Skessuhorn - 02.03.2016, Blaðsíða 24

MIÐVIKUDAGUR 2. MARS 201624
keyra daglega á milli til og frá vinnu.
„Saumastofan mín heima var að klár-
ast í síðasta mánuði og ég er því byrj-
uð að bjóða upp á sérsaum, viðgerð-
ir og breytingar á fatnaði hér í Borg-
arnesi. En þar sem ég er enn í fullri
vinnu hjá Jónu Maríu, JM design, þá
er þetta aukastarf eins og er en plan-
ið er að geta haft þetta sem fullt starf
í framtíðinni.“ Systa bætir því við að
hún sé einnig að vinna í smá verkefni
með bróður sínum, Sigga Gísla sem
er grafískur hönnuður. „Eftir að það
er komið í gang er stefnan tekin á að
hanna, sauma fatnað og selja ásamt
því að taka að mér viðgerðir, breyt-
ingar og sérsaum.“
grþ
Sigríður Theodóra Sigbjörnsdóttir,
oftast kölluð Systa, er sveitastelpa frá
Lundum II í Stafholtstungum. Hún
ætlaði sér upphaflega að verða bóndi
og svo viðskiptafræðingur en segist
hafa endað sem klæðskeri og kjóla-
sveinn uppi í sveit. Systa hefur nú
opnað saumastofu í Borgarnesi, þar
sem hún býður upp á sérsaum, við-
gerðir og breytingar á fatnaði undir
nafninu „SiggaTh.“ sem er fatamerki
hennar. „Áhuginn á fötum og hönn-
un hefur held ég alltaf verið til staðar,
þótt ég gerði mér kannski ekki beint
grein fyrir því. Það sem heillaði mig
einmitt mikið þegar ég var yngri voru
búningar í kvikmyndum og þáttum,
til dæmis í Clueless og Sex and the
City, þar sem þeir eru litaglaðir, flott-
ir og ögrandi á sinn hátt,“ segir Systa
í samtali við Skessuhorn. Hún segist
fyrst hafa gert sér grein fyrir áhug-
anum í menntaskóla, þegar vinkona
hennar dró hana með í saumaáfanga
og þaðan var ekki aftur snúið.
Vildi læra fallegt
handbragð
„Ég ákvað því að taka tískubraut í
Fjölbrautaskólanum í Garðabæ eft-
ir stúdentinn til að sjá hvort það
væri einhver alvara í þessu hjá mér.
Tískubrautin var einungis eitt ár
og þar lærði ég að hanna og teikna,
breyta grunnsniðum og gera þann-
ig mínar eigin flíkur. Þá komst ég
að því að ég vildi fara í Tækniskól-
ann og læra klæðskerann og kjóla-
saum því að í FG var okkur kennt
að hanna og sauma en ég vildi læra
þar sem það yrði lögð meiri áhersla á
fallegt handbragð og að sauma vel,“
segir hún. Systa sótti því um inn-
göngu í Tækniskólann haustið 2010
en komst ekki inn fyrr en eftir ára-
mótin 2011. Í millitíðinni vann hún
fyrir Guðrúnu Kristínu sem hannar
undir merkinu GuSt og Helgu Rún
sem er með merkið Prem. „Þær eru
báðar útskrifaðar úr Tækniskólan-
um ásamt ýmsu hönnunarnámi og
því náði ég að læra heilmikið af þeim
áður en ég fór í skólann,“ útskýrir
Systa. Hún útskrifaðist úr klæðskera-
námi í desember 2013 og kjólasaum í
maí 2014 og fékk viðurkenningu fyr-
ir góðan námsárangur í bæði skiptin.
„Meðfram náminu í Tækniskólan-
um fékk ég svo tækifæri til að sjá um
búninga í nokkrum stuttmyndum hjá
nemendum í Kvikmyndaskólanum.
