Tímarit Máls og menningar - 01.03.2002, Side 21

tmm bls. 19
sóna eru með þeim hætti að sagan fær á sig
mjög kómískan blæ svo að segja má að um
skopstælingu á amlóðasögninni sé að ræða.
Söguhetjan, Hlynur Björn, maður á fertugs-
aldri, er ókvæntur og býr hjá móður sinni. Hún
er skilin við föður Hlyns sem er orðinn fylli-
dytta. Hún eignast ástkonu, Lollu að nafni,
sem Hlynur Björn gerir (trúlega) barn. Jafn-
framt lítur út fyrir að hann hafi barnað Hófí,
stúlku sem reynir mjög að leggja snörur fyrir
hann með litlum árangri. Sjónarhornið er
Hlyns Bjarnar og hnyttnar hugrenningar hans
fleyga fremur hefðbundna 1. persónu frásögn
í nútíð. Umhverfið er stundum skoðað út frá
„ Portrait of the artist as a black man Olía á striga, 7989. 92x66 cm.
textatilvitnunum í vinsæl dægurlög svo það
minnir einna helst á tónlistarmyndband. En
þótt feiknalegur kraftur sé í frásögninni og höf-
undur fari víða á kostum í orðhengilshætti,
andagift og fyndnum samtölum reynir það
nokkuð á þolrif lesandans að fylgjast svo náið
og lengi með aðalpersónu sem þjáist af
„snertifælni", hefur „ofnæmi fyrir árum
fólks", myndar ekki eiginleg tengsl við nokkra
manneskju en lætur reka á reiðanum í fjöl-
miðlavaðli og á fylleríum. Bókin sætti miklum
tíðindum í íslenskri skáldsagnagerð, enda var
fágætt að höfundar legðu svo afdráttarlaust til
atlögu við reykvískan samtímaveruleika eins
og hér var gert. Hallgrímur stímir inn á þessi
mið og lætur vaða á súðum. Að þessu leyti var
707 Reykjavík forsmekkurinn að skáldsögum
Mikaels Torfasonar, Falskur fugl og Heimsins
heimskasti pabbi. Það varð svo til að auka enn
á hróður bókarinnar að eftir henni var gerð kvik-
mynd sem náði miklum vinsældum og hefur
bókin nú verið gefin út í tólf löndum.
Skáld sem henglast um heiminn
Sumarið 1997 birti Hallgrímur grein undir yfir-
skriftinni „Ljóðið er halt og gengur með hæku"
í nýju tímariti með gömlu nafni, Fjölni. Greinin
er að stofni til ritdómur um bókina Leðurblakan