Skessuhorn - 04.02.2015, Qupperneq 20

20 MIÐVIKUDAGUR 4. FEBRÚAR 2015
Snæfellsbær styður myndarlega
við starfsemi Frystiklefans
Síðastliðinn fimmtudag var und-
irritaður samstarfssamningur á
milli Snæfellsbæjar og Frystiklef-
ans í Rifi. Kristinn Jónasson bæj-
arstjóri segir í samtali við fréttarit-
ara Skessuhorns að Frystiklefinn sé
eina starfandi menningarmiðstöð-
in á svæðinu og samningurinn sé í
þeim tilgangi að byggja upp og við-
halda menningu í Snæfellsbæ ásamt
því að leitast við að heimamenn fái
tækifæri til að nýta þá fjölmörgu
möguleika sem Frystiklefinn býð-
ur upp á. Samstarfssamningurinn
hljóðar upp á 2,5 milljón króna og
er til eins árs.
Í samstarfssamningnum skuld-
bindur Frystiklefinn sig til að vinna
nýja sumarleiksýningu og vinna
ný leikverk sem byggjast á sögum
af svæðinu. Gert er ráð fyrir að á
tímabilinu frá 1. júni til 31. ágúst
muni Frystiklefinn standa fyrir
ákveðnum viðburðum í sveitarfé-
laginu. Verða vikulegir 30 mínútna
viðburðir á Dvalarheimilinu Jaðri,
þar sem skiptast á húslestrar og
söngskemmtanir fyrir heimilisfólk
og gesti. Þá verður ráðist í verk-
efni fyrir leikskólana í Snæfellsbæ
og leiklistarskóli Frystiklefans mun
bjóða upp á leiklistarnám með fag-
lærðum leikara einu sinni í viku
þátttakendum að kostnaðarlausu.
Markmiðið verður að auka leik-
gleði, sköpunarkraft og sjálfstraust
þátttakenda. Einnig mun dansskóli
Frystiklefans bjóða upp á dansnám-
skeið með faglærðum dansara og
danshöfundi.
Kári Viðarsson eigandi Frysti-
klefans sagði í samtali við Skessu-
horn að með þessum samstarfs-
samningi Frystiklefans og Snæfells-
bæjar sé lagður grunnur að aukn-
um umsvifum Frystiklefans í bæjar-
lífinu og muni samningurinn skila
sér í meiri menningu og skemmti-
legheitum í Snæfellsbæ allt þetta ár.
„Það er ljóst að samningurinn hef-
ur gríðarlega þýðingu fyrir Frysti-
klefann og það er mikil og góð við-
urkenning fyrir starfið okkar að
bærinn skuli vilja fara í svona mik-
ið samstarf.“ Kári segist mjög þakk-
látur fyrir að vinna í bæjarfélagi
sem kunni að meta fjölbreytni í at-
vinnulífinu og þar sem fólk skilji
mikilvægi menningar og lista. „Ég
er stoltur af þessum samningi, tel
hann vera tímamótasamning í ís-
lenskri menningarsögu, og vona
að hann verði fordæmisgefandi
fyrir önnur bæjarfélög á komandi
árum.“
af
Kári Viðarson, Sigrún Ólafsdóttir íþrótta- og æskulýðsfulltrúi Snæfellsbæjar og
Kristinn Jónasson.
Stofnaði fyrirtækið áður en hugmyndin fæddist
Rætt við Önnu Einarsdóttir sem brennir myndir í gler
Í fyrrasumar komu á markað fal-
legar ljósmyndir sem brenndar eru
í gler með nýrri tækni. Myndir af
þessu tagi hafa ekki sést áður og eru
þær hannaðar af Önnu Einarsdótt-
ur sem á og rekur fyrirtækið Hind.
Myndirnar sýna íslenska náttúru í
sinni fegurstu mynd. Þær eru meðal
annars af sólarlagi, norðurljósum og
ýmsum náttúruperlum víðsvegar um
landið og eru margar þeirra af Vest-
urlandi. Hönnuður myndanna er
Vestlendingurinn Anna Einarsdótt-
ir. Hún er fædd og uppalin á Snæ-
fellsnesi og bjó í Borgarnesi í fjölda
ára. Anna stofnaði sitt eigið fyrir-
tæki í kringum útgáfu myndanna
og segir bæði kosti og galla fylgja
því að vinna hjá sjálfri sér. Skessu-
horn heyrði í Önnu og fékk innsýn
í hvernig hugmyndin að myndunum
fæddist og varð að veruleika.