Það var mjög gaman og lærdómsríkt,
spennandi heimur sem ég væri til í að
vinna í.“
Borgarnes góður
millivegur
Systa bjó um tíma á höfuðborgar-
svæðinu en festi nýverið kaup á húsi
í Borgarnesi ásamt Árna Ólafssyni
sambýlismanni sínum. Hún seg-
ir mikla sveitastelpu búa í sér og að
henni líði alltaf best í sveitinni. Það
hafi því aldrei komið til greina að búa
lengi á höfuðborgarsvæðinu. „Mér
fannst alveg nóg að búa þar á með-
an ég var í skóla og að koma aðeins
undir mig fótunum. Borgarnes er lít-
ill, friðsæll bær sem er ekki langt frá
borginni og mjög stutt frá sveitinni,
þannig að þetta reyndist vera góður
millivegur,“ segir hún. Þau starfa þó
enn bæði á höfuðborgarsvæðinu og
PISTILL
Í síðustu viku lauk ég sjö daga sólar-
strandarferðalagi í skugga El Teide,
sofandi eldrisa Tenerife, hæsta fjalls
Spánar sem gnæfir í 3.718 metra hæð
yfir eyjaklasanum sem er rétt utan við
strönd Marokkó og kallar sig Kanarí-
eyjar. Ferð til sólarlanda þýðir margt.
Allt í einu er leyfilegt að klæðast
stuttbuxum sem fara fram úr öllum
velsæmismörkum eða eins og Kaninn
segir; „All bets are off.“ Ég reyndi að
fara alla leið, keypti mér stuttbuxur
sem náðu rétt niður fyrir nára, svona
eins og Lothar Matthaus klæddist á
HM 86, skammaðist mín ekkert fyrir
það, tók gamla Liverpool treyju með
og sandala, þar með var útbúnaðurinn
upptalinn. Fataval túrista er nefnilega
háð aðstæðum og samfélagslegu sam-
þykki. Hér á Íslandi höfum við fólk
sem klæðist litaglöðum primaloft
úlpum og Scarpa skóm sökum veðr-
áttu og lífsskoðunar um að það sé
ekkert sem heitir vont veður heldur
lélegur klæðnaður. Á sólarströnd hins
vegar, þar sem bronsgylltir hálfguð-
ir, feitir pabbar og skorpnaðir líkamar
karla og kvenna eiga sína heimastöð,
er annað uppi á teningnum.
Sökum þessa frjálslyndis hikaði ég
ekki eina sekúndu við að vafra inn í
eina fatabúðina á stuttbuxum og sand-
ölum einum fata smurður eins og há-
tíðarkalkúnn með sólarvörn númer
50. Ég fór að skoða föt, því skandi-
navísk húðgerð mín er óvön sterkri
sólinni þarna syðra og er líklegur í
að þróa með mér sólarexem. Mér
var alveg sama því ég er Íslendingur
á ferðalagi og það eina sem heima-
menn þarna ytra pæla í, er hvað þú
hefur mikið af evrum til að gefa þeim.
Ég hugsa að vasaþjófnaður borgi sig
ekki einu sinni lengur á svona stöðum
því það er búið að finna upp á hundr-
að sinnum auðveldari leiðum til að
kroppa aurinn af túristunum. Samt
ákvað ég að vera með nördaveskið til
vonar og vara, þú veist þetta húðlit-
aða sem liggur flatt upp við pung og
evruseðilinn sem fær að fylgja með í
gönguferð dagsins verður þvalur. Allt
mjög útlent og framandi eins og að-
stæður buðu upp á.
Þrátt fyrir að það séu liðin ellefu ár
síðan ég heimsótti Tenerife síðast, þá
barnlaus og nýútskrifaður úr FVA, þá
var fátt sem hafði breyst. Til dæmis
fólkið á götunum sem er óþreytt á að
bjóða þér þjónustu sína, koma inn á
staðinn sinn, selja þér gleraugu (vor-
kenni þeim reyndar ógurlega því yfir-
leitt er um nauðungarvinnu að ræða)
og svo mætti lengi telja. Ég lenti ein-
mitt í frekar ágengum einstaklingi
af austrónesískum uppruna, Malas-
íu nánar tiltekið, hún bauðst til að
nudda á mér axlirnar. Eftirfarandi
orð sem höfð eru eftir henni eru af
sólbrenndu minni og svo til litað-
ari skoðunar af því hvernig asíubúar
tala ensku: „I give you massage, only
5 euros.“ Ég svara henni kurteisis-
lega neitandi og það var ekki fyrr en
ég yggldi mig á hana, svona eins þeg-
ar miðaldra fólk gerir þegar það hefur
ekki lesgleraugun á sér og er að reyna
að lesa smáskilaboð í snjallsímanum
sínum, að hún hætti. Betri helming-
urinn var ekki svo heppin því hún sat
stutt frá, makindaleg í sandinum og
nuddarinn óð því til hennar og gat
hún enga björg sér veitt, endaði því í
20 mínútna nuddi með hitaolíu.
