Fréttablaðið - 17.03.2016, Blaðsíða 48

Fréttablaðið - 17.03.2016, Blaðsíða 48
Þetta er bara fínt hingað til og enskur morgunverður gerir líka allt betra,“ segir hinn heims- frægi portrettljósmyndari Gavin Evans glaðlega um komu sína til landsins. Á morgun verður opnuð í Esju, nýjum sýningarsal Hörpu, sýn- ingin Bowie – The Sess ion. Sýningin var opnuð 19. febrúar í The Institute í Holzmarkt í Berlín en verður opnuð nánast samtímis í A-Galerie Paris og Hörpu. The Session mun ferðast víða á árinu en myndlistarmaður- inn Ingvar Björn sem hefur starfað með Gavin í Berlín mun einnig sýna afrakstur þess samstarfs. Uppistaða sýningarinnar er myndir úr þekktri myndaröð af David Bowie en af öllum myndum sem teknar voru af Bowie var port- rettmyndin eftir Evans í algjöru uppáhaldi. Enda er hún áhrifamikil og persónuleg birtingarmynd af manninum á bak við goðsögnina sem kemur kannski ekki á óvart þar sem Evans hefur fengist við að mynda fólk frá unga aldri. Réttarmeinafræði, rokk og ról! „Ég er fæddur og uppalinn á Norð- austur-Englandi þar sem ég kynntist ljósmyndum strax þegar ég var strák- ur. Nágranni okkar var fyrrverandi réttarmeinaljósmyndari fyrir lög- regluna á Bermúda og ég komst í að skoða möppuna hans og heillaðist gjörsamlega. Þarna voru myndir af líkum og ótrúlegu blóðbaði sem ég átti auðvitað ekki að sjá. Þannig að ég hafði komist í þessa möppu, sem ég átti auðvitað ekkert með að vera að skoða, og hann tók hana af mér um leið og hann áttaði sig á þessu en það var of seint. Þarna var ég tólf ára og þetta var hugljómum fyrir mér. Þarna uppgötvaði ég að myndavélin væri miðill sem ég gæti beint að hverju sem er og að ljósmyndum væru engin takmörk sett. Þegar ég var fimmtán ára var ég svo farinn að nota myndavélina til þess að komast inn á tónleika og til að komast bak- sviðs á tónleikum og mynda tónlistar- mennina. Fyrir mér snerist áhuginn alltaf um að mynda fólk. Það var alltaf markmiðið og ég hafði aldrei áhuga á því að mynda líflausa hluti eða landslag. Ætli það sé ekki vegna þess að þaðan sem ég kem þá er landslagið eins og í upphafs- atriðinu í Blade Runner, afar líflaust og óspennandi, enda er ég frá sama stað og Ridley Scott. En ég hef s.s. alltaf verið heillaður af fólki og þessi áhugi og myndavélin voru í raun vegabréfið mitt frá Norðaustur-Eng- landi og út í heim. Þetta er bara fólk Gavin Evans hefur á ferli sínum myndað ótal stjörnur á borð við Julliette Binoche, Morrissey, Nick Cave, Iggy Pop, Björk, Terry Gilliam og þannig mætti áfram telja og myndir hans þykja sérstaklega bein- skeyttar og draga fram persónuleika viðkomandi. „Málið er að ég byrja að mynda svo ungur og þá var ég gjör- samlega ómeð- vitaður um að það væru einhverjar reglur. Ég var til að mynda algjörlega ómeðvitaður um alla fagurfræði og annað slíkt og það mótaði afstöðu mína. Ég er svo mjög ungur farinn að mynda þekktar rokkstjörnur, hetjurnar mínar, en fljótlega geri ég mér grein fyrir því að þetta er bara fólk. Mann- eskjur. Það sem heillaði mig var því að ná að mynda þetta fólk sem manneskjur fremur en fræga fólkið og það hefur alltaf verið grunnurinn að öllum mínum verkum. Ef maður setur fólk ekki á stall heldur leitast við að mynda það eins og það er þá fær maður beinskeyttar myndir af fólki eins og það er í raun og veru. Þannig að fyrir mér snýst þetta í raun meira um sálfræði en fagurfræði, það er mín nálgun.“ Ég bara mynda Stjörnurnar sem Evans hefur myndað í gegnum árin þurfa eflaust að gæta að ímynd sinni gagnvart almenningi og því þarf að vera til staðar traust á milli þeirra og ljósmyndarans. „Málið er að fólkið kemur til mín í stúdíóið í því felst ákveðið öryggi. Það er ekki eins og ég sé á ströndinni að smella myndum af fólki þar sem það er berskjaldað. Þegar fólk kemur til mín veit það að það er ekki að fara fá glamour-myndir heldur eitthvað annað og öðruvísi en samt myndir af sér. Þannig að traustið er í sjálfu sér til staðar þegar fólk kemur á staðinn og í rauninni hef ég aldrei pælt mikið í þessu, ég bara mynda fólk. Með staf- rænu tækninni get ég líka sýnt fólki hvað ég er að gera í miðju ferlinu og ég hika ekki við að gera það því þá er stundum hægt að ýta því aðeins lengra, komast nær því og fá betri mynd. Barrie og Gary Evans segir að það skipti máli að láta reyna á mörk þess hvað fólk er tilbúið að gera og hvað mynda- vélin getur gert. Hann segir að sumir þeirra sem hafi verið fyrir framan myndavélina hjá honum séu óneitan lega eftirminnilegri en aðrir. „Sá allra eftir minnilegasti er gaur sem heitir Barrie og fólk getur skoðað myndirnar mínar og kynnt sér sögu hans á vefsvæðinu mínu (gavinevans.com). Þetta er náungi sem ég hitti á götum Glasgow og við eyddum saman mörgum mánuðum í stúdíóinu og það er heilmikil saga á bak við það. Hann er mér ógleyman- legur og hafði mikil áhrif á mig. En af fræga fólkinu þá verð ég að segja Gary Oldman en ég varði degi með honum og hann er stórkostleg- asta myndefni sem ég hef hitt. Hann er líka fyndnasti maður sem ég hef nokkurn tíma hitt og það var algjör opinberun því hann er alltaf að leika einhverja rosalega harðhausa. En svo veit maður aldrei hvað ger- ist næst. Núna er ég að fara að ferðast um heiminn með þessa sýningu og myndavélin er aldrei langt undan. Hún er kannski ekki utan á mér en alltaf innan seilingar.“ RAFTÆKJAVERSLUN • SÍÐUMÚLA 2 • SÍMI 568 9090 • WWW.SM.IS HVAÐ FÆR STJÖRNURNAR TIL AÐ SKÍNA SKÆRAR? Myndir af morðum Gavin Evans ljósmyndari fyrir framan nokkur verka sinna á sýningunni Bowie – The Session sem verður opnuð í Hörpu á morgun. FRÉTTaBlaðið/STEFán Ein þekktasta mynd Gavins Evans af poppgoðinu David Bowie. mynD/Gavin EvanS Magnús Guðmundsson magnus@frettabladid.is á Bermúda kveiktu þessa ástríðu Á morgun verður opnuð í Hörpu sýningin Bowie – The Session eftir portrettljós- myndarann Gavin Evans sem hefur myndað ótal stjörnur á gifturíkum ferli. 1 7 . m a r s 2 0 1 6 F I m m T U D a G U r48 m e n n I n G ∙ F r É T T a B L a ð I ð menning
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76

x

Fréttablaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Fréttablaðið
https://timarit.is/publication/108

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.