Morgunblaðið - 08.12.2018, Síða 36

36 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 8. DESEMBER 2018
✝ ÞórunnÁgústa fædd-
ist í Reykjavík 27.
febrúar 1979. Hún
lést á krabba-
meinsdeild Åse í
Sandnes, Noregi,
20. nóvember
2018.
Foreldrar henn-
ar eru Þór Ólafur
Helgason yfirvél-
stjóri, f. 14. sept.
1959, og Álfhildur Jónsdóttir,
f. 23. apr. 1962. Systur Þór-
unnar eru Guðný Ósk, f. 23.
feb. 1984, og Sædís Ólöf, f. 7.
maí 1991.
Eiginmaður Þórunnar er
Gunnar Runólfsson verkfræð-
ingur, f. 19. júní 1970. Þau
kynntust árið 2002 og giftu
sig á Ísafirði 18. júní 2011.
Foreldrar Gunnars eru Guðný
Gunnarsdóttir, f. 25. jan. 1947,
og Elli Runólfur Guðmunds-
son, f. 27. maí 1935, d. 23.
mars 2014.
Þórunn lætur eftir sig þrjú
börn: Björgu Jónínu, f. 1. maí
2000, faðir hennar er Björn
Birgir Jensson. Sveinbjörn
Reykjavíkur og hóf nám við
Vélskóla Íslands og útskrif-
aðist árið 2001 og varð þriðja
konan á Íslandi til að ljúka
námi sem vélfræðingur. Þór-
unn eignaðist dótturina
Björgu Jónínu meðan á nám-
inu í Vélskólanum stóð. Sum-
arið eftir útskrift starfaði Þór-
unn sem vélfræðingur hjá
Landsvirkjun áður en hún hóf
nám við Tækniskóla Íslands,
en á þessum tíma kynntist hún
Gunnari.
Sumarið 2005 fluttu þau til
Álaborgar í Danmörku þar
sem þau hófu nám. Vorið 2010
útskrifaðist Þórunn með mast-
ersgráðu í vélaverkfræði frá
háskólanum í Álaborg. Þegar
hún var við nám í Danmörku
eignuðust þau Sveinbjörn
Huga og við útskrift var hún
ólétt að Guðnýju Mögnu. Árið
2011 fluttu þau til Sandnes í
Noregi. Þórunn starfaði þar
sem verkfræðingur í olíu-
iðnaðinum.
Þórunn og fjölskyldan not-
uðu frítíma sinn í ferðalög.
Hún naut þess einnig að
ferðast um Noreg á mótorhjóli
sínu.
Þórunn lést í Noregi eftir
rúmlega árs langa og erfiða
baráttu við krabbamein.
Útför Þórunnar fer fram
frá Ísafjarðarkirkju í dag, 8.
desember 2018, klukkan 14.
Huga, f. 6. júní
2006, og Guðnýju
Mögnu, f. 27. des.
2010.
Fyrstu mánuð-
ina bjó Þórunn í
Reykjavík þar sem
faðir hennar lauk
námi í vélstjórn.
Síðar flutti fjöl-
skyldan á Ísafjörð
og bjó hjá langafa
hennar. Þegar
Þórunn var rúmlega árs göm-
ul flutti fjölskyldan til Bolung-
arvíkur og bjó hún þar til tíu
ára aldurs er fjölskyldan flutt-
ist aftur til Ísafjarðar. Þórunn
lauk grunnskólanámi við
Grunnskólann á Ísafirði.
Hjá ömmu og afa á Gerð-
hömrum í Dýrafirði tók Þór-
unn þátt í ýmsum sveitastörf-
um.
Þórunn var virk í starfi
unglingadeildar Slysavarna-
félagsins á Ísafirði. Hún byrj-
aði snemma að vinna við ýmis
afgreiðslustörf, svo sem í
Djúpmannabúð, í Gamla bak-
aríinu og á Bensínstöð Esso.
Árið 1997 flutti hún til
Elsku Þórunn. Ég veit ekki
hvað ég á að skrifa núna. Þó svo
að þetta sé búið að hafa aðdrag-
anda þá á ég erfitt með að trúa því
að þú sért farin. Ég á erfitt með að
skrifa þennan texta því mér finnst
ég ekki vera að tala til þín. En það
er það sem ég er að reyna. Tala til
þín en ekki um þig. Það sem er
mér efst í huga er þakklæti fyrir
þann tíma sem við áttum saman.
