Eiðakveðja - 01.09.1921, Blaðsíða 9

5
innar, andlegt líf íslands, sem viö eigum aö taka saman ,
höndum um að gefa alt, svo að þaö megi verða heilbrigð-
ara og betra. Tíminn er kominn, jarðvegurinn er undirbú-
inn. Heimurinn hefir ekki legið í andarslitrum, þótt svo
kynni að virðast. Dulin öfi bíða þess að verða vakin. í
djúpunum bærist þrá til trúar og þess að verða það, sem
ætlað er að verða.
Þegar við höfum komið auga á sameiginlega hlutverkið
okkar, þá leiðir jafnskjótt af því umhugsun um það, hvernig
við eigum að vinna að því. Við erum öll ung, svo að jeg
vona, að við eigum bjartsýni æskunnar og hug, sem treyst-
ir því, að eitthvað verði ágengt, en þurfum ekki að berjast
við kvíða út af fæð okkar og getuleysi; aðeins að við sjá-
um leiðina.
Hið innra verður starf okkar að byrja, og þar hlýtur altaf
að vera annar meginþáítur þess og afltaug. Annars er það
óheilt og hálft og hæfileikinn til þess að vinna fyrir and-
legt líf út á við veslast upp. Fallegur og tilkomumikili er
vorheimurinn sem blasir við hið ytra, en ekki er minna
vert um andlega heiminn, sem við eigum hið innra. Það
er dýrlegt starf að hlúa svo að honum, að þar megi alt
rísa til þess blóma, sem Guð hefir fyrirhugað, hver vísir
ná þroska og það koma fram og njóta sín, sem í okkur
býr. Þið eruð þegar byrjuð á þessu starfi og eigið heiiaga
þrá til þess, þótt hún muni enn skýrast betur. Þið hafið
verið fús að leggja mikið á ykkur í von um það, að þekk-
ing ykkar jykist og andleg víðsýni. En gjörið ykkur það
Ijóst, að þið eruð aðeins — og við öll — byrjendur á
mentabrautinni. Hjer hefur aðeins verið reynt að leggja
grundvöll, er þið gætuð síðan bygt á sjálfstætt starf, og
alt átt að miða að því, að vekja hjá ykkur löngun til þess,
hvaða æfistöðu sem þið veljið. Sje vilji ykkar nógu sterkur
þá munu tækifærin bjóðast. Daglegu stórfin eiga hvíldar-
stundir á milli allan árshringinn, einkum veitir veturinn ís-