Heimsmynd - 01.04.1993, Blaðsíða 45

gjaman með Sigmar sér við hlið. Þeir sem sáu myndaalbúm frá
okkur spurðu gjaman hvort Jón Páll sæi alfarið um strákinn.
Eg var hvergi sýnileg á þessum myndum sjálfsagt vegna þess
að ég var ýmist að taka myndimar sjálf eða stilla upp fyrir
myndatöku. Það var ósjaldan spurt svona eftir að við vorum
skilin, og það kom fyrir að það fauk í mig enda var hann
alltaf á ferðalögum og ég var mest ein með bamið,“ sagði
Ragnheiður Jónína.
„Hann var mikið þekktur á Englandi, í Skotlandi og á
þessum helstu mótsstöðum. Það gerði það að verkum að hann
var töluvert vinsæll meðal kvenna,“ sagði Hjalti Úrsus.
„Við gerðum tilraun til að taka upp sambandið aftur upp úr
móti sem var haldið í Laugardalshöll árið 1989,“ sagði Ragn-
heiður Jónína. „Við vorum bæði viðstödd. Þetta mót er mér
ógleymanlegt því að ég var þarna með litlu stelpuna mína og
var um og ó þegar þeir vom að halda á henni þessir stóru
kraftakallar. Eftir þetta varði samband okkar í hálft ár. En
hann flutti nú reyndar inn til mín eftir það. Hann þurfti að
selja íbúðina sína til að koma stöðinni á laggimar og við
bjuggum saman eins og vinir meðan það varði. Ég er ekki frá því að
það hafi verið okkar bestu tímar saman.“
Þegar Jón lést átti hann í ástarsambandi við finnska stúlku, Heli
Okkomen að nafni, og það samband hafði varað í tæplega eitt ár
með hléum. Þau voru að taka sambandið upp aftur þegar hann lést.
„Þau kynntust inni á líkamsræktarstöð í Helsinki þegar Jón Páll var
þar við æfingar," sagði móðir Jóns. „Heli segist núna hafa verið
skotin í honum síðan hún var sautján ára. Einn daginn gekk hann
bara til hennar og sagði: „Komdu sæl. Ég heiti Jón Páll Sigmarsson,
mikið ertu falleg stúlka.“ Hún segist alveg hafa roðnað uppí hárs-
rætur. Hann spurði hana líka hvort hann mætti hringja til hennar og
hún svaraði því játandi. Hann hringdi og spurði hana þá strax hvort
hún reykti. Hún neitaði því. Hann gat ekki hugsað sér að standa í
sambandi við stúlku sem reykti. Hann var harður á móti reykingum
og sífellt með einhverjar tölur á lofti um dauðsföll af völdum
reykinga.“
Jón Páll bjó í foreldrahúsum síðustu mánuðina sem hann lifði.
Hann var nýbúinn að festa kaup á íbúð og hafði sofið þar í þrjár
nætur þegar hann lést.
Eins og áður hefur komið fram hafði Jón Páll snúið sér alfarið að
kraftamótum og var ómissandi á mótum erlendis. Ekki bara sem
keppandi heldur sem tákn fyrir íþróttagreinina. Hann var einnig
eftirsóttur í auglýsingar bæði heima og erlendis. Hann átti líkams-
ræktarstöð ásamt góðum vini sínum, Jóhanni Möller tannlækni, en
sonur Jóhanns og meðeigandi þeirra í stöðinni féll skyndilega frá af
völdum hjartaáfalls. „Stöðin er sérstök að því leytinu til að þangað
sækja að stórum hluta keppnismenn í kraftlyftingum þó svo að allir
séu velkomnir,“ sagði Jóhann. „Það var okkur eins konar hugsjón
að koma upp þessari aðstöðu."
Afrakstur gífurlegrar vinnu var farinn að skila sér með fyrirheit-
um um áhyggjulaust líf. Líkamsræktarstöðin hafði verið að borga
sig upp undanfarin ár, en eigendumir höfðu ekki greitt sér nein laun.
Allt hafði farið upp í kostnað.