16 ár er ekki stuttur tími, þó að
hann hafi átt að verða lengri í öll-
um okkar plönum. En eins og við
vitum vel ganga plönin ekki alltaf
upp. Þá er bara að hugsa upp á
nýtt. Finna nýtt plan. Eins og við
höfum gert svo oft. Þá tókst það
stundum betur í næstu atrennu.
Ég vona að þú fylgist með mér
þegar ég fer að vinna að næsta
plani. Passir að ég gleymi engu.
Að ég reikni með öllu. Þú passaðir
alltaf upp á það. Að ég myndi eftir
litlu hlutunum líka. Ekki bara
hugsa um aðalatriðið. Við vorum
góð í þessu saman. Ég passaði
upp á þig og þú upp á mig. Að lok-
um langar mig að syngja fyrir þig
lag sem við hlustuðum oft á með
Bubba Morthens. Þú heyrir mig
syngja þetta fyrir þig. Þó svo
þetta sé bara texti á blaði hérna.
Þar sem englarnir syngja sefur þú
sefur í djúpinu væra.
Við hin sem lifum, lifum í trú
að ljósið bjarta skæra
veki þig með sól að morgni.
Drottinn minn faðir lífsins ljós
lát náð þína skína svo blíða.
Minn styrkur þú ert mín lífsins rós
tak burt minn myrka kvíða.
Þú vekur hann með sól að morgni.
Faðir minn láttu lífsins sól
lýsa upp sorgmætt hjarta.
Hjá þér ég finn frið og skjól.
Láttu svo ljósið þitt bjarta
vekja hann með sól að morgni
Drottinn minn réttu sorgmæddri sál
svala líknarhönd
og slökk þú hjartans harmabál
slít sundur dauðans bönd.
Svo vaknar hann með sól að morgni
Farðu í friði vinur minn kær
faðirinn mun þig geyma.
Um aldur og ævi þú verður mér nær
aldrei ég skal þér gleyma.
Svo vöknum við með sól að morgni
(Höf. Bubbi Morthens)
Koss!
Gunnar Runólfsson.
Elsku mamma. Það er erfitt að
skilja að þú sért ekki lengur með
okkur. Það er ekki hægt að út-
skýra hversu óréttlátt þetta er.
Þessi veikindi komu okkur öllum
á óvart. En ef við lítum burtu frá
leiðindunum í kringum þetta allt,
þá er ég þakklát. Ég er þakklát
fyrir öll ferðalögin sem við fórum
í. Við náðum að fara í skemmti-
legar ferðir með allri fjölskyld-
unni. Við fórum í margar ferðir
bara við fjölskyldan og til margra
landa, en skemmtilegust var ferð-
in sem við fórum einar saman í.
Ég er þakklát fyrir allar stund-
irnar sem við áttum saman, hvort
sem það var að syngja í bílnum
eða horfa á myndir saman á
sjúkrahúsinu, bara við tvær. Ég
er þakklát fyrir alla möguleikana
sem þú gafst mér, allt sem þú
sýndir mér og allt sem þú kenndir
mér.
Ég er þakklát fyrir að hafa ver-
ið með þér við síðasta andartak.
Meira að segja þá varstu enn að
passa upp á okkur, hjálpa okkur
að komast í gegnum þetta og
kenna okkur það síðasta. Ég mun
halda áfram að læra af þér, í
gegnum minningu þína og sögur
af þér. Ég er þakkát fyrir að hafa
átt mömmu eins og þig, þrátt fyrir
að tíminn okkar saman yrði allt of
stuttur. Ég veit að þú fylgist með
mér og hjálpar mér á minni leið.
Björg Jónína
Björnsdóttir.
Elsku mamma. Þú sagðir alltaf
að þú elskaðir mig til tunglsins og
til baka. Ég elska þig líka. Alla
leið þangað sem þú ert núna og til
baka.
Sveinbjörn Hugi
Gunnarsson.
Elsku mamma.
Það er búið að vera gaman með
þér. Ég vildi óska að þú værir á
lífi. Mér hefur fundist mjög gott
að hafa þig hjá mér.
Koss og knús.
Guðný Magna
Gunnarsdóttir.
