Víkurfréttir - 04.06.2020, Blaðsíða 54

– Starf/nám:
Starfaði við alls konar fiskvinnslu-,
bygginga- og verslunarstörf sem
pjakkur. Hóf störf í lögreglunni 1986,
þá tvítugur. Útskrifaðist frá Lög-
regluskóla ríkisins 1993 og starfaði
samtals í fimmtán ár í lögreglunni
en hætti 2007. Hætti reglulega í
lögreglunni en byrjaði alltaf aftur.
Starfaði sem blaðamaður á Víkurf-
réttum á einu „hættutímabilinu“ úr
lögreglunni en félagarnir þar höfðu á
orði að í hvert skipti sem ég hætti þá
hækkuðu launin hjá þeim. Starfaði
einnig sem forritari hjá Softa í öðru
hléi. Hætti endanlega þegar ég fór í
laganám í Háskólanum í Reykjavík.
Útskrifaðist þar 2012 og þótti svo
eftirsóknarverður til starfa að ég
stofnaði Lögmannsstofu Reykja-
ness um leið og lögmannsréttindin
fengust 2013. Hef rekið hana síðan
og er með skrifstofu á Hafnargötu 35
í Keflavík. Reyni að hafa gaman að
hverju því verkefni sem inn á borð
til mín ratar þó stundum séu málin
snúin og leiðinleg.
– Hvað er í deiglunni?
Ásdís Hjálmrós okkar er að útskrifast
frá Njarðvíkurskóla á næstu dögum
og er jafnframt komin í ökunám
hjá Krissa Geirs. COVID-19 breytti
aldeilis öllum plönum flestra en við
Íslendingar vorum afburða heppnir
með krísustjórnendur að þessu sinni.
Þessi líka óagaða og uppreisnar-
gjarna þjóð hvers frambærilegast
einstaklingur er taugalæknir með
stáltaugar sem ég hef ekki enn fengið
tækifæri til að bursta í körfubolta.
Ég er svo mikill „team-Kári“-maður
að ég myndi eflaust leyfa honum að
vinna, bara til að svekkja Grím Atla-
son og Svavar Vignisson, sem báðir
trúa því enn að þeir hafi bara verið
óheppnir.
Annars fylgjumst við fjölskyldan
(ég) vel með fréttum af vondri þróun
í Bandaríkjunum sem er eins og
verulega vont raunveruleikasjónvarp.
– Hvernig nemandi varstu í
grunnskóla?
Báðir foreldrarnir voru kennarar
en því fylgja bæði kostir og gallar.
Ég nýtti eflaust ekki mína hæfileika
sem skyldi en ég kom alltaf (að eigin
mati) til varnar þeim sem minna
máttu sín. Ég á ekki margar minn-
ingar úr grunnskóla. Sjálfsvitundin
var ekki á háu stigi.
– Hvernig voru framhaldsskóla-
árin?
Stúdentsnámið fór fram að hluta
í Versló, að hluta í Ameríku og að
hluta í kvöldnámi í Fjölbrautaskóla
Suðurnesja þegar ég var orðinn
fullorðinn. Skemmtilegustu náms-
árin voru árin í laganáminu í HR.
Kynntist þar mörgum frábærum ein-
staklingum. Sumir kölluðu fram bros
daglega á meðan ég dáðist
að öðrum úr fjarlægð.
– Hvað ætlaðir þú
að verða þegar þú
yrðir stór?
Ég hafði aldrei hug-
mynd og hef ekki
enn. Vonast að mestu
að ég sé börnum mín-
um góð fyrirmynd, standi
fyrir sanngirni og gegn klíkuskap og
ofríki.
– Hver var fyrsti bíllinn þinn?
Þú meinar eftir að ég hafði tjónað
bifreiðar foreldranna? Ég held það
hafi verið brúnleit Mazda.
– Hvernig bíl ertu á í dag?
Í dag ek ég um á 2019 árgerð,
rauðum Mitsubishi Outlander.
Samkvæmt frúnni er ég rafmagnsof-
stækismaður sem kveikir aldrei á
miðstöðinni, til að spara rafhleðsl-
una.
– Hver er draumabíllinn?
Svartur Toyota Yaris með skrán-
ingarnúmerinu EZMO1, þ.e.a.s
frúarbíllinn. Ég vil að hún taki
Fagra-Rauð en hana vantar hleðslu-
stöð við hennar frábæra vinnustað,
aðalstyrktaraðila Vals, Origo, til að
það sé hagkvæmt.
– Hvert var uppáhaldsleik-
fangið þitt þegar þú varst
krakki?
Nú langar mig að svara á tiltekinn
hátt sem oft var sagt um blökku-
menn í sturtuumræðum í körfunni
í þá góðu gömlu daga
en ég átti víst nóg af
leikföngum. Ætli
það hafi ekki
verið reiðhjólin
sem ég átti á
hverjum tíma.
Lögmaðurinn Jóhannes Albert Kristbjörnsson gerði garðinn frægan með körfuboltaliði
Njarðvíkur fyrir „nokkrum“ árum síðan – hann keppist nú við að ala upp foreldra sína og systkini þó
uppskeran sé rýr. Hann vonast til að verða börnum sínum góð fyrirmynd.
Veit ekki enn hvað hann ætlar
að verða þegar hann verður stór
– Nafn:
Jóhannes Albert Kristbjörnsson.
– Árgangur:
1965.
– Fjölskylduhagir:
Í hjúskap með Guðrúnu Sigríði Jóhannesdóttur og á með henni börnin
Ásdís Hjálmrós (2004) og Jóa Krissa (2007). Á börnin Auði Indíönu
(1988) og Axel Sölva (1990) með Matthildi Gunnarsdóttur og ól Elísabetu
Lovísu Björnsdóttur (1981) upp frá fjögurra ára aldri til átján ára aldurs.
Keppist nú við að ala upp foreldra mína og systkin, við lítinn árangur!
– Búseta:
Melavegur 3 í Njarðvík.
– Hverra manna ertu og hvar upp alin:
Faðir minn er Kristbjörn Albertsson (1944) sem er af Króksætt í Árnes-
sýslu. Hann kenndi við góðan orðstír í Njarðvíkurskóla í áratugi og var
einn af frumkvöðlum dómgæslu í körfuknattleik á Íslandi, m.a. fyrsti
íslenski dómarinn með alþjóðleg réttindi. Mamma er Marta Ólína Jens-
dóttir (1948) sem líka var kennari, lengst um í Kópavogi. Hún á ættir
að rekja til Stykkishólms og Austfjarða auk þess sem við eigum fjölda
ættingja í Grundavík. Foreldrar mínir eru og voru fádæma skipulagðir
og agaðir. Dæmi um það er að ég er fæddur á sjötíu ára afmæli föðurafa
míns og Jens bróðir minn er fæddur sjö árum síðar, á sextíu ára afmæli
móðurafans.
Ég ólst upp að mestu í Njarðvíkunum en á afar góðar minningar frá
ömmu Ásdísi og afa Jens í Hvammi í Höfnum. Ég á eiginlega flestar
bestu minningarnar af frelsinu í fjörunni í Höfnunum. Ég hef búið í
Pennsylvania í USA, Breiðholtinu í Reykjavík og í Grindavík en það
voru í sjálfu sér skammvinnar dvalir og ég lít á mig sem Suðurnesja-
mann í húð og hár.
Svarur Yari
s
54 // VÍKurFrÉttir á SuÐurnESjum Í 40 ár
Fimmtudagur 4. júní 2020 // 23. tbl. // 41. árg.