Skessuhorn - 10.06.2015, Qupperneq 24

MIÐVIKUDAGUR 10. JÚNÍ 201524
Ný hraðhleðslustöð fyrir rafbíla
var tekin formlega í notkun á Akra-
nesi í gærmorgun. Hún er staðsett
á bílastæðinu við Dalbraut 1, sem
heimamenn kalla í daglegu tali
Krónuplanið. Það er Orka nátt-
úrunnar ohf., dótturfélag Orku-
veitu Reykjavíkur, sem sér um upp-
setningu stöðvarinnar og er þetta tí-
unda hraðhleðslustöð fyrirtækisins
á Suðvesturhorni landsins. Mark-
miðið með opnun slíkra stöðva er
að stuðla að útbreiðslu rafbíla á Ís-
landi og draga úr losun gróðurhúsa-
lofttegunda.
Það var Regína Ásvaldsdóttir, bæj-
arstjóri á Akranesi, sem vígði hrað-
hleðslustöðina formlega og Ari Grét-
ar Björnsson þáði fyrstu hleðsluna
í bíl sinn. „Það er auðvelt og þægi-
legt að eiga rafbíl,“ sagði Ari en fjöl-
skylda hans festi kaup á slíkum fyrr í
vor. „Hann er umfram allt umhverf-
isvænn, hljóðlátur og kemur það sér
vel þegar verið er á ferðinni í íbúð-
arhverfum að næturlagi eins og ég
geri í minni vinnu,“ bætti hann við
en meðal annars ekur hann Morgun-
blaðinu til blaðbera á Akranesi.
„Það er frábært að fá þessa stöð
hér í bæinn,“ segir Regína Ásvalds-
dóttir bæjarstjóri. „Rafmagnsbílum
fjölgar hratt og það er mikilvægt að
íbúum hér á Akranesi standi til boða
að hlaða bílana sína í hraðhleðslu
þegar þeir þurfa á að halda. Ég lít
svo á að þetta séu í raun nauðsynleg-
ir innviðir fyrir skynsamlegri sam-
göngumáta og skemmtilegt að fyr-
irtæki sem að hluta er í okkar eigu
standi fyrir þessu fína framtaki.“
kgk
Hraðhleðslustöð tekin í
notkun á Akranesi
Fyrsta áfyllingin afgreidd á bíl Ara Grétars Björnssonar. Regína Ásvaldsdóttir
bæjarstjói á „byssunni“, Páll Erland og Lilja Petrea, dóttir Ara Grétars.
„Varpið er rúmlega hálfnað. Föstu-
daginn 5. júní sáum við að far-
ið var að brjóta á fyrstu eggjum
og ungar að koma út. Kollurn-
ar urpu frekar seint, svona viku til
tíu dögum seinna en vanalega. Eitt-
hvað finnst okkur hreiðrin færri en
á síðustu árum. Það eru líka færri
egg í hreiðrunum. Í venjulegu ár-
ferði sjáum við fjögur til fimm egg í
hreiðri en nú er algengt að þau séu
þrjú eða fjögur. Þetta gæti orðið til
að þess við munum sjá færri æðar-
unga í sumar en í meðalári,“ segir
Jón Einar Jónsson líffræðingur og
forstöðumaður Háskólaseturs Snæ-
fellsness í samtali við Skessuhorn.
Æðarrannsóknir í
Breiðafirði
Undanfarið hafa starfsmenn Há-
skólasetursins stundað rannsókn-
ir á æðarfugli í Breiðafirði. „Þetta
er verkefni sem hófst í fyrra. Við
erum meðal annars að vigta og
mæla fugla, auk þess sem við fylgj-
umst með varpinu. Við metum lit-
inn á kollunum, hvort þær eru grá-
ar eða brúnar. Síðan merkjum við
æðarkollur til að fylgjast með hvort
og hvernig þær færa sig til milli
ára. Við notum litmerki á fætur
fuglanna, þar sem hver af sjö eyj-
um í Breiðafirði fær sinn eigin lit.