Elsku stúlkan okkar, það er
óraunverulegt að þú sért farin yf-
ir móðuna miklu og ekki lengur á
meðal okkar. Það var yndisleg
stund þegar við fengum þig í
fangið á Landspítalanum 27. febr-
úar um hádegið. Það voru stoltir
unglingar með nýfædda stúlku og
var strax ákveðið að þú fengir
nafn Þórunnar langömmu þinnar.
Um vorið fluttumst við á Ísafjörð
aftur eftir útskrift pabba þíns úr
Vélskólanum og fluttum í húsið
hjá langafa Gústa, þá hófst sjó-
mennska pabba þíns og mamma
hugsaði um litlu stúlkuna á með-
an. 11. ágúst giftu mamma og
pabbi sig og þú varst skírð Þór-
unn Ágústa og hélt afi Gústi þér
undir skírn mjög stoltur. Þegar
þú varst eins árs fluttum við í Bol-
ungarvík, þar hófst skólaganga
þín, og þegar þú varst tíu ára
fluttum við í nýbyggða húsið okk-
ar á Ísafirði. Ekki varstu gömul
þegar þú fórst að þekkja stafina
og leggja saman tölur, sem var
þér alltaf mjög létt og þú varst
mikil námskona alla þína skóla-
göngu. Ýmislegt tókstu þér fyrir
hendur; skíðanám, tónlistarnám,
starfaðir í unglingadeild Slysa-
varnafélagsins og dugleg varstu
að vinna þér inn aur á sumrin og
með skólanum. Alla tíð varstu
mikil pabbastelpa og áttir þann
draum að verða vélstjóri eins og
hann og naust þess að koma um
borð í skipin hans og skoða vél-
arrúmið og fá að starta eða drepa
á vélunum með pabba. Þegar
pabbi var í landi ætlaði mamma af
gömlum vana að gefa stúlkunni að
borða eða hjálpa við að klæða sig,
þá var það ekki til umræðu því
pabbi átti að gera þetta! Svo
komu unglingsárin og þú varðst
unglingur á einni nóttu; hættir að
hafa nesti í skólann og grisjaðir
fataskápinn um 90%. Þá vissi
pabbi ekki hvaðan á sig stóð veðr-
ið þegar hann var í landi eftir
langan túr: allt gjörbreytt!
Haustið ’97 fluttir þú til Reykja-
víkur. Þú fórst í Vélskólann og út-
skrifaðist með glæsibrag fyrir jól-
in 2001 og varst þriðja stúlkan
með fjórða stigs menntun. 1. maí
2000 gerðir þú okkur að ömmu og
afa er Björg Jónína fæddist, var
það mikil gleði. Þú varst að vinna
hjá Hagalín frænda í Búrfells-
virkjun þegar Gunnar kom inn í
líf ykkar Bjargar Jónínu sumarið
2002 og þá strax varstu ákveðin í
að mennta þig meira og fara í
verkfræðinám til Danmerkur og
tókst að telja Gunnar á að fara
líka í sama nám. Það voru ansi
blendnar tilfinningar þegar við
eyddum síðasta kvöldinu með
ykkur í Reykjavík sumarið 2005
áður en þið fluguð út í Danaveldi
og hugsuðum við mikið um hvað
næstu ár myndu færa ykkur.
Mikið var gott og gaman að heim-
sækja ykkur og fylgjast með
náminu og fjölskyldunni stækka
er Sveinbjörn Hugi kom 6.6. ’06
og svo útskrifuðust þið saman
vorið 2010, þá fæddist líka Guðný
Magna 27.12. ’10. Árið eftir lá leið
ykkar til Noregs er þið fenguð
bæði vinnu sem verkfræðingar í
olíuiðnaðinum. Í miðjum flutning-
um komuð þið til Íslands og giftuð
ykkur á Ísafirði 18.6. ’11. Í júní
2017 greindist þú með sortuæxl-
iskrabbamein sem dreifðist mjög
hratt og var erfið barátta þar sem
þú sýndir ótrúlegan baráttuvilja
að reyna að vinna bug á þessu
meini en meinið dreifðist hraðar
en orð fá lýst. Elsku stúlkan okk-
ar, megi góður guð og hans englar
vaka yfir þér.
Ástarkveðjur,
mamma og pabbi.
Tilvera okkar er undarlegt ferðalag.
Við erum gestir og hótel okkar er jörð-
in.
Einir fara og aðrir koma í dag,
því alltaf bætast nýir hópar í
skörðin.
