Fréttablaðið - 29.02.2020, Blaðsíða 30

New Dreams, önnur sólóplata Jófríðar Á k adót t u r, sem einnig kallar sig JFDR , kemur út þann 12 . ma rs .
Henni verður fagnað með útgáfu­
tónleikum í Iðnó og í beinu fram­
haldi heldur tónlistarkonan í
Evróputúr. Jófríður, sem er 26 ára
gömul, hefur í raun haft tónlistina
sem aðalstarf frá því hún var á ferm­
ingaraldri og fagnar því að vera loks
talin fullorðin.
Jófríður stofnaði sína fyrstu
hljómsveit, Pascal Pinon, ásamt
tvíburasystur sinni, Ásthildi, og
tveimur vinkonum þeirra úr 9. bekk
í Hagaskóla þegar þær voru aðeins
14 ára gamlar. „Þetta var árið 2009
og hélt sveitin okkur að vissu leyti
uppi sem unglingum sem var frá­
bært því á þeim tíma var erfitt fyrir
unglinga að fá vinnu með skóla.“
Jófríður viðurkennir að hafa ekki
alltaf þótt vænt um tónlistina sem
þær sköpuðu á unglingsárunum.
„Það kom alveg tímabil þar sem ég
hreinlega þoldi ekki þessa músík en
nú í dag er mér farið að þykja vænt
um hana. Það er eiginlega pabba
okkar að þakka en hann ýtti okkur
út í að gera eitthvað sem var öðru­
vísi og óvanalegt og endist mikið
betur en poppið sem við vorum
upphaflega að vinna að,“ útskýrir
Jófríður, en faðir þeirra systra er
Áki Ásgeirsson tónskáld. „Hann var
tæknistjóri okkar og ferðaðist með
okkur þar sem hann sá um hljóðið
og f leira. Hann kenndi okkur að
halda góðum standard og vera svo­
lítið passasamar.“
Erfitt að skilja veikindin
Faðir þeirra systra gerði þó meira en
að halda utan um hljóð og standard
því á tímabili hélt hann samstarfi
þeirra systra hreinlega gangandi.
„Við Ásthildur vorum á ólíku
tempói og undir lokin á þessu verk­
efni var hún að berjast við króníska
verki og átti við andleg veikindi,
þunglyndi, að stríða og á þessum
tíma skildi ég ekki hvað það var,“
segir Jófríður. „Það var að vissu leyti
kannski aldurinn en það reyndist
mér erfitt að skilja veikindin. Ég
vildi koma út lögum og segja sögur
en hún var komin á hægara tempó
sem gerði mig frústreraða.“
Pascal Pinon gaf út tvær plötur,
sú fyrri bar titilinn Twosomeness
en sú síðari hét Sundur og segir
Jófríður titlana vissulega táknræna
fyrir stirðleikann í sambandi þeirra
systra.
„Ég tók þessu persónulega og
fannst þetta snúast um mig. Pabbi
steig þó inn í og hjálpaði mér að
klára seinni plötuna þegar Ást­
hildur gat ekki verið til staðar. Eftir
að við hættum í hljómsveitinni
slaknaði á þessari spennu á milli
okkar og ég gat loks spurt hana:
„Hvernig hefur þú það?“ Við gátum
þá hist og verið systur og eftir að
hafa tekið okkur langa pásu höfum
við unnið töluvert saman. Í dag
erum við perluvinkonur og ég veit
ekki hvar ég væri án hennar.“
Þegar Jófríður var 16 ára stofnaði
hún raftónlistarsveitina Samaris
ásamt þeim Áslaugu Rún Magnús­
dóttur og Þórði Kára Steindórssyni.
„Það var meira attitjúd í þeirri tón­
list miðað við hina einlægu Pascal
Pinon.“ Sveitin starfaði í fimm ár,
eða til ársins 2016, skrifaði undir
útgáfusamning við One Little Ind­
ian og spilaði mikið erlendis. „Það
má þó segja að það hafi verið flókið
að vinna saman því við vorum á
ólíkri bylgjulengd,“ útskýrir hún.
Jófríður var 18 ára þegar hún
skrifaði undir samning við One
Little Indian og segist undrast það
að ekki sé betur haldið utan um
unga tónlistarmenn sem skilja illa
lögfræðileg atriði í slíkum samning­
um. „Útgáfufyrirtækin eru með fjöl­
marga lögfræðinga á sínum snærum
og það var hamrað á því að samn­
ingurinn væri „industry standard“,
en það hefði mátt útskýra betur
Jófríður Ákadóttir kom heim til Íslands fyrir tveimur árum eftir mikið flakk og rótleysi og segist hafa haft gott af
því að gera hversdagslega hluti eins og að borga fasta leigu og setja í þvottavél. FRÉTTABLAÐIÐ/ANTON BRINK
fyrir okkur að við værum að selja
tónlist okkar fyrir klink og fengjum
aldrei réttinn að henni aftur.“
Sólóferill aldrei spurning
Jófríður segist alltaf hafa verið
ákveðin í að leggja í sólóferil: „Ég
hrópaði það hátt og snjallt!“ Fyrsta
plata Jófríðar kom út árið 2017
og ber titilinn Brazil. Hana vann
hún að mestu leyti sjálf með góðri
aðstoð enda var hún reynslunni
ríkari og ákveðin í að vera sjálf við
stjórnvölinn á eigin ferli.