Hugsun er fyrsta skrefið
Anna Einarsdóttir er að eigin sögn
nánast hreinræktaður Snæfelling-
ur á miðjum aldri - ef hún verð-
ur hundrað ára. Foreldrar hennar
byggðu og áttu bílaverkstæðið Holt
í Miklaholtshreppi. „Fyrstu árin var
alltaf nóg að gera á verkstæðinu en
með betri bílakosti minnkuðu við-
gerðir og þá þurfti pabbi að finna
nýjar leiðir til tekjuöflunar. Um
skeið vann hann við bílasprautun
samhliða viðgerðum. Þegar komu
tímar þar sem hann vantaði verkefni
sátum við stundum við eldhúsborð-
ið og hugsuðum hvað væri hægt að
gera,“ segir Anna. Hún segir föð-
ur sinn hafa verið mikinn hagleiks-
mann og frumkvöðul. Út úr þess-
um fundum við eldhúsborðið hafi
komið ýmsar hugmyndir að hlut-
um sem hann gat smíðað til að selja,
svo sem snúrustaurar, blómastandar,
garðhlið og dráttarkúlur. „Mamma
er líka mjög laghent og ég hef lengi
staðið í þeirri trú að ég hafi lítið erft
af hagleik þeirra. En hvað veit mað-
ur svo sem, ef aldrei er látið á það
reyna? Ég hef sem sagt ekki lært
neina hönnun og kannski var það
bara skemmtilegur „grís“ að mér
tókst að finna upp á einhverju sem
ekki hafði verið gert áður,“ segir
Anna og brosir. Þannig lærði Anna
í uppvextinum að hugsun er fyrsta
skrefið að einhverju nýju.
Vissi ekki hver
starfsemin yrði
Anna bjó í Borgarnesi í 23 ár, þar
sem hún starfaði við verslunar- og
skrifstofustörf. Þar bjó hún ásamt
fyrri eiginmanni sínum og þrem-
ur börnum. Árið 2007 kynntist hún
seinni manni sínum, Gísla Gísla-
syni frá Ólafsfirði. „Hann er hlað-
inn mannkostum, maðurinn sá.
Við fluttum til Reykjavíkur 2012, í
humátt á eftir uppkomnum börnum
mínum,“ segir Anna. Hjónin hafa
komið sér vel fyrir í Úlfarsárdaln-
um, þar sem þau keyptu hálfbyggt
hús. Á neðri hæð hússins býr sonur
Önnu ásamt konu sinni og börnum.
Anna segir það dásamlegt að búa í
sama húsi og barnabörnin. Það var
svo í apríl 2013 sem Anna stofnaði
fyrirtækið Hind. „Þá var ég í tíma-
bundinni afleysingu hjá Vélfangi og
vissi að ég yrði að finna mér aðra
vinnu á haustmánuðum. Ég stofn-
aði fyrirtækið, ákveðin í að láta á það
reyna hvort ég gæti unnið sjálfstætt,
var með margar hugmyndir í kollin-
um en vissi þó ekki á þeim tíma hver
starfsemin á endanum myndi verða.
Það var bara látið vaða í djúpu laug-
ina,“ segir hún.
Vantaði myndir
af Íslandi
Einn daginn arkaði Anna í vett-
vangskönnun í minjagripaverslun og
þá kom hugmyndin. „Við Íslending-
ar eigum alveg frábæra ljósmyndara
og stórkostlegt landslag en í stærstu
minjagripaverslununum í Reykjavík
voru ekki fáanlegar ljósmyndir af Ís-
landi nema á bókamerkjum, daga-
tölum, ísskápsseglum eða púðum.
Það fannst mér alveg merkilegt.“ Í
framhaldinu leitaði hún leiða til að
framkvæma hugmyndina. Mark-
miðið var að gera eitthvað nýtt
með ljósmyndir af íslenskri nátt-
úru og framleiða fallegar, vandaðar
myndir sem myndu endast. „Með
því að vera dugleg að spyrja komst
ég að því að hægt er að brenna ljós-
myndir í venjulegt gler með nýrri
tækni. Í gleri eru myndirnar gullfal-
legar og með sterkum hvítum bak-
grunni. Þær eru svo sterkar að þú
getur tekið þær með þér í bað, þótt
það sé kannski ekki líklegt að þig
langi til þess,“ segir Anna og hlær.
