Dagblaðið Vísir - DV - 30.08.2019, Blaðsíða 34

34 FÓKUS - VIÐTAL 30. ágúst 2019
„Mér var
orðið
alveg
sama
hvort
ég myndi
deyja
eða lifa“
Frá fikti í fíkn: „Ég velti því aldrei fyrir mér hvort þetta gæti endað illa“
B
laðakona mælti sér mót við
Iðunni Björk Ragnarsdóttur
á litlu kaffihúsi í hjarta
Hafnarfjarðar. Iðunn hef-
ur búið í Hafnarfirði síðan hún var
sjö ára gömul og vill hvergi annars
staðar vera. Iðunn er ung, einstæð
móðir sem er um þessar mundir
að klára fæðingarorlof sitt. Eftir að
hafa pantað okkur rjúkandi heita
kaffibolla setjumst við niður á efri
hæð kaffihússins þar sem Iðunn
talar á einlægan hátt um reynslu
sína og áföll sem mörg hver hefðu
getað bugað hana endanlega.
„Ég prófaði fyrst að drekka
áfengi þegar ég var fjórtán ára
gömul og ég reykti fyrst gras þegar
ég var fimmtán ára. Ég man að fyrir
mér var þetta rosalega spennandi.
Ég velti því aldrei fyrir mér hvort
þetta gæti endað illa, heldur var ég
bara rosalega spennt,“ segir Iðunn
yfirveguð.
Greindist með eitlakrabbamein
aðeins sextán ára gömul
Þrátt fyrir að fikt Iðunnar með
áfengi og vímuefni á táningsaldri
hafi ekki leitt til alvarlegrar neyslu
strax þá markaði það aðeins upp-
hafið á því sem koma skyldi.
Sextán ára gömul greindist
Iðunn með eitlakrabbamein og
hófst þá barátta hennar upp á líf
og dauða fyrir alvöru.
„Það voru 75 prósent líkur á að
læknast og fór ég í gegnum hefð-
bundna krabbameinsmeðferð.
Missti allt hárið, fór á stera og fékk
svokallað „moonface“. Ég þurfti
svo að fara í gegnum heilmikla
lyfjameðferð og í kjölfarið geisla-
meðferð, aðeins sextán ára göm-
ul. Ég læknaðist af krabbamein-
inu eftir þetta allt saman, en eftir
að meðferðinni lauk fékk ég enga
fræðslu um framhaldið. Hvorki
ég né fjölskyldan mín áttaði sig á
að ég væri ekki búin að ná fullri
heilsu. Hugmyndin í hausnum á
mér var sú að ég myndi klára þessa
krabbameinsmeðferð og halda
svo áfram með líf mitt. Á haustönn
árið 2011 byrjaði ég því í skóla og
hljóp í raun beint á vegg.“
Skólagangan reyndist Iðunni
erfið og þau einföldu verkefni
að mæta í skólann og sitja tíma í
fjörutíu mínútur í senn urðu henni
óyfirstíganleg.
„Þarna stóð ég allt í einu
frammi fyrir því að allt það sem
ég hafði áður getað gert varð mér
ofviða. Ég hafði ekki fengið nein-
ar upplýsingar um það að ég þyrfti
einhvers konar líkamlega og and-
lega endurhæfingu og fljótlega fór
ég að þróa með mér svakalegan
kvíða og varð alveg ofboðslega
þunglynd. Ég reyndi með hjálp
fjölskyldu minnar að halda áfram
í þrjú til fjögur ár. Ég þvældist á
milli skóla, skipti um námsbrautir,
fækkaði fögum, gekk til geðlæknis,
sálfræðinga, prófaði mismunandi
þunglyndislyf og reyndi margs
konar störf sem ég missti svo.
Þetta þróaðist út í það að ég fór að
drekka rosalega mikið.“
MYND: EYÞÓR ÁRNASON
Aníta Estíva Harðardóttir
anita@dv.is
Iðunn sigraðist á
krabbameini en féll í
heim eiturlyfja