Spássían - 2013, Blaðsíða 4
4
„ . . . lifir á hverjum fingri ljóð“
www.uppheimar.is
TÍMI KALDRA MÁNA
Magnús Sigurðsson
ÞÚFNATAL
Guðbrandur Siglaugsson
SKULDUNAUTAR
Steinunn G. Helgadóttir
Löng leið
að óvæntri lausn
Eftir Ástu Gísladóttur
Sólveig Pálsdóttir.
Hinir réttlátu. JPV. 2013.
Morð á golfvelli, sprengingar og verndun hvala eru í
forgrunni nýrrar spennusögu eftir höfund Leikarans
sem kom út síðasta sumar. Sólveig Pálsdóttir teflir
fram lögregluteyminu sem hún kynnti þar til leiks og
beinir nú athygli að lögreglukonunni Særós sem hafði
aðeins verið í litlu hlutverki áður. Einhver hefur myrt
veitingahúseigandann Hinrik Eggertsson sama morgun
og sprenging verður í hvalveiðiskipi og mótmælendur
hafa hlekkjað sig við veitingahús hans. Þetta þykja of
miklar tilviljanir og lögreglan er sannfærð um að málin
séu skyld. Það reynist þó þrautinni þyngra að finna út
hvernig. Inn í söguna fléttast svo samband Særósar við
hálfsystur sína, Anitu, sem gæti mögulega verið viðriðin
málið.
Hinir réttlátu er sjálfstætt framhald Leikarans og þótt
vísað sé til atburða sem þar gerðust er aldrei ljóstrað upp
um málsatvik. Frásagnirnar eru áþekkar í uppbyggingu
þar sem flakkað er á milli einkalífs lögreglufólksins og
rannsóknarinnar sjálfrar. Skilin þar á milli reynast oft lítil
enda meiri líkur en ekki á Íslandi að maður þekki mann.
Framvindan er helst til hæg framan af en tekur kipp
þegar þrír fjórðu hlutar eru búnir af bókinni og leikar
æsast. Lausnin, þegar hún kemur loksins, kemur á óvart
og liggur um leið í augum uppi þótt höfundur hefði mátt
undirbyggja hana betur. Þannig eiga góðar spennusögur
að vera: Framreiða fléttu sem er ekki fyrirsjáanleg en
þannig úr garði gerð að athugull lesandi hefði átt að geta
sér til um hana. En góð flétta er ekki alltaf nóg. Mikið
ríður á að persónan Særós nái að halda athygli lesenda
en því miður er hún ekki nógu geðþekk til að það takist
að fullu. Hún er haldin fullkomnunaráráttu sem gerir
hana hálf óþolandi – bæði í augum lesanda sem og
persóna bókarinnar. Mikil áhersla er lögð á að lýsa útliti
hennar og tískuáhuga. Hún er í sífellu að leiðrétta fólk
og hefur litla þolinmæði gagnvart þeim sem henni þykir
sér ekki samboðnir. Svona persónur eru auðvitað til og
Sólveig dregur upp sannfærandi mynd af uppskrúfaðri og
metnaðarfullri konu með líkamsræktarblæti. Vandamálið
er að hún nær ekki að öðlast mikla samúð hjá lesendum.
Samband hennar við hálfsysturina er brokkgengt og eitt
af því fáa sem nær að ljá hana mannlegum blæ.
Bókin er sæmilegasta afþreying. Stíllinn er einfaldur og
alþýðlegur en ef til vill full knappur. Helstu kostir Hinna
réttlátu er glæpafléttan sem er haganlega sett saman og
persónugallerí lögregluteymisins hefur alla burði til að
verða fjölbreytt og áhugavert þegar bætist í bókaflokkinn