Morgunblaðið - 21.02.2019, Blaðsíða 56

56 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 21. FEBRÚAR 2019
✝ Unnur Axels-dóttir fæddist
31. maí 1931 í
Reykjavík. Hún lést
á Landspítalanum
við Hringbraut 14.
febrúar 2019.
Foreldrar hennar
voru Stefanía Stef-
ánsdóttir húsmóðir,
f. 9.11. 1903, d. 1.6.
1970, og Valdimar
Axel Gunnarsson, f.
26.11. 1899, d. 1.8. 1975, sjó-
maður og starfsmaður hjá
Reykjavíkurhöfn.
Systkini: Ingibjörg, f. 1926,
Gunnar, f. 1930, d. 1984, og
Axel Stefán, f. 1940.
Maki: sr. Hjörtur Hjartarson,
f. 8.12. 1930, d. 26.7. 2012. Þau
gengu í hjónaband 20.5. 1950.
Foreldrar hans voru Jensína
Sveinsdóttir f. 23.11. 1906, d.
5.6. 2005, og Jón Hjörtur Finn-
bjarnarson, f. 15.9. 1909, d.
22.1. 1977.
Börn: 1) Stefanía f. 21.10.
1950. Dætur hennar eru: Unnur
og Sunna. 2) Sveinn Hjörtur, f.
Börn: Telma Þórunn, Sigríður
Katrín og Júlía Rakel. Eigin-
maður Unnar er Aðalsteinn
Magnús Friðjónsson. Börn
þeirra eru Sveinn Albert og El-
ísabet. Sambýliskona Júlíusar
Geirs er Kristín Birna Grétars-
dóttir. Fósturbörn Þórunnar og
Sveins eru: Ásgeir, Sigrún Eva
og Helena Rut. 4) Axel Garðar,
f. 11.8. 1959. Eiginkona hans er
Rannveig Sigurðardóttir og
sonur þeirra er Axel Garðar.
Börn Axels eru: Kristian, Isa-
belle og Alexander Garðar.
Eiginkona Kristians er Linda
Risberg og dætur þeirra eru
Wilma og Mathilda. Synir Isa-
belle eru Tristan Máni og Alex-
ander Frosti. Sonur Rannveigar
er Sigurður Amlin, sambýlis-
kona Selma Höskuldsdóttir og
dóttir þeirra er Embla Hrönn.
Unnur útskrifaðist frá Ingi-
marsskóla og lærði ung að spila
á píanó hjá Gunnari Sigurgeirs-
syni. Hún starfaði um tíma í
Ingólfsapóteki. Árið 1979 hóf
hún störf í félagsmálaráðu-
neytinu og síðar hjá Vinnu-
málastofnun.
Útförin fer fram frá Kópa-
vogskirkju í dag, 21. febrúar
2019, klukkan 13.
15.10. 1952.
Eiginkona hans er
Sigurveig H. Sig-
urðardóttir. Börn
þeirra eru: Hjört-
ur Friðrik, Valdi-
mar Gunnar og
Sigrún Huld.
Eiginkona Hjart-
ar Friðriks er
Ingibjörg
Jóhannesdóttir.
Synir þeirra eru
Sveinn Hjörtur, Jóhannes Ernir
og Guðmundur Logi. Eiginkona
Valdimars Gunnars er Stella
Vestmann. Börn þeirra eru
Lilja Vestmann og Bjarni Vest-
mann. Sambýlismaður Sigrúnar
er Malachi Arunda og sonur
þeirra, óskírður. 3) Þórunn
Ingibjörg, f. 17.4. 1958. Eigin-
maður hennar er Sveinn Björg-
vin Larsson. Börn þeirra eru:
Hjörtur, Árni, Unnur og Júlíus
Geir. Sambýliskona Hjartar er
Heiða Dögg Jónasdóttir. Börn:
Hjörtur Hreinn, Jóel Snær og
Rúnar Már. Sambýliskona Árna
er Anna Sigríður Þórðardóttir.
