Feykir - 28.11.2018, Blaðsíða 18

2 01 818
Þau Aldís, Arnar og drengirnir þeirra
tveir, Axel og Kjartan sem eru 11
og 9 ára, hafa komið sér vel fyrir á
Grundarstígnum en þar keyptu þau
einbýlishús á síðasta ári eftir að hafa leigt
í eitt ár. Arnar er fæddur og uppalinn í
Keflavík, hagfræðimenntaður í Banda-
ríkjunum. Hann vann í sumarafleys-
ingum í Lögreglunni í Keflavík á
námsárunum og árið 2003 kynntist
hann Aldísi sem nýbyrjuð var að vinna
þar sem lögregluþjónn. Hann starfar nú
sem forstöðumaður fyrirtækjasviðs hjá
Byggðastofnun.
Aldís, sem starfar sem verkefnastjóri
hjá Íbúðalánasjóði, er fædd og uppalin
í Reykjavík, ólst upp í Árbænum en
á ættir að rekja annars vegar í Flóann
og svo í Siglufjörð. Hún er með við-
skiptafræðimenntun og útskrifuð frá
Líkt og forlögin hefðu gripið
fram fyrir hendurnar á þeim
Aldís og Arnar smellpössuðu á Krókinn
Lögregluskóla ríkisins en lærði líka
til einkaþjálfara. Nú eru þau bæði í
diplómanámi í opinberri stjórnsýslu á
meistarastigi í HÍ í fjarnámi. Búskapur
þeirra Aldísar og Arnars hófst í Kópavogi
en síðar í Garðabæ þar sem þau bjuggu í
tíu ár áður en þau fluttu á Krókinn.
Það er í margt að líta og viðurkennir
Arnar að það sé strembið að koma öllu
saman og þá aðallega fyrir Aldísi sem
auk þess að vera í fullu starfi og vakna
suma morgna til að kenna í Þreksport
þá eru þau bæði að læra á kvöldin.
„Þetta er allt hægt og sérstaklega eftir
að við fluttum hingað. Ég held að ég
hefði ekki treyst mér í þetta í bænum.
Við erum búin að græða tvo til þrjá
klukkutíma á sólarhring eftir að við
fluttum hingað,“ segir Aldís og Arnar
tekur undir: „Það virkaði alltaf á mig
sem einhver klisja að það væri meiri
tími úti á landi, en í ljós kemur svo að
það er bara satt. Fyrir sunnan vorum
við að vinna til fimm eða sex á kvöldin
og þá átti eftir að fara í einhverja
líkamsrækt eða búð og búðarferð fyrir
sunnan tekur fjórum sinnum lengri
tíma en hér,“ segir Arnar en þau búa
svo vel að hafa Skagfirðingabúð í sama
húsi og vinnustaðurinn er í. „Svo átti
eftir að keyra heim í Garðabæinn
úr Reykjavík og þá var eftir skutl
á æfingar eða sækja og dagurinn
horfinn. En hérna erum við bæði
komin heim yfirleitt fyrir klukkan
fimm. Svo löbbum við allt, erum þrjár
mínútur í vinnuna og strákarnir eru
tvær mínútur að labba í skólann og
íþróttirnar,“ segir Arnar.
Aldís bætir við að ef þau þurfa að
skjótast í skólann, í foreldraviðtal eða
eins og hún fór í daginn sem viðtalið var
tekið, fjölíðarlok, tekur það enga stund.
„Í Garðabæ var þetta mjög mikil aðgerð
og gat tekið hálfan daginn. Þetta eru
engar ýkjur, maður græðir tíma. Það er
allt í seilingarfjarlægð og einstaklega góð
staðsetning þar sem við búum núna.“
Þeir hafa margir verið fallegir morgnarnir
undanfarið og vel hægt að nýta þá til útiveru.
Hér eru þau Arnar og Aldís með sonum sínum
tveimur, Axel og Kjartani, við folfvöllinn við
Litlaskóg. MYND: PF
VIÐTAL
Páll Friðriksson
Það vekur ætíð athygli þegar ný fjölskylda
flytur í lítil bæjarfélög á landsbyggðinni og ekki
hvað síst ef viðkomandi kemur af höfuðborgar-
svæðinu. Kannski ræður hrepparígurinn einhverju um þennan áhuga
heimamanna og samanburðurinn á landsbyggðar- og borgarlífinu litast
oft af einhvers konar heimabyggðarrembingi. Kannski telst það ekki
lengur til tíðinda þegar einhver flytur á Sauðárkrók en það vakti athygli
undirritaðs hve jákvæða umsögn nýi staðurinn fékk hjá þeim Aldísi
Hilmarsdóttur og Arnari Má Elíassyni sem fluttu á Krókinn fyrir tveimur
árum. Feykir fékk þau hjón til að segja frá flutningnum og því hvernig
það gekk að aðlagast nýjum aðstæðum.