Dagblaðið Vísir - DV - 30.08.2019, Blaðsíða 17

FÓKUS 1730. ágúst 2019
setið heima og gert ekki neitt.
Hann reif mig í vinnuna, ég með
stelpuna fasta við mig í burðar-
poka. Við tókum þrjátíu klukku-
tíma vinnutörn og ég gat varla
talað í endann. Í kjölfarið byrjaði
ég að vinna á fullu, oftast tuttugu
tíma vinnudaga og átti auk þess
að hugsa um húsið, barnið og
stóran part af rekstrarlegri hlið
fyrirtækisins. Eina sem hann
gerði var að blanda ísinn og setja
í vélina,“ segir Anna, en á þessum
tímapunkti var andlega ofbeldið
orðið mikið. „Ég svaf þegar mér
var leyft það. Ég sat þegar mér var
leyft það. Ég átti engan pening og
hann stakk reglulega af án þess
að skilja eftir pening fyrir mig
og stelpuna. Þetta var svo mik-
ill heilaþvottur og mér leið eins
og ég ætti ekki rétt á að biðja um
hluti. Ég hafði engin réttindi. Ég
átti bara að gera það sem mér var
sagt. Ef ég dirfðist að kvarta færð-
ist harka í leikinn.“
Stutt frí til Íslands framlengdist
Anna varð aftur ólétt árið 2012, þá
að dreng. Hún sótti það fast að fara
í þungunarrof því fjölskyldan hefði
ekki efni á öðru barni en barnsfað-
ir hennar leyfði henni það ekki.
Anna vann alla meðgönguna og
var komin til starfa tveimur dög-
um eftir að drengurinn fæddist,
þá með bæði börnin. Haustið 2013
réðu þau starfsmann sem opnaði
augu Önnu.
„Hann kom fram við mig eins
og manneskju. Ég áttaði mig á að
ég væri komin ofan í holu – að ég
þyrfti að komast í burtu. Ég ákvað
að það væri best að fá smá fjarlægð
og fara í stutt frí til Íslands. Foreldr-
ar mínir hjálpuðu mér að kaupa
farið og þegar ég lenti á Íslandi
brotnaði ég niður. Ég var komin
með áfallastreitu vegna þessa alls
og þegar ég var búin að vera á Ís-
landi í mánuð var ég sannfærð um
að ég gæti ekki haldið svona áfram
lengur. Ég vildi ekki fara til baka,“
segir Anna. Barnsfaðir hennar tók
fréttunum ekki vel og dró hana
fyrir dóm um hvort hún ætti að
snúa aftur til Bandaríkjanna með
börnin, með vísan í Haag-samn-
inginn. Anna hafði betur í héraðs-
dómi um hvort börnin hefðu ver-
ið tekin með ólögmætum hætti en
tapaði í Hæstarétti. Það var fyrst í
þessari baráttu sem Anna heyrði
að barnsfaðir hennar hefði verið
dæmdur fyrir vörslu á barnaklámi
áður en þau kynntust. Þrátt fyrir að
hann væri með þann dóm á bak-
inu var Önnu gert að snúa aftur til
Bandaríkjanna með börnin. Anna
mátti ekki vinna þegar hún kom
aftur til Bandaríkjanna þar sem
græna kortið hennar var útrunnið.
Hún þurfti því að treysta á fjár-
framlög ættingja og vina.
Aðrar konur lent í manninum
Forræðisdeilan fór loks fyrir dóm
í desember árið 2015. Anna var
á þeim tímapunkti orðin mjög
hrædd við barnsföður sinn –
hrædd um að hann gerði henni
eitthvað. Það jók þær áhyggjur
að hún hafði komist í samband
við konur sem hann hafði ver-
ið með áður en þau Anna hittust,
sem báru honum ljóta söguna. Ein
konan sagði að hann hefði geng-
ið svo í skrokk á henni að hún var
næstum því dáin. Þessar konur
báru vitni í málinu í Bandaríkjun-
um en það virtist litlu máli skipta.
Einnig var barnaklámsdómurinn
ekki sendur frá Íslandi til Banda-
ríkjanna og því var hann ekki tek-
inn inn í dæmið. Réttarhöldin
tóku þrjá daga. Anna fékk forsjá
yfir börnunum og faðirinn heim-
sóknarrétt. Anna yrði meira með
börnin og fengi að fara með þau
aftur til Íslands svo lengi sem hún
ynni í því að fá græna kortið aftur.
Anna hélt að þar með væri mál-
inu lokið. Hún búin að fá skilnað
og börnin með ákveðna umgengni
við föður sinn í Bandaríkjunum
en með lögheimili á Íslandi. Svo
var nú aldeilis ekki. Hún fylgdi
börnunum sínum út í heimsókn
til Bandaríkjanna sumarið 2016.
