Fréttabréf Öryrkjabandalags Íslands - 01.03.1990, Blaðsíða 19
LOFSVERT FRAMTAK
Frá degi fatlaðra. Þar voru húsnæðismál æðst og efst.
Ég nefni sem dæmi að Styrkt-
arfélag vangefinna hefur farið þessa
leið með góðum árangri. Styrktarfé-
lagið hefur komið upp 11 íbúðum hér
á höfuðborgarsvæðinu sem í búa 23
einstaklingar, en hjá Styrktarfélagi
vangefinna starfa 2 þroskaþjálfar sem
veita þessum einstaklingum aðstoð í
þessum íbúðum. Þessir einstaklingar
hafa áður dvalið á sambýlum og stofn-
unum fyrir þroskahefta. Svo langt
hefur Styrktarfélag vangefinna komist
í að þróa þessa leið, að 2 fbúðanna eru
í eigu íbúanna sjálfra sem hafa fengið
til þess lán frá Húsnæðisstofnun ríkis-
ins. Reynslan hefur verið mjög góð af
þessu fyrirkomulagi, enda hafa þessir
einstaklingar áður fengið leiðsögn og
þjálfun í viðfangsefnum daglegs lífs.
t.d. á sambýlum. Flestir í þessum hópi
stunda atvinnu úti á hinum almenna
vinnumarkaði eða á vemduðum vinnu-
stöðum.
Að þessu tel ég að okkur beri að
stefna, þ.e. að þjálfa þá einstaklinga
sem mögulega hafa til þess getu, og
nú eru á sambýlum, þannig að þeir
geti nýtt sér félagslega íbúðakerfið.
ATH YGLIS VERÐ NIÐURST AÐA
Sú könnun sem ég lét gera hjá
svæðisstjórnum í byrjun janúar á því
hvað margir einstaklingar sem nú
dvelja á sambýlum, gætu nýtt sér fé-
lagslega íbúðakerfið, er mjög athygl-
isverð. Hún sýnir að hugsanlega gætu
með þjálfun og aðstoð, nálægt 60-70
af þeim rúmlega 200 sem nú dvelja á
sambýlum nýtt sér félagslega íbúða-
kerfið. Að vísu ber að hafa í huga að
þessi athugun var unnin á mjög
skömmum tíma. Hún leiddi einnig í
ljós að til þess að þetta megi gerast þá
þarf að koma til nokkur aðstoð í formi
heimilishjálpar og fleira til þess að
þessir einstaklingar geti nýtt sér
félagslega íbúðakerfið. Hér þarf líka
að koma til vandaður undirbúningur,
sem og að slík breyting gerist í samráði
við svæðisstjómir og þá fötluðu og
aðstandendur þeirra.
FORSENDUR NÝRRA LEIÐA
Þessi leið hefur líka þá kosti, að nú
eru margir sem em í mjög brýnni þörf
fyrir sambýli, en gætu komist í þau
pláss er losnuðu, ef að einhverjir ein-
staklingar, sem nú dvelja á sambýlum
gætu síðan nýtt sér félagslega
íbúðakerfið. Þessi leið er nú til skoð-
unar í félagsmálaráðuneytinu og hafa
samtök fatlaðra fulla aðild að þessari
nefnd. Þar er að mörgu að hyggja. Ég
nefni sem dæmi eftirfarandi:
1. Samstarf þarf að takast milli
samtakafatlaðra, Húsnæðisstofn-
unar, sveitarfélaga og svæðis-
stjóma um þetta verkefni og að
það verði gert í fullu samráði við
hina fötluðu og forráðamenn
þeirra.
2. Fyrir þarf að liggja hvaða kostir í
félagslega kerfinu henta best.
Kaupleigukerfið virðist vera það
nærtækasta, en það býður upp á
kaup á fbúðum, leigu á íbúðum
með kauprétti eða kaup á
hlutareign.
3. Fyrir þarf að liggja hverjir yrðu
framkvæmdaaðilar að þessu
verki. Möguleikarnireru margir í
því efni og gætu til að mynda
samtök fatlaðra eða sveitarfélögin
eða þessir aðilar í sameiningu
orðið framkvæmdaaðilar.
4. Fyrir þarf að liggja hvað mikla
aðstoð þessir einstaklingar þurfa
sem nýta sér slíkt íbúðarform svo
sem varðandi heimilishjálp,
þjálfun og fleira.
MUN MARKA TÍMAMÓT
Ég er sannfærð um að takist þessi
tilraun þámunþaðgjörbreytaogflýta
allri þróun í uppbyggingu í
húsnæðismálum fatlaðra. Núverandi
húsnæðislöggjöf býður upp á marga
kosti í þessu efni og nýtt frumvarp um
endurskipulagningu á félagslega
húsnæðiskerfinu gefur enn meiri
möguleika í þessu efni fyrir fatlaða.
Ég hef lagt áherslu á, að þessu verkefni
verði hraðað og að þær upplýsingar
og sá undirbúningur sem fyrir þarf að
liggja áður en ákvörðun verður tekin,
geti legið fyrir hið allra fyrsta.
Takist þetta verkefni sem nú er í
undirbúningi í félagsmálaráðuneytinu
í samráði við samtök fatlaðra, þáerég
ekki í vafa um að við stöndum á nokkr-
um tímamótum í uppbyggingu í hús-
næðismálum fatlaðra. Sú niðurstaða
sem af þessu verkefni mun fást, sem
væntanlega mun liggja fyrir innan ör-
fárra vikna, mun vafalaust einnig geta
orðið stefnumarkandi í þeirri fram-
kvæmdaáætlun sem nú er í undirbún-
ingi til nokkurra ára um uppbyggingu
framk væmda og þjónustu fy ri r fatlaða.
Jóhanna Sigurðardóttir.
Ritstjóri þakkar félagsmálaráð-
herra fróðlega grein og athyglis-
verða.
Það kemur honum ekki á óvart
þó ráðherra fjalli um málefnið af
þekkingu og einlægum vilja til úr-
bóta.
Á Alþingi var Jóhanna hin
baráttuglaða samstarfskona um
hvers konar hagsmunamál fatlaðra
og þar sem í ráðherrastól eiga fatl-
aðir liðveizlu vísa, þar sem Jóhanna
er.
Það má líka minna á það, að
Jóhanna var fyrsti formaðurinn í
Stjórnarnefnd um málefni öryrkja
og þroskaheftra og vann þar virki-
lega mikilvægt brautryðjendastarf.
Henni er árnað heilla í starfi og
þess óskað, að samstarf samtaka
fatlaðra við hana megi verða sem
allra nánast og árangursríkast.
Hafðu góða þökk Jóhanna. - H.S.
FRÉTTABRÉF ÖRYRKJABANDALAGSINS
19