börnunum
Minningar Æskujólin einkenndust
af tilhlökkun, segir Heiðdís. „Jólasöngvarnir með öllum sínum
fallega boðskap og birtu eru
ómissandi á aðventunni og fylla
hjarta mitt af gleði. Um síðustu
helgi fór ég á þrenna tónleika,
hverja öðrum betri og skemmti-
legri og þarna fann ég nálægð há-
tíðarinnar svo vel,“ segir Margrét
Pálmadóttir, stjórnandi Vox fem-
ine.
Árlegir aðventutónleikar
kvennakórsins eru í Háteigskirkju
kl. 17 í dag og því til viðbótar
koma einnig fram margir frábærir
listamenn með allra handa spila-
verk. Það sem annars er sögulegt
er að þetta eru kveðjutónleikar
Margrétar með kórnum, hún lætur
nú af stjórninni eftir starf í ald-
arfjórðung. Hún verður þó áfram
listrænn stjórnandi sönghússins
Domus Vox, en undir nafni þess
starfa alls átta kórar.
„Jólasöngvar ná til hjarta og sál-
ar. Einir af tónleikunum sem ég
sótti um síðustu helgi voru Auror-
ur í Fríkirkjunni í Reykjavík. Þær
bókstaflega lýstu upp kirkjuna,
Tjörnina og umhverfið allt. Ljómi
aðventu er skærastur í samhljómi
syngjandi fólks og innihaldsríkir
trúartextar heila sálina,“ segir
Margrét. Henni finnst sömuleiðis
ljúft og gott að fara á miðbæjarrölt
á aðventunni. Fara um fallega lýst-
an og skreyttan Laugaveg, Skóla-
vörðustíg eða aðrar nærliggjandi
götur; tylla sér þar niður á kaffi-
húsi og spjalla við góða vini.
„Svo eru það mínar þingeysku
rætur. Stórfjölskyldan kemur allt-
af saman á aðventunni til þess að
skera og steikja laufabrauð og það
kynstrin öll af bakkelsi. Mér finnst
það ómissandi, rétt eins og að nota
þessa daga sem nú fara í hönd til
þess að horfa á góðar jólamyndir
eða fallega tónleika sem nálgast
má á YouTube eða sjónvarprásum
símafyrirtækjanna.“
Kór Margrét Pálmadóttir með kórinn góða Vox femine í baksýn. Hún er um
þessar mundir að ljúka löngum og farsælum ferli sem stjórnandi hans.
Til hjarta og sálar
Litlu jól skipverja á Grindavíkurtog-
aranum Hrafni Sveinbjarnarsyni GK
225 voru í hádeginu í gær. Í vari und-
ir Grænuhlíð við
Ísafjarðardjúp,
meðan bræla
gekk yfir, var
stund milli stríða
og því var efnt til
veislu með hangi-
kjöti og því sem
tilheyrir – svo og
jólablandi og
laufabrauði.
„Í löngum túr-
um þarf tilbreytingu og svona dæmi
eru ómissandi. Það er líka góður
mórall um borð og margir skemmti-
legir sögumenn í hópnum,“ segir
Valur Pétursson skipstjóri í samtali
við Morgunblaðið.
Alls 26 eru í áhöfn Hrafns Svein-
bjarnarsonar, sem fór út 28. nóv-
ember og ætlunin er að koma í land
22. desember. Lengst af í yfirstand-
andi túr hefur togarinn verið á Vest-
fjarðamiðum, þar sem ágætlega
fiskast sé veðrið skaplegt.
Fyrr á árum var algengt að stærri
skip og togarar væru úti á miðunum
um jólin, en slíkt tíðkast ekki lengur.
Jólaveisla í togaranum
Hangikjöt við
Grænuhlíðina
Hrafnar Fjör í borðsal í hádeginu í gær.
Valur Pétursson