Heimsmynd - 01.04.1993, Blaðsíða 8

Italski sósíalistaleiðtoginn
Benító Craxi hefur á síðustu
mánuðum orðið holdgerfingur
spiilingarinnar í augum almenn-
ings. Myndir eins og þessar af
ítölskum stjórnmálamönnum
settu svip sinn á
kjötkveðjuhátíðina íföstu-
inngangi Karnivalsins.
Bófahasar eða pólitík
Sjálfsagt hefur varla nokkur maður á Vesturlöndum svo
mikið sem deplað auga á undanförnum árum, þegar frétt-
ir hafa borist af auðlegð nokkurra þjóðhöfðingja í þriðja
heiminum, sem þeim hefur tekist að leggja fyrir til þeirra
bitru og erfíðu tíma, sem slíkra manna bíða, þegar þegnar
þeirra hafa einfaldlega fengið aðeins meira en nóg, og
þeir hafa átt fótum, þyrlum og þotum fjör að launa.
EFTIR ÓLAF HANNIBALSSON
Einræðisherra Haitis, sem
kallaður var Baby-Doc-
Duvalier, og tók við af
pabba sínum sem einræðis-
herra fátækasta negralýð-
veldis í heimi, er talinn hafa
sloppið þannig til Frakk-
lands með 120 milljóna doll-
ara innistæður í frönskum bönkum. Ennþá
er verið að eltast við fjölskyldu Ferdinands
heitins Marcosar á Filippseyjum út yfir
gröf hans og dauða vegna 350 milljóna
dollara fjársjóðs, sem honum hafði tekist
að koma í örugga vörslu svissneskra banka,
úr klóm örfátækra þegna sinna, sem
kröfðust þess að fá að eyða sjálfir þessum
peningum í einhverja vitleysu. Móbútu
einræðisherra Zaire liggur víst enn, þegar
þetta er skrifað, við akkeri á snekkju sinni á
Kongófljóti, tilbúinn að sigla til Evrópu á
vit tveggja milljarða dollara, sem hann á á
einkareikningum í evrópskum bönkum, um
leið og fullvíst verður að herinn hefur snúið
við honum baki og svarið næsta ræningja-
foringjaefni hollustu sína.
- Þetta er nú þriðji heimurinn, segja
menn og yppta öxlum. Okkur hefur greini-
lega mistekist að siðmennta þessar þjóðir á
þeim árum og áratugum, sem þær lutu
stjóm okkar Evrópumanna.
- Kannski komast þessar fréttir öllu nær
okkur, þegar þær eru úr Öðrum heiminum,
heimsveldi bolsévikka. Því að hvort sem
okkur líkar betur eða verr, var þetta heims-
veldi stofnað á grundvelli vestrænna hug-
sjóna hinnar frönsku borgarabyltingar um
frelsi, jafnrétti og bræðralag og óbilandi trú
á forræði heilbrigðrar skynsemi, sem ekki
þyrfti á frumstæðum táknum eins og
peningum að halda til að dreifa framleiðslu
réttlátlega til borgara samfélagsins. Og þótt
sumir menn væru jafnari en aðrir í þessu
kerfi naut það ævinlega nokkurrar virð-
ingar sem tilraun til að láta vestrænar
hugsjónir ganga upp í veruleikanum og það
var aldrei litið á leiðtoga þessara ríkja sem
ótínda bófa, þó svo að þeir gæfu verstu
fasistaforingjum og einræðisskúrkum
ekkert eftir á sínum ferli, nema síður væri.
Þess vegna gáfust þýsk yfirvöld líka upp á
réttarhöldum yfir Erich Honecker fyrir
morð á flóttamönnum, sem freistuðu þess
að klofa múrinn, enda öll ódæðisverkin
framin áður en þessi sömu yfirvöld höfðu
tekið á móti honum opinberlega og með
hátíðlegum hætti í þáverandi Vestur-
Þýskalandi.
Hinu er ekki að neita að hann fær á sig
yfirbragð hins ótínda bófa, um leið og vitn-
ast að hann hafi fengið senda til sín til
Chile ferðatösku með 1,4 milljónum punda
til að gera sér og fjölskyldu sinni dvölina
bærilegri í landi Pinochets (sem raunar er
lifandi enn, og gætu þeir félagar eflaust
gert sér ellina bærilegri með því að bera
saman bækumar um það hvort skemmti-
legra sé að drepa fólk í nafni hægri eða
vinstri, frelsis eða jámharðs aga?). Þessir
peningar hans Honeckers eru reyndar taldir
aðeins hluti af 116 milljónum punda, sem
vestur-þýsk rannsóknarlögregla hefur rakið
til bankareikninga í Lichtenstein. í sömu
bönkum átti breski fjölmiðlajöfurinn
Maxwell enn stærri upphæðir. En Maxwell
var kapítalisti og menn reikna alveg með
því að slíkir menn sveigi reglurnar sér í
hag, þó svo að flestum muni finnast farið
aðeins yfir strikið, þegar mikils virtir
forstjórar alþjóðlegra fyrirtækja stela eftir-
launasjóðum starfsfólks síns og stinga af til
annars heims án þess að af þeim finnist svo
mikið sem tangur né tetur.
8
En það em ekki einungis fyrrum frammá-
menn í fyrrverandi ríkjum kommúnista,
sem makað hafa krókinn í kjölfar upplausn-
ar ríkjanna. Einungis skipulagðir glæpa-
hópar virðast hafa reynst geta leyst af
hólmi þaulskipulagða kommúnistaflokka
sem burðarásar þeirra leifa af hagkerfum,
sem burðast við að halda uppi framleiðslu
og dreifingu varnings og þjónustu til
hrjáðra þegna, sem eru að reyna að fóta sig
á þymum stráðum vegum markaðar og at-
hafnafrelsis. Mörkin milli hinna þaulskipu-
lögðu glæpahópa og hins opinbera stjóm-
kerfis eru sumstaðar svo óljós að erfitt er úr
fjarska að átta sig á mismuninum.
- En við hverju var svo sem að búast af
hálfrar aldar til þriggja aldarfjórðunga
stjóm bolsévikka? Innsti kjami þess stjóm-
kerfis var valdbeiting og er þá nokkuð
nema eðlilegt að margvísleg öfl reyni að
fylla upp það tómarúm sem myndast við
hvarf hennar?
HEIMS
MYND