Undanfarin ár hafa farið í mikið
f lakk hjá söngkonunni sem átti
í um tvö ár samastað í New York
þar sem hún meðal annars vann að
plötunni New Dreams. „Ég þurfti að
gera þessa plötu um leið og ég hafði
lokið þeirri fyrstu en um leið og ég
Gat á tímabili ekki
klárað plötuna
Jófríður Ákadóttir lauk við upptöku á annarri sólóplötu sinni,
New Dreams, fyrir um tveimur árum en segist hafa lent í eins
konar frosti og ekki getað lagt lokahönd á hana fyrr en núna.
Björk
Eiðsdóttir
bjork@frettabladid.is
VIÐ ÁSTHILDUR VORUM
Á ÓLÍKU TEMPÓI OG UNDIR
LOKIN Á ÞESSU VERKEFNI
VAR HÚN AÐ BERJAST VIÐ
KRÓNÍSKA VERKI OG ÁTTI
VIÐ ANDLEG VEIKINDI,
ÞUNGLYNDI, AÐ STRÍÐA OG
Á ÞESSUM TÍMA SKILDI ÉG
EKKI HVAÐ ÞAÐ VAR.
var búin að taka hana upp, krassaði
ég. Ég var ekki tilbúin, ég gat ekki
klárað hana. Músíkin var tilbúin
en ég lenti í einhvers konar frosti
sem skrifstofufólk myndi kannski
kalla kulnun en var lengi að viður­
kenna það.“
Jófríður segist sjálf ekki alveg
hafa áttað sig á því hvað bjátaði á en
ósjálfrátt hafi hún slegið öllu á frest.
„Ég gat ekki ákveðið hvað hún ætti
að heita eða í hvaða röð lögin ættu
að vera. Ég gat ekki klárað þakkar­
listann og svo framvegis. Hver
ákvörðun tók um þrjá mánuði og
allt í einu voru þetta orðin tvö ár.“
Flakkið truflaði jarðtenginguna
Jófríður kom aftur til Íslands árið
2018 eftir að hafa ferðast og túrað
og hálfpartinn búið í ferðatösku í
nokkur ár. „Flakkið var svo mikið
að ég náði ekki jarðtengingu. Þegar
ég kom aftur til Íslands fann ég að
ég þurfti þennan grunn. Ég þurfti
að læra hvað það er að borga fasta
leigu, fara út með ruslið, setja í vél
og dusta rykið sem safnast þegar
maður býr í mánuð á sama stað.“
Tónlistarkonan hefur þó ekki
setið auðum höndum en í milli­
tíðinni sá hún um tónlistina í kvik­
myndinni Agnes Joy sem sló heldur
betur í gegn undir lok síðasta árs.
„Það var eiginlega algjör guðsgjöf
að fá þetta verkefni því það má
segja að Silja Hauksdóttir, leikstjóri
myndarinnar, hafi togað mig út úr
þessu ástandi. Þetta var mér dýr­
mæt reynsla og ég upplifði mikið
traust.“
Jófríður er spennt fyrir Evrópu­
túrnum fram undan enda segir hún
samtalið við áheyrendur mikilvægt.
„Mér finnst frábært að vera hér á
landi og skapa en ég er ekki endilega
að eltast við að búa bara til tónlist
fyrir Íslendinga.“
Aðspurð hvort nýja platan sé
frábrugðin þeirri fyrstu svarar
Jófríður: „Hún er stærri í sér en fyrri
platan. Það er stærri manneskja á
bak við hana. Fyrri platan var lág­
stemmdari og einlægari. Ég fann
sterka þörf fyrir að gera seinni plöt­
una og fann hvað ég þurfti mikið á
því að halda að segja þetta. Ég loks
treysti sjálfri mér til að pródúsera
hana sjálf þó að ég hefði góða hjálp
og auka eyru. Tónlistin fylgdi breyt­
ingunum á mér.“
Jófríður verður 26 ára nú í ár
og segist fegin því að vera loksins
talin fullorðin enda búin að vera í
bransanum frá unglingsaldri. Hún
er með umboðsmenn í Bretlandi og
gerir í raun út þaðan. „Þau eru mjög
fókuseruð á Bretland og ég fylgi því
eins og staðan er núna.“
2 9 . F E B R Ú A R 2 0 2 0 L A U G A R D A G U R30 H E L G I N ∙ F R É T T A B L A Ð I Ð