„Það vissu fáir hvað hann þénaði mikið undir það síðasta,“ sagði
Hjalti Úrsus. „En hann var bæði þekktur og eftirsóttur þannig að það
hefur eflaust verið mjög mikið. í Skotlandi og Englandi eru
kraftakeppnir virt íþróttagrein og þar er ekkert til sparað til að gera
veg þeirra sem mestan. Þetta var áður fyrr mjög vinsælt sjón-
varpsefni í Bandaríkjunum. Þá voru þessi mót (Sterkasti maður
heims) haldin í Kalifomíu og peningaverðlaunin í boði vom mjög
góð. Þá gerðist það að Columbo, æfingafélagi Schwarzeneggers, fót-
„Hann fékk bréf og bonorö frá
konum hvaðanæva úr heiminum,
fátækum og ríkum, sem vildu
hreinlega kaupa hann.
Allt þetta er ótrúlegt en satt og
varð þó aldrei til þess að hann
ofmetnaðist“.
brotnaði á
mótinu og fór í mál við fyrirtækið sem hélt keppnina. Amold
mætti í vitnastúkuna og sagði hvað hann hefði í tekjur sem atvinnu-
maður í vaxtarrækt. Columbo hafði tvær milljónir bandaríkjadala
upp úr krafsinu. Þetta varð til þess að keppnin var flutt, fyrst til Nýja
Sjálands þar sem Jón Páll reyndi fyrsta sinni við titilinn, og síðan til
Evrópu þar sem tryggingamálin eru ekki jafn mikið happdrætti.“
Aðspurður um hvert leiðin hefði legið fyrir Jón Pál ef öðruvísi hefði
viljað til, svaraði Hjalti: „Ég hugsa að hann hefði haldið áfram
keppni í eitt til tvö ár í viðbót og eftir það snúið sér alfarið að öðru
sem snýr að íþróttagreininni, skipuleggja mót og stjóma. Hann var
líka mjög góður námsmaður og hafði jafnvel hugsað út í það að læra
meira. Svo þráði hann að eyða meiri tíma með Sigmari syni sínum.“
„Það kom enn fjöldinn allur af bréfum erlendis frá og oftar en
ekki voru það boð um að keppa á mótum,“ sagði Jóhann Möller.
„Núna síðast var hann með boð bæði frá Finnlandi og Suður-Afríku.
Hann var einnig beðinn að vera viðstaddur fyrstu aflraunakeppni
þessarar tegundar í Kína og benda á aðra heppilega keppendur. Mitt
mat er að hann hafi í raun staðið á hátindi síns ferils og þá á ég við
erlendis. Jón Páll var einfaldlega þekktari og virtari keppnismaður
erlendis en fólk almennt gerir sér grein fyrir. Hann var á stöðugum
ferðalögum í útlöndum allt árið um kring. Það voru ekki nema rúm-
lega þrír mánuðir á ári sem hann var að jafnaði héma heima.“
„Hann var dulur á tilfinningar sínar en næmur og það kom ekki
síst fram í öllum samskiptum hans við son sinn. Hann var auk þess
kappsamur í öllu því sem hann tók sér fyrir hendur,“ segir Ragn-
heiður Jónína. „Hann hafði ótrúlegan sjálfsaga og datt aldrei í það
að sukka með kók og franskar kartöflur eins og ég. Þegar hann
flutti burt bætti ég á mig einum tíu eða tólf kílóum. Allt í einu var
allt leyfilegt í mataræði. I fyrsta skiptið sem hann svaf heima hjá
mér sagðist hann vera svangur þegar hann vaknaði. Ég tíndi eitt-
hvað til úr skápum af því sem til var og í ísskápnum átti ég egg.
„Viltu egg?“ spurði ég Jón Pál. „Já,“ sagði hann. „Hvað mörg?“
spurði ég aftur. „Eins mörg og þú mátt missa,“ svaraði hann. Ég
held að hann hafi á endanum etið ein sex egg og þama hefðu
kannski aðvörunarljósin átt að fara að blikka hjá mér. Það er ekkert
grín að halda uppi heimili með kraftamanni. En að öllu gamni
slepptu þá hefur þetta ekki verið mjög hollur kostur. f ættinni hans
er ættgengur sjúkdómur hjá karlmönnum sem lýsir sér þannig að
þeir eiga mjög erfitt með að vinna úr kólesteróli. Það er varla til
kólesterólríkari fæða en egg. Ég varð ekki vör við lyfjanotkun hjá
honum. Það hefði líka verið í andstöðu við þann mann sem ég
45
HEIMS
MYND