Í dag er elskuleg tengdamóðir
mín kvödd. Þó svo að vitað hafi
verið að brátt kæmi að kveðju-
stund er erfitt að hugsa sér til-
veruna án hennar.
Kynni okkar hafa staðið í tæp
50 ár og tók hún mér strax vel
þegar sonur hennar kynnti mig
fyrir þeim hjónum. Unnur hjálp-
aði mér mikið þegar elsta barnið
okkar fæddist. Hún var heima-
vinnandi þá og tók að sér að gæta
hans til að við foreldrarnir gætum
klárað okkar nám. Sú aðstoð var
ómetanleg. Síðar vann hún sem
fulltrúi í félagsmálaráðuneytinu
frá 1979 og Vinnumálastofnun,
þar til hún fór á eftirlaun.
Unnur var einstök kona. Hún
var vel lesin og fróð og hafði gam-
an af að ræða um menn og málefni
líðandi stundar. Hún lá ekki á
skoðunum sínum, var rökföst og
var gaman að spjalla við hana.
Fólk laðaðist að henni vegna góð-
semi hennar og glaðlyndis og alls
staðar þar sem hún kom eignaðist
hún góða vini sem hún lét sér um-
hugað um og sinnti af alúð.
Unnur var vakin og sofin yfir
velferð fjölskyldunnar. Hún
fylgdist vel með öllum litlu lang-
ömmubörnunum sem hún dýrk-
aði. Hún var stolt af fólkinu sínu
og rétti því hjálparhönd eins og
hún gat.
Margar góðar minningar um
samverustundir með Unni koma í
hugann. Ég minnist ferðanna
okkar saman, en flest undanfarin
sumur höfum við meðal annars
farið í ferðalag til Vestfjarða. Hún
var góður og skemmtilegur ferða-
félagi, þekkti vel til á þessum slóð-
um og sagði sögur af stöðunum
sem ekið var framhjá. Það verður
tómlegt að fara um þessar slóðir
án hennar.
Unnur var góður píanóleikari
og var unun að hlusta á hana spila
falleg lög, íslensk sem erlend.
Píanóið veitti henni mikla gleði.
Ekki er hægt að minnast Unn-
ar án þess að nefna Hjört. Þau
náðu því að eiga 62 ára brúð-
kaupsafmæli áður en Hjörtur lést
árið 2012. Þau hjónin voru góðir
vinir, samhent í því sem þau tóku
sér fyrir hendur og var samband
þeirra einstaklega fallegt. Unnur
studdi Hjört heilshugar þegar
hann fór í guðfræðinám í Háskóla
Íslands á efri árum og réð sig síð-
an sem prest að Ásum í Skaftár-
tungu. Þar tók hún hlutverk
prestsfrúarinnar alvarlega og
stóð við hlið manns síns. Þau Unn-
ur og Hjörtur voru okkur í fjöl-
skyldunni góðar fyrirmyndir.
Það er tómlegt að vita til þess
að Unnur komi ekki oftar til okk-
ar, setjist við píanóið og spili fal-
leg lög. Hún trúði því sjálf að
hennar biði nýtt líf að lokinni
þessari jarðvist og við verðum að
trúa því líka. Ég sé hana fyrir mér
leiðandi Hjört sinn inn í Sumar-
landið.
Ég þakka Unni tengdamóður
minni fyrir samveruna og alla þá
umhyggju og ástúð sem hún hefur
sýnt mér og minni fjölskyldu.
Blessuð sé minning mætrar konu.
Sigurveig H. Sigurðardóttir.
Elsku amma mín hefur kvatt
þennan heim. Við vorum ekki
bara amma og barnabarn heldur
vorum við líka góðar vinkonur og
félagar. Við amma áttum margar
góðar stundir saman og minnist
ég til dæmis ferðanna í IKEA og
bingósins í Vinabæ með hlýju í
hjarta. Við amma áttum það sam-
eiginlegt að finnast gaman að
„lotta“ og létum við okkur svo
dreyma um hvert við myndum
fara og hvað við myndum kaupa
fyrir stóra vinninginn. Við amma
gátum talað saman um allt milli
himins og jarðar og var hún mjög
áhugasöm um það sem var að ger-
ast í lífi fólksins í kringum hana.
