Bændablaðið - 08.02.2018, Qupperneq 1

3. tölublað 2018 ▯ Fimmtudagur 8. febrúar ▯ Blað nr. 508 ▯ 24. árg. ▯ Upplag 32.000 ▯ Vefur: bbl.is
Mikið er talað um loftslagsmál en lítið sem ekkert gert til að auka CO2 bindingu segir skógræktarstjóri:
Umræðan einkennist af upphlaupum og
upphrópunum sem eru hreint kjaftæði
Þröstur Eysteinsson skógræktar-
stjóri er ómyrkur í máli um
umræðuna um kolefnisbindingu í
viðtali í Bændablaðinu í dag. Segir
hann mikið talað um þessi mál en
minna sé um framkvæmdir.
„Að mínu mati er þetta þvert á
alla umræðu um loftslagsmál og
yfirlýsingar um nauðsyn og skyldu
okkar til að binda CO2 samkvæmt
Parísarsamkomulaginu. Það er mikið
talað um loftlagsmálin en lítið sem
ekkert verið gert í að auka CO2
bindingu hér á landi, hvorki með
skógrækt né öðru.
Tökum sem dæmi umræðuna um
endurheimt votlendis sem hefur farið
mjög hátt undanfarið. Framlög til
málaflokksins sem fara í gegnum
Landgræðsluna voru á síðasta ári
20 milljónir og ekki hægt að gera
mikið fyrir þá upphæð.“
Endurheimt votlendis eða
skógrækt
„Talsverð umræða hefur verið
um hvort sé betra þegar kemur
að bókhaldinu í sambandi við
kolefnisjöfnun að endurheimta
votlendi með því að fylla upp í skurði
eða taka landið undir skógrækt.“
Þröstur segir að hann líti
ekki svo á að þetta tvennt sé í
samkeppni. „Hitt er svo annað
mál að ég tel að umræðan þurfi að
komast á skynsamlegri nótur en
hún hefur stundum verið. Ef við
ætlum að nota LULUCF flokkinn
í loftslagssamningnum, það er að
segja Landnotkun og breytingar á
landnotkun og skógrækt, þá þarf
að skapast um það rétt og eðlileg
umræða, sem því miður hefur á
köflum ekki verið.“
Stokkið á loftslagsmálin
„Umræðan hefur oft og tíðum
einkennst af upphlaupum og
upphrópunum. Allir stökkva á
eitthvað sem er í tísku en ekki hitt.
Eiginlega klassísk íslensk umræða
sem felst í kjaftagangi fram og til
baka þar sem hinir og þessir, sem
hafa ef til vill takmarkaða þekkingu
á viðfangsefninu, segja eitt og annað
og talandi í kross, misskiljandi hver
annan og stundum viljandi, sem
sagt umræða sem er ekki að skila
neinu og er hreint kjaftæði.
Staðan er sú að hugsanlega gæti
skógrækt skilað betri árangri
þegar kemur að kolefnisjöfnun en
endurheimt votlendis, sem er þó
hugsanlega ódýrari aðgerð, en við
hreinlega vitum það ekki vegna þess
að við höfum ekki samanburðinn.
Hins vegar er það mín skoðun að
við eigum að nota allar mögulegar
leiðir til að binda koltvísýring
úr andrúmsloftinu, skógrækt,
landgræðslu, endurheimt votlendis
og breytingar á hvernig við notum
land til beitar búfjár. Við eigum að
vinna saman að þessu öllu,“ segir
Þröstur. /VH
–Sjá viðtal bls. 24-25 og grein
um framlög á fjárlögum bls. 26
2810
Þröstur Eysteinsson.
Eiríkur Jónsson í Gýgjarhólskoti var með afurðahæsta sauðfjárbú landsins 2017:
Setti Íslandsmet með 48,1 kg eftir hverja kind
Afurðahæsta sauðfjárbú landsins
árið 2017 er bú Eiríks Jónssonar í
Gýgjarhólskoti 1 í Biskupstungum.
Var búið með 48,1 kíló
eftir hverja kind þar sem fleiri
en 100 ær eru á skýrslum
samkvæmt niðurstöðutölum
sauðfjárskýrsluhaldsins sem
Ráðgjafarmiðstöð landbúnaðarins
(RML) heldur utan um.
Afurðir Eiríks bónda í
Gýgjarhólskoti munu vera
Íslandsmet í afurðum frá upphafi
skýrsluhalds.
Næst á listanum er bú
Jóns Grétarssonar og Hrefnu
Hafsteinsdóttur á Hóli í
Sæmundarhlíð. Voru þau að skila
40,4 kg eftir hverja kind. Munurinn á
þessum búum liggur fyrst og fremst
í framleiðslukerfinu, að því er fram
kemur í uppgjöri Eyjólfs Ingva
Bjarnasonar, ráðunautar hjá RML.
Fædd lömb á hverja kind eru heldur
fleiri hjá Eiríki en lömbunum var
slátrað að jafnaði 169 daga gömlum
við 25 kílóa fallþunga. Hjá Jóni
og Hrefnu er lömbunum slátrað
að jafnaði 135 daga gömlum við
20,2 kílóa fallþunga.Vaxtarhraði
lambanna er í við meiri á Hóli og
afurðamunurinn liggur fyrst og
fremst í aldri lambanna.
Mestu afurðir í einu héraði árið
2017 voru í Strandasýslu en þær
reiknast 30,5 kíló sem er heldur
hærra en meðaltal síðustu fimm
ára. Næstir Strandamönnum koma
Vestur-Húnvetningar með 29,8
kíló eftir hverja kind. Sé horft á
meðalafurðir síðustu fimm ára eru
aðeins fjórar sýslur sem ná meiri
en 29 kílóum eftir hverja kind
en auk Strandamanna og Vestur-
Húnvetninga eru það Eyfirðingar
og S-Þingeyingar sem skipa sér í
þann flokk.
Á heimasíðu RML má finna
lista yfir Úrvalsbú en þau eiga það
sammerkt að ná góðum árangri
fyrir nokkra skýrsluhaldsþætti.
Tæplega 200 bú ná þessum
skilyrðum fyrir árið 2017 og hafa
aldrei verið fleiri. /HKr.
- Sjá bls 44 og 45
Bú Eiríks Jónssonar í Gýgjarhólskoti 1 í Biskupstungum var afurðahæsta sauðfjárbú landsins 2017, en 285 ær voru þá á búinu og frjósemin 2,02. Myndir / Gýgjarhólskot
Mjólkursöfnun hefur
gengið ótrúlega vel
þrátt fyrir umhleypinga
Íslenska ullin
er alveg einstakt efni
Laukur
fyrir öll tækifæri
36–37