Fréttabréf Öryrkjabandalags Íslands - 01.06.1989, Síða 21

-------------y
Hrossaraunir Asgerðar
Þessi litla saga í ljóðum þarfnast
smáskýringar. Forsaga málsins er sú
að tveggja vetra foli að nafni Þeyr, sem
er í eigu fjölskyldu okkar hafði gengið
undir aðgerð þá, er gelding nefnist.
Hann var hafður í gjörgæslu inni á túni
en í næsta nágrenni eru tvær
hrossagirðingar - önnur með stóði en
hin með reiðhestum.
Undirritaðri var falið af eigin-
manni sínum (sem skrapp í lax!) að
gefa folanum auga, þar sem aðeins var
hálfur sólarhringur liðinn frá
aðgerðinni - og svo hefst sagan:
Hann leggur af stað í laxveiði glaður
ljúflega skín hún sól
frúin hún ætlar að fikra sig aftur
fikra sig í sitt ból.
Ei kemur henni blundur á brána
brátt út um gluggann sér
að eitthvað er ekki sem á það að vera
nú ætla ég að segja þér.
Þeyr er á hlaupum - þenur sig brattur
þetta er ekki gott.
Er hann úti eða er hann inni?
Ei hefur sjónarvott.
Ákveður samt að hann innan grindar
aldeilis hlaupi hratt
og ofan á koddann aumingja konan
ósofin seinast datt.
Lítur upp aftur að lítilli stundu
Ijóslega núna sér
að einhverjar skepnur eru á hlaupum
alveldið hjálpi mér.
Er þetta hestur - eða belja
er þetta kannski Þeyr?
Óðast nú fer í æði að telja
ætli ég sjái þá meir?
Öðru megin er alveg rétt tala
ó, hvað fegin hún er.
Horfir yfir hóla og bala
hjartað nú síga fer.
f girðingu sem að sex skyldi telja
sjást nú aðeins fimm
og folinn er horfinn með forláta meri
og farinn á morguntrimm.
Tínir á sig tötra í hvelli
og trítlar sem óðast af stað
krækir á sig kíkinum góða
og keifar upp á hlað.
Sér í fjarska hvar fákar þjóta
frekar er risið lágt.
Finnst ykkur ekki - gæðingar góðir
að greyið eigi bágt?
Hvað skal nú til vamar verða
vorum sóma hér?
Gengur á fund til Guðmundar bónda:
Góði, ráddu mér.
Hvað á að gera - hvert á að fara
hollráður Guðmundur er
láttu þá eiga sig alveg til morguns
þá einhver mun hjálpa þér.
Svo líður dagur og sólin er farin
ei sálin er laus við stress
öðru hvoru er alltaf að kíkja
og ekki ýkja hress.
Á fimmta tímanum frekar döpur
fer hún að bryðja kex
og sér út um gluggann að fákamir fríðu
fimm - em orðnir sex!
Ja, hver skollinn - nú er heima
nú hætti ég að trúa meir.
Dáindisvel nú er mig að dreyma
drottinn minn - hvar er Þeyr?
Ég geng á stað yfir hæðir og hóla
og haltra yfir læki og dal.
Þó arki ég áfram alveg til jóla
ungann ég finna skal.
Og loksins ég sé hann - hann lítur til mín:
Leitarðu svona að mér?
Nú þarftu ekki að örvænta áfram svona
elskan mín - ég er hér.
Við horfumst í augu og enn er það sannað
sem einhvers staðar er skráð:
Að sambandið milli mannsins og hestsins
er myndað af leyniþráð.
Á.I .
Á.I. er vitanlega Ásgerður
Ingimarsdóttir framkvæmdastjóri
Öryrkjabandalagsins sem eftir
mikla eftirgangsmuni lét til leiðast
að leyfa ritstjóra birtingu, sem
þakkað er fyrir.
Greindarlegir gæðingar.
FRÉTTABRÉF ÖRYRKJABANDALAGSINS
21