Einnig fékk ég góð ráð hjá ömmu
ef eitthvað bjátaði á og var hún
alltaf tilbúin til að hjálpa mér að
sjá jákvæðu og björtu hliðarnar á
því sem var að angra hugann.
Þegar ég flutti til Svíþjóðar
studdi amma mig heilshugar í
þeirri ákvörðun, þrátt fyrir að hún
vissi að við myndum þá ekki hitt-
ast eins oft og áður. Hún fylgdist
vel með öllu því sem ég var að
gera hér og þegar ég eignaðist svo
litla strákinn minn núna í janúar
var hún spennt að sjá hann á
Skype og fá að heyra hvernig
gengi, þrátt fyrir hennar erfiðu
veikindi.
Nú er hún elsku amma mín
komin til afa í Sumarlandið. Það
er sárt að hugsa til þess að það er
engin amma til að heimsækja á
Hlíðarveginum næst þegar ég
kem til landsins. Samt sem áður
er ákveðin huggun í því að trúa að
loksins sé hún komin í húsið sem
afi er búinn að byggja handa
henni í Sumarlandinu. Hún var al-
veg viss um að hann væri búinn að
gera allt klárt þar, þegar hún
kæmi til hans.
Nú er komið að kveðjustund,
þar til við hittumst næst. Blessuð
sé minning elsku Unnar ömmu.
Sigrún Huld Hjartardóttir.
Elsku föðuramma mín er látin.
Afi fór nokkrum árum á undan
henni svo það var kannski viðeig-
andi að þau skyldu sameinast á
Valentínusardaginn. Verandi bú-
settur erlendis tók það á að geta
bara fylgst með síðustu mánuðum
hennar úr fjarska en ég er þakk-
látur fyrir það góða spjall sem við
áttum síðasta sumar, sem og þau
símtöl sem við höfum átt undan-
farið. Eftir sitja ótal góðar minn-
ingar, ekki síst úr Víðihvammin-
um og Ásum, um glaðværa og
góða ömmu sem tók alltaf vel á
móti manni með sínu einstaka og
fallega brosi. Unnur var amma
sem stóð alltaf með sínum og á
seinni árum uppgötvaði ég jafn-
framt að hún hafði einstaka og
skemmtilega kímnigáfu sem sárt
verður saknað. Hvíl í friði, elsku
amma, og njóttu hinnar lang-
þráðu veru í sumarlandinu þínu.
Valdimar Gunnar Hjartarson.
Þá er komið að kveðjustund,
elsku amma, en að þessu sinni
getum við ekki knúsað þig bless.
Við vorum ekki gamlir þegar
við komum fyrst í Víðihvamminn
til ykkar afa, frá fyrstu stundu
tengdumst við þér og afa sterkum
og nánum vinaböndum. Þá vin-
áttu og hlýju sem þú gafst okkur
bræðrum munum við verða þér
ævinlega þakklátir fyrir. Það hef-
ur verið okkar einstaklega kært
að hafa fengið að eiga þig að sem
ömmu okkar þann tíma sem við
fengum saman.
Það verður erfitt fyrir okkur að
hugsa til þess að þú sért nú farin,
en eftir standa allar þær góðu
minningar sem við áttum saman.
Við vitum að þú ert nú komin til
kappans okkar sem hefur tekið á
móti ástinni sinni.
Minningin um góða og fallega
konu mun fylgja okkur bræðrum
og börnum okkar um ókomna tíð.
Legg ég nú bæði líf og önd,
ljúfi Jesús, í þína hönd,
síðast þegar ég sofna fer
sitji Guðs englar yfir mér.
(Hallgrímur Pétursson)
Þínir vinir
Hjörtur og Árni.
Elsku amma mín.
Þú hefur fengið hvíldina sem
þú þráðir svo heitt og eftir sit ég
hálf tóm.
