Dagblaðið Vísir - DV - 18.10.2019, Blaðsíða 39
FÓKUS 3918. október 2019
S
öngkonan Bríet hefur á
skömmum tíma getið sér
gott orð innan tónlistar
geirans bæði hér heima
sem og erlendis. Hún segir söng
ferilinn hafi byrjað með þeirri
ákvörðun að segja já frekar en
nei. „Ég hef aldrei verið feimin við
að prófa nýja hluti, en ég hef líka
alltaf verið mjög ákveðin í því sem
ég ætla mér. Ég hef enga sérstaka
tónlistarmenntun og lærði aldrei
söng hjá neinum sérstökum
söngkennara, en ég hef lært mik
ið á því að spila djass á veitinga
stöðum. Þar er enginn í raun að
pæla í manni og þannig fær mað
ur frelsi til að leika sér og dvelja í
sínum eigin heimi. Í seinni tíð hef
ég svo lært mikið af minni eigin
sviðsframkomu og þá sérstaklega
þeim mistökum sem ég hef gert á
leiðinni.“
Alltaf að leita að nýjum
drullupolli
Þrátt fyrir að lýsa sér sem afar
söngelsku barni segist Bríet
aldrei hafa kæft fjölskyldu sína
með tónleikahaldi í stofunni eins
og tíðkast gjarnan hjá tónelskum
börnum. „Ég var aldrei týpan sem
stóð uppi á matarborði og bað
fjölskylduna um að þegja með
an ég stæði fyrir söngatriðum. Ég
var miklu meira í því að hlusta á
pabba minn spila á gítar og æfa
mig með honum. Svo læddist ég
inn á baðherbergi til þess að taka
sjálfa mig upp syngja Wonder
wall. Ég átti alveg frábæra æsku,
enda var ég mjög lífsglöð stelpa,
alltaf að leita að nýjum drullu
polli til að hoppa í. Ég ólst upp í
Grafarvogi og hélt meðal annars
um tíma að ég væri álfadrottning.
Við erum fimm systkinin og ég
er í dag mikil fjölskyldukona. Ég
held að það að mamma mín hafi
leitt mig í það að stunda „svett“
sem barn hafi mótað mig mjög og
sé í raun skýringin á því hver ég er
í dag. Ég hef aldrei viljað falla inn
í hópinn, en frá fjórtán ára aldri
hef ég verið dugleg að fara á milli
flóamarkaða og finna mér notuð
föt. Nú þegar ég er orðin tvítug
heyri ég mömmu enn spyrja í
forundran hvort ég ætli virkilega
að klæðast þessum fötum eða
benda mér góðfúslega á að sumt
af því sem ég fer í sé kannski að
eins of lúðalegt. Mér finnst ótrú
lega gaman að nýta stöðu mína
sem sviðslistakona með áber
andi fötum og fá að vinna með og
vekja athygli á upprennandi fata
hönnuðum.“
Að gera áhorfendur að
aðdáendum
Bríet var valin Bjartasta vonin á
Íslensku tónlistarverðlaununum
sem og Söngkona ársins. Hún
segir tilfinninguna að stíga á svið
í fyrsta sinn hafa verið spennu
þrungna en hún fái sjaldnast
sviðsskrekk. „Ég man sérstaklega
eftir tilfinningunni hvað ljósin
voru sterk þegar ég steig í fyrsta
skipti á svið. Ég hugsaði bara af
hverju eru ljóskastararnir svona
sterkir, ég sé ekki neitt. Ofar öllu
var ég þó bara yfirdrifið spennt að
fá að spila fyrir fullum sal af fólki.
Ég myndi ekki segja að ég finni
fyrir kvíða áður en ég stíg á svið en
auðvitað set ég pressu á mig um
að gera eins vel og ég get í hvert
skipti og stundum finn ég kannski
aðeins of mikið fyrir þessari
pressu. Ég finn samt mikinn mun
á að spila hér heima og erlendis,
því úti kann fólk síður lögin og er
jafnvel að heyra þau í fyrsta skipt
ið. Þá skiptir öllu að fanga athygli
áhorfendanna og gera þá von
andi að nýjum aðdáendum. Mín
reynsla hefur í flestum tilfellum
verið góð og alltaf mikið fjör, fólk
duglegt að dilla sér og hlusta á til
finningaþrungnu sögurnar á bak
við ástarlögin mín. Þó hafa öll gigg
sína kosti og galla, mitt versta gigg
var sennilega í Svíþjóð þegar ég
kom fram á lestarstöð. Þetta var
á nítján ára afmælisdaginn minn
og ég var fárveik. Ég er ansi hrædd
um að ég hafi ekki safnað mörgum
aðdáendum í það skipti, svona ef
ég dæmi út frá undirtektum hóps
ins. Það var hins vegar ótrúlegt
egóbúst að vinna þessa titla og
um leið ákveðin staðfesting á að
harkan og vinnan hafi borgað sig.
Það sem ég kunni mest að meta
við verðlaunin var sú staðreynd
að þau voru ekki ákvörðuð af ein
hverri fámennri dómnefnd held
ur var það lýðurinn sem átti valið.
Það var góð tilfinning.“
Erfitt samstarf við Frikka Dór?
Textana semur Bríet bæði á ís
lensku og ensku enda vill hún
höfða til sem flestra. „Ég reyni
að hafa jafnt hlutfall laga en hug
myndir að textunum geta kom
ið við ótrúlegustu aðstæður. Oft
spretta þær frá skrítinni tilfinn
ingu, atviki eða einfaldlega ein
hverju sem ég vil koma frá mér.
Öll lög sem ég í samvinnu við
besta vin minn, Pálma Ragnar.
Ferlið er síðan aldrei eins og það
er alltaf ráðgáta hvernig blómið
muni blómstra. Stundum taka
lög meira á en önnur meðan
önnur koma eins og þeim hafi
verið snýtt úr nös.
Þegar ég var að semja Feim
in(n) kom aldrei neitt annað
til greina en að fá Aron Can til
liðs við mig. Ferlið gekk eins og
í sögu enda er Aron náttúru
lega bara æði og algjör Jámann
eskja. Þegar orkan er þannig í
stúdíóinu rúllar boltinn nán
ast sjálfkrafa. Það var hins vegar
mjög erfitt að vinna með Frikka
Dór,“ segir Bríet og skellir upp
úr. „Nei, að öllu gríni slepptu var
alltaf stutt í brosið þegar við tók
um upp lagið Hata að hafa þig
ekki hér. Reyndar vissi ég ekki að
við værum að taka upp lagið, ég
hélt við værum að fara á æfingu
fyrir tónleikana hans. Í bílnum
á leiðinni spurði Frikki mig svo í
hálfkæringi hvort ég væri ekki til
búin fyrir upptökuna og hvernig
lagið væri að leggjast í mig. Það
gekk auðvitað glimrandi vel og
við vel sátt við útkomuna. Það
er aldrei eins að vinna með tón
listarfólki því allir hafa sínar að
ferðir. Stundum er maður ekki á
sömu bylgjulengd og þá nær það
ekki lengra en mér finnst vera
mikil gróska í tónlistarsenunni
og mikil fjölbreytni í gangi sem
gaman er að fylgjast með og fá að
vera partur af. Það hefur átt sér
stað mikil lýðræðisvæðing hjá ís
lensku tónlistarsenunni sem hef
ur opnað leikvöllinn fyrir hvern
sem er að senda frá sér efni og
spreyta sig. Ég væri samt til í að
sjá fleiri stelpur stíga fram. Mað
ur er alltaf að læra af tónlistar
fólkinu í kring og tileinka sér það
sem heillar mann. Það sem ég
læri mest af er reynsla og mistök
annarra.“ n
Smiðjuvegur 4C - 202 Kópavogur - S 587 2202
Ryðga ekki
Brotna ekki
HAGBLIKK
Álþakrennur & niðurföll
Litir á lager:
Svart, hvítt, ólitað, rautt, silvurgrátt og dökkgrátt
Bríet hélt að hún væri álfkona
„Ég læri mest af mistökum annarra“
n Textarnir spretta frá skrítnum tilfinningum n Vill að fleiri stelpur stígi fram„Maður er alltaf að
læra af tónlistar-
fólkinu í kring og tileinka
sér það sem heillar mann
Íris Hauksdóttir
iris@dv.is