Merkin eru einnig með tveggja
stafa númeri sem einkennir ein-
staklinginn. Við höfum einnig ver-
ið að endurheimta svokallaða dæg-
urrita, þ.e. tæki sem nema staðsetn-
ingar fuglanna. Í fyrra merktum við
36 kollur með þeim og höfum þeg-
ar endurheimt 13 þeirra. Það er að
sjá sem kollurnar leiti upp sömu
staðina ár eftir ár til hreiðurgerðar.
Þær eru íhaldssamar í þessum efn-
um.“
Verri fæðuskilyrði í vor
Jón Einar segir að seint æðarvarp
og færri egg í hreiðrum geti átt sér
skýringar í köldu vori en líklega
eigi lægðagangurinn í vetur líka
einhverja sök. „Það er erfitt fyr-
ir fuglinn að kafa eftir fæðu ef það
er mikill öldugangur og því gætu
verri fæðuskilyrði í vetur hafa leitt
til þess að fuglinn er bæði seinni af
stað í varpi og eggin færri. En því
er ekki að neita að vorið hefur ver-
ið kalt. Allur gróður er ofboðslega
seinn. Grágæs hér við Breiðafjörð
virðist hafa byrjað að verpa og sums
hreinlega hætt upp úr mánaðar-
mótunum apríl-maí. Ritan er byrj-
uð að verpa sums staðar og ber sig
þokkalega en annar staðar lítur hún
frekar aumingjalega út.“
Að sögn Jóns Einars eru næg
verkefni framundan hjá Háskóla-
setrinu. „Í næstu viku erum við að
fara í Kolgrafafjörð ásamt starfs-
fólki Náttúrustofu Vesturlands. Þar
erum við enn að meta áhrifin eftir
síldardauðann og mengunina sem
varð á hafsbotni eftir hann. Núna
ætlum við að fylgjast með hvernig
vistkerfið á botninum þarna jafnar
sig.“
mþh
Æðarfuglinn við Breiðafjörð varp
seint og eggin eru færri
Myndarleg æðarkolla merkt nú í vor í Elliðaey við Stykkishólm.
Ljósm. Háskólasetur Snæfellsness.
„Ég tók BS í Economics and Buis-
iness Administration [hagfræði og
viðskiptastjórnun]. Þú mátt spreyta
þig á því að þýða það,“ sagði Ellert
Jón Björnsson léttur í bragði þeg-
ar blaðamaður hitti hann í Borg-
arnesi á dögunum. „Að því loknu
fór ég í meistaranám í fjármálum
og alþjóðaviðskiptum,“ bætir hann
við. „Ég veit ekki alveg hvernig ég
endaði þarna, þetta æxlaðist bara
þannig. Ég sótti um fullt af náms-
leiðum þarna úti á sínum tíma og
þetta BS nám var aftarlega á listan-
um. Mig langaði mest í sjúkraþjálf-
un en ég tók hagfræðibraut í fjöl-
brautaskólanum. Gerði mér ekki
endilega grein fyrir því 18 ára gam-
all hvað ég vildi vinna við í framtíð-
inni. Þegar ég áttaði mig hins veg-
ar á því, þegar ég var orðinn aðeins
eldri, var ég ekki með réttan grunn.
En ég sé ekkert eftir þessu núna,“
segir hann.
Ellert er nýfluttur aftur til lands-
ins og sestur að á æskuslóðunum
á Akranesi. „Þegar ég var í þann
mund að flytja heim kom versta
veðurspá vetrarins, fluginu var
frestað og allt. Þá hugsað ég með
mér: Er ég virkilega að flytja heim í
þetta,“ segir Ellert og brosir.
Aðspurður hvort aldrei hafi
komið til greina að setjast að ann-
ars staðar segir hann svo ekki vera.
„Ég á þrjú börn sem hafa eiginlega
aldrei búið á Íslandi og það var eig-
inlega kominn tími á að leyfa stór-
fjölskyldunni að umgangast þau.