Þá streymir sú hugsun um oss sem
ískaldur foss,
að allt verði loks upp í dvölina tekið frá
oss,
er dauðinn, sá mikli rukkari, réttir oss
reikninginn yfir það sem var skrifað hjá
oss.
Þá verður oss ljóst, að framar ei frestur
gefst
né færi á að ráðstafa nokkru betur.
Því alls, sem lífið lánaði, dauðinn
krefst
í líku hlutfalli og Metúsalem og
Pétur.
(Tómas Guðmundsson)
Það er svo innilega ekki auðvelt
að kveðja þig í dag elsku Þórunn
mín, en ég veit að líðan þín er
betri núna og efast ekki um það
eina einustu mínútu. Veit þú ert
komin í hlýja, djúpa og góða
faðma hjá öfum og ömmum von-
andi í Nangíjala og baðar þig í
blómunum í sumarlandinu.
Við vorum hvor af sinni kyn-
slóðinni og því fékk ég þann heið-
ur að fylgjast með þér vaxa úr
grasi. Var heppin að foreldrar
þínir voru duglegir að koma í
Grundargötuna, Þór bróðir að
knúsa pabba og mömmu og Álf-
hildur sem var þeim svo klárlega
miklu meira sem dóttir en tengda-
dóttir. Hugurinn hefur dvalið við
sumarið þegar þú varst lítil kelli-
tuðra í pössun hjá ömmu og afa á
Hesteyri, dansandi um bæði inn-
an dyra og utan. Alltaf góð og ljúf
og engin vandamál í kringum þig
enda einstaklega ljúfur krakki.
Alltaf sagðist þú vera kellituðran
hennar ömmu og brostir og hall-
aðir undir flatt. Mikið var líka
rætt um „stýpu og stemmu“
(spýtu og spennu) og var ekki
séns að segja þér hvort væri rétt,
því þú ætlaðir að hafa þetta svona.
Þú varst líka alltaf mikil
langafastelpa og þar sem langafi
Gústi dvaldi með okkur á Hest-
eyri varstu mikið að kúra hjá hon-
um í stofunni eftir hádegismatinn,
kannski aðeins að skoða á honum
eyrun og helst toga vel í og snúa.
Svo lásuð þið líka bækur en það
varst þú sem varst að lesa fyrir
langafa en ekki öfugt.
Varst einstaklega sjálfstæð
þótt þú værir ekki nema þriggja
ára og með ákveðnar skoðanir.
Þú fórst þínar eigin leiðir og
vissir hvert þær lágu, nema
kannski þessi síðasta. Þú varst
ákveðin alveg frá fyrstu tíð og al-
veg óhrædd við að fylgja því.
Þú varst söngelsk mjög og
varst oft sönglandi og hummandi.
Ég átti það nú til að hvæsa hressi-
lega á þig þegar söngurinn var
orðinn of mikill eða of lengi. Sagð-
ir þú þá að „aumingja barnið mitt
mætti aldrei syngja“! Þetta sagðir
þú einstaklega einlægt og í fullri
alvöru þegar ég gekk með Ólaf
minn.
Ég og fjölskylda mín kveðjum
í dag yndislega bróðurdóttur
mína og vitum að hún fer í góða
faðma.
Elsku Gunnar, Björg, Svein-
björn, Guðný Magna, Þór, Álf-
hildur, Guðný Ósk, Sædís Ólöf og
fjölskyldur, sendum ykkur okkar
innilegustu samúðarkveðjur.
Sigurrós Emma (Dódó).
Stundum skilur maður ekki til-
gang lífsins; skilur ekki það sem
manni finnst hrópandi óréttlæti
Þórunn Ágústa
Þórsdóttir
Frímann & hálfdán
Útfararþjónusta
Frímann
897 2468
Hálfdán
898 5765
Ólöf
898 3075
Sími: 565 9775
www.uth.is
uth@uth.is
Cadillac 2017
Yndislega mamma okkar, tengdamamma
og amma,
ÞÓRA S. NJÁLSDÓTTIR,
Þóra Sigga,
lést á Hrafnistu, Nesvöllum, föstudaginn
23. nóvember.
Útförin hefur farið fram í kyrrþey.