En þessi sjö daga sæla var kær-
komin pása á veðrinu, umræðunni og
nöldrinu. Ég fékk mér reyndar int-
ernetaðgang í fartölvuna til að geta
fylgst með en fann svo að það gekk
ekkert, bæði vegna áhuga og líkam-
legs þreks. Ég lá örendur í rúminu
að kvöldi dags því ég á nefnilega tvo
drengi sem vilja leika sér og er ekk-
ert mikið fyrir það sjálfur að liggja
nær dauða en lífi á sólbekk. Reynd-
ar sló ég einu sinni inn slóðina fyrir
vefmyndavélarnar og skoðaði meðal
annars Akureyri meðan ég fékk mér
sopa af svaladrykknum, snjór og aftur
snjór. Jú ég horfði líka og hló að Ice
T og Christopher Meloni í Law &
Order SVU því það var búið að tal-
setja þá á spænsku.
En það er ótrúlegt að stíga aðeins
út fyrir og taka sig úr sambandi, nema
fyrir utan að stilla á Sky News á hót-
elinu, hvað er það annars? Er það
eitthvað sem allir gera, svona til að
vera með heimsmálin á hreinu rétt á
meðan maður stekkur út úr garðin-
um heima hjá sér?
Umræðan hér heima tók nefnilega
stórkostlegum breytingum á með-
an ég var þarna syðra, svart og hvítt
eiginlega. Þegar ég steig upp í flug-
vélina sem flaug með mig út voru Pí-
ratar óskeikulir í framgöngu sinni og
eflaust einhverjir byrjaðir að hugsa
að þetta gæti gengið hjá þeim. Þeg-
ar ég stíg út úr Leifsstöð með toll-
inn í tveimur plastpokum eru stærstu
miðlar landsins að tala um sundrungu
í flokknum og rifrildi milli Helga og
Birgittu. Það virðast fleiri en ég hafa
borið sólarvörn á sig.
Axel Freyr, sólstrandargæi
Sóldýrkun
Fjölmiðlasamsteypan 365 ehf. og
Ölgerðin Egill Skallagrímsson hafa
samið um nafnarétt efstu deilda Ís-
landsmóts karla og kvenna í knatt-
spyrnu til næstu þriggja ára. Nafn-
ið skal vera Pepsi-deildin og skulu
merki og nafn mótsins verða áber-
andi á öllum viðburðum sem skipu-
lagðir eru í tengslum við mótið.
Þar skiptir þáttur íþróttafélaganna
miklu máli.
Sævar Freyr Þráinsson, forstjóri
365, segir samstarf 365 og Ölgerð-
arinnar með Pepsi-deildina hafa
verið afar farsælt liðin ár og því sé
sérstaklega ánægjulegt að samn-
ingur hafi náðst um framhald þess
næstu þrjú árin. ,,Við erum afar
spennt fyrir komandi leiktíð og
munum sýna fleiri leiki en nokkru
sinni áður í beinni útsendingu á
Sportstöðvum 365. Þetta verður
því sannkölluð veisla frá fyrsta leik,“
segir Sævar Freyr Þráinsson for-
stjóri 365. Andri Þór Guðmunds-
son, forstjóri Ölgerðarinnar, fagn-
ar einnig samstarfinu. „Við erum
afar ánægð og stolt að það skuli
tryggt að Pepsi verði áfram með
beina þátttöku í stærsta íþróttamóti
landsins. Þegar þessi samningur er
búinn hefur Pepsi verið kostandi að
efstu deildum karla og kvenna í ára-
tug.“ mm
Pepsi-deildin til
næstu þriggja ára
Forseti KSÍ, forstjóri 365 og forsvarsmenn Ölgerðarinnar með drykkinn Pepsí.
Opnaði saumastofu í Borgarnesi
Sigríður Theódóra í kjól sem hún gerði fyrir útskriftina sína.
Julia Katz tamningakona í reiðjakka eftir Systu.
Sigríður Theódóra býður upp á
sérsaum, viðgerðir og breytingar á
fatnaði. Hér má sjá fallegan og litríkan
kjól eftir hana.
Ævar Þór vísindamaður var í sérsaum-
uðum smóking eftir Systu á Eddunni
í ár.