Að eiga góða ömmu er ómetan-
legt, en þú varst mér svo miklu
meira en amma, við vorum bestu
vinkonur og bandamenn enda leið
varla dagur að ég heyrði ekki í þér
eða hitti.
Minningarnar með þér eru
óteljandi enda hefur þú verið svo
stór partur af mínu lífi alla tíð að
ég man ekki eftir lífinu öðruvísi en
að þú hafir alltaf verið til staðar
fyrir mig og stutt mig í einu og
öllu. Fyrir það verð ég þér ævin-
lega þakklát.
Undanfarið hef ég verið að
hugsa hvað ég er glöð og þakklát
fyrir allar samverustundirnar
okkar saman því við náðum svo
sannarlega að njóta tímans vel
saman. Mér fannst alltaf svo gott
og hlýlegt að koma heim til þín, fá
kaffi og með því og spjalla saman
um daginn og veginn því við gát-
um talað um allt milli himins og
jarðar.
Mér fannst yndislegt að hafa
þig með í ferðalögum, mér fannst
alltaf svo notalegt að þegar þú
varst að dunda þér eitthvað þá
varstu oft að raula eða blístra ljúf
lög og hefur það alltaf framkallað
einhverja hamingjutilfinningu í
mér. Ég tala nú ekki um þegar afi
Hjörtur var á lífi og hann var að
segja manni Dengsa-sögur á hót-
eli á Mallorca eða í sumarbústað í
sveitinni, og að heyra í leiðinni í
þér blístrandi, sveimandi í kring-
um mann, – já það var ekkert
betra.
Á mínum stærstu stundum í líf-
inu, til dæmis þegar við hjónin
ákváðum brúðkaupsdag eða þeg-
ar ég varð ófrísk að börnunum
mínum þá var það fyrsta sem ég
gerði að hringja í þig og segja þér
gleðitíðindin.
Ég get ekki lýst því hversu
þakklát ég er fyrir að Sveinn Al-
bert hafi fengið að njóta mikillar
samveru með þér og fengið að
kynnast þér, enda kallaði hann
þig alltaf og gerir enn amma-
langamma. Ég man seinasta sum-
ar þegar við vorum að keyra sam-
an þá sagðir þú við mig: „Unnur
mín, viltu reyna eins og þú getur
að láta hann Svein Albert ekki
gleyma mér strax og ég fer.“
Amma mín, þú þarft ekki að hafa
neinar áhyggjur, ég mun halda
minningu þinni lifandi.
Eitt af þínum lokamarkmiðum
var að fá að sjá hana Elísabetu.
Ég skal fúslega viðurkenna að ég
braut öll helstu lög og reglur ný-
bakaðra mæðra „að vera heima í
rólegheitum með hvítvoðunginn“
þegar ég fór með hana í smástund
heim til þín daginn eftir að hún
fæddist, því ég vissi að heilsa þín
leyfði ekki að þú kæmir til okkar,
það sem lifnaði yfir þér og gleðin í
augum þínum var svo mikil þegar
þú fékkst loksins að sjá stúlkuna!
Þessi stund mun lifa með mér alla
ævi. Þessu markmiði náðir þú svo
sannarlega og gott betur.
Að lokum langar mig að segja
að þú hefur verið mín helsta fyrir-
mynd, því þú hafðir stórt hjarta
og hafðir mikið að gefa. Þú sýndir
í orðum og verkum að maður var
elskaður af öllu hjarta og maður
kvaddi þig alltaf með bros á vör.
Ég er stolt af því að bera þitt nafn
og vera nafna þín.
Ég veit fyrir víst að núna ertu
komin til afa, þú hefur beðið hans
frá þeim degi sem hann kvaddi.
Ég veit að þið eruð hamingjusöm í
sumarlandinu og ykkur líður vel.
Takk fyrir allt og allt.
Þangað til næst, amma mín.
Þín
Unnur.
Elsku Unnur amma mín.
