Fréttabréf Öryrkjabandalags Íslands - 01.03.1990, Blaðsíða 34

í brennidepli:
Hugsað upphátt um áramót
Það er ærin ástæða til þess að fara
hér nokkuð yfir, annars vegar svör
ríkisstjómar við málaleitan samtaka
fatlaðraum úrbæturíhúsnæðismálum
og svo hins vegar hver endanleg
afgreiðsla fjárlaga varð fyrir þetta ár.
Hvoru tveggja veldur nokkrum
vonbrigðum svo vægt sé til orða tekið.
HVERJU SVÖRUÐU
STJÓRNV ÖLD?
máli. Þetta er auðvitað það meginmál
sem svar ríkisstjómar sneiðir nær alveg
hjá. En rétt er nú að bíða boðaðrar
framkvæmdaáætlunar og hversu með
kann að verða farið í náinni framtíð.
HVAÐ SEGJA FJÁRLÖGIN?
Fjárlagaafgreiðslan nú vísar hins
vegar nokkra leið og ljós þeirrar
leiðsagnar eru ekki þess eðlis að þeim
beri hástöfum að hrósa.
Spurt er: Hvað á stjómamefnd um
málefni fatlaðra að gera í úthlutun
úr sjóðnum fyrir áramót.
Þáeiga stjómvöld þann leik að segja:
Nú þið nýttuð ekki allan sjóðinn. Við
getum sem sé lækkað framlagið. Og
ekki þarf þá heldur nýtt rekstrarfé. Og
hringurinn lokast og verður vítahring-
ur, ef svo fer fram. Óneitanlega erfið
staða og ill viðureignar, m.a. og sér í
lagi fyrir samtök fatlaðra, einkum
þegar haft er í huga að svo er veitt fé
á fjárlögum án alls eftirlits með
meðferð þeirra fjármuna, eða þá til
starfsemi, sem útilokað er að fari í
gang og fer þá skrípaleikurinn að verða
í svari forsætisráðherra til samtaka
fatlaðra er vísað til áætlunar, sem unnið
er að í félagsmálaráðuneytinu, um
framkvæmdaþörf og forgangsröðun,
en fyrirheit er ekkert um það, að í
kjölfar þeirrar áætlunar verði aðhafzt
eitthvað, sem aukaátak mætti kalla.
Langur kafli bréfsins fer í að ræða
um vinnubrögð samtaka fatlaðra
varðandi neyðarlistana margnefndu,
en því gleymt með öllu, að því er
virðist, að það eru embættismenn
stjómvalda sjálfra, þ.e. svæðisstjóm-
imar, sem þeim upplýsingum ráða og
gefa sem byggt var á.
Hitt er svo mat ritstjóra og hefur
ekki farið leynt að ekki hefði átt að
nefna hina bráðbrýnu þörf neyð, svo
auðvelt sem það er að skilgreina það
orð í allar áttir og um leið erfitt að
staðreyna það, enda reynzt ákveðið,
en um leið óþarft fótakefli, sem
stjómvöld nýtaeðlilegatil hins ítrasta.
Hinu geta og mega stjórnvöld ekki
gleyma sem aðalatriði alls þessa, að
úrlausnarþörf er ennþá alltof mikil,
alltof nálæg og krefjandi og að þar
eiga alltof margir illa settir, hlut að
Hér hugsar fólk, en ekki upphátt.
íbyggnir á svip hugsa þeir sitt á Tæknivinnustofunni Örtækni.
Þar með er ekki verið að leggja dóm
á óhæfi þeirra framkvæmda og fjár-
mögnunar út af fyrir sig, enda ástæðu-
laust. Hins vegar á fjárveitingavaldið
ekki að ganga á undan með þau boð,
að bezt sé að virða ekki í raun réttar
leikreglur, því það verði verðlaunað
þessa árs, þegar varla er að finna rekstr-
arfé til nýrra sambýla, en sambýli efst
á blaði hjá flestum svæðisstjómum?
Spurt er að fenginni heldur bágri
reynslu síðasta árs, þegar veitt var fé
til stofnkostnaðar nýrra sambýla en
hrein vandræði sköpuðust vegna alls
konar tafa í kerfinu, sem gerði illkleift
og ómögulegt í raun að ráðstafa fénu
fullkominn og „farsa“bragðiðyfiröllu.
Um þær tiltektir fjárveitingavalds
skal ekki rætt hér að öðru leyti en því
að þetta sama fjárveitingavald setur
upp heilt kerfi til að framfylgja fast-
mótuðum og mjög stífum vinnureglum
með Samstarfsnefnd um opinberar
framkvæmdir og Framkvæmdadeild
Innkaupastofnunar sem æðsta ráð og
er allt gott um það að segja, ef - og það
er stórt ef - ef jafnt er látið yfir alla
ganga.
En með fjárveitingum nú og áður
framhjá þessu kerfi - eigin kerfi eftirlits
og aðhalds er þeim sem fara réttar
leiðir og virða allar leikreglur gefið
langt nef, en hinir verðlaunaðir sem
bakdyramegin brjótast inn.
34
FRÉTTABRÉF ÖRYRKJABANDALAGSINS