Þegar hún sneri aftur til Íslands
fékk hún óhugnanlegar fréttir frá
lögfræðingi sínum. Eftir að Anna
hafði yfirgefið Bandaríkin hafði
barnsfaðir hennar ráðið fjórar
manneskjur í staðinn fyrir hana
í fyrirtækinu. Lögfræðingurinn
færði henni þær fréttir að þessar
manneskjur hefðu haft samband
við lögreglu því barnsfaðirinn væri
að leggja á ráðin um hvernig hann
ætti að koma Önnu fyrir kattar-
nef – hvort hann ætti að eitra fyrir
henni eða skjóta hana. Maðurinn
var handtekinn í kjölfarið og kærð-
ur. Svo fór að hann var dæmdur í
þriggja mánaða stofufangelsi og
skikkaður á ýmis námskeið. Þá
fékk Anna einnig fimm ára nálg-
unarbann á hann. Þrátt fyrir þetta
og þrátt fyrir dóm á Íslandi um
vörslu á barnaklámi þurfa börn
þeirra Önnu að heimsækja föður
sinn í fimm vikur yfir sumarið og
einnig á veturna.
„Í þessum forræðisdómi er ég
vondi kallinn,“ segir Anna. „Ég er
að halda krökkunum í burtu frá
honum og bera út róg um hann.
Það virðist vera sama hvert ég fer
eða sný mér þá er alltaf verið að
halda utan um og vernda rétt ger-
andans til þess að beita ofbeldi.
Um leið og maður reynir að verja
sig stangast það á við lögin,“ segir
Anna og bætir við að henni finnist
réttarkerfi í Bandaríkjunum mun
verra en á Íslandi. „Það er mikið
feðraveldi. Ef feður segjast vilja fá
forræði eru þeir líklegri til að fá
það því það er hlustað á karlmenn.
Ég get talið mig heppna því ég fékk
forræðið samt sem áður. Á Íslandi
er talað um að börn njóti vafans.
Það er ekkert svoleiðis í Bandaríkj-
unum. Í gegnum þetta mál er ekki
hugsað um hver sé réttur barn-
anna heldur hver réttur pabbans
er.“
„Annaðhvort syndir maður eða
drukknar“
Anna og barnsfaðir hennar eiga
eftir að festa niður umgengnisregl-
ur varðandi börnin og er það næsta
skref. Hún útilokar ekki að fara
fram á fullt forræði án umgengni
við föðurinn, í ljósi þeirra hegð-
unar sem hann hefur sýnt og ver-
ið dæmdur fyrir. Anna segist halda
í þá reglu að tala ekki illa um föð-
urinn í návist barnanna, en heyr-
ir hvernig hann talar við börnin á
Skype. Þá gangi það mikið út á að
tala niðrandi um hana sem móð-
ur. Anna ber sig vel þrátt fyrir allt og
segist aldrei hafa liðið betur á æv-
inni en einmitt núna – í örygginu á
Íslandi.
„Annaðhvort syndir maður eða
drukknar. Þetta er ógeðslega erfitt,
en hitt er miklu verra. Þetta hefur
vissulega dregið dilk á eftir sér. Ég
er með áfallastreitu og fékk kulnun
í fyrra þannig að ég hef ekkert geta
unnið síðan í október. Þetta er alls
ekki auðvelt, en ef ég gefst upp
þá vinnur hann. Ég á krakka sem
treysta á mig og ég geri hvað sem
er fyrir þau,“ segir hún. En hvernig
lítur framtíðin út?
„Áfallastreita er þannig að hún
brenglar tímaskynið. Ég veit að ég
á framtíð, en ég á mjög erfitt með
að ímynda mér hana. Síðan renn-
ur þetta nálgunarbann út eftir tvö
ár. Hvað gerist þá? Er eitthvað sem
stoppar hann í að drepa mig þá?
Það er viss möguleiki að ég verði
myrt þegar ég fer út með krakkana
í heimsókn. Ég er með kerfi í gangi
til að passa að ég sé ekki ein. Þetta
verður normið. Ég er ekki hætt að
vera hrædd en ég bý mér til ýmis
plön til að vinna eftir. Þetta hefur
áhrif á allt mitt líf.“ n
„Einn daginn
sagði hann
að ég gæti
pottþétt
verið nektar­
dansari
Í þessum
forræðisdómi
er ég vondi
kallinn
Sætoppur ehf. l Lónsbraut 6 l 220 Hafnarfirði l Sími 551 7170 l www.saetoppur.is
LÓNSBRAUT 6 • 220 HAFNARFIRÐI • SÍMI 551 7170 • SAETOPPUR.IS
M
Y
N
D
: D
V/EY
Þ
Ó
R
Á
R
N
A
S
O
N