Fréttablaðið - 17.03.2016, Qupperneq 4

Velferðarmál Aðeins tvö prósent
tilkynninga til barnaverndarnefnda
koma frá leikskólum landsins en um
fjórðungur tilkynninga varðar börn
á leikskólaaldri.
Páll Ólafsson, sviðsstjóri ráðgjaf-
ar- og fræðslusviðs Barnaverndar-
stofu, segir mikilvægt að leikskólar
tilkynni til barnaverndarnefnda.
„Tilkynningum vegna yngri barna
fjölgar og því ætti tilkynningum
frá leikskólum einnig að fjölga. Það
getur skipt sköpum fyrir börn að
aðstoð berist sem fyrst. Það að búa
lengi við álag vegna ofbeldis eða
ástands á heimilinu getur skaðað
barn jafn mikið eins og það sé statt
á stríðssvæðum.“
Linda Hrönn Þórisdóttir leik-
skólastjóri rannsakaði ástæður
þess hve fáar tilkynningar berist
frá leikskólum í MA-verkefni við
menntavísindasvið HÍ. Hún tók við-
töl við leikskólastjóra og leikskóla-
kennara. Skortur á þekkingu er ein
meginástæðan sem nefnd er fyrir
fáum tilkynningum og var kallað
eftir frekari fræðslu.
Linda segir fræðslu um barna-
verndarmál til starfsmanna leik-
skóla hafa verið af skornum
skammti í gegnum tíðina. Lítillega
sé fjallað um barnaverndarnefndir
í námi leikskólakennara en hún
bendir á að fjölmargir starfsmenn
leikskóla séu ekki með þá menntun.
„Til samanburðar setur skáta-
hreyfingin það sem skilyrði að allir
foringjar sem starfa í skátafélögum
landsins sæki fræðslu um barna-
verndarmál. Börn verja örfáum
tímum í skátunum í viku hverri en
eru allan daginn, alla virka daga
í leikskólanum. En þar eru starfs-
menn ekki fræddir,“ segir Linda og
bendir á að samt sem áður sé til-
kynningaskylda í verklagsreglum
leikskólastarfsmanna.
Linda segir skort á fræðslu valda
því að leikskólastarfsmenn óttist að
tilkynna til barnaverndar þótt þeir
hafi grun um vanrækslu eða ofbeldi.
Þeir séu hræddir um að hafa ekki
rétt fyrir sér en hún áréttar að til-
kynna megi grun þótt hann sé ekki
staðfestur enda eigi barnið að njóta
vafans.
„Þeir óttast einnig um afdrif
barnanna og halda að barnavernd
sé grýla sem eyðileggi fjölskylduna.
Þetta er þekkingarskortur því yfir-
leitt er það svo að foreldra vantar
hreinlega stuðning í daglegu lífi.“
erlabjorg@frettabladid.is
Lítil sem engin fræðsla um barnavernd
Mjög fáar tilkynningar berast barnaverndarnefndum frá leikskólum. Meðvirkni með foreldrum er talin ástæða. Leikskólastarfsmenn
eru ekki fræddir um barnaverndarmál á meðan skátaforingjar fara á námskeið um hvernig og hvað eigi að tilkynna til nefndanna.
Margir starfsmenn í leikskólum þekkja ekki hvernig barnaverndarnefndir starfa og líta á þær sem „grýlur“.
Fréttablaðið/VilhelM
Þeir óttast einnig
um afdrif barnanna
og halda að barnavernd sé
grýla sem eyðileggi fjölskyld-
una. Þetta er þekkingar-
skortur því yfirleitt er það
svo að foreldra
vantar hrein-
lega stuðning
í daglegu lífi.
Linda Hrönn Þóris-
dóttir leikskólastjóri
2%
tilkynninga til barnavernd-
arnefnda landsins koma
frá leikskólum. Þó varðar
fjórðungur tilkynninga börn
á leikskólaaldri.
Aukin andleg vanræksla
Í rannsókn Lindu nefndu leikskóla-
kennarar áhyggjur af börnum sem
eru félagslega eða sálrænt van-
rækt. Sögðust kennararnir upplifa í
auknum mæli að börn væru vansæl
og hafa vitneskju um að börn og
foreldrar eigi of takmarkaðan tíma
saman.
„Þess háttar vanrækslu er erfitt að
tilkynna. En þetta er talið vera í takt
við sífellt lengri leikskóladag barna
og þétta dagskrá utan leikskóla.
Samfélagið þarf að koma til móts við
börnin varðandi aukna samveru for-
eldra og barna,“ segir Linda en tekur
fram að það sé ekki við nokkurn að
sakast. Mikil streita fylgi daglegu lífi
foreldra og sú streita smitist áfram til
barnanna. „Ég veit um leikskóla sem
hafa gert sitt til að vekja foreldra til
umhugsunar. Til dæmis hafa margir
sett upp skilti í fatahengið, þar sem
foreldrar kveðja börn sín á morgn-
ana. Á skiltinu stendur: Nú ertu að
fara að eiga mikilvægustu stund
dagsins – leggðu símann frá þér.“
SEGLAGERÐIN ÆGIR
Þar sem ferðalagið byrjar
Korputorg
112 Reykjavík
Sími 551 5600
utilegumadurinn.is
FERÐAVAGNAR
KAUPLEIGA
GRÆNIR BÍLAR
Opið mán-fös kl. 10-18 - lau-sun kl. 12-16
Frábært
verð!
Verð frá
2.990.000 kr.