Hún segist hafa séð það á sýnishorn-
um að myndir í gleri breytist mjög
skemmtilega eftir birtuskilyrðum og
því vildi hún leyfa þeim að njóta sín
þannig að birtan kæmi í gegn. „End-
anleg útfærsla varð sú að ljósmynd-
irnar frístanda á bæsuðum viðar-
standi sem ég hannaði. Þær halla ei-
lítið og gert er ráð fyrir teljósi á bak-
við. Undirstaðan er jafn stór glerinu
og við pökkun er þetta á stærð við
venjulega bók. Mjög þægileg gjafav-
ara og ég hafði lúmskt gaman af því
að hugsa til allra sem fengu mynd í
jólagjöf og „vissu“ að það væri bók í
pakkanum. Þetta er gjöf sem kemur
skemmtilega á óvart.“
Kristín Jónsdóttir í
uppáhaldi
Anna fékk hönnunarvernd hjá
Einkaleyfastofu og myndirnar komu
á markað í apríl í fyrra. Myndirnar
eiga það sameiginlegt að sýna ís-
lenska náttúru þegar hún skartar sínu
fegursta. Ljósmyndirnar hefur Anna
valið á netinu og gerir samning við
ljósmyndara um notkun. „Við valið
á myndum fer ég bara eftir einni lít-
illi reglu. Myndin þarf að hafa svo-
kallaðan vá-faktor.“ Kristín Jóns-
dóttir ljósmyndari úr Skorradalnum
er í sérstöku uppáhaldi hjá Önnu og
hefur hún leyfi fyrir tíu ljósmyndum
frá henni. „Því eru margar mynd-
irnar teknar á Vesturlandi og ég er
auðvitað bara stolt af því. Aðrir ljós-
myndarar sem ég er með samning
við eru Hilmar B. Jónsson, Iurie
Belegurschi, Ab Wubben og Daði
Harðarson,“ útskýrir Anna. Hún
segir söluna hafa gengið mjög vel
þessa fyrstu mánuði sem myndirnar
hafa verið á markaði. „Desember var
framúrskarandi því fyrirtæki voru að
kaupa myndirnar í gjafir til erlendra
viðskiptavina. Svo voru margir að
kaupa jólagjafir fyrir vini og ættingja
hér heima, enda hrífst alls konar fólk
af fegurð myndanna,“ segir hún.
Seldar víða á
Vesturlandi
Þrátt fyrir að HINDis - myndirnar
séu náttúrumyndir er einnig hægt
að sérpanta ljósmyndir hjá Önnu.
„HINDis-mynd getur verið afar
persónuleg gjöf ef fólk á skemmti-
legar ljósmyndir í góðum gæðum.
Þá er einfaldast að hafa samband við
mig með góðum fyrirvara á netfang-
ið hind@simnet.is og ég veiti fúslega
allar upplýsingar. Svo er ég einmitt
núna að panta fyrsta sýnishornið af
ljósmynd í stærðinni 60x80 en hinar
eru mun minni, eða 15x20. Sú mynd
er til að setja á vegg og það verður
spennandi að sjá hvernig hún kem-
ur út.“ Á heimasíðunni www.hind-
is.is má finna sölustaði víðsvegar um
landið. Á Vesturlandi eru myndirnar
seldar í versluninni Kristý og Land-
námssetrinu í Borgarnesi, Snorra-
stofu í Reykholti, Snæhestum Lýsu-
hóli, Lákaferðum í Grundarfirði
og Sæferðum í Stykkishólmi. Þá er
hægt að kaupa geitamynd á Háafelli.
„Verandi dýravinur af Vesturlandi,
rann mér blóðið til skyldunnar þeg-
ar stefndi í að geitastofninn á Ís-
landi væri í útrýmingarhættu haust-
ið 2014. Ég fékk leyfi fyrir ljósmynd
sem Árni Stefán Árnason tók af geit-
um á Háafelli og framleiddi 100 ein-
tök af myndinni í gler. Þær myndir
eru einungis til sölu hjá Jóhönnu á
Háafelli og allur ágóði er til styrkt-
ar Geitfjársetri. Gullfalleg mynd og
verðugt málefni.“
Lærdómsríkt ferli
Að sögn Önnu hefur það bæði
kosti og galla að vinna sjálfstætt.
Stór kostur er að hægt er að ráða
sínum tíma sjálfur. Hún segir það
líka góða tilfinningu að sjá hönnun
verða að vöru og mjög lærdómsríkt
að stofna fyrirtæki og fara í gegnum
allt sem því fylgir. „Stundum er það
galli að maður vinnur mikið einn.
Ef mig vantar hressingu, ein með
sjálfri mér, þá dreg ég upp þessa vísu
ömmu Flosa heitins Ólafssonar, yf-
irfæri hana á sjálfa mig og þá bregst
það ekki að ég brosi:
Þegar Jarpur hafði skitu
allir grétu á Vesturgötu
Anna grét þó mest.
Hinir gátu þó hætt.“
grþ
Anna Einarsdóttir við myndirnar sínar. Ljósm. Hákon Davíð Björnsson.
HINDis myndir. Litli Kroppur og Skarðsheiði, teknar af Kristínu Jónsdóttur. Í
umbúðum er mynd af Holuhrauni sem tekin er af Daða Harðarsyni.
Myndin af geitunum að Háafelli.