Þóra Kristrún Hafsteinsd. Þórarinn Pétursson
Hanna Dís Hafsteinsdóttir Friðrik Þór Steingrímsson
Fríður Hilda Hafsteinsdóttir Gunnar Stígur Reynisson
og barnabörn
Okkar ástkæri sonur, bróðir, mágur
og frændi,
KRISTBJÖRN HAUKSSON,
Kiddi,
sem lést á Landspítalanum laugardaginn
1. desember, verður jarðsunginn frá
Langholtskirkju mánudaginn 10. desember klukkan 13.
Gréta Óskarsdóttir
Helga Hauksdóttir Þorsteinn Guðbjörnsson
Margrét Hauksdóttir Hilmar Kristinsson
Grétar, Björg, Hildur Ýr og Íris Björk
Kveðja frá
Eyjafjarðardeild
Ferðaklúbbsins
4x4
Til er málsháttur sem segir
„Enginn veit hvað átt hefur fyrr
en misst hefur“. Þessi ágæti
málsháttur getur stundum átt við
en ekki alltaf, allavega ekki um
okkur félaga Eyjafjarðardeildar
4x4 þegar við fréttum af andláti
Grétars, við vissum svo sannar-
lega hvað við áttum í Grétari sem
félaga. Hann var traustur, hjálp-
legur, skemmtilegur og mjög úr-
ræðagóður þegar kom að því að
leysa allskonar vandamál, sér-
staklega þegar kom að Soló-elda-
vélum, enda var hann landsfræg-
ur þegar kom að því að gera við
þær. Grétar var mjög virkur í fé-
lagsstarfi Eyjafjarðardeildar 4x4
undanfarin ár, mætti nánast alltaf
á félagsfundi okkar. Grétar og
Freyja komu iðulega með í hinar
ýmsu ferðir, t.d. vinnuferðir,
dagsferðir og brennuefnisferðir
og oft komu þau á þrettándagleð-
ina okkar. Undanfarin ár hafa
þau hjón verið dugleg að koma
með í vorvinnuferðir okkar til að
planta niður hríslum við Réttar-
torfu, þær virðast ætla að lifa
ágætlega þó uppi á hálendi sé,
kannski verður Réttartorfa
skógivaxin í framtíðinni, þökk sé
þeim hjónum.
Grétar var mikill jeppamaður
og var byrjaður að ferðast á jepp-
um um hálendi Íslands á þeim ár-
um þegar menn höfðu nánast
engin tæki til að ferðast eftir,
Grétar Ingvarsson
✝ Grétar Ingv-arsson fæddist
15. október 1937.
Hann lést 30. nóv-
ember 2018. Útför
Grétars fór fram 7.
desember 2018.
engin GPS, ekkert
VHF og því síður
GSM, menn urðu
bara að treysta á bíl-
inn og sjálfan sig.
Á félagsfundi sem
haldinn var á síðasta
vetri sagði Grétar
okkur frá því þegar
hann missti nýlega
Lödu Sport niður í
sandbleytu á flæð-
unum norðan við
Vatnajökul og björgun hennar
nokkrum dögum seinna, þetta var
mjög skemmtileg frásögn og ekki
skemmdi fyrir að hann var með
töluvert af myndum af björgun-
inni, og það var ótrúlegt að hon-
um skyldi takast að vera kominn
af stað á Lödunni tveim vikum
seinna en bíllinn var nánast fullur
af sandi þegar hann náðist upp.
Grétar sagði okkur oft sögur af
ferðum sínu um hálendi Íslands,
bæði um vetrar- og sumarferðir,
og af frásögnum hans að dæma þá
áttar maður sig á því hvernig all-
ar aðstæður til ferðamennsku
hafa breyst gríðarlega mikið á
síðustu áratugum, en í þá daga
þegar hann var að ferðast sem
mest, þá urðu menn að treysta á
sjálfan sig, bílinn sinn, kompás og
landakort því það var ekki hægt
að hringja heim og biðja um að-
stoð.
Grétar Ingvarsson var elsti fé-
lagi Eyjafjarðardeildar 4x4 og við
félagar hans í Eyjafjarðardeild
viljum á þessari kveðjustund
þakka Grétari fyrir allar góðu
stundirnar sem við höfum átt með
honum og allt það sem hann hefur
gert fyrir Eyjafjarðardeild 4x4.
Við sendu Freyju og börnum
þeirra hjóna okkar innilegustu
samúðarkveðjur.
Guð blessi minningu Grétars
Ingvarssonar.
Jóhann Hauksson