Kristín Edda, konan mín, og ellefu
ára dóttir okkar eru reyndar ennþá
í Danmörku, en þær eru væntan-
legar,“ segir Ellert. „Við Kristín
erum bæði frá Akranesi og upplif-
um Akranes sem „heima.“ Það er
samt svo skrítið að þá finnst manni
einhvern veginn eins og krökkun-
um eigi líka að finnast Akranes vera
„heima,“ án þess að þau hafi nokk-
urn tímann búið þar,“ bætir hann á
nokkuð heimspekilegum nótum.
Eftir heimkomuna hóf Ellert
störf hjá fyrirtækjasviði Arion banka
í Borgarnesi fyrir aðeins mánuði
síðan og setur það ekki fyrir sig að
þurfa að aka á milli á hverjum degi.
„Þegar ég sótti um hjá Arion banka
og átti alveg eins von á því að þurfa
að keyra til Reykjavíkur. Það er fínt
að fara í Borgarnes, maður keyr-
ir burt frá umferðinni á morgnana
og aftur á kvöldin,“ segir Ellert og
bætir því við að honum líki vel að
starfa í Borgarnesi. „Þetta er flott
útibú og mér hefur verið rosalega
vel tekið hér í bankanum. Það auð-
veldar manni mikið fyrir.“
Saknar fótboltans og
félagsskaparins
Áður en hann flutti til Danmerk-
ur á sínum tíma ásamt Kristínu
Eddu og elsta barnið átti hann sér
draum um atvinnumennsku í fót-
bolta. Hann varð Íslandsmeist-
ari með ÍA árið 2001, þá tvítugur
að aldri, og einn af lykilmönnum
liðsins næstu ár á eftir. Hann lék
til ársins 2007, þegar hann hætti
knattspyrnuiðkun aðeins 25 ára
gamall en engu að síður með um
tvöhundruð leiki fyrir meistara-
flokk. „Ég spilaði síðast tímabilið
2007. Þá var ég ristarbrotinn, spil-
aði þannig í heilan mánuð þangað
til ég settist á völlinn í miðjum leik
og gat ekki meira. Ég gat ekki einu
sinni tyllt í fótinn, hvað þá spilað
fótbolta,“ segir Ellert en bætir því
við að meiðslin hafi ef til vill ver-
ið lán í óláni. „Fyrst ég var meidd-
ur þá auðveldaði það mér að fara.
Ég hefði ekki getað spilað hvort
sem er og það var eiginlega búið
að afskrifa mig út tímabilið. Þetta
gerðist hratt, ég sagði upp samn-
ingnum og flutti út tveimur vik-
um síðar. Það var mjög skrítið að
hætta svona skyndilega. Maður á
náttúrulega ekki að gera það, mað-
ur á að trappa sig niður smátt og
smátt. Það varð til þess að ég fékk
mikla krampa í langan tíma á eftir
sem hættu svo bara allt í einu. Ég
verð reyndar að viðurkenna að ég
sakna fótboltans alveg og ekki síst
félagsskaparins. Svo er líka góð til-
finning að vera í toppformi,“ seg-
ir Ellert en bætir því við að hann
horfi ekki til skyndilegra loka fer-
ilsins með neinni sérstakri eftirsjá.
„Ef ég hef eitthvað eitt að einbeita
mér að þá geri ég það á fullu og ég
er ánægður að hafa prófað þessa
hluti. Ekki það að það þurfi allt-
af að ganga vel en ég held að þetta
geri mann víðsýnni,“ segir hann
og brosir.
„Ég er kannski ekki þessi týpa
en er ánægður að hafa látið slag
standa. Ég hélt að ég myndi allt-
af bara búa á Skaga og aldrei gera
neitt eins og að rífa mig upp og
flytja til útlanda. Vissulega blund-
aði þetta aðeins í mér, mig lang-
aði að gera þetta en var ekki viss
hvort ég myndi nokkurn tímann
láta verða af því. Ég er ánægður
að hafa látið vaða,“ segir Ellert að
lokum.
kgk
Ellert Jón Björnsson.
Ellert Jón Björnsson er nýfluttur heim frá Danmörku:
„Ef ég hef eitthvað eitt að einbeita mér að þá geri ég það á fullu“