Þessi miði hangir til að mynda uppi
við fatahengi leikskóla í Kópavogi.
mansal Systrum frá Srí Lanka sem eru
þolendur mansals í Vík í Mýrdal var
boðið sjálfboðastarf við fataflokkun af
ríkinu. „Þær höfðu bara engan áhuga á
slíku. Þær vildu bara vinna og fá greitt
fyrir sína vinnu og fá sómasamlega
framfærslu á meðan ég var að berjast
fyrir atvinnuleyfi handa þeim,“ segir
Kristrún Elsa Harðardóttir, lögmaður
hjá Landi lögmönnum og réttargæslu-
maður systranna.
Viðbragðsteymi vegna mansals hélt
utan um meðferð systranna og ráðgjafi
á vegum þess bauð þeim iðjuna til
þess að þær hefðu eitthvað að fást við
á meðan þær dvöldu í athvarfinu.
Systurnar fóru úr landi aðfaranótt
fimmtudags vegna þess að þær fengu
ekki að vinna eftir að þær voru komnar
í skjól ríkisins. Þá dvöldu þær aðeins í
fáeina daga í Kvennaathvarfinu vegna
úrræðaleysis. Fjárhagsaðstoð ríkisins
dugði þeim ekki. Þær fengu 761 krónu
á dag í aðstoð. „Eins og ég hef áður sagt
þá líta þolendur mansals oft ekki á sig
sem þolendur og telja sig ekki þurfa
neina aðstoð. Það á að sjálfsögðu að
fá sálfræðing til þess að ræða við þær
strax og meta þeirra ástand og þörf á
viðeigandi heilbrigðis- og sálfræðiað-
stoð. Ekki bara segja við þær að hitt og
þetta sé í boði,“ segir Kristrún og segir
þörf á því að endurskoða úrræðin. „Það
þarf að vera einhver einn sem sér alger-
lega um að halda utan um þær og þarfir
þeirra og þjónustu á þessum mikilvæga
tíma þegar verið er að reyna að ná þeim
út úr þeim aðstæðum sem þær voru í.
Það á bara að vera eitthvert fastmótað
ferli, úrræði sem fara af stað og athvarf
sem tekur við þar sem sérfræðingur í
velferð mansalsfórnarlamba stendur
vaktina og er þeim innan handar allan
sólarhringinn,“ segir hún. – kbg
Boðin sjálfboðavinna við fataflokkun
dómsmál „Mál umbjóðanda míns er
að mínu mati birtingarmynd af vaxt-
arverkjum íslenskrar ferðaþjónustu,“
segir Eva B. Helgadóttir, lögmaður kín-
versks manns sem dæmdur var í gær
fyrir manndráp af gáleysi eftir árekstur
á einbreiðri brú.
Áreksturinn varð í Öræfasveit á
annan dag jóla í fyrra. Japanskur öku-
maður lést í slysinu.
Kínverjinn, sem er 28 ára gamall,
var fljótlega settur í farbann að kröfu
lögreglustjórans á Suðurlandi sem
taldi hann hafa ekið of hratt. Tveimur
dögum eftir að Hæstiréttur staðfesti
farbannið játaði maðurinn.
„Það má segja að hann hafi verið í
þvingaðri stöðu til þess að játa til þess
að geta komist heim til sín,“ segir Eva
um þróun málsins. Maðurinn hafi átt
töluverða hagsmuni undir því að geta
farið heim til sín til London, eins og
lögmaðurinn hefur áður rakið í Frétta-
blaðinu.
„Búsetu- og dvalarleyfi hans er háð
lágmarksviðveru hans þar. Ef hann
hefði ekki komist heim fyrir mán-
aðamót þá hefði hann verið að setja
aflahæfi sitt, það er fyrirtæki sitt, og
heimili í uppnám.“
Samkvæmt ákærunni sem maður-
inn játaði ók hann of hratt í snjó og
krapi og án nægjanlegrar aðgæslu
þannig að hann hafði ekki fulla stjórn
á bílnum er honum var ekið framan á
bíl sem var nær kominn yfir einbreiða
brú úr gagnstæðri átt.
Var maðurinn dæmdur í þriggja
mánaða skilorðsbundið fangelsi og
sviptur ökuréttindum í tíu mánuði. Þá
var hann dæmdur til að borga lögregl-
unni á Suðurlandi tæpar 3,6 milljónir
króna í kostnað við rannsóknina og
lögmanni sínum 1,2 milljónir í máls-
varnarlaun.
Ökumaðurinn fór úr landi á laugar-
daginn. Eins og segir í upphafi telur
Eva að draga eigi lærdóm af máli hans
varðandi ferðaþjónustuna í landinu.
Innviðir á borð við vegakerfið og merk-
ingar á þjóðvegi 1 sem og regluverk
hafi ekki verið aðlagað þeirri fjölgun
ferðamanna sem hingað streyma.
„Réttarstaða þessara ferðamanna
sem lenda í svona slysum er ekki endi-
lega sæmandi.“ – gar
Kínverjinn játaði og er gert að borga rannsókn lögreglunnar
Systurnar dvöldu í þessu húsi í Vík í Mýrdal. Fréttablaðið/Þórhildur
Réttarstaða þessara
ferðamanna sem
lenda í svona slysum er ekki
endilega sæmandi.
Eva B. Helgadóttir,
hæstaréttarlög-
maður
1 7 . m a r s 2 0 1 6 f I m m T U d a G U r4 f r é T T I r ∙ f r é T T a B l a ð I ð