Tímarit Máls og menningar - 01.03.2002, Blaðsíða 7

Sjón: Háfurinn tmm bls. 5
. . . þótt hún sé búin að banna
mér að fara með stelpurnar
heim . . .
hálfum morgni og lært verslanirnar utan að var
ég kominn að leigubílastöðinni við Hallæris-
planið. Ég stillti mér upp við ruslatunnurnar og
beið færis. Þegar mér sýndist að Fischersund-
ið yrði hórulaust næstu mínútuna tók ég á rás
yfir götuna og beinustu leið að dyrum Gullfiska-
búðarinnar, sem til allrar hamingju stóð svo
neðarlega í sundinu að hún var næstum á horni
þess og Aðalstrætis.
Mér létti stórlega um leið og hurðin skelltist
að baki mér, í búðinni reyndist allt með sömu
kjörum og í kjallaranum á Skólavörðustígnum;
megn svitalyktin af eigandanum fyllti herberg-
ið, það suðaði og urgaði í dælunum sem blésu
loftbólum um fiskabúrin svo græn blöð plantn-
anna bifuðust í vatninu, og úr fjarlægð virtust
fiskarnir eins og marglitir kvikir Ijósdeplar.
En það er ekki rétt að allt hafi verið óbreytt.
Dóttir eigandans hafði umhverfst á einhvern
óskiljanlegan hátt. Ég sá það á því hvernig hún
bar sig við að veiða náttrauðan bardagafiskinn
sem lónaði einn í búri og mig hafði lengi langað
í en ekki haft efni á að eignast.
Hún stakk háfnum ofan í vatnið fyrir aftan
fiskinn og með fimum úlnliðshreyfingum fylgdi
hún honum eftir um búrið - og hreyfingarnar
endurtóku sig í mjöðmum hennar andartaki síð-
ar - allt þar til hann örmagnaðist.
Þá lyfti hún fiskinum upp úr vatninu, setti
hann í plastpoka, sneri upp á opið og hnýtti
fyrir...
Um þetta er ég að hugsa þar sem ég sit í hæg-
indastól sem stendur á sama stað og ég þeg-
ar ég sá breytinguna á dóttur eigandans fyrir
tæpum þrjátíu árum. Eftir að Gullfiskabúðin
lagði upp laupana var hér útfararstofa um
skeið og í stað fiskabúranna stóðu líkkistur
meðfram veggjunum. En svo varð hún líka
gjaldþrota - eins furðulega og það kann að
hljóma þegar jafnörugg vara á í hlut - og ég
keypti húsið.
í dag rek ég hérna nektardansstaðinn „Bar
Lewinsky" og núna er ég einmitt staddur í
einkadansaherberginu. Eftir andartak dregur
hún tjaldið frá, Adela, pólska stúlkan sem ég
sótti út á flugvöll í hádeginu; hún ætlar að sýna
mér hvers konar kjöltudans hún muni dansa
fyrir viðskiptavini mína. Ég er fallinn fyrir henni.
Það gerðist um leið og hún gekk út um tollhlið-
ið á háu hælunum sínum og skimaði yfir
komusalinn eins og hún ætti heiminn, og þá
sérstaklega mig.
Og þótt systir mín - hún sér um bókhald
staðarins - já, þótt hún sé búin að banna mér
að fara með stelpurnar heim, þá ætla ég samt
að gera það. Umboðsmaðurinn í Póllandi lét
mig hafa Adelu fyrir lítið, sagði að hún væri ekki
öll þar sem hún væri séð. í okkar bransa þýðir
það aðeins eitt: Hún er kynskiptingur.
En mér er sama; nú þegar Adela nálgast mig ...... .... u ......
M M Sjón (f. 1962) er skáld i Reykjavik. Hann gaf síðast ut
og sveiflar hægri hendi um úlnlið, eins og dótt- skáldsöguna Með titrandi íár|Mál og menning 2001).
ir eigandans forðum, þá veit ég að hún hefur
veitt mig í háf sinn. _______________________________________