Fréttablaðið - 10.10.2015, Qupperneq 115

Næstkomandi sunnudag kl. 20 efna
vinir Helgu með aðstoð starfsfólks Sin-
fóníuhljómsveitar Íslands til styrktar-
tónleika í Hörpu. Helga Þórarinsdóttir
var leiðari víóludeildar Sinfóníuhljóm-
sveitar Íslands þar til hún lenti í slysi
árið 2012. Helga varð fyrir mænuskaða
við slysið og er bundin við hjólastól en
lætur það ekki stoppa sig í því að sækja
menningarviðburði og ekki síður við
að kenna og miðla tónlist til ungs fólks.
Á meðal Vina Helgu er Ólöf Sesselja
Óskarsdóttir og hún segir að megin-
markmið tónleikanna sé að safna
peningum til að styðja Helgu í að auka
ferðafrelsi sitt með því að gera henni
auðveldara að kaupa sérútbúna bifreið.
„Helga er alveg einstök kona. Dugleg
og viljasterk og það er gaman fyrir
okkur öll sem komum að þessum tón-
leikum að geta orðið henni að liði og
ég efast heldur ekki um að gestir okkar
eiga eftir að njóta tónleikanna. En það
er svo mikill dugnaður í Helgu að fólk
gleymir stundum í hverju hún hefur
lent og í hvaða stöðu hún er.
Málið er að fyrir svona virka mann-
eskju eins og Helgu þá breytir ferða-
frelsið gríðarlega miklu. Það er því
miður erfitt að stóla á ferðaþjónustu
fatlaðra eins og staðan er í dag og
þess vegna viljum við auka á tækifæri
hennar til þess að stjórna sjálf sínum
tíma og geta haldið áfram að vera svona
virk bæði í kennslu og menningarlífinu.
Bæði hennar vegna sem og unga fólks-
ins sem nýtur leiðsagnar hennar um
veröld tónlistarinnar.“
Ólöf segir að Helga eigi marga vini og
því verði tónleikarnir mjög fjölbreyttir
og skemmtilegir. Sigrún Eðvaldsdóttir
mætir með strengjasveit úr S.Í., Ásgeir
Steingrímsson og félagar með gyllta
lúðra, Bryndís Halla Gylfadóttir með
tangótríó, Laufey Sigurðardóttir, Einar
Jóhannesson og fleiri með salonmúsík,
Snorri Sigfús Birgisson með eigin tón-
smíð. Einnig koma fram 8 selló og Ingi-
björg Guðjónsdóttir sópran, Voces
Thules, Hundur í óskilum, Edda Þórar-
insdóttir, Egill Ólafsson og að auki stýrir
Helga Þórarinsdóttir tónlistaratriði.
Kynnir verður Pétur Grétarsson.
Miðaverð kr. 3.500, 5.000, eða 10.000,
allt eftir því með hvaða upphæð fólk
velur að styrkja. Miðasala fer fram á
harpa.is og einnig hefur verið opn-
aður styrktarreikningur númer 515-
14-408431 kt. 180755-3659. Hljóðfæra-
leikarar úr Sinfóníuhljómsveit Íslands
og aðrir listamenn gefa framlag sitt.
magnus@frettabladid.is
Frelsi til að njóta og miðla tónlistar
Verk eftir Beethoven,
Skrjabín og Schubert.
Sinfóníuhljómsveit Íslands lék í Eldborg
í Hörpu.
Fimmtudagur 8. október.
Einleikari: Víkingur Heiðar Ólafsson.
Stjórnandi: Eivind Aadland.
Einu sinni sagði illgjarn tónlistar-
gagnrýnandi þetta: „Lífið er stutt og
listin löng, það á sérstaklega við um
Brahms-sinfóníu.“ Með þessu var
hann að meina að hin tiltekna sinfónía
væri svo löng að hún dræpi mann
úr leiðindum. Kannski væri hægt að
segja eitthvað svipað um níundu sin-
fóníu Schuberts, sem flutt var á tón-
leikum Sinfóníuhljómsveitar Íslands
á fimmtudagskvöldið. Hún tekur hátt
í klukkutíma í flutningi, og er lengri en
nokkur sinfónía eftir Brahms.