Nú hefur þú kvatt okkur í síð-
asta sinn og ég hugsa til baka og
um hversu ólýsanlega heppinn ég
hef verið að hafa átt þig að. Mér
fannst veröldin dofna þann dag er
þú kvaddir og ég er viss um að það
mun ekki líða sá dagur sem ég
mun ekki hugsa til þín.
Fyrir ungan strák að alast upp
með ömmu eins og þig mér við
hlið er ómetanlegt og verð ég þér
ævinlega þakklátur. Ég trúi því
að þú sért nú loks komin til hans
afa en þið voruð einmitt óaðskilj-
anleg og ég get verið svo stoltur af
því að hafa verið ömmu- og afa-
strákurinn ykkar. Mér fannst allt-
af það besta sem ég vissi að fá að
vera með ykkur, fara í ferðalög til
Mallorca, Ísafjarðar og í raun
hvert sem er – bara það að vera
með ykkur gaf mér svo mikið.
Það var ekkert sem þið vilduð
ekki gera fyrir mig, kaupa píanó-
bækurnar, tölvuleikina, bjóða
mér með ykkur til útlanda og gæti
ég eflaust notað öll 3.000 táknin
sem ég má nota til þess að tíunda
það sem þið hafið gert fyrir mig.
Það er þyngra en tárum taki að
kveðja þig, elsku amma mín, það
var alltaf svo notalegt að geta leit-
að til þín. Alltaf það fyrsta sem ég
gerði þegar ég kom heim í frí var
að koma heim til þín á Hlíðarveg-
inn og faðma þig. Að fara með þér
í kassann var nokkuð sem við
gerðum í seinni tíð og það fannst
mér alltaf jafn skemmtilegt. Að fá
að finna þessa hlýju ekki aftur
verður erfitt fyrir mig að venjast
en minninguna mun ég alltaf
varðveita.
Elsku amma mín, ég kveð þig
með miklum söknuði en ég veit að
þú og afi eruð hér með mér og
munið alltaf verða.
Þinn ömmustrákur,
Júlíus Geir Sveinsson.
Ég kynntist Unni þegar menn-
irnir okkar fóru að syngja í Karla-
kórnum Fóstbræðrum á sjötta
áratug síðustu aldar. Kórinn fór í
tvær söngferðir til Rússlands með
stuttu millibili, en konurnar sátu
heima. Það var því komið að okk-
ur Unni að heimsækja útlönd og
fyrir valinu varð skemmtiferð
með strandferðaskipinu Heklu til
Hollands og Þýskalands. Systir
mín var með í þessari ferð og
þarna vorum við þrjár í smá klefa
í hálfan mánuð. Ferðin byrjaði
ekki vel, veðrið var afleitt og sjó-
veikin allsráðandi. Við slíkar að-
stæður kynnist maður fólki vel og
þar stóðst Unnur öll próf. Hún sá
alltaf það skemmtilega og skrítna
í kringum sig og hógvær innskot
hennar og athugasemdir hittu
beint í mark. Hún átti líka þann
eiginleika að geta hlustað á annað
fólk og unnið traust þess án sýni-
legrar fyrirhafnar. Til dæmis var
einn ferðafélagi okkar alltaf að
leita ráða hjá henni um allt mögu-
legt, en honum datt aldrei í hug að
leita til okkar systra. Í einkalífinu
var Unnur gæfumanneskja,
hjónaband hennar og Hjartar var
farsælt og þau áttu barnaláni að
fagna. Ég þakka Unni allar
ánægjustundirnar sem við áttum
saman, bæði í ferðalögum með
kórnum og eins þegar við Óskar
komum við hjá þeim eftir
skemmtanir í Fóstbræðraheim-
ilinu. Þá settist Unnur við píanóið
og félagarnir tóku lagið. Þeirra
stunda er gott að minnast. Ég
kveð Unni með söknuði og þakka
vináttu í áratugi. Fólkinu hennar
sendi ég innilegar samúðar-
kveðjur.
Anna Jónsdóttir.
Kallið er komið, komin er nú
stundin. Já kæra vinkona, þá er
komið að þessum stóru tíma-
mótum hjá þér. Ég veit að þú hef-
ur þráð þetta um tíma eftir erfiða
baráttu undanfarnar vikur. Ég
efast ekki um að það hefur verið
vel tekið á móti þér í blómabrekk-
unni fyrir handan af þínum elsk-
aða eiginmanni, mikið samgleðst
ég ykkur. Já, elsku Unnur mín,
mikið áttum við oft skemmtilegar
stundir saman, að ég tali nú ekki
um þær ferðir sem við Kalli fórum
með ykkur til útlanda, þá var nú
hlegið. Það var nú líka yndislegt
að koma til ykkar hvort sem var á
Víðihvamminum eða á Hlíðarvegi,
alls staðar mætti manni hlýja og
kærleiki. Það var gaman að því er
þú settist við píanóið og við tókum
lagið, þér þótti svo sérlega fallegt
lagið um Liljuna í Holti sem ég
söng fyrir þig.
Eftir að þú varst orðin svona
veik og ég hringdi í þig, þá sagðir
þú, Martha mín syngdu nú fyrir
mig Liljuna og það gerði ég í
gegnum símann. Hvort sá söngur
var fagur eða ekki skiptir ekki
máli, en þú sagðir á eftir „ó þetta
er svo fallegt lag“. Ég sagði líka
„Unnur mín, þetta hefði ég ekki
gert fyrir neinn nema þig“. Þú
sem átt svo mikið og gott söngfólk
í kringum þig, ég veit að nú tekur
Hjörtur þinn fyrir þig lagið í
blómabrekkunni.
Kæra fjölskylda, ég sendi ykk-
ur öllum innilegustu samúðar-
kveðjur. Það er sárt að missa góða
móður og ömmu, en nú er hún líka
laus við söknuð og sársauka.
Elsku Unnur mín, þakka þér fyrir
allar góðu og glöðu stundirnar
okkar. Vertu kært kvödd.
Guð geymi þig, elsku vina.
Þín vinkona
Martha.
Unnur Axelsdóttir HINSTA KVEÐJA
Með ástarþökk ertu kvödd í
hinsta sinni hér
og hlýhug allra vannstu er fengu
að kynnast þér.
Þín blessuð minning vakir og býr í
vinahjörtum,
á brautir okkar stráðir þú yl og
geislum björtum.
(Ingibjörg Sigurðardóttir)
Blessuð sé minning þín.
Sigurbjörg Viðarsdóttir
og Magnús Bjargarson.
Hjartans þakkir fyrir auðsýnda samúð og
hlýhug við andlát og útför okkar ástkæru
eiginkonu, móður, dóttur, systur, mágkonu
og tengdadóttur,
JÓNÍNU HELGU ÞÓRÓLFSDÓTTUR.
Orri Hallgrímsson
Loftur Snær Orrason
Lena Líf Orradóttir
Þorbjörg Júlíusdóttir Þórólfur Magnússon
Júlíus Björn Þórólfsson Rebekka Rós Þorsteinsdóttir
Aðalheiður Dóra Þórólfsd. Ásgeir F. Ásgeirsson
Guðrún Ófeigsdóttir Hallgrímur Arason
Lena Hallgrímsdóttir Einar Steinsson
Ari Hallgrímsson Rut Viktorsdóttir
Högni Hallgrímsson Perla Konráðsdóttir
og börn
Ástkær eiginkona mín, móðir, dóttir, systir,
tengdamóðir og amma,
SIGURBJÖRG EINARSDÓTTIR
íslenskukennari,
Grenimel 11,
lést á heimili sínu föstudaginn 15. febrúar.
Útför hennar fer fram frá Dómkirkjunni í Reykjavík þriðjudaginn
26. febrúar klukkan 13.
Haukur Arason
Guðrún Soffía Hauksdóttir
Ari Guðni Hauksson
Sólveig Hauksdóttir Skúli Einarsson
Melkorka Margrét Skúladóttir
Skarphéðinn Ari Skúlason
Einar Karlsson
Sigurkarl Einarsson
Bergþóra Einarsdóttir