En sinfónían var alls ekki leiðinleg.
Hinn norski Eivind Aadland hélt um
stjórntaumana og túlkun hans ein-
kenndist af látleysi og einfaldleika.
Tónlistin fékk að flæða áreynslulaust.
Fyrsti kaflinn þróaðist eðlilega, frá
dulúðugu upphafinu yfir í tignarlegan
lokapartinn. Hröðu kaflarnir voru líka
skemmtilega snarpir og líflegir.
Hægur annar þátturinn var jafn-
framt afar fallegur. Þar má segja að sé
hjarta sinfóníunnar. Kaflinn hefst á
grípandi stefi en síðan tekur við eins
konar viðlag sem er endurtekið ótal
sinnum. Nú geta svo margar endur-
tekningar auðveldlega orðið óþolandi,
en ekki hér. Flutningurinn var einfald-
lega of ferskur og fjörlegur.
Tæknilega séð var leikur hljóm-
sveitarinnar vandaður. Hann var að
vísu örlítið ósamtaka af og til, en ekki
þannig að það væri óþægilegt. Ein-
staka hnökrar eru jú eðlilegir í lifandi
flutningi. Aðalatriðið var að spila-
mennskan var fókuseruð, rétta and-
rúmsloftið var sífellt til staðar. Fyrir
bragðið tapaði maður aldrei athygl-
inni. Þegar svo löng sinfónía er annars
vegar, þá telst það þrekvirki.
Auk Schuberts var Coriolan-for-
leikurinn eftir Beethoven á dag-
skránni. Líka píanókonsertinn eftir
Skrjabín. Um forleikinn þarf ekki að
hafa mörg orð. Hann hljómaði ágæt-
lega! Konsert Skrjabíns taldist til meiri
tíðinda, enda hefur hann aldrei verið
fluttur á tónleikum hér á landi áður.
Um þessar mundir eru 100 ár síðan
Skrjabín lést, og það er kominn tími til
að þessi mikli snillingur fái veglegan
sess í tónleikalífinu.
Rétt eins og í tilfelli Beethovens,
þá má skipta tónlist Skrjabíns í mis-
munandi tímabil. Fyrra tímabilið
einkenndist af síðrómantískum anda.
Tónmálið var í hefðbundnum dúr
og moll, stemningin full af myrkum
ástríðum. En um þrítugt fékk Skrjabín
áhuga á dulspeki. Tónlist hans fór þá
að vera vettvangur fyrir alls konar
fantasíur sem ekki voru af þessum
heimi. Músíkin breyttist, hljómarnir
urðu annarlegir, laglínurnar spúkí.
Píanókonsertinn sem hér var spil-
aður tilheyrir fyrra tímabilinu í lífi
Skrjabíns. Víkingur Heiðar Ólafsson
var einleikarinn og túlkun hans var
ákaflega sannfærandi. Hún var dreym-
andi, en líka ofsafengin, þrungin til-
finningum og það var í henni dökk
undiralda. Hinn lýríski rauði þráður
slitnaði aldrei. Þetta er ekki auðveld
tónsmíð, tæknikröfurnar eru umtals-
verðar, en Víkingur hafði ekkert fyrir
þeim. Útkoman var mögnuð.
Aukalögin voru tvö, eftir Rameau
og Brahms. Víkingur tileinkaði þau
fyrsta píanókennaranum sínum, Erlu
Stefánsdóttur sem lést fyrir skömmu.
Það var góð kona. Hún hefur greini-
lega kennt Víkingi vel á píanó.
Jónas Sen
Niðurstaða: Níunda sinfónía
Schuberts var hrífandi og píanókonsert
Skrjabíns var unaður.
Langt en ekki leiðinlegt
tónlist HHHHH
Víkingur Heiðar fór á kostum með Sinfóníuhljómsveit Íslands. Fréttablaðið/GVA
Annað kvöld verða tónleikar í Hörpu til styrktar Helgu Þórarinsdóttur víóluleikara.
M e N N i N g ∙ F r É t t a B L a ð i ð 59L a u g a r D a g u r 1 0 . o k t ó